Verslagen 2020
31-12-2020: Eindverslag 2020 + Trainerswissel
Het jaar 2020 begon allemaal nog normaal met zoals vaak de cross in Grimbergen.
Zowel in Grimbergen als de PK veldlopen in Maldegem liep ik de korte cross in functie van de Corrida van Aalst voor een snelle 6 km.
In Grimbergen had ik een zeer goede start maar blies mij hierdoor op en had ook niet mijn beste dag toen,
terwijl in Maldegem ik mijn wedstrijd mooi indeelde en een parcours vond dat mijn ding was met een goede prestatie als gevolg.
Ik leek klaar voor een snelle 6 km in Aalst maar na een overtuigend begin liep het na 2 km onbegrijpelijk mis.
Op de kasseitjes in de binnenstad verloor ik mijn ritme en zou er niet meer inkomen tijdens de wedstrijd terwijl ik nog niet aan het einde van mijn krachten zat.
Een mindere prestatie leveren op één van je favoriete wedstrijden is altijd jammer,
ik zocht revanche een week later op de lastige stratenkoers in Nijvel over een dikke 10 km wat ook één van mijn favoriete wedstrijden is.
Ook deze wedstrijd bleef ik op mijn honger zitten.
Ik vond geen diepgang in mijn inspanningen en kwam niet moegestreden over de finish.
Dit gevoel kwam mij bekend voor omdat dit tekenen van oververmoeidheid waren.
Daags nadien liep ik voor het plezier nog de korte cross van Bornem mee aangezien mijn vriendin daar toch liep.
Hier was het gevoel plots beter en was het pas in het slot dat de benen vol liepen.
Zonde want ik zat met verschillende lopers in duel en een mooie uitslag had nog iets beter kunnen geweest zijn.
Eind januari en begin februari nam ik wat gas terug om in maart opnieuw met opgeladen batterijen wedstrijden te kunnen lopen.
Ik liep wel voor het plezier de korte crossen van het Vlaams kampioenschap in Rotselaar mee omdat mijn vriendin er liep,
en een week later voor eigen volk in Lebbeke om ze daar te plezieren.
Je hoopt innerlijk altijd wel op beterschap maar dat kwam er op deze 2 wedstrijden niet uit.
De week nadien besloot ik een eerste keer te testen op de wintereditie van de Streetrun in Denderleeuw,
hier voelde ik eindelijk beterschap maar zag dit met een 4de plek net niet beloont worden met een podiumplek.
De wintereditie vond ik wel een stevige afknapper in vergelijking met de zomereditie.
Een sfeervolle zomerse vrijdagavond maakte plaats voor een kille sfeerloze zondagochtend wedstrijd.
Dat Denderleeuw mijn laatste wedstrijd voor een lange periode ging worden had ik dat moment nooit gedacht.
Het coronavirus kwam ook in België hard opzetten waardoor alle competitie voor onbepaalde tijd geschrapt werden.
De veldloop in Willebroek en Dwars door Dendermonde werden afgelast waardoor mijn hoofddoelen op het einde van de winter verdwenen.
Er kwamen tal van initiatieven om de wedstrijden te vervangen zoals virtuele koersen.
Zelf ben ik daar minder fan van maar 1 keer besloot ik de benen begin april eens te testen
waarbij de jogginggroep van de club een virtuele 10 km had georganiseerd.
Met fietsbegeleiding van mijn vriendin liep ik naar een degelijke 37'19" wat voor mij het bewijs was dat ik goed uit de winter gekomen was.
Deze tijd kon stukken sneller in een echte koers want op mezelf haal ik nooit het beste uit mezelf.
Ondanks de strenge maatregelen waarbij clubtrainingen zelfs niet meer mochten
moesten we al blij zijn dat we thuis in het bos onze trainingen konden volbrengen.
Het openbaar vervoer bleef rijden dus mijn werkdagen bleven ook ongewijzigd,
hierdoor bleven mijn doordeweekse dagen voor een groot deel hetzelfde als vroeger.
De versoepelingen kwamen in het voorjaar langzaam terug maar van wedstrijden was spijtig genoeg geen sprake.
Ik beleefde nochtans een goed voorjaar waarbij ik enkele sterke kwalitatieve trainingen kon afwerken.
Ik haasde ook eens een zelf in elkaar gestoken wedstrijdje door de trainers dat mij heel goed afging.
Begin juli liep ik op de club een 1ste micromeeting waarbij ik voor een 800m koos.
Ik zat vanaf het begin niet in de koers en bolde binnen in een slechte 2'11"26.
Het coronavirus was in de zomer wat minder zodat er versoepelingen kwamen.
Zo konden we met de groep naar Vittel op trainingsstage gaan waar ik een goede stage kon afwerken.
Vervolgens in augustus hoopte ik te oogsten op de kleine micromeetings maar dat viel achteraf gezien serieus tegen.
Zowel de 1500m in Brussel als de 3000m en 5000m in Lebbeke waren ver onder mijn niveau.
Je kan altijd excuses inroepen maar het was gewoon niet goed en ik stak het op de vermoeidheid dat terug de kop opstak.
Ik nam daarom in september een rustperiode om zo het winterseizoen uitgerust aan te vatten.
Enkel een 2000m liep ik in Londerzeel voor het plezier nog mee en begin oktober het BK 10 km in Lokeren waar ik voor ingeschreven was.
In Lokeren vond ik mijn strijdvaardige overtuigende gevoel opnieuw terug.
Mijn tijd 36'19" was geen toptijd maar goed genoeg na een rustperiode.
Ik kon rustig verder opbouwen maar wedstrijden kwamen er in 2020 niet meer door een 2de coronagolf.
De onzekerheid blijft in deze tijden groot en het ziet er niet snel naar uit dat er wedstrijden zullen volgen.
Het jaar 2020 wil ik op sportief vlak snel vergeten omdat ik eigenlijk geen enkele topprestatie geleverd heb.
Op algemeen vlak ben ik wel blij dat ik en mijn naaste omgeving gespaard ben gebleven van het coronavirus.
Ik vond dit jaar los van alle miserie wel een heel leerrijk jaar, vooral de gedragingen van de mensheid in het algemeen.
Deze epidemie brengt zowel positieve als negatieve zaken in de mens naar boven.
Tot slot zoals je in mijn titel al kon afleiden ben ik eind dit jaar naar trainer Frankie De Feyter overgegaan,
na 8 jaar onder trainer Bart Blommaert (en de laatste jaren met Gentil Dierieckx) getraind te hebben.
Mijn vriendin maakte korte tijd terug in samenspraak met de trainers al de overstap
waardoor ik na wat denken en overwegen dezelfde stap gezet heb.
Puur praktisch was het de beste keuze om samen met mijn vriendin naar de training bij dezelfde trainer te gaan.
Sportief gezien lijkt mij na 8 jaar het ook tijd om eens andere oorden op te zoeken.
Trainen met een andere aanpak, visie, prikkels en opvolging kan je als atleet alleen maar slimmer uitkomen.
Hoe dit in resultaten zal uitdraaien zal afwachten zijn maar ik heb er alvast vertrouwen in!
Het zal echter nog enkele weken of zelfs maanden duren alvorens we terug aan competitie gaan kunnen doen.
Ik wens jullie het allerbeste voor 2021 en een goede gezondheid voor het komende jaar!
Dat 2021 een beter jaar mag worden!
11-10-2020: BK 10 km Lokeren beter dan vooraf gevreesd
De afgelopen 2 weken had ik mijn loopkilometers al wat opgebouwd om vandaag het BK 10 km in Lokeren deel te nemen.
Ik had mij een tijdje geleden hiervoor ingeschreven maar door de stijgende coronacijfers zag het er naar uit dat de wedstrijd niet zou kunnen doorgaan.
Uiteindelijk zou de wedstrijd vandaag goed georganiseerd en coronaproef kunnen doorgaan,
het had niet veel gescheeld want moest het volgende week plaatsvinden had dit niet meer het geval geweest.
Een 2de coronagolf is stilaan een feit waardoor het voor wedstrijden te lopen steeds plannen en ook vooral hopen is dat ze doorgaan.
Op zich had het van mij vandaag niet hoeven door te gaan aangezien de goede conditie na een rustperiode ver zoek is,
maar ik besloot er vandaag toch het beste van te maken en de 10 km op een voorzichtige manier aan te pakken.
De bezetting was bijzonder sterk dit jaar zelfs voor een BK,
er zijn ook weinig alternatieven waardoor een groot deel van de top van België hier vandaag present was.
Aan de start hadden ze in vakken gewerkt waarbij bollen op straat geverfd waren waar iedereen moest gaan opstaan,
zo stond iedereen op anderhalve meter van elkaar.
Een systeem dat goed werkte want de start zou bijzonder vlot verlopen.
We gingen als laatste wedstrijd van start met enkel senioren mannen.
Bij de start was er meteen ruimte en schoof ik mee in een lang gerekt lint,
ik wou voorzichtig openen maar het ging er algemeen snel aan toe waardoor ik ook opende in een 1ste km in 3'20".
Het waren 2 ronden van 5 km, halfweg stond een klok en besloot enkel halfweg eens te kijken en verder puur op gevoel te lopen.
Ik wou niet het gevoel hebben om de 2de ronde aan te vatten en al door mijn beste krachten heen te zijn.
Daarom was het belangrijk om na de openingskilometer mijn eigen ritme te zoeken en ontspannen te blijven lopen.
Naast de Durme op de lange rechte stukken dijk lukte dit aardig wat vertrouwen gaf,
toch had ik het gevoel niet snel te lopen maar dat zou ik halfweg dan wel zien.
Ondanks de ruime bezetting slaagde ik erin om vaak alleen te lopen,
er liep nochtans een omvangrijke groep voor mij uit waar ik jacht op maakte maar niet naartoe geraakte.
Achter mij was ook een groepje maar daar kon ik stelselmatig afstand van nemen.
Het was 1 loper dat in mijn omgeving meeliep en die na ongeveer 4 km ook overnam.
Het was nu vooral uitkijken naar mijn tijd halfweg wedstrijd,
toen ik die nog onder de 18' zag tikken gaf mij dit vertrouwen.
Ik zat nog niet op het einde van mijn krachten en had gewoonweg veel slechter verwacht.
Vol goede moed begon ik aan de 2de ronde en liet mijn metgezel stilaan achter.
Ik liep voornamelijk alleen en bleef mij focussen op die grote groep die nog steeds vrij goed samenbleef voor mij.
Toen ik merkte dat ik niet meer op die groep zou opgeraken en die ook uit elkaar begon te vallen kreeg ik het moeilijker,
dit was na 7 km maar van stilvallen was zeker nog geen sprake.
Enkel mijn metgezel die ik halfweg achterliet kon terug aansluiten en naar het einde toe van mij weglopen.
Naar het einde begon ik af te tellen maar het moment van stilvallen kon ik telkens uitstellen.
Rond km 9 in de binnenstad kwam er een moeilijkste stukje met kassei in de binnenstad waarbij het moeilijk was om mijn ritme te behouden.
Ik probeerde hier in één inspanning door te duwen om dan mijn inspanning verder te zetten richting atletiekpiste.
Voor de plaatsen moest ik het niet meer doen die lagen vast tenzij ik echt zou gaan stilvallen.
Puur voor mezelf maakte ik er nog een vlotte passage op de piste van om vlot te finishen.
Ik werd exact 100ste op 123 senioren in een tijd van 36'19", wat meteen duidelijk maakt wat een sterke bezetting hier vandaag was.
Maar liefst 14 atleten eindigden onder de 30' op deze 10 km!
Mijn tijd kan beter maar met een rustperiode van bijna een maand had ik vandaag slechter verwacht.
Zeker omdat het goede gevoel op training mij nog in de steek laat.
Het was ook leuk om eindelijk nog eens het gevoel van een echte wedstrijd gelopen te hebben te beleven.
Wanneer de volgende wedstrijd volgt zal afwachten zijn nu de 2de coronagolf een feit is en verstrengingen zich weer opdringen.
Ik neem nu alvast rustig de tijd om verder op te bouwen en basis te leggen voor deze winter.
26-09-2020: In rustperiode voor het plezier een 2000m gelopen te Londerzeel
Een beetje ongepland stond ik vandaag aan de start voor een 2000m op de nieuwe piste van Londerzeel.
De reden was dat mijn vriendin Mariska hier graag een 2000m wou lopen,
aangezien ik hier dan toch was en dit een kleinschalig maar leuke meeting was wou ik mij hier gewoon even amuseren.
Ik train hier soms ook weleens op de piste en je steunt er tegelijk de organisatie wat mee.
Mariska had haar dagje spijtig genoeg niet en sukkelt ook wat met vermoeidheid naar het einde van het zomerseizoen toe.
Hoe het met mijn vermoeidheid gesteld was had ik geen flauw idee over.
De afgelopen 3 weken had ik op een paar losloopjes na en 1 prikkel begin deze week niets gedaan.
Ik hoopte natuurlijk op een fris gevoel maar als het niet zo is zou ik er niet wakker van liggen.
We gingen met 8 atleten van start waarbij ik goed weg was en nestelde mij halfweg het pak.
Er waren 2 atleten die iets te snel gingen maar ons groepje van 5 bleef mooi samen.
We liepen aan 20 km/u wat ook wel mijn gedacht was om zo lang mogelijk proberen vol te houden.
In de 2de ronde schoof ik naar de kop van onze groep om het tempo te onderhouden,
er stond ook een goed voelbare wind dus evident was dit niet.
Halfweg wedstrijd stond geen klok maar ik kreeg het stilaan lastig om tempo te houden.
1 loper nam van mij over maar liep ook van mij weg zodat ik niet in zijn zog kon profiteren.
We kwamen in 3'38" door na 3 ronden wat 2 seconden boven het 20 km/u schema was (wat het voor vandaag waard was).
Stelselmatig verloor ik meer terrein en een paar plaatsen in de voorlaatste ronde.
In de laatste ronde hielp het nog dat ik een duelletje met thuisloper Lieven De Roo kon van maken
maar in de laatste 100m moest ik mij toch gewonnen geven.
In 6'19"66 kwam ik binnen wat de negatieve lijn van de afgelopen wedstrijden van deze zomer herhaald.
Verschil met toen was dat ik nu middenin een rustperiode zit en er weinig van verwachtte vooraf.
Het had leuk geweest dat het goed ging maar ik heb mij wel geamuseerd en dat was voor vandaag het belangrijkste.
Nog even verder rusten en in oktober langzaam weer opbouwen.
05-09-2020: Tekenen van vermoeidheid en veel wind laten snelle chrono op 5000m Lebbeke achterwege
In plaats van bij de pakken te blijven zitten besloot ik na mijn slechte 3000m een goed gevulde trainingsweek af te werken
gevolgd door een doorsnee week met vandaag de laatste Micromeeting in Lebbeke met eens een 5000m op mijn agenda.
Overtuigende trainingen zaten er niet tussen waardoor mijn ambitie voor vandaag beperkt was.
Ik reageer soms beter als ik niet afbouw voor een wedstrijd dus dat was een beetje hoop dat ik voor vandaag had.
De wedstrijd werd in de namiddag gegeven en toen de zon erdoor kwam was het behoorlijk warm om een 5000m in te lopen.
Er stond een goed voelbare wind waardoor een goede tijd sowieso al uitgesloten was.
Het werd een Lebbeeks onderonsje met maar liefst 9 van de 11 atleten die van de club waren.
Van bij de start waren het uitgerekend de 2 lopers van de andere clubs
met name Joachim Pelicaen en Xavier Rondas die meteen het hazenpad kozen
en uiteindelijk voor een tijd net onder de 16 minuten gingen uitkomen.
In een 2de groepje werd al snel duidelijk dat Michiel De Proft tempo ging maken voor Adriaan Van Buggenhout voor aan een tempo van 18 km/u.
Tot km 2 bleef deze situatie ongewijzigd waarbij ik mij in 3de positie had genesteld en achter mij nog enkele Lebbeekse atleten volgden.
Na 2 km hield Michiel het voor bekeken en ging Adriaan er alleen vandoor.
Hij legde het tempo een fractie hoger wat voldoende was om de andere op achterstand te zetten,
niet voor mij want de eerste 2 km gingen mij bijzonder vlot af wat mij vertrouwen gaf voor de rest van de wedstrijd.
Ik was van plan 1 of 2 rondjes te volgen en dan mee mijn deel van het werk te doen maar zover kwam het echter niet.
Net als tijdens mijn 3000m ging het op korte tijd van makkelijk naar moeizaam.
Halfweg wedstrijd na 2500m raakte ik de voeling met Adriaan kwijt en vanaf dan werd het afzien geblazen.
Omdat Tim De Ridder enkele meters achter mij ook alleen hing besloot ik mij door hem te laten inlopen,
hierdoor probeerde ik wat te recupereren om zo de laatste 2 km toch nog degelijk door te komen.
Ook hier hetzelfde verhaal, na een rondje volgen werd het afzien om na 4 km hem te moeten laten gaan.
De laatste 1000m werd enorm afzien en de schade beperken.
Ik kon Pieter De Wolf en Bert Van Der Hasselt maar net afhouden om zo binnen te komen in 16'58"96.
Alweer een slechte prestatie rijker, ook deze tijd ligt eigenlijk in dezelfde lijn als mijn 1500m en 3000m tijden van vorige maand.
Er is maar 1 ding dat ik nu kan doen en dat is een rustperiode inlassen.
Ik herken het gevoel want zowel bij de 3000m en 5000m ging het in het begin bijzonder makkelijk
om dan op korte tijd de energie te voelen wegvloeien om vervolgens geen vuist meer te kunnen maken.
Eens na de aankomst kom je binnen en overheerst er een fysiek gevoel dat je niet tot het uiterste gegaan bent en precies nog eens kan lopen.
Heel frustrerend is dit!
Nu rusten en zien wat het winterseizoen zal brengen in deze coronatijden.
23-08-2020: Teleurstelling rijker met ondermaatse 3000m Lebbeke
In tijden van corona is er weinig keus en moet je de kansen grijpen die zich aanbieden.
Daarom tijdens de Micromeeting in Lebbeke had ik van de 3000m een hoofddoel gemaakt deze zomer.
Doel was onder mijn record van 9'10" en de droom om onder de magische 9 minutengrens te duiken,
in het slechtste geval zou ik ook nog tevreden zijn met een goede koers waarbij ik mijn besttijd zou benaderen.
Ik had mij goed voorbereid, voelde mij goed en de weersomstandigheden leken mij ook gunstig gezind.
De warmte van afgelopen tijd was verdwenen en er was bij de opwarming zelfs een regenbui gepasseerd zodat er veel zuurstof aanwezig was,
dit deed mij denken aan mijn beste 3000m in Ninove toen dit ook het geval was.
Na de regenbui voelde ik de wind wel opkomen wat op een open piste zoals die van Lebbeke extra voelbaar werd,
jammer maar met trainingsmakker Niels Slachmuylders had ik een prima haas voorzien zodat ik mij uit de wind kon zetten.
Terwijl de avond viel over Lebbeke gingen we met 18 atleten in 1 grote reeks van start.
Na een vlotte start zat ik snel in het spoor van Niels en was het volgen geblazen.
Er liepen 6 atleten toch steviger dan 20 km/u dus die lieten we wijselijk lopen.
We hadden een mooi treintje van de club met Niels die tempo voor mij maar ook voor Tristan Blommaert maakte.
Hij bleef in 3de stelling zitten al kwam hij soms ook naast mij lopen.
De doorkomst na 1000m was in 3'03" wat mooi op schema was voor mijn record.
Ik had een vrij goed gevoel en ontspannen gevoel en maakte dit na 1400m ook duidelijk aan Niels dat het tempo strak gehouden mocht worden.
Nadien verslechterde het op korte tijd maar ik kon Niels blijven volgen,
toch moet het tempo in de 2de km drastisch gezakt zijn want ik hoorde 6'15" van trainer Bart roepen,
of het waar was of niet maar achteraf zou onze tijd nog slechter geweest zijn maar dat laat ik in het midden.
Het feit was dat we achterlagen op schema wat voor een mentale tik zorgde,
zeker omdat ik het gevoel had door mijn beste krachten door te zitten en een goede tijd voelde wegglippen.
Een ronde verder hield Niels het voor bekeken en was het voor mij vanaf dan schade beperken.
Ik hoopte Tristan nog even te helpen maar buiten nog een paar bemoedigende woorden moest ik hem laten lopen.
Het werden nog een lange laatste 600m waarbij het fysiek maar zeker ook mentaal de veer brak.
In een belachelijke 9'37"59 kwam ik binnen wat een halve minuut langzamer was dan gehoopt!
Ik kan verschillende excuses inroepen zoals de wind die toch goed voelbaar was,
of geen sfeer en amper publiek dat voor het wedstrijdgevoel zorgde.
Uiteindelijk is een halve minuut te veel om het op bepaalde factoren te steken,
de teleurstelling was nadien dan ook groot.
Nu even tijd nemen om opnieuw te herbronnen en te bekijken wat er deze zomer nog mogelijk is.
08-08-2020: Geen snelle tijd op 1500m door hitte tijdens GP Mingels Brussel
Een week na mijn trainingsstage was het de moment om de benen eens te testen op een 1500m.
In deze coronatijden niet evident om binnen te geraken op een wedstrijd en zeker als je opzoek gaat naar één afstand dan nog is.
Het werd in het Koning Boudewijnstadion te Brussel de 1ste keer dat ik tijdens een pistemeeting
op de piste met spikes hierop mocht lopen wat toch een unieke ervaring is.
In het verleden liep ik hier wel al de Ekiden maar dat is meer een aflossingswedstrijd op straat dus totaal iets anders.
Op uitzondering van de interne meeting vorige maand bij ons op de club was het al bijna een jaar geleden dat ik nog eens op de piste aantrad.
Voor een outdoor 1500m moest ik zelfs al teruggaan naar augustus 2018 in Oordegem, de tijd vliegt toch voorbij!
Hoe het vandaag zou lopen was eerst afwachten hoe ik de stage verteerd heb en hoe ik zou reageren op de warmte.
We zitten ook hier net als in Vittel met een hittegolf met vandaag een hoogtepunt van ruim 35°C.
De wedstrijd ging in de namiddag van start op het warmste moment van de dag.
Ik startte in de 2de reeks met 13 lopers waarbij er geen haas voorzien was,
afwachten dus hoe er gelopen ging worden maar ik vermoedde dat er voor een tijd rond mijn record (4'14") ging gelopen worden.
De hitte nodigde niet uit om er van bij de start in te vliegen,
maar er werd zo traag geopend dat ik volledig voorin zat samen met clubgenoot Tristan Blommaert om het tempo te bepalen.
De eerste 300m waren bijgevolg veel te traag met 54" maar het tempo was ondertussen gelukkig de hoogte ingejaagd.
In de volgende ronde lag het tempo een stuk hoger en volgde ik het treintje in 6de positie.
Dit lukte aardig maar ik merkte toen stilaan dat ik een enorm droge mond en keel kreeg,
maximale zuurstofopname lukte hierdoor precies steeds moeizamer.
In ronde 3 na 700m begon het moeilijker te worden maar ik bleef mijn voorligger nog volgen,
dit was niet de beste keuze want deze was aan het stilvallen en liet een gat vallen.
Dat moment merkte ik dit niet op al weet ik niet of mijn wedstrijd echt veel anders had gelopen moest ik attenter geweest zijn.
De warmte verlamde mij als het ware steeds meer en mijn keel was zo droog dat mijn tong precies tegen mijn gehemelte plakte.
Bij het ingaan van de laatste ronde liep ik alleen en was ik op mezelf aangewezen,
niet erg want veel meer dan mijn eigen tempo draaien zat er toch niet meer in.
Met 3'15" aan de bel wist ik dat een goede tijd vandaag niet aan de orde was,
ik maakte er nog het beste van maar ging ook geen zotte dingen meer doen in deze veel te warme omstandigheden.
Als 8ste kwam ik uiteindelijk binnen in 4'32"82, wat geen tijd voor mij is normaal.
Achteraf kon ik dit wel relativeren want in deze hitte, na een trainingsstage en een 1ste wedstrijd sinds lang mis ik toch dat competitieritme.
Ik heb altijd enkele pistewedstrijden nodig vooraleer ik echt tot mijn recht kom op deze nummers.
Binnen 2 weken zal het echter een pak beter moeten want dan loop ik op Lebbeke een 3000m,
dit zal meteen ook mijn hoofddoel van deze zomer worden!
01-08-2020: Geslaagde trainingsstage Vittel Frankrijk
Ondanks de coronacrisis waren er genoeg versoepelingen
zodat we op 25 juli voor een week op trainingsstage naar Vittel konen gaan.
Met onze coaches Bart en Gentil en de trainingsgroep van Frankie De Feyter die hier ieder jaar kwam
waren we met een grote groep daar aanwezig.
De weersomstandigheden voor deze week waren kort samengevat van warm, zeer warm en naar het einde toe zelfs heet.
Een trainingsstage tijdens een hittegolf afwerken is geen evidentie maar ik moet toegeven dat ik er goed in geslaagd ben.
Ik bouwde af zodat ik fris de trainingen kon aanvatten en dit loonde met goede trainingen.
Op onze laatste dag stond er een specifieke kwaliteitstraining op het programma in zeer warme omstandigheden.
Ik slaagde erin om mijn tijden te lopen zodat ik klaar zou zijn om mijn 3000m record te gaan aanscherpen.
De locatie in Vittel viel ook weinig slechts over te zeggen,
een heuvelachtige omgeving en een mix van park, bossen, straat en uiteraard een atletiekpiste.
Enig nadeel was dat de processierups hier enorm actief was vooral in het bosje vlakbij,
we waren hier niet op voorbereid zodat quasi iedereen daags nadien opstond met rode puntjes en jeuk.
Vooral de combinatie met het warme weer en het zweten erbij zorgde voor de grootste irritatie in de vorm van jeuk.
Door het bosje te vermijden en na elke training meteen een stevige douche te nemen beterde het elke dag wel
waardoor we na een week huiswaarts keerden en de uitslag al bijna verdwenen was.
Het verblijf was ook in orde met een dubbele chalet waar iedereen in kon.
Samen met mijn vriendin hadden we een kamer voor ons alleen die groot genoeg was,
enkel een frigo ontbrak toch wel in deze warme omstandigheden.
We kregen dagelijks 1 à 2 flesjes water (jawel van Vittel) en bij het eten 1 klein drankje naar keuze,
dit vond ik allemaal toch wat primitief en dus zijn we onze voorraad gaan aanvullen in de dichtstbijzijnde supermarkt.
Het eten was vol pension, ondanks het niet heel uitgebreid was heb ik toch altijd goed kunnen eten.
Het blijft uiteraard de Franse keuken maar slecht was het zeker niet.
Ondanks de corona hebben we naar het einde van de stage toe toch op terras eens iets gaan drinken en een fris ijsje gegeten.
Ook tijdens de stage konden we ons genoeg bezig houden met randactiviteiten zoals petanque, kubben, pingpong en een quiz.
Spijtige was op vlak van trainingen dat vanaf dag 2 de trainers onderling niet overeen kwamen met hun planning,
hierdoor overheerste er een spanning en werd naar het einde van de stage duidelijk dat een samenwerking met de trainers veraf was.
Uiteindelijk alles samengevat kon ik van een geslaagde trainingsstage spreken,
indien er opnieuw een stage naar hier gepland zou worden denk ik wel terug mee te gaan.
Hopelijk kan ik van deze week de vruchten plukken en mijn persoonlijk record op de 3000m verbeteren.
24-07-2020: Ondertussen in tijden van corona
Nu de 1ste coronagolf achter ons ligt maar spijtig genoeg de 2de al aan het opflakkeren is,
neem ik even de tijd om te vertellen hoe ik de afgelopen maanden doorgekomen ben.
Eind maart werd snel duidelijk dat alle wedstrijden of ze nu groot of klein waren uitgesteld of geschrapt werden.
Al snel volgden er alternatieven zoals virtuele wedstrijden om het tegen elkaar op te nemen.
Niet bepaald mijn ding om ergens alleen of met mijn vriendin een rondje voluit te gaan lopen,
ik ben namelijk niet het type dat op training het uiterste uit mezelf kan halen.
Om solidair te zijn met de jogginggroep van de club die enkele initiatieven gelanceerd had
heb ik mij toch aan 10 km begin april en een 6 km eind mei gewaagd.
De 10 km liep ik vlot maar ontspannen naar 37'19" wat een bevestiging was van mijn goede conditie.
De 6 km hield ik het rustiger met 24'10" was dat voor mij meer een vlot tempoloopje.
Blijven trainen in deze periode was echter niet zo van vanzelfsprekend,
niet mentaal omdat er geen koersen zijn
maar omdat de regels rondom de corona steeds strenger werden en het land in een soort lockdown ging.
In sommige landen mocht je zelfs niet meer buiten om te gaan lopen,
gelukkig heeft het hier zo geen vaart gelopen,
al gingen de clubtrainingen niet meer door en werd de piste zelfs afgesloten om op te trainen.
In Buggenhoutbos kon ik gelukkig rustig verder trainen al mocht dat maar met een vaste trainingsmakker of met mijn vriendin.
Even was er sprake om het bos af te sluiten omdat te veel mensen de natuur opzochten omdat verder alles gesloten was,
het bleef gelukkig bij het afsluiten van de parkings en een verbod om met de auto naar het bos te komen.
De club liet zich ook even van zijn "beste" kant zien wanneer er beperkt op de piste getraind mocht worden met 1 trainer en 2 atleten.
Ze hadden als regel uitgevonden dat enkel atleten met een statuut voorrang kregen,
ik vind dat iedereen die lidgeld betaald recht moet hebben om te mogen komen trainen op de piste.
Dat eliteatleten die ervoor betaald worden voorrang krijgen zou ik maar normaal vinden gezien dit hun job is,
maar zo loopt er op de club niemand rond.
In de loop van de tijd kwamen de versoepelingen stelselmatig door
en kwamen er meer trainingen en grotere groepen op de clubtrainingen.
Omdat mijn conditie goed zat door de afgelopen tijd vooral op basis te werken,
besloot ik begin mei (toen we terug beperkt op de piste mochten) mijn snelheid te gaan aanscherpen.
De trainingen verliepen algemeen gezien goed tot vaak zeer goed.
Op 20 juni organiseerden onze trainers een eigen wedstrijdje op een zaterdagochtend,
zelf ben ik hier minder voor te vinden om op training een wedstrijd te simuleren maar ik bood mij wel aan als tempomaker.
Ik had een zeer goede dag en verzorgde het tempo bij verschillende wedstrijdjes met tempo's van vaak 18 à 20 km/u.
Met meer dan 6 km aan hoge tempo's gedraaid te hebben kon ik terugblikken op een geslaagde kwaliteitstraining.
Op zaterdag 11 juli werd er dan een 1ste interne meeting georganiseerd voor atleten van de club
en enkele atleten op uitnodiging van andere clubs.
Ik had hiervoor wel wat motivatieproblemen omdat ik dit niet als een wedstrijd ervaar en de tijden ook niet officieel zouden zijn.
Daarom een kort nummer met de 800m en een beetje uit voorzorg omdat ik wat last had van een stijve achillespees.
Gelukkig zou dit kwaaltje mij niet hinderen en de volgende dagen verdwijnen.
De 800m zelf werd er eentje om snel te vergeten,
bij het uitkomen van de bocht zat ik al enkele meters achter en dit zou de hele wedstrijd zo blijven.
Ik zat en kwam niet in de koers te zitten en dan is het op een 800m snel gedaan natuurlijk.
Halfweg kwam ik nog 1'03" door wat op zich voor 2'06" maar net boven mijn record zou zijn,
ik had ook het gevoel dit tempo te kunnen blijven volhouden maar dit bleek toch niet het geval.
Er stond ook een behoorlijke wind die ik vol tegen kreeg omdat ik niet in het zog mee was.
Met 2'11"26 waarbij ik de laatste 100m niet meer aandrong werd dit een wedstrijdje om snel te vergeten.
Op 25 juli vertrek ik met de club op trainingsstage naar Frankrijk in Vittel waar ik mij toch wil klaarstomen
om in augustus wanneer er hopelijk terug enkele wedstrijden zouden komen en vooral een 3000m goed wil presteren.
30-03-2020: Balans winterseizoen 2019-2020
Nu het winterseizoen achter de rug is en de start van het zomerseizoen op zich laat wachten door het coronavirus
is het de ideale moment om even terug te blikken op het afgelopen seizoen.
Het is altijd afwachten hoe een seizoen gaat verlopen maar dit keer was ik toch extra benieuwd en vooral hoopvol.
Na ondertussen enkele seizoenen met vooral vermoeidheid waarbij ik zeer onregelmatig presteerde
en het goede gevoel op zowel training als wedstrijd ver zoek was moest het deze winter eindelijk terug gaan beteren.
Met de opvolging en advies van sportarts Kris Peeters waren de batterijen en de te lage waardes opgeladen
en kon ik na 2 maanden van relatieve rust terug starten begin oktober met de opbouw richting winterseizoen.
Bij de opbouw liet het goede gevoel nog een tijdje op zich wachten,
dit was echter een normale reactie aangezien het lichaam terug moest wennen aan de verhoogde belastbaarheid.
De Oefenveldloop in Lebbeke van half oktober kwam nog te vroeg en werd niet meer dan een doorgedreven training.
Op de 3 Provinciën Natuurloop in Malderen een week later hoopte ik toch al beterschap te zien,
de moraal was voor de start nochtans niet hoog aangezien ik op training nog steeds opzoek was naar de goede benen.
De klik kwam er tijdens de wedstrijd, na een aarzelend begin liep ik naar een 3de plek in een mooie tijd.
Een tijd of plaats zeggen natuurlijk niet alles maar het overtuigende gevoel dat ik tot dan zo lang niet meer had was eindelijk terug!
Met een mentale opsteker was het winterseizoen gestart
en ging ik eind oktober met de club voor 5 dagen naar Cadzand om daar op trainingsstage mijn tot dan beperkte basis verder uit te diepen.
Aan het einde van vorige winter dacht ik om het veldlopen te laten voor wat het is
omdat ik zelfs mijn beperkte ambities in het veld niet meer kon waarmaken.
Op straat kan je met een minder gevoel nog wel lopen in de schaduw van een hele hoop andere deelnemers
maar in het crossen wat van zichzelf al zwaar is wordt dit dan een lange lijdensweg.
Nu een half jaar later staan de zaken er anders voor en voelde ik mij eindelijk terug goed genoeg om toch terug te gaan crossen.
Ook mijn vriendin doet aan veldlopen en als ik er dan toch ben kon ik even goed ook deelnemen wat een goede training is voor de stratenlopen.
Voor Nieuwjaar liep ik uitsluitend lange crossen met te beginnen in Aalter, gevolgd door Arendonk en Lille.
In Aalter moest ik er nog wat inkomen maar kon mij in het 2de deel goed herpakken en een degelijke cross lopen.
Op de snel beloopbare cross van Arendonk
maar ook op de zware cross van Lille presteerde ik gevoelsmatig beide naar de beste lange crossen dat ik ooit liep.
Als het bij mij in het veldlopen al goed gaat dan op de weg zeker.
Tijdens de Vredesloop in Aalst over 9,5 km botste ik op een sterk deelnemersveld en werd ondankbaar 4de na wel een goede wedstrijd.
De Natuurloop in Lier besliste ik pas in de ochtend om daar de 4,8 km als extra trainingsprikkel mee te doen,
na een spannende strijd werd ik er 3de en haalde onverwacht een mooi gemiddelde van 18,5 km/u!
Het jaar sloot ik af met als doel een snelle 10 km dat ik in Nieuwkerken-Waas op de hun jaarlijkse Corrida probeerde uit de benen te schudden,
de gehoopte superdag had ik niet maar het werd een leuke en spannende strijd met de eerste 5 lopers
waarbij ik op karakter en weerbaarheid te tonen toch naar een 3de plek kon lopen in een niet onaardige tijd van 34'52".
De feestdagen kwam ik goed door al merkte ik dat mijn weerstand aan de lage kant begon te staan,
doortrainen zat er niet in maar ik werd gelukkig ook niet ziek.
Na Nieuwjaar liep ik de korte crossen van Grimbergen en het PK in Maldegem om mijn snelheid aan te scherpen
in functie van de Corrida van Aalst wat toch een hoofddoel deze winter was.
Tijdens die Corrida begon ik veelbelovend maar raakte ik nog voor halfweg wedstrijd onbegrijpelijk mijn ritme kwijt en werd er 5de op de 5,8 km,
ik was maar een paar tellen sneller dan vorig jaar terwijl ik conditioneel een pak beter zat, de teleurstelling was nadien dan ook groot.
Revanche wou ik een week later op de lastige Jogging in Nijvel maar daar kon ik helemaal geen vuist meer maken.
Mijn 1ste piek van het winterseizoen was duidelijk voorbij en besloot enkele weken rust in te lassen.
Omdat mijn vriendin de dag na Nijvel in Bornem de Veldloop daar meeliep besloot ik er ook nog even de korte cross bij te doen,
met ondanks zware benen kon ik hier nog een spannende strijd leveren en vond ik even de vechtlust terug.
Na een rustperiode van 2 weken liep ik in Rotselaar het VK korte cross mee,
ik vond hier de diepgang in mijn inspanningen terug en met opgeladen batterijen kon ik opnieuw gaan opbouwen.
Tijdens mijn opbouw liep ik tussendoor nog de korte cross op de Veldloop voor eigen volk in Lebbeke mee,
een combinatie van niet afbouwen en een mindere dag werd deze cross eentje om snel te vergeten.
De anders zomerse Streetrun in Denderleeuw volgde de week nadien al,
ik liep er een degelijke wedstrijd maar werd ondankbaar 4de en voelde ook dat ik nog een paar weken van doortrainen nodig had.
Na 3 succesvolle weken van doortrainen vond normaal het BK veldlopen van de NMBS in Willebroek plaats
wat tevens ook een selectiewedstrijd was voor deze zomer in Berlijn het EK veldlopen van de spoorwegen te mogen deelnemen.
Enkele dagen voordien werd spijtig genoeg beslist de wedstrijd af te lassen en te verplaatsen naar een latere datum.
Omdat het gevaarlijke coronavirus zich zeer snel aan het verspreiden is
werd beslist vanaf dat weekend tot op heden alle wedstrijden en uiteindelijk ook de clubtrainingen af te schaffen.
Daarom kon ik de 10 km tijdens Dwars door Dendermonde dat een week later plaatsvond niet lopen,
zonde want dit was mijn hoofddoel van deze winter.
We zijn ondertussen deze periode voorbij
en ik voelde op training dat ik er helemaal klaar voor was om een snelle 10 km uit de benen te schudden.
Spijtig dat ik het niet heb kunnen laten zien maar anderzijds ben ik ook tevreden dat ik met deze conditie en gevoel de winter kan afsluiten.
Als ik mijn winterseizoen in zijn geheel bekijk ben ik tevreden met de prestaties en het gevoel,
op uitzondering van een dipje in januari dat ik goed heb weten te herpakken op het einde van dit seizoen.
Hopelijk volgt er een zomerseizoen en kunnen we deze positieve lijn bevestigen.
Het zal echter afwachten zijn wat de ernst zal worden en hoe het coronavirus zal evolueren.
23-02-2020: Goed maar niet super op Streetrun Denderleeuw
Het is nu al enkele weken dat we met slecht weer te maken krijgen en dat was deze voormiddag in Denderleeuw opnieuw het geval.
Het geluk dat we het droog hielden bij de vorige wedstrijden was vandaag spijtig genoeg niet het geval,
in combinatie met een stevige wind beloofde het een zware wedstrijd te worden.
Vandaag dus de Streetrun in Denderleeuw waar ik net als de voorbije jaren voor de 5 km koos.
Het grootte verschil met de vorige edities was zeer groot,
geen sfeervolle warme zomerse vrijdagavond maar een kille zondagochtend waar maar weinig belevenis was.
De omloop bleef wel dezelfde met 2 rondjes van 2,5 km en er werd tevens ook om 10 na 10 samen gelopen met de 2,5 km.
De organisatie had wel het geluk dat het BK veldlopen in Brussel afgelast werd door het slechte weer
en zo enkele extra atleten de weg vonden naar Denderleeuw.
Aan de start enkele sterke lopers van EA en verder ook clubgenoten Niels Slachmuylders en Tim De Ridder,
het beloofde een soort variant van de Corrida van Aalst te worden van een dikke maand geleden.
De start ging net als andere jaren vrij vlot met vooral enkele snelle starters van de 2,5 km,
hoeveelste en wie precies mijn concurrenten voor de 5 km waren zou ik wel zien in de 2de ronde.
Na een snelle opening zocht ik ritme en ontspanning met als doel de 5 km goed in te delen
en mijn energie goed te doseren aangezien er op sommige stukken serieus gebeukt moest worden tegen de wind in.
Na een 1ste km liep het soepel maar het vertrouwen moest nog groeien dat het goed zou komen.
Ik zat bij Tim en nog een paar lopers met onder meer een oprukkende Luc Van Asbroeck die ook een concurrent was voor de 5 km.
Toen Luc na 1,5 km versnelde had ik de benen om mee te gaan maar de durf was er die moment niet,
ik bleef bij Tim en wachtte eigenlijk af tot de 2de ronde en hoe mijn gevoel zou evolueren.
De stroken grind in het 2de deel van de ronde lagen er erg slecht bij door de regen met vele plassen en glibberige stukken,
het was bijgevolg niet altijd makkelijk om op deze stroken in combinatie van de wind ontspannen te blijven lopen.
Bij het ingaan van de 2de ronde keek ik vooral naar de splitsing wie afsloeg en hoeveelste ik nu liep in mijn wedstrijd.
Aangezien ik vrij dicht vooraan in plaatsen liep wist ik dat het er niet veel gingen zijn,
uiteindelijk was het er maar 1 waardoor ik in 6de positie doorkwam in het spoor van Tim.
De situatie was dat er niet ver voor ons een duo van EA elk apart liep en daar een stukje voor Luc dat jacht maakte op Niels.
Het vertrouwen begon bij mij nu wel te groeien en er zat nog wel iets de benen,
daarom nam ik van Tim over en kon vrij snel de sprong naar de 1ste loper van EA maken.
Zijn tempo lag te laag waardoor ik meteen doorging opzoek naar de andere loper van EA,
dit duurde wat langer vooraleer ik de aansluiting kon maken maar na 3,5 km slaagde ik toch in mijn opzet.
Op de moment dat ik aansloot liet hij het tempo wat zakken,
omdat we in een strook tegenwind liepen was ik niet meteen geneigd om over te nemen.
Naar het einde van deze strook nam ik toch over en plaatste een vrij vlotte versnelling,
hij ging attent mee dus besloot ik nog even door te duwen om te zien wat hij ging doen.
Ik dacht dat hij aan het stilvallen was in het 2de deel van de wedstrijd en hem dus met een langere versnelling te doen lossen,
ik merkte echter snel dat dit niet het geval was
en dat hij eerder zijn 3de plek aan het consolideren was aangezien Niels en Luc te ver voor zaten.
Het werd zeker duidelijk dat hij nog iets over had want niet veel later versnelde hij waardoor ik onder druk kwam te staan.
Ik slaagde er niet in om mijn inspanning van de voorlaatste kilometer door te trekken in de laatste kilometer.
Meter per meter moest ik hem laten gaan en voelde dat ik geen slotoffensief meer in de benen had.
Op de ondankbare 4de plek kwam ik binnen in 16'58" wat goed maar niet super te noemen is.
Met een gemiddelde snelheid van 17.7 km/u kan ik gezien de zware omstandigheden niet ontevreden zijn.
In het 1ste deel heb ik het wat te voorzichtig aangepakt achteraf bekeken
waardoor ik in het 2de deel te veel krachten verspeelt heb in de achtervolging zodat ik in het slot te kort kwam.
Mijn 2de deel was tevens ook enkele seconden sneller dan mijn 1ste deel
met vooral mijn voorlaatste km dat mijn snelste was aan 3'10".
Ik hoop wel dat deze wedstrijd volgend jaar terug verplaatst zal worden naar een vrijdagavond ergens in de zomer,
want een verbetering vond ik het alles behalve.
16-02-2020: Veldloop Lebbeke zoals ergens verwacht ondermaats
Net als vorige week raasde er opnieuw een storm over het land,
gelukkig ook dit keer bleef de regen uit tot de avond zodat we droog maar alweer met veel wind te maken kregen.
In vergelijking met Rotselaar waar nog wat bomen stonden kreeg de wind hier op het open domein vrij spel.
De Veldloop in Lebbeke was nu voor de 8ste keer dat ik deelnam voor eigen volk,
ondanks het thuisvoordeel is het een parcours dat totaal niet mijn ding is.
De afgelopen 2 dagen heb ik nog redelijk wat versnellingen in mijn trainingen gestoken,
ook de korte cross van vandaag hoorde eigenlijk in mijn verdere opbouw richting volgende wedstrijden.
Bij de start was ik vrij goed weg en zat op een positie in het pak waar het voor mij voldoende was om te blijven zitten.
Na de startstrook was het in de beginfase toch moeilijk om op te schuiven met een bochtige passage in de zandbak.
Nadien liepen we een erg oneffen veld in dat er gelukkig wel beter bijlag
dan de afgelopen dagen bij de verkenning aangezien alles wat platgelopen werd bij de vorige wedstrijden.
De verschillen waren nog klein en won plaatsen maar verloor er ook,
uiteindelijk verloor ik er meer dan ik er won wat een veeg teken was.
Het was met momenten beuken tegen de wind in en proberen in iemand zijn zog te blijven.
Ik merkte dat ik maar niet in de koers kwam te zitten en dat diepe inspanningen leveren maar niet wou lukken.
De 1ste middelgrote ronde zat er na het bergje met een opeenvolging van korte bochtjes bijna op,
het laatste stuk van de ronde was een rechte strook op Finse piste waar het mij niet lukte om een hoger tempo te ontwikkelen.
Ondanks het nu nog 1 middelgrote ronde was wist ik dat het er vandaag niet zou inzitten.
Ik probeerde in deze ronde nog wel mijn best te doen maar ik liep op een positie waar ik niet thuis hoor,
het was dan mentaal ook niet makkelijk om nog te proberen een diepe inspanning te leveren.
In het slot kon ik nog een plaatsje winst boeken met toch een zeldzame tussenversnelling.
Als 18de op 29 deelnemers kwam ik onvoldaan over de aankomst gebold.
Het hoefde vandaag niet super te zijn omdat ik niet afbouwde en een parcours kreeg dat mij niet lag
maar had toch liever een goede trainingsprikkel in de benen gehad en moegestreden over de finishlijn gekomen zijn.
Snel vergeten en op naar volgende week want dan staat de Streetrun in Denderleeuw over 5 km op de agenda,
een wedstrijd dat mij veel beter zal liggen.
09-02-2020: Vlaams kampioenschap veldlopen Rotselaar
Na een rustperiode van 2 weken met enkel afgelopen woensdag een trainingsprikkel
stond ik vandaag voor het eerst aan de start op het Vlaams kampioenschap veldlopen in Rotselaar.
Normaal zou ik nooit zelf naar een CrossCup gaan omdat de sfeer en de wedstrijden minder tof zijn dan een gezellige regionale veldloop,
maar omdat mijn vriendin de korte cross bij de dames ging deelnemen besloot ik die van de mannen mee te lopen.
Ondanks er vandaag een storm over het land trok was het buiten veel wind wel droog en een vlot beloopbare omloop,
enkel de start, aankomst en 2 passages door het zand was het enige moeilijke.
Terwijl mijn vriendin nog bezig was aan haar wedstrijd moesten wij al gaan klaar staan aan de startzone.
Aangezien ik daar vrij laat toekwam en het een smalle start op het losse zand was stond ik achteraan op de 3de rij,
ik maakte mij daar weinig druk om en zou tijdens de wedstrijd zelf wel zien hoeveel ik kon opschuiven.
We moesten 1 aanloopronde doen gevolgd door 2 middelgrote ronden waardoor de passages in de zand elkaar snel opvolgden.
Bij de start waren we nog maar enkele meters weg of ze gingen er voor mij al bij liggen,
ik moest inhouden en rond deze valpartij lopen waardoor ik echt bijna volledig achteraan weg was.
Een beetje zoals in Bornem probeerde ik snel wat plaatsjes op te schuiven en zo uit de achterhoede weg te geraken,
in de aanloopronde was dit in het begin niet evident omdat het vrij smal was en iedereen nog compact samen bleef.
Richting zandstrook was het op gras wat breder en kon enkele plaatsen opschuiven.
Deze lijn kon ik doortrekken met een goede passage door het zand.
De toon was gezet en ik maakte een mooie remonte in de 1ste van 2 middelgrote ronden.
Naar het einde van deze ronde viel er voor mij een eerste kloof van betekenis dat niet meteen te dichten viel,
achter mij zat een loper die ook progressief aan het opschuiven was die ik richting zandstrook voor liet.
Hij ging vlot door het zand terwijl ik voelde dat het moeizamer ging dan de ronde voordien,
toch beet ik mij vast in zijn spoor zodat ik de zandstrook goed doorkwam.
Na deze strook trapte ik echter serieus op mijn adem
en kon ik moeilijk terug naar dat hoge ritme gaan op de vlot beloopbare stroken die nu volgden.
Het progressief opbouwen was nu gaan sprake meer van en het werd schade beperken tot het einde.
Ik kon niet verhinderen dat er een golf van enkele atleten mij voorbij snelden waar ik niet kon bij aanpikken,
hierbij zat ook clubgenoot Bart Raemdonck waar ik in Grimbergen en Bornem ook vlak achter eindigde.
De schade bleef wel beperkt en verloor in afstand eigenlijk maar enkele meters.
In het slot voelde ik opnieuw een groepje naderen maar in de laatste strook zand waar ook de aankomst lag kon in nog een spurtje plaatsen.
Ondanks de verschillen zowel voor als achter mij minimaal waren kon ik mijn plaats behouden tot het einde.
Als 53ste kwam ik binnen op 76 deelnemers na toch wel vrij diep gegaan te zijn.
Op training ga je nooit zo diep dus dit was vandaag voor mij een goede prikkel.
Spijtig dat ik na de zandstrook op mijn adem trapte maar anderzijds is het positief dat ik terug inspanningen kan leveren richting de limiet.
Nu terug opbouwen richting enkele mooie stratenlopen in het voorjaar!
31-01-2020: 30 jaar geworden!
Vandaag ben ik 30 jaar geworden, een leeftijd om toch even bij stil te staan vind ik.
De jeugdcategorieën liggen steeds verder achterwege terwijl de mastercategorie langzaam dichterbij komt,
ik mag mij dus hoe langer hoe meer een gerodeerde senior noemen in atletiektermen.
Op zich veranderd er niet veel op sportief vlak maar nu er een 3 voorstaat zit je toch stilaan op een volgende trein in het leven.
Je komt in een soort van routine en structuur terecht waarin je normaal gezien voor vele jaren blijft inzitten.
Geen nadeel natuurlijk want ik hou wel van structuur in het leven,
voor mijn verdere sportieve carrière is dit ook belangrijk dat ik dit kan blijven behouden.
Ondertussen loop ik sinds 2005 al 15 jaar waarvan ik de eerste 3 jaar op mezelf recreatief liep en enkel op straat,
sinds 2008 heb ik mij aangesloten bij AC Lebbeke waar ik nog steeds bij ben.
Vanaf toen kwamen er ook de veldlopen en pistewedstrijden bij.
In die jaren slaagde ik erin 91 podiumplaatsen te verzamelen waarvan ik 40 keer de overwinning pakte.
Het veldlopen is minder mijn ding en neem ik vaak als training op en met weinig ambitie,
op straat probeer ik daarentegen mijn best te doen om mee te strijden voor winst of dichte ereplaatsen.
Op de piste is het puur voor mijn persoonlijke records te verbeteren met afstanden tussen de 400m en 10.000m.
Ook de kampioenschappen probeer erbij te zijn als ik mij daar goed genoeg voor voel die moment.
Ik ben al tevreden met wat ik in de afgelopen jaren bereikt heb maar mijn honger is nog lang niet gestild.
Tot 2015 heb ik een mooie progressie gemaakt en bleef ik gespaard van blessures en ongemakken,
de laatste jaren ben ik wat op de sukkel geraakt waarbij vaak een vorm van vermoeidheid mij parten speelden.
Omdat ik niet het talent heb om op een paar weken van opbouw al sterke prestaties neer te zetten
moet ik het hebben van lange periodes van zorgeloos doortrainen vooraleer ik op een deftig niveau kan presteren.
Dit is de laatste jaren het probleem geweest waardoor mijn prestaties wisselvallig waren met af en toe toch eens een uitschieter.
Ik heb nog tijd om goede prestaties neer te zetten maar de tijd op het kortere werk begint toch de moment te worden.
Op de 800m staat mijn record er al sinds 2012 en de 1500m is nu toch ook bijna 4 jaar geleden,
hier zou toch nog wat af moeten vooraleer ik definitief naar het langere werk ga.
Het belangrijkste is vooral dat we gezonden mogen blijven en het plezier in het lopen en sporten blijven behouden.
26-01-2020: Korte cross Bornem levert mooie strijd op
Met vrij zware benen stond ik vandaag aan de start van de korte cross in Bornem,
dat hoeft niet helemaal een nadeel te zijn aangezien ik in het verleden ook al goede wedstrijden liep
terwijl er vooraf al wat spanning op de spieren stond.
Het beloofde ook geen al te zware cross te worden aangezien de omloop er vlot beloopbaar bijlag,
enkel een zandheuvel waar we 2 keer per ronde over moesten
en het achterste veld met 2 korte heuveltjes en een korte zandstrook waren de enige moeilijkheden.
We moesten 2 middelgrote ronden doen en het lusje waar we niet liepen was ook technisch en zeer oneffen,
blij dat ik dat stuk alvast niet moest doen!
Na een lange opwarming zag ik eerst hoe mijn vriendin naar de overwinning liep bij de dames
en zo ook meteen haar 1ste veldloop op haar naam kon zetten.
Bij de start pakte ik het voorzichtig aan omdat ik niet wist hoe mijn benen gingen reageren,
ik had geen zin om in de beginfase mijn benen te laten verzuren om in het 2de deel geen stap meer vooruit te komen.
Na de startstrook en de zandheuvel kon ik toch wat plaatsen winnen en zo uit de achterhoede wegkomen.
In het achterste veld dat eerst kwam was het moeilijk om in te halen dus beperkte ik mij tot volgen en het goede ritme vinden.
Bij het verlaten van het veld moesten we opnieuw de zandheuvel over
en volgde nadien een vlot beloopbaar stuk waar het tempo de hoogte ingejaagd kon worden.
Ik kwam beter in de wedstrijd te zitten en kreeg voor mij clubgenoot Bart Raemdonck in mijn vizier,
niet alleen hij maar ook enkele andere lopers liepen in mijn omgeving waardoor het nog een leuke strijd beloofde te worden.
Bij het ingaan van de 2de en meteen ook laatste ronde zat ik in het spoor van Bart,
omdat we terug richting zandheuvel gingen probeerde ik voor hem en enkele andere atleten te geraken wat ook lukte.
Toch verloor ik opnieuw die plaatsen op en na de zandheuvel bij een slechte passage van mij.
Ik gaf mij echter niet gewonnen en richting het achterste veld wou ik op kop van ons groepje geraken
omdat ik dan zelf mijn lijnen kon lopen en ze op het technische gedeelde mij toch niet konden inhalen.
Ik slaagde in mijn opzet en kon zelfs voor een schifting zorgen bij het verlaten van het veld en de zandheuvel.
Nadien volgde enkel nog vlot beloopbaar gras wat in mijn voordeel was.
Een loper van VOLH zat in mijn zog maar ook de andere lopers achter mij zat nog zeer dichtbij.
In het laatste veld nam de loper van VOLH over en zette mij achter hem,
het klitte richting het einde toe wat samen met een andere loper van VOLH enkele meters voor ons en
zowel Bart als een loper van DCLA in mijn spoor.
Ik besloot te wachten tot het nemen van de laatste bocht waar het tempo er wat uitging om mijn eindspurt in te zetten,
vanaf daar was het nog ruim 200m te gaan.
De enige die dit plan had was ik duidelijk niet want na deze bocht werd de spurt duidelijk bij iedereen ingezet.
Bij de aanzet kon ik nog mee maar plots ontploften mijn benen volledig waardoor ik de laatste 100m geen strijd meer kon leveren,
ik kon dan ook niet verhinderen dat ik laatste van ons groepje werd.
Een beetje zonde toch want in het beste geval had ik hier naar een 8ste plek kunnen snellen op 19 deelnemers,
nu werd het een 12de plaats waar ik ook wel tevreden mee ben.
De hele wedstrijd liep ik met stramme benen maar het draaide wel
en kon diepgang in mijn inspanning steken waardoor ik hier nog op een mooi niveau liep.
Dat mijn eindschot er op het einde niet meer uitkwam is maar normaal na gisteren een zware jogging gelopen te hebben.
Ik ben alvast tevreden over mijn gevoel en de leuke strijd die er tijdens de wedstrijd zich afspeelde.
Ondanks het vandaag terug beter ging blijf ik wel bij mijn besluit en las nu 2 rustige weken in om de batterijen weer op te laden!
25-01-2020: Geen diepgang in mijn inspanning kunnen steken op Jogging Nijvel
Met lichte revanche gevoelens trok ik naar Nijvel om daar de lastige Jogging over 10,53 km mee te doen.
Ik wou graag bevestiging krijgen van de goede conditie nadat ik dit niet kreeg vorige week in Aalst.
Met een 11de plek vorig jaar in 37'30" was de ambitie top 10 in een snellere eindtijd,
de weersomstandigheden waren met weinig wind, mistig en fris ideaal voor een snelle tijd ondanks natuurlijk de zware omloop.
Bij de start in dalende lijn was ik minder gretig gestart dan vorig jaar,
toch ging het meer dan snel genoeg en was mijn plan de wedstrijd goed in te delen aangezien ik de omloop door en door kende.
Na een 1ste km zat ik rond een 20ste plaats en was het stilaan tijd om op te schuiven als ik richting de top 10 wou,
de verschillen tussen de lopers was op deze moment nog zeer klein dus er was nog geen paniek.
Ik had het gevoel in een goed ritme te komen en begon wat plaatsen op te schuiven,
ook Bart Verschoren zat in mijn omgeving en had zelfs de tijd om met hem nog wat woorden te wisselen.
Na een onverharde vettige strook dat omhoog liep zaten we ruim 2 km ver en kon de wedstrijd pas echt beginnen,
althans dat dacht ik toch want tijdens de volgende oplopende strook stokte mijn remonte.
Ik probeerde in de daaropvolgende afdaling te recupereren ondanks ik niet het gevoel had al een diepe inspanning geleverd te hebben.
De plaatsen dat ik won verloor ik in de afdaling maar omdat dit een mooi groepje was met onder meer Bart in besloot ik toch te proberen volgen,
een oplopende strook over een brug lukte dit nog maar daarna moest ik lossen.
De hellingen waar ik anders het verschil met de concurrentie kon maken lukte vandaag niet.
Op één van de lastigste hellingen richting halfweg wedstrijd wist ik als het hier niet keerde dat de wedstrijd gelopen was.
Hoe hard ik ook probeerde het lukte mij niet om op een overtuigende manier de heuvel op te knallen,
mijn lichaam zocht de comfortzone op waar ik maar niet uitgeraakte.
In het 2de deel van de wedstrijd probeerde ik er nog het beste van te maken.
Na een lange afdaling volgde opnieuw een stevige helling waar hetzelfde gevoel overheerste.
Ik zat nog rond 1 atleet die ik op het uitlopende stuk moest laten gaan,
verder lukte plaatsbehoud wel aangezien ik zeker niet stilviel.
Eens boven volgde een lange vlakke strook op een hoogvlakte waar ik terug richting de loper liep waar ik op de klim van moest lossen.
Ik begon er precies meer en meer door te komen en verhoogde mijn ritme.
Het duurde niet lang vooraleer ik afstand nam van de loper waar ik bijliep
en ondanks er voor mij een grote kloof op een duo was gevallen maakte ik er toch jacht op.
Van kilometer 7,5 tot 10 gingen mij eigenlijk plots wel goed af maar de wedstrijd was toen al gelopen.
Richting pittige slotklim was ik flink genaderd op de 2 lopers voor mij
maar op de klim zelf merkte ik toch dat de push er vandaag duidelijk niet inzat.
Als 25ste in 38'41" kwam ik ver onder mijn verwachtingen en niet eens heel moe over de aankomstlijn.
Het was vandaag precies terug wat het gevoel dat ik vorig jaar vaak op wedstrijden had,
het kan ook gewoon een mindere dag geweest zijn
maar die vermoeidheid wil ik dit keer voor zijn en besluit na morgen toch 2 rustweken in te lassen.
Morgen test ik wel nog is de benen tijdens de korte cross in Bornem.
19-01-2020: Veel meer van Corrida Aalst verwacht
Het was weer zover, de Corrida in Aalst waar ik ieder jaar steevast voor de 6 km kies.
Een referentiepunt om te zien hoe het met de conditie gesteld is.
Voor het eerst sinds enkele jaren stond ik strijdvaardiger dan anders aan de start,
de voorbije editie kon dit niet omdat de conditie en het gevoel minder waren.
Toen was het hopen op geen al te sterke bezetting
en de wedstrijd zo goed mogelijk proberen in te delen om zo toch een degelijke uitslag te lopen.
Nu lagen de kaarten anders en is de conditie en snelheid aan het komen,
enkel de laatste 2 weken van het vorige jaar had ik iets meer willen doortrainen om naar deze koers echt te kunnen pieken.
Dit was door omstandigheden niet het geval maar ik stond fit aan de start wat ook belangrijk is!
Het was een mooie zondagnamiddag in frisse omstandigheden en een schrale wind wat ik graag heb.
De bezetting was zoals vaak hier stevig aanwezig met onder andere de winnaar van vorig jaar Wouter Goossens,
clubgenoten Niels Slachmuylders en Tim De Ridder en nog enkele snelle lopers om rekening mee te houden.
Vanaf de 1ste meter nam Wouter de kop en trok meteen het tempo de hoogte in,
het was direct duidelijk dat hij zijn titel wou verlengen.
Ik volgde samen met Niels als enige zijn spoor zodat we al snel met ons 3 wegliepen.
Hij bleef het tempo zeer hoog houden dus besloot na zowat 600m wedstrijd de rol te lossen,
ik wou mezelf niet opblazen en het verdere verloop van mijn koers niet in het gedrang brengen.
Zo kwam ik alleen op plek 3 te zitten na (volgens mijn horloge) een zeer snelle openingskilometer in 2'55",
of dit werkelijk ook zo snel was laat ik in het midden maar rond de 20 km/u liepen we wel.
Omdat ik nu alleen liep was dit wel ideaal om mijn eigen ritme te gaan zoeken,
die vond ik in kilometer 2 en zo leek er tot dan geen vuiltje aan de lucht te zijn.
Ik zag dat Niels na 1,5 km Wouter had moeten laten lopen,
even had ik het gevoel te naderen maar omdat ik mijn soepelheid wat aan het verliezen was kwam plaatsbehoud op plek 1.
Het begon steeds meer vierkant te draaien,
het kan altijd bij tegenwind of een strook op kassei dat je het ritme wat verliest maar nu trok de lijn zich verder.
Qua ademhaling was er tot dan nochtans geen probleem,
een diepe inspanning was ik uiteraard aan het leveren maar ik zat nog lang niet aan het einde van mijn krachten.
Omdat ik mijn ritme steeds minder vond probeerde ik mij daar tegen te verzetten waardoor het afzien al snel de kop opstak.
Halfweg wedstrijd bij de doorkomst rond 9'30" was de wedstrijdsituatie ongewijzigd,
Niels had enkele meters extra genomen terwijl Tim achter mij dan weer enkele meters dichterbij kwam.
Het bleef enorm vierkant draaien en telde bocht na bocht af naar het einde.
Op een wedstrijd zoals deze weet je als het tempo zakt dat ze van achteruit snel komen,
dit werd het geval want na ruim 4 km kwam Tim aansluiten.
Ik liet hem meteen overnemen en plaatste mij in zijn zog,
niet veel later voelde ik een loper van achteruit snel naderen en ging direct op en over ons.
Het was duidelijk dat hij in een hoger tempo zat en dit was op die moment er teveel aan voor mij.
Terwijl Tim nog even volgde maar iets verderop ook de rol moest lossen zat ik meteen op enkele meters die ik niet meer gedicht kreeg.
Ik probeerde de schade te beperken in de hoop met een eindschot zoals ik in de laatste crossen ook kon doen nog het tij te doen keren.
Met in het slot nog een kleine versnelling kon ik geen verschil meer maken in de einduitslag.
Als je al een hele tijd je ritme kwijt bent is het moeilijk om nog een finale te lopen, laat staan het verschil te kunnen maken.
Teleurstellend en met veel meer verwachtingen kwam ik binnen als 5de in 19'18" op 5,8 km.
Tegenover vorig jaar ben ik amper een paar tellen sneller terwijl ik toen een stuk slechter zat,
toen waarschijnlijk voor mijn doen een superdag en vandaag met een betere conditie een mindere dag.
Het woord slecht neem ik vandaag niet in de mond want ik liep uiteindelijk wel aan een gemiddelde van 18 km/u.
Ik voelde dat er meer inzat en hoop dit op een volgende wedstrijd op de weg te kunnen bevestigen.
Volgende week zaterdag alvast een nieuwe kans want dan loop ik in het lastige Nijvel de jogging waar ik in het verleden al sterk gelopen heb.
12-01-2020: Goed ingedeeld na mindere start op PK veldlopen Maldegem
Samen met mijn vriendin Mariska trokken we naar het voor ons vrij verre Maldegem om daar aan de korte cross deel te nemen,
ondanks het tevens ook het provinciaal kampioenschap was bouwde ik zoals vaak niet bepaald af voor deze veldloop.
Buiten wat gedruppel soms en een goed voelbare wind was het best een mooie namiddag om een cross in te lopen.
Deze cross staat bekend voor zijn snelle parkloop en dat werd bij de verkenning alleen maar bevestigd.
Na een ruime start op gras volgde een heuvel dat voorafgegaan werd door wat los zand,
vervolgens ging het rondom een voetbalveld richting park waar in het bosje een vrij bochtig gedeelde volgde.
In het slot lag een speeltuin in los zand waarin we nog een extra lusje maakte om vervolgens richting aankomst te snellen,
op uitzondering van het losse zand beloofde het een snelle koers te worden.
Voor de korte cross bij de mannen was het eerst die voor de vrouwen waarbij ik mijn vriendin naar een mooie 3de plek zag lopen,
na het gesupporter repte ik mij meteen naar de startzone waar het al aan mij was om te startten voor 2 kleine parkronden over 2,8 km.
Mijn start was in vergelijking met vorige week in Grimbergen slecht,
de focus was minder aanwezig in het begin waardoor ik van achteruit probeerde op te schuiven.
Na de start en de eerste heuvel schoof ik wat op zodat ik uit de achterhoede wegschoof.
De ruimte om op te schuiven voordat we het bosje inliepen was er maar het tempo lag zo hoog dat dit niet lukte.
Ik voelde mijn ademhaling de hoogte inschieten dus was het enkel volgen van mijn voorligger wat ik nu kon doen.
Het lang gerekte lint van atleten begon in het bochtige gedeelte te scheuren en zo ontstonden er verschillen.
Aan het einde van bosrijke gedeelte schoof ik toch een plekje op,
ik focuste mij nu op de zandstrook dat eraan kwam.
Hier wou ik een goede passage maken wat ook lukte,
toch kon ik niet veel verschil maken ten opzichte van mijn concurrenten omdat de zandzone daarvoor iets te kort was.
We gingen nu richting einde van de 1ste ronde en zat in het spoor van clubgenoot Niels Vandeperre.
Bij het begin van ronde 2 na een stukje zand en een vlotte heuvel kon ik mijn looppas vergroten rondom het vlot beloopbare voetbalveld,
ik kon zo Niels als iets later een andere loper voorbijsteken.
Ik merkte dat ze zich in mijn spoor probeerden vastbijten om dan richting het bosje mij terug proberen voorbij te gaan,
met een dubbele versnelling die ik kon plaatsen kon ik dit verhinderen.
Door deze strijd was ik tot in het zog van een andere loper voor mij gekomen,
ik zag snel een gaatje om ook deze loper nog voorbij te gaan in het bochtige gedeelde.
Vanaf nu had ik de weg voor mij open en focuste mij van bocht naar bocht.
Voor mij was spijtig genoeg een te grote kloof gevallen om nog plaatsen winst te boeken,
achter mij daarentegen zaten ze met 3 kort op mij.
Ik kon gelukkig wel enkele meters pakken op hen en hoopte hiermee stand te houden.
Door de versnelling die ik net plaatste dat mij goed afging merkte ik nadien toch dat het moeilijker werd.
Mijn tempo kon ik wel goed aanhouden en telde af richting zandstrook in het slot van de wedstrijd.
Net als in de 1ste ronde maakte ik opnieuw hier een goede beurt in,
hierdoor nam ik nog enkele metertjes extra op de achtervolgers zodat mijn plek veilig gesteld werd.
In de laatste rechte lijn trok ik nog eens vlot door ondanks dit niet meer nodig was om toch stevig te finishten.
Als 23ste op 33 aankomers kwam ik binnen met een tevreden gevoel.
De friste en vinnigheid ontbraken wat maar mijn benen draaien wel soepel en kon een mooie strijd leveren.
Met een dikke 10 minuten eens stevig in het rood gegaan te hebben
was dit een laatste geslaagde test richting de Corrida van Aalst van volgende week zondag.
05-01-2020: Stevige prikkel op korte cross Grimbergen
Het nieuwe jaar opende ik in het verleden al vaak met de Cross in Grimbergen en dit was nu opnieuw het geval.
Het eerste deel van het winterseizoen hield ik het enkel op lange crossen
maar om nu toch wat meer op snelheid te focussen opteer ik voor enkele korte crossen te beginnen met vandaag.
De feestdagen ben ik goed doorgekomen al merkte ik begin deze week dat mijn weerstand aan de lage kant begon te staan,
eind deze week ging het gelukkig al terug de goede kant op.
Na een dubbele opwarming (eerst met mijn vriendin en dan voor mezelf) en wat gesupporterd was ik klaar voor mijn strijd.
De omloop lag er bijzonder snel bij op uitzondering van de start dat wat zompig lag,
het ging met andere woorden een hoge snelheidscross worden!
Voor vandaag 2 kleinere rondes wat een totaal van 2,76 km gaf,
mijn doel was proberen snel te starten en een kleine 10 minuten eens goed diep in inspanning gaan.
Ondanks dit mij hier in Grimbergen nog nooit lukte slaagde ik vandaag wel in mijn opzet,
ik was goed weg en ging bij de top 5 de eerste bocht in.
Voorin proberen even stand te houden en zien waar het schip zou stranden was mijn doel.
Het ging bijzonder snel en voelde de verzuring opkomen,
een beetje sneller dan verwacht gezien we nog geen halve ronde weg waren.
Ik zakte er stilaan door en het afzien was begonnen,
nog voor halfweg wedstrijd was ik op mijn plekje beland waar ik bleef hangen.
Met een opgeblazen gevoel probeerde ik toch mijn ritme wat terug te vinden maar evident was dit niet.
In de eindfase van de wedstrijd kwam ik er terug een beetje door en besloot nog vlot te finishen.
Clubgenoot Bart Raemdonck liep een stukje voor mij uit en probeerde het gat toe te lopen,
dit lukte ook op het lange grindstuk maar in het stukje bos verloor ik mijn ritme en moest ik weer wat metertjes prijsgeven.
In het slot kon ik nog een lange spurt trekken tegen een loper dat uit de achtergrond terugkeerde,
in de laatste rechte lijn had ik spijtig genoeg niet meer de vinnigheid om deze loper te kunnen kloppen.
Met een 21ste plek op 28 deelnemers kwam ik binnen na 9'38",
doel om een kleine 10 minuten in het rood te gaan was gelukt.
Als ik de uitslag bekijk dan kan het een stuk beter maar ik heb vandaag mijn wedstrijd niet ingedeeld voor een goed resultaat.
Het is achteraf moeilijk inschatten of ik een goede dag had,
ik vond wel dat de verzuring veel sneller dan verwacht de kop opstak.
We zullen zien bij de volgende wedstrijden of deze stevige prikkel effect heeft gehad.
Volgende week staat de korte cross in Maldegem op de agenda wat tevens ook het PK is,
ook hier het doel om een kleine 10 minuten een diepe inspanning te leveren maar na een iets kalmere start.
Het jaar 2020 begon allemaal nog normaal met zoals vaak de cross in Grimbergen.
Zowel in Grimbergen als de PK veldlopen in Maldegem liep ik de korte cross in functie van de Corrida van Aalst voor een snelle 6 km.
In Grimbergen had ik een zeer goede start maar blies mij hierdoor op en had ook niet mijn beste dag toen,
terwijl in Maldegem ik mijn wedstrijd mooi indeelde en een parcours vond dat mijn ding was met een goede prestatie als gevolg.
Ik leek klaar voor een snelle 6 km in Aalst maar na een overtuigend begin liep het na 2 km onbegrijpelijk mis.
Op de kasseitjes in de binnenstad verloor ik mijn ritme en zou er niet meer inkomen tijdens de wedstrijd terwijl ik nog niet aan het einde van mijn krachten zat.
Een mindere prestatie leveren op één van je favoriete wedstrijden is altijd jammer,
ik zocht revanche een week later op de lastige stratenkoers in Nijvel over een dikke 10 km wat ook één van mijn favoriete wedstrijden is.
Ook deze wedstrijd bleef ik op mijn honger zitten.
Ik vond geen diepgang in mijn inspanningen en kwam niet moegestreden over de finish.
Dit gevoel kwam mij bekend voor omdat dit tekenen van oververmoeidheid waren.
Daags nadien liep ik voor het plezier nog de korte cross van Bornem mee aangezien mijn vriendin daar toch liep.
Hier was het gevoel plots beter en was het pas in het slot dat de benen vol liepen.
Zonde want ik zat met verschillende lopers in duel en een mooie uitslag had nog iets beter kunnen geweest zijn.
Eind januari en begin februari nam ik wat gas terug om in maart opnieuw met opgeladen batterijen wedstrijden te kunnen lopen.
Ik liep wel voor het plezier de korte crossen van het Vlaams kampioenschap in Rotselaar mee omdat mijn vriendin er liep,
en een week later voor eigen volk in Lebbeke om ze daar te plezieren.
Je hoopt innerlijk altijd wel op beterschap maar dat kwam er op deze 2 wedstrijden niet uit.
De week nadien besloot ik een eerste keer te testen op de wintereditie van de Streetrun in Denderleeuw,
hier voelde ik eindelijk beterschap maar zag dit met een 4de plek net niet beloont worden met een podiumplek.
De wintereditie vond ik wel een stevige afknapper in vergelijking met de zomereditie.
Een sfeervolle zomerse vrijdagavond maakte plaats voor een kille sfeerloze zondagochtend wedstrijd.
Dat Denderleeuw mijn laatste wedstrijd voor een lange periode ging worden had ik dat moment nooit gedacht.
Het coronavirus kwam ook in België hard opzetten waardoor alle competitie voor onbepaalde tijd geschrapt werden.
De veldloop in Willebroek en Dwars door Dendermonde werden afgelast waardoor mijn hoofddoelen op het einde van de winter verdwenen.
Er kwamen tal van initiatieven om de wedstrijden te vervangen zoals virtuele koersen.
Zelf ben ik daar minder fan van maar 1 keer besloot ik de benen begin april eens te testen
waarbij de jogginggroep van de club een virtuele 10 km had georganiseerd.
Met fietsbegeleiding van mijn vriendin liep ik naar een degelijke 37'19" wat voor mij het bewijs was dat ik goed uit de winter gekomen was.
Deze tijd kon stukken sneller in een echte koers want op mezelf haal ik nooit het beste uit mezelf.
Ondanks de strenge maatregelen waarbij clubtrainingen zelfs niet meer mochten
moesten we al blij zijn dat we thuis in het bos onze trainingen konden volbrengen.
Het openbaar vervoer bleef rijden dus mijn werkdagen bleven ook ongewijzigd,
hierdoor bleven mijn doordeweekse dagen voor een groot deel hetzelfde als vroeger.
De versoepelingen kwamen in het voorjaar langzaam terug maar van wedstrijden was spijtig genoeg geen sprake.
Ik beleefde nochtans een goed voorjaar waarbij ik enkele sterke kwalitatieve trainingen kon afwerken.
Ik haasde ook eens een zelf in elkaar gestoken wedstrijdje door de trainers dat mij heel goed afging.
Begin juli liep ik op de club een 1ste micromeeting waarbij ik voor een 800m koos.
Ik zat vanaf het begin niet in de koers en bolde binnen in een slechte 2'11"26.
Het coronavirus was in de zomer wat minder zodat er versoepelingen kwamen.
Zo konden we met de groep naar Vittel op trainingsstage gaan waar ik een goede stage kon afwerken.
Vervolgens in augustus hoopte ik te oogsten op de kleine micromeetings maar dat viel achteraf gezien serieus tegen.
Zowel de 1500m in Brussel als de 3000m en 5000m in Lebbeke waren ver onder mijn niveau.
Je kan altijd excuses inroepen maar het was gewoon niet goed en ik stak het op de vermoeidheid dat terug de kop opstak.
Ik nam daarom in september een rustperiode om zo het winterseizoen uitgerust aan te vatten.
Enkel een 2000m liep ik in Londerzeel voor het plezier nog mee en begin oktober het BK 10 km in Lokeren waar ik voor ingeschreven was.
In Lokeren vond ik mijn strijdvaardige overtuigende gevoel opnieuw terug.
Mijn tijd 36'19" was geen toptijd maar goed genoeg na een rustperiode.
Ik kon rustig verder opbouwen maar wedstrijden kwamen er in 2020 niet meer door een 2de coronagolf.
De onzekerheid blijft in deze tijden groot en het ziet er niet snel naar uit dat er wedstrijden zullen volgen.
Het jaar 2020 wil ik op sportief vlak snel vergeten omdat ik eigenlijk geen enkele topprestatie geleverd heb.
Op algemeen vlak ben ik wel blij dat ik en mijn naaste omgeving gespaard ben gebleven van het coronavirus.
Ik vond dit jaar los van alle miserie wel een heel leerrijk jaar, vooral de gedragingen van de mensheid in het algemeen.
Deze epidemie brengt zowel positieve als negatieve zaken in de mens naar boven.
Tot slot zoals je in mijn titel al kon afleiden ben ik eind dit jaar naar trainer Frankie De Feyter overgegaan,
na 8 jaar onder trainer Bart Blommaert (en de laatste jaren met Gentil Dierieckx) getraind te hebben.
Mijn vriendin maakte korte tijd terug in samenspraak met de trainers al de overstap
waardoor ik na wat denken en overwegen dezelfde stap gezet heb.
Puur praktisch was het de beste keuze om samen met mijn vriendin naar de training bij dezelfde trainer te gaan.
Sportief gezien lijkt mij na 8 jaar het ook tijd om eens andere oorden op te zoeken.
Trainen met een andere aanpak, visie, prikkels en opvolging kan je als atleet alleen maar slimmer uitkomen.
Hoe dit in resultaten zal uitdraaien zal afwachten zijn maar ik heb er alvast vertrouwen in!
Het zal echter nog enkele weken of zelfs maanden duren alvorens we terug aan competitie gaan kunnen doen.
Ik wens jullie het allerbeste voor 2021 en een goede gezondheid voor het komende jaar!
Dat 2021 een beter jaar mag worden!
11-10-2020: BK 10 km Lokeren beter dan vooraf gevreesd
De afgelopen 2 weken had ik mijn loopkilometers al wat opgebouwd om vandaag het BK 10 km in Lokeren deel te nemen.
Ik had mij een tijdje geleden hiervoor ingeschreven maar door de stijgende coronacijfers zag het er naar uit dat de wedstrijd niet zou kunnen doorgaan.
Uiteindelijk zou de wedstrijd vandaag goed georganiseerd en coronaproef kunnen doorgaan,
het had niet veel gescheeld want moest het volgende week plaatsvinden had dit niet meer het geval geweest.
Een 2de coronagolf is stilaan een feit waardoor het voor wedstrijden te lopen steeds plannen en ook vooral hopen is dat ze doorgaan.
Op zich had het van mij vandaag niet hoeven door te gaan aangezien de goede conditie na een rustperiode ver zoek is,
maar ik besloot er vandaag toch het beste van te maken en de 10 km op een voorzichtige manier aan te pakken.
De bezetting was bijzonder sterk dit jaar zelfs voor een BK,
er zijn ook weinig alternatieven waardoor een groot deel van de top van België hier vandaag present was.
Aan de start hadden ze in vakken gewerkt waarbij bollen op straat geverfd waren waar iedereen moest gaan opstaan,
zo stond iedereen op anderhalve meter van elkaar.
Een systeem dat goed werkte want de start zou bijzonder vlot verlopen.
We gingen als laatste wedstrijd van start met enkel senioren mannen.
Bij de start was er meteen ruimte en schoof ik mee in een lang gerekt lint,
ik wou voorzichtig openen maar het ging er algemeen snel aan toe waardoor ik ook opende in een 1ste km in 3'20".
Het waren 2 ronden van 5 km, halfweg stond een klok en besloot enkel halfweg eens te kijken en verder puur op gevoel te lopen.
Ik wou niet het gevoel hebben om de 2de ronde aan te vatten en al door mijn beste krachten heen te zijn.
Daarom was het belangrijk om na de openingskilometer mijn eigen ritme te zoeken en ontspannen te blijven lopen.
Naast de Durme op de lange rechte stukken dijk lukte dit aardig wat vertrouwen gaf,
toch had ik het gevoel niet snel te lopen maar dat zou ik halfweg dan wel zien.
Ondanks de ruime bezetting slaagde ik erin om vaak alleen te lopen,
er liep nochtans een omvangrijke groep voor mij uit waar ik jacht op maakte maar niet naartoe geraakte.
Achter mij was ook een groepje maar daar kon ik stelselmatig afstand van nemen.
Het was 1 loper dat in mijn omgeving meeliep en die na ongeveer 4 km ook overnam.
Het was nu vooral uitkijken naar mijn tijd halfweg wedstrijd,
toen ik die nog onder de 18' zag tikken gaf mij dit vertrouwen.
Ik zat nog niet op het einde van mijn krachten en had gewoonweg veel slechter verwacht.
Vol goede moed begon ik aan de 2de ronde en liet mijn metgezel stilaan achter.
Ik liep voornamelijk alleen en bleef mij focussen op die grote groep die nog steeds vrij goed samenbleef voor mij.
Toen ik merkte dat ik niet meer op die groep zou opgeraken en die ook uit elkaar begon te vallen kreeg ik het moeilijker,
dit was na 7 km maar van stilvallen was zeker nog geen sprake.
Enkel mijn metgezel die ik halfweg achterliet kon terug aansluiten en naar het einde toe van mij weglopen.
Naar het einde begon ik af te tellen maar het moment van stilvallen kon ik telkens uitstellen.
Rond km 9 in de binnenstad kwam er een moeilijkste stukje met kassei in de binnenstad waarbij het moeilijk was om mijn ritme te behouden.
Ik probeerde hier in één inspanning door te duwen om dan mijn inspanning verder te zetten richting atletiekpiste.
Voor de plaatsen moest ik het niet meer doen die lagen vast tenzij ik echt zou gaan stilvallen.
Puur voor mezelf maakte ik er nog een vlotte passage op de piste van om vlot te finishen.
Ik werd exact 100ste op 123 senioren in een tijd van 36'19", wat meteen duidelijk maakt wat een sterke bezetting hier vandaag was.
Maar liefst 14 atleten eindigden onder de 30' op deze 10 km!
Mijn tijd kan beter maar met een rustperiode van bijna een maand had ik vandaag slechter verwacht.
Zeker omdat het goede gevoel op training mij nog in de steek laat.
Het was ook leuk om eindelijk nog eens het gevoel van een echte wedstrijd gelopen te hebben te beleven.
Wanneer de volgende wedstrijd volgt zal afwachten zijn nu de 2de coronagolf een feit is en verstrengingen zich weer opdringen.
Ik neem nu alvast rustig de tijd om verder op te bouwen en basis te leggen voor deze winter.
26-09-2020: In rustperiode voor het plezier een 2000m gelopen te Londerzeel
Een beetje ongepland stond ik vandaag aan de start voor een 2000m op de nieuwe piste van Londerzeel.
De reden was dat mijn vriendin Mariska hier graag een 2000m wou lopen,
aangezien ik hier dan toch was en dit een kleinschalig maar leuke meeting was wou ik mij hier gewoon even amuseren.
Ik train hier soms ook weleens op de piste en je steunt er tegelijk de organisatie wat mee.
Mariska had haar dagje spijtig genoeg niet en sukkelt ook wat met vermoeidheid naar het einde van het zomerseizoen toe.
Hoe het met mijn vermoeidheid gesteld was had ik geen flauw idee over.
De afgelopen 3 weken had ik op een paar losloopjes na en 1 prikkel begin deze week niets gedaan.
Ik hoopte natuurlijk op een fris gevoel maar als het niet zo is zou ik er niet wakker van liggen.
We gingen met 8 atleten van start waarbij ik goed weg was en nestelde mij halfweg het pak.
Er waren 2 atleten die iets te snel gingen maar ons groepje van 5 bleef mooi samen.
We liepen aan 20 km/u wat ook wel mijn gedacht was om zo lang mogelijk proberen vol te houden.
In de 2de ronde schoof ik naar de kop van onze groep om het tempo te onderhouden,
er stond ook een goed voelbare wind dus evident was dit niet.
Halfweg wedstrijd stond geen klok maar ik kreeg het stilaan lastig om tempo te houden.
1 loper nam van mij over maar liep ook van mij weg zodat ik niet in zijn zog kon profiteren.
We kwamen in 3'38" door na 3 ronden wat 2 seconden boven het 20 km/u schema was (wat het voor vandaag waard was).
Stelselmatig verloor ik meer terrein en een paar plaatsen in de voorlaatste ronde.
In de laatste ronde hielp het nog dat ik een duelletje met thuisloper Lieven De Roo kon van maken
maar in de laatste 100m moest ik mij toch gewonnen geven.
In 6'19"66 kwam ik binnen wat de negatieve lijn van de afgelopen wedstrijden van deze zomer herhaald.
Verschil met toen was dat ik nu middenin een rustperiode zit en er weinig van verwachtte vooraf.
Het had leuk geweest dat het goed ging maar ik heb mij wel geamuseerd en dat was voor vandaag het belangrijkste.
Nog even verder rusten en in oktober langzaam weer opbouwen.
05-09-2020: Tekenen van vermoeidheid en veel wind laten snelle chrono op 5000m Lebbeke achterwege
In plaats van bij de pakken te blijven zitten besloot ik na mijn slechte 3000m een goed gevulde trainingsweek af te werken
gevolgd door een doorsnee week met vandaag de laatste Micromeeting in Lebbeke met eens een 5000m op mijn agenda.
Overtuigende trainingen zaten er niet tussen waardoor mijn ambitie voor vandaag beperkt was.
Ik reageer soms beter als ik niet afbouw voor een wedstrijd dus dat was een beetje hoop dat ik voor vandaag had.
De wedstrijd werd in de namiddag gegeven en toen de zon erdoor kwam was het behoorlijk warm om een 5000m in te lopen.
Er stond een goed voelbare wind waardoor een goede tijd sowieso al uitgesloten was.
Het werd een Lebbeeks onderonsje met maar liefst 9 van de 11 atleten die van de club waren.
Van bij de start waren het uitgerekend de 2 lopers van de andere clubs
met name Joachim Pelicaen en Xavier Rondas die meteen het hazenpad kozen
en uiteindelijk voor een tijd net onder de 16 minuten gingen uitkomen.
In een 2de groepje werd al snel duidelijk dat Michiel De Proft tempo ging maken voor Adriaan Van Buggenhout voor aan een tempo van 18 km/u.
Tot km 2 bleef deze situatie ongewijzigd waarbij ik mij in 3de positie had genesteld en achter mij nog enkele Lebbeekse atleten volgden.
Na 2 km hield Michiel het voor bekeken en ging Adriaan er alleen vandoor.
Hij legde het tempo een fractie hoger wat voldoende was om de andere op achterstand te zetten,
niet voor mij want de eerste 2 km gingen mij bijzonder vlot af wat mij vertrouwen gaf voor de rest van de wedstrijd.
Ik was van plan 1 of 2 rondjes te volgen en dan mee mijn deel van het werk te doen maar zover kwam het echter niet.
Net als tijdens mijn 3000m ging het op korte tijd van makkelijk naar moeizaam.
Halfweg wedstrijd na 2500m raakte ik de voeling met Adriaan kwijt en vanaf dan werd het afzien geblazen.
Omdat Tim De Ridder enkele meters achter mij ook alleen hing besloot ik mij door hem te laten inlopen,
hierdoor probeerde ik wat te recupereren om zo de laatste 2 km toch nog degelijk door te komen.
Ook hier hetzelfde verhaal, na een rondje volgen werd het afzien om na 4 km hem te moeten laten gaan.
De laatste 1000m werd enorm afzien en de schade beperken.
Ik kon Pieter De Wolf en Bert Van Der Hasselt maar net afhouden om zo binnen te komen in 16'58"96.
Alweer een slechte prestatie rijker, ook deze tijd ligt eigenlijk in dezelfde lijn als mijn 1500m en 3000m tijden van vorige maand.
Er is maar 1 ding dat ik nu kan doen en dat is een rustperiode inlassen.
Ik herken het gevoel want zowel bij de 3000m en 5000m ging het in het begin bijzonder makkelijk
om dan op korte tijd de energie te voelen wegvloeien om vervolgens geen vuist meer te kunnen maken.
Eens na de aankomst kom je binnen en overheerst er een fysiek gevoel dat je niet tot het uiterste gegaan bent en precies nog eens kan lopen.
Heel frustrerend is dit!
Nu rusten en zien wat het winterseizoen zal brengen in deze coronatijden.
23-08-2020: Teleurstelling rijker met ondermaatse 3000m Lebbeke
In tijden van corona is er weinig keus en moet je de kansen grijpen die zich aanbieden.
Daarom tijdens de Micromeeting in Lebbeke had ik van de 3000m een hoofddoel gemaakt deze zomer.
Doel was onder mijn record van 9'10" en de droom om onder de magische 9 minutengrens te duiken,
in het slechtste geval zou ik ook nog tevreden zijn met een goede koers waarbij ik mijn besttijd zou benaderen.
Ik had mij goed voorbereid, voelde mij goed en de weersomstandigheden leken mij ook gunstig gezind.
De warmte van afgelopen tijd was verdwenen en er was bij de opwarming zelfs een regenbui gepasseerd zodat er veel zuurstof aanwezig was,
dit deed mij denken aan mijn beste 3000m in Ninove toen dit ook het geval was.
Na de regenbui voelde ik de wind wel opkomen wat op een open piste zoals die van Lebbeke extra voelbaar werd,
jammer maar met trainingsmakker Niels Slachmuylders had ik een prima haas voorzien zodat ik mij uit de wind kon zetten.
Terwijl de avond viel over Lebbeke gingen we met 18 atleten in 1 grote reeks van start.
Na een vlotte start zat ik snel in het spoor van Niels en was het volgen geblazen.
Er liepen 6 atleten toch steviger dan 20 km/u dus die lieten we wijselijk lopen.
We hadden een mooi treintje van de club met Niels die tempo voor mij maar ook voor Tristan Blommaert maakte.
Hij bleef in 3de stelling zitten al kwam hij soms ook naast mij lopen.
De doorkomst na 1000m was in 3'03" wat mooi op schema was voor mijn record.
Ik had een vrij goed gevoel en ontspannen gevoel en maakte dit na 1400m ook duidelijk aan Niels dat het tempo strak gehouden mocht worden.
Nadien verslechterde het op korte tijd maar ik kon Niels blijven volgen,
toch moet het tempo in de 2de km drastisch gezakt zijn want ik hoorde 6'15" van trainer Bart roepen,
of het waar was of niet maar achteraf zou onze tijd nog slechter geweest zijn maar dat laat ik in het midden.
Het feit was dat we achterlagen op schema wat voor een mentale tik zorgde,
zeker omdat ik het gevoel had door mijn beste krachten door te zitten en een goede tijd voelde wegglippen.
Een ronde verder hield Niels het voor bekeken en was het voor mij vanaf dan schade beperken.
Ik hoopte Tristan nog even te helpen maar buiten nog een paar bemoedigende woorden moest ik hem laten lopen.
Het werden nog een lange laatste 600m waarbij het fysiek maar zeker ook mentaal de veer brak.
In een belachelijke 9'37"59 kwam ik binnen wat een halve minuut langzamer was dan gehoopt!
Ik kan verschillende excuses inroepen zoals de wind die toch goed voelbaar was,
of geen sfeer en amper publiek dat voor het wedstrijdgevoel zorgde.
Uiteindelijk is een halve minuut te veel om het op bepaalde factoren te steken,
de teleurstelling was nadien dan ook groot.
Nu even tijd nemen om opnieuw te herbronnen en te bekijken wat er deze zomer nog mogelijk is.
08-08-2020: Geen snelle tijd op 1500m door hitte tijdens GP Mingels Brussel
Een week na mijn trainingsstage was het de moment om de benen eens te testen op een 1500m.
In deze coronatijden niet evident om binnen te geraken op een wedstrijd en zeker als je opzoek gaat naar één afstand dan nog is.
Het werd in het Koning Boudewijnstadion te Brussel de 1ste keer dat ik tijdens een pistemeeting
op de piste met spikes hierop mocht lopen wat toch een unieke ervaring is.
In het verleden liep ik hier wel al de Ekiden maar dat is meer een aflossingswedstrijd op straat dus totaal iets anders.
Op uitzondering van de interne meeting vorige maand bij ons op de club was het al bijna een jaar geleden dat ik nog eens op de piste aantrad.
Voor een outdoor 1500m moest ik zelfs al teruggaan naar augustus 2018 in Oordegem, de tijd vliegt toch voorbij!
Hoe het vandaag zou lopen was eerst afwachten hoe ik de stage verteerd heb en hoe ik zou reageren op de warmte.
We zitten ook hier net als in Vittel met een hittegolf met vandaag een hoogtepunt van ruim 35°C.
De wedstrijd ging in de namiddag van start op het warmste moment van de dag.
Ik startte in de 2de reeks met 13 lopers waarbij er geen haas voorzien was,
afwachten dus hoe er gelopen ging worden maar ik vermoedde dat er voor een tijd rond mijn record (4'14") ging gelopen worden.
De hitte nodigde niet uit om er van bij de start in te vliegen,
maar er werd zo traag geopend dat ik volledig voorin zat samen met clubgenoot Tristan Blommaert om het tempo te bepalen.
De eerste 300m waren bijgevolg veel te traag met 54" maar het tempo was ondertussen gelukkig de hoogte ingejaagd.
In de volgende ronde lag het tempo een stuk hoger en volgde ik het treintje in 6de positie.
Dit lukte aardig maar ik merkte toen stilaan dat ik een enorm droge mond en keel kreeg,
maximale zuurstofopname lukte hierdoor precies steeds moeizamer.
In ronde 3 na 700m begon het moeilijker te worden maar ik bleef mijn voorligger nog volgen,
dit was niet de beste keuze want deze was aan het stilvallen en liet een gat vallen.
Dat moment merkte ik dit niet op al weet ik niet of mijn wedstrijd echt veel anders had gelopen moest ik attenter geweest zijn.
De warmte verlamde mij als het ware steeds meer en mijn keel was zo droog dat mijn tong precies tegen mijn gehemelte plakte.
Bij het ingaan van de laatste ronde liep ik alleen en was ik op mezelf aangewezen,
niet erg want veel meer dan mijn eigen tempo draaien zat er toch niet meer in.
Met 3'15" aan de bel wist ik dat een goede tijd vandaag niet aan de orde was,
ik maakte er nog het beste van maar ging ook geen zotte dingen meer doen in deze veel te warme omstandigheden.
Als 8ste kwam ik uiteindelijk binnen in 4'32"82, wat geen tijd voor mij is normaal.
Achteraf kon ik dit wel relativeren want in deze hitte, na een trainingsstage en een 1ste wedstrijd sinds lang mis ik toch dat competitieritme.
Ik heb altijd enkele pistewedstrijden nodig vooraleer ik echt tot mijn recht kom op deze nummers.
Binnen 2 weken zal het echter een pak beter moeten want dan loop ik op Lebbeke een 3000m,
dit zal meteen ook mijn hoofddoel van deze zomer worden!
01-08-2020: Geslaagde trainingsstage Vittel Frankrijk
Ondanks de coronacrisis waren er genoeg versoepelingen
zodat we op 25 juli voor een week op trainingsstage naar Vittel konen gaan.
Met onze coaches Bart en Gentil en de trainingsgroep van Frankie De Feyter die hier ieder jaar kwam
waren we met een grote groep daar aanwezig.
De weersomstandigheden voor deze week waren kort samengevat van warm, zeer warm en naar het einde toe zelfs heet.
Een trainingsstage tijdens een hittegolf afwerken is geen evidentie maar ik moet toegeven dat ik er goed in geslaagd ben.
Ik bouwde af zodat ik fris de trainingen kon aanvatten en dit loonde met goede trainingen.
Op onze laatste dag stond er een specifieke kwaliteitstraining op het programma in zeer warme omstandigheden.
Ik slaagde erin om mijn tijden te lopen zodat ik klaar zou zijn om mijn 3000m record te gaan aanscherpen.
De locatie in Vittel viel ook weinig slechts over te zeggen,
een heuvelachtige omgeving en een mix van park, bossen, straat en uiteraard een atletiekpiste.
Enig nadeel was dat de processierups hier enorm actief was vooral in het bosje vlakbij,
we waren hier niet op voorbereid zodat quasi iedereen daags nadien opstond met rode puntjes en jeuk.
Vooral de combinatie met het warme weer en het zweten erbij zorgde voor de grootste irritatie in de vorm van jeuk.
Door het bosje te vermijden en na elke training meteen een stevige douche te nemen beterde het elke dag wel
waardoor we na een week huiswaarts keerden en de uitslag al bijna verdwenen was.
Het verblijf was ook in orde met een dubbele chalet waar iedereen in kon.
Samen met mijn vriendin hadden we een kamer voor ons alleen die groot genoeg was,
enkel een frigo ontbrak toch wel in deze warme omstandigheden.
We kregen dagelijks 1 à 2 flesjes water (jawel van Vittel) en bij het eten 1 klein drankje naar keuze,
dit vond ik allemaal toch wat primitief en dus zijn we onze voorraad gaan aanvullen in de dichtstbijzijnde supermarkt.
Het eten was vol pension, ondanks het niet heel uitgebreid was heb ik toch altijd goed kunnen eten.
Het blijft uiteraard de Franse keuken maar slecht was het zeker niet.
Ondanks de corona hebben we naar het einde van de stage toe toch op terras eens iets gaan drinken en een fris ijsje gegeten.
Ook tijdens de stage konden we ons genoeg bezig houden met randactiviteiten zoals petanque, kubben, pingpong en een quiz.
Spijtige was op vlak van trainingen dat vanaf dag 2 de trainers onderling niet overeen kwamen met hun planning,
hierdoor overheerste er een spanning en werd naar het einde van de stage duidelijk dat een samenwerking met de trainers veraf was.
Uiteindelijk alles samengevat kon ik van een geslaagde trainingsstage spreken,
indien er opnieuw een stage naar hier gepland zou worden denk ik wel terug mee te gaan.
Hopelijk kan ik van deze week de vruchten plukken en mijn persoonlijk record op de 3000m verbeteren.
24-07-2020: Ondertussen in tijden van corona
Nu de 1ste coronagolf achter ons ligt maar spijtig genoeg de 2de al aan het opflakkeren is,
neem ik even de tijd om te vertellen hoe ik de afgelopen maanden doorgekomen ben.
Eind maart werd snel duidelijk dat alle wedstrijden of ze nu groot of klein waren uitgesteld of geschrapt werden.
Al snel volgden er alternatieven zoals virtuele wedstrijden om het tegen elkaar op te nemen.
Niet bepaald mijn ding om ergens alleen of met mijn vriendin een rondje voluit te gaan lopen,
ik ben namelijk niet het type dat op training het uiterste uit mezelf kan halen.
Om solidair te zijn met de jogginggroep van de club die enkele initiatieven gelanceerd had
heb ik mij toch aan 10 km begin april en een 6 km eind mei gewaagd.
De 10 km liep ik vlot maar ontspannen naar 37'19" wat een bevestiging was van mijn goede conditie.
De 6 km hield ik het rustiger met 24'10" was dat voor mij meer een vlot tempoloopje.
Blijven trainen in deze periode was echter niet zo van vanzelfsprekend,
niet mentaal omdat er geen koersen zijn
maar omdat de regels rondom de corona steeds strenger werden en het land in een soort lockdown ging.
In sommige landen mocht je zelfs niet meer buiten om te gaan lopen,
gelukkig heeft het hier zo geen vaart gelopen,
al gingen de clubtrainingen niet meer door en werd de piste zelfs afgesloten om op te trainen.
In Buggenhoutbos kon ik gelukkig rustig verder trainen al mocht dat maar met een vaste trainingsmakker of met mijn vriendin.
Even was er sprake om het bos af te sluiten omdat te veel mensen de natuur opzochten omdat verder alles gesloten was,
het bleef gelukkig bij het afsluiten van de parkings en een verbod om met de auto naar het bos te komen.
De club liet zich ook even van zijn "beste" kant zien wanneer er beperkt op de piste getraind mocht worden met 1 trainer en 2 atleten.
Ze hadden als regel uitgevonden dat enkel atleten met een statuut voorrang kregen,
ik vind dat iedereen die lidgeld betaald recht moet hebben om te mogen komen trainen op de piste.
Dat eliteatleten die ervoor betaald worden voorrang krijgen zou ik maar normaal vinden gezien dit hun job is,
maar zo loopt er op de club niemand rond.
In de loop van de tijd kwamen de versoepelingen stelselmatig door
en kwamen er meer trainingen en grotere groepen op de clubtrainingen.
Omdat mijn conditie goed zat door de afgelopen tijd vooral op basis te werken,
besloot ik begin mei (toen we terug beperkt op de piste mochten) mijn snelheid te gaan aanscherpen.
De trainingen verliepen algemeen gezien goed tot vaak zeer goed.
Op 20 juni organiseerden onze trainers een eigen wedstrijdje op een zaterdagochtend,
zelf ben ik hier minder voor te vinden om op training een wedstrijd te simuleren maar ik bood mij wel aan als tempomaker.
Ik had een zeer goede dag en verzorgde het tempo bij verschillende wedstrijdjes met tempo's van vaak 18 à 20 km/u.
Met meer dan 6 km aan hoge tempo's gedraaid te hebben kon ik terugblikken op een geslaagde kwaliteitstraining.
Op zaterdag 11 juli werd er dan een 1ste interne meeting georganiseerd voor atleten van de club
en enkele atleten op uitnodiging van andere clubs.
Ik had hiervoor wel wat motivatieproblemen omdat ik dit niet als een wedstrijd ervaar en de tijden ook niet officieel zouden zijn.
Daarom een kort nummer met de 800m en een beetje uit voorzorg omdat ik wat last had van een stijve achillespees.
Gelukkig zou dit kwaaltje mij niet hinderen en de volgende dagen verdwijnen.
De 800m zelf werd er eentje om snel te vergeten,
bij het uitkomen van de bocht zat ik al enkele meters achter en dit zou de hele wedstrijd zo blijven.
Ik zat en kwam niet in de koers te zitten en dan is het op een 800m snel gedaan natuurlijk.
Halfweg kwam ik nog 1'03" door wat op zich voor 2'06" maar net boven mijn record zou zijn,
ik had ook het gevoel dit tempo te kunnen blijven volhouden maar dit bleek toch niet het geval.
Er stond ook een behoorlijke wind die ik vol tegen kreeg omdat ik niet in het zog mee was.
Met 2'11"26 waarbij ik de laatste 100m niet meer aandrong werd dit een wedstrijdje om snel te vergeten.
Op 25 juli vertrek ik met de club op trainingsstage naar Frankrijk in Vittel waar ik mij toch wil klaarstomen
om in augustus wanneer er hopelijk terug enkele wedstrijden zouden komen en vooral een 3000m goed wil presteren.
30-03-2020: Balans winterseizoen 2019-2020
Nu het winterseizoen achter de rug is en de start van het zomerseizoen op zich laat wachten door het coronavirus
is het de ideale moment om even terug te blikken op het afgelopen seizoen.
Het is altijd afwachten hoe een seizoen gaat verlopen maar dit keer was ik toch extra benieuwd en vooral hoopvol.
Na ondertussen enkele seizoenen met vooral vermoeidheid waarbij ik zeer onregelmatig presteerde
en het goede gevoel op zowel training als wedstrijd ver zoek was moest het deze winter eindelijk terug gaan beteren.
Met de opvolging en advies van sportarts Kris Peeters waren de batterijen en de te lage waardes opgeladen
en kon ik na 2 maanden van relatieve rust terug starten begin oktober met de opbouw richting winterseizoen.
Bij de opbouw liet het goede gevoel nog een tijdje op zich wachten,
dit was echter een normale reactie aangezien het lichaam terug moest wennen aan de verhoogde belastbaarheid.
De Oefenveldloop in Lebbeke van half oktober kwam nog te vroeg en werd niet meer dan een doorgedreven training.
Op de 3 Provinciën Natuurloop in Malderen een week later hoopte ik toch al beterschap te zien,
de moraal was voor de start nochtans niet hoog aangezien ik op training nog steeds opzoek was naar de goede benen.
De klik kwam er tijdens de wedstrijd, na een aarzelend begin liep ik naar een 3de plek in een mooie tijd.
Een tijd of plaats zeggen natuurlijk niet alles maar het overtuigende gevoel dat ik tot dan zo lang niet meer had was eindelijk terug!
Met een mentale opsteker was het winterseizoen gestart
en ging ik eind oktober met de club voor 5 dagen naar Cadzand om daar op trainingsstage mijn tot dan beperkte basis verder uit te diepen.
Aan het einde van vorige winter dacht ik om het veldlopen te laten voor wat het is
omdat ik zelfs mijn beperkte ambities in het veld niet meer kon waarmaken.
Op straat kan je met een minder gevoel nog wel lopen in de schaduw van een hele hoop andere deelnemers
maar in het crossen wat van zichzelf al zwaar is wordt dit dan een lange lijdensweg.
Nu een half jaar later staan de zaken er anders voor en voelde ik mij eindelijk terug goed genoeg om toch terug te gaan crossen.
Ook mijn vriendin doet aan veldlopen en als ik er dan toch ben kon ik even goed ook deelnemen wat een goede training is voor de stratenlopen.
Voor Nieuwjaar liep ik uitsluitend lange crossen met te beginnen in Aalter, gevolgd door Arendonk en Lille.
In Aalter moest ik er nog wat inkomen maar kon mij in het 2de deel goed herpakken en een degelijke cross lopen.
Op de snel beloopbare cross van Arendonk
maar ook op de zware cross van Lille presteerde ik gevoelsmatig beide naar de beste lange crossen dat ik ooit liep.
Als het bij mij in het veldlopen al goed gaat dan op de weg zeker.
Tijdens de Vredesloop in Aalst over 9,5 km botste ik op een sterk deelnemersveld en werd ondankbaar 4de na wel een goede wedstrijd.
De Natuurloop in Lier besliste ik pas in de ochtend om daar de 4,8 km als extra trainingsprikkel mee te doen,
na een spannende strijd werd ik er 3de en haalde onverwacht een mooi gemiddelde van 18,5 km/u!
Het jaar sloot ik af met als doel een snelle 10 km dat ik in Nieuwkerken-Waas op de hun jaarlijkse Corrida probeerde uit de benen te schudden,
de gehoopte superdag had ik niet maar het werd een leuke en spannende strijd met de eerste 5 lopers
waarbij ik op karakter en weerbaarheid te tonen toch naar een 3de plek kon lopen in een niet onaardige tijd van 34'52".
De feestdagen kwam ik goed door al merkte ik dat mijn weerstand aan de lage kant begon te staan,
doortrainen zat er niet in maar ik werd gelukkig ook niet ziek.
Na Nieuwjaar liep ik de korte crossen van Grimbergen en het PK in Maldegem om mijn snelheid aan te scherpen
in functie van de Corrida van Aalst wat toch een hoofddoel deze winter was.
Tijdens die Corrida begon ik veelbelovend maar raakte ik nog voor halfweg wedstrijd onbegrijpelijk mijn ritme kwijt en werd er 5de op de 5,8 km,
ik was maar een paar tellen sneller dan vorig jaar terwijl ik conditioneel een pak beter zat, de teleurstelling was nadien dan ook groot.
Revanche wou ik een week later op de lastige Jogging in Nijvel maar daar kon ik helemaal geen vuist meer maken.
Mijn 1ste piek van het winterseizoen was duidelijk voorbij en besloot enkele weken rust in te lassen.
Omdat mijn vriendin de dag na Nijvel in Bornem de Veldloop daar meeliep besloot ik er ook nog even de korte cross bij te doen,
met ondanks zware benen kon ik hier nog een spannende strijd leveren en vond ik even de vechtlust terug.
Na een rustperiode van 2 weken liep ik in Rotselaar het VK korte cross mee,
ik vond hier de diepgang in mijn inspanningen terug en met opgeladen batterijen kon ik opnieuw gaan opbouwen.
Tijdens mijn opbouw liep ik tussendoor nog de korte cross op de Veldloop voor eigen volk in Lebbeke mee,
een combinatie van niet afbouwen en een mindere dag werd deze cross eentje om snel te vergeten.
De anders zomerse Streetrun in Denderleeuw volgde de week nadien al,
ik liep er een degelijke wedstrijd maar werd ondankbaar 4de en voelde ook dat ik nog een paar weken van doortrainen nodig had.
Na 3 succesvolle weken van doortrainen vond normaal het BK veldlopen van de NMBS in Willebroek plaats
wat tevens ook een selectiewedstrijd was voor deze zomer in Berlijn het EK veldlopen van de spoorwegen te mogen deelnemen.
Enkele dagen voordien werd spijtig genoeg beslist de wedstrijd af te lassen en te verplaatsen naar een latere datum.
Omdat het gevaarlijke coronavirus zich zeer snel aan het verspreiden is
werd beslist vanaf dat weekend tot op heden alle wedstrijden en uiteindelijk ook de clubtrainingen af te schaffen.
Daarom kon ik de 10 km tijdens Dwars door Dendermonde dat een week later plaatsvond niet lopen,
zonde want dit was mijn hoofddoel van deze winter.
We zijn ondertussen deze periode voorbij
en ik voelde op training dat ik er helemaal klaar voor was om een snelle 10 km uit de benen te schudden.
Spijtig dat ik het niet heb kunnen laten zien maar anderzijds ben ik ook tevreden dat ik met deze conditie en gevoel de winter kan afsluiten.
Als ik mijn winterseizoen in zijn geheel bekijk ben ik tevreden met de prestaties en het gevoel,
op uitzondering van een dipje in januari dat ik goed heb weten te herpakken op het einde van dit seizoen.
Hopelijk volgt er een zomerseizoen en kunnen we deze positieve lijn bevestigen.
Het zal echter afwachten zijn wat de ernst zal worden en hoe het coronavirus zal evolueren.
23-02-2020: Goed maar niet super op Streetrun Denderleeuw
Het is nu al enkele weken dat we met slecht weer te maken krijgen en dat was deze voormiddag in Denderleeuw opnieuw het geval.
Het geluk dat we het droog hielden bij de vorige wedstrijden was vandaag spijtig genoeg niet het geval,
in combinatie met een stevige wind beloofde het een zware wedstrijd te worden.
Vandaag dus de Streetrun in Denderleeuw waar ik net als de voorbije jaren voor de 5 km koos.
Het grootte verschil met de vorige edities was zeer groot,
geen sfeervolle warme zomerse vrijdagavond maar een kille zondagochtend waar maar weinig belevenis was.
De omloop bleef wel dezelfde met 2 rondjes van 2,5 km en er werd tevens ook om 10 na 10 samen gelopen met de 2,5 km.
De organisatie had wel het geluk dat het BK veldlopen in Brussel afgelast werd door het slechte weer
en zo enkele extra atleten de weg vonden naar Denderleeuw.
Aan de start enkele sterke lopers van EA en verder ook clubgenoten Niels Slachmuylders en Tim De Ridder,
het beloofde een soort variant van de Corrida van Aalst te worden van een dikke maand geleden.
De start ging net als andere jaren vrij vlot met vooral enkele snelle starters van de 2,5 km,
hoeveelste en wie precies mijn concurrenten voor de 5 km waren zou ik wel zien in de 2de ronde.
Na een snelle opening zocht ik ritme en ontspanning met als doel de 5 km goed in te delen
en mijn energie goed te doseren aangezien er op sommige stukken serieus gebeukt moest worden tegen de wind in.
Na een 1ste km liep het soepel maar het vertrouwen moest nog groeien dat het goed zou komen.
Ik zat bij Tim en nog een paar lopers met onder meer een oprukkende Luc Van Asbroeck die ook een concurrent was voor de 5 km.
Toen Luc na 1,5 km versnelde had ik de benen om mee te gaan maar de durf was er die moment niet,
ik bleef bij Tim en wachtte eigenlijk af tot de 2de ronde en hoe mijn gevoel zou evolueren.
De stroken grind in het 2de deel van de ronde lagen er erg slecht bij door de regen met vele plassen en glibberige stukken,
het was bijgevolg niet altijd makkelijk om op deze stroken in combinatie van de wind ontspannen te blijven lopen.
Bij het ingaan van de 2de ronde keek ik vooral naar de splitsing wie afsloeg en hoeveelste ik nu liep in mijn wedstrijd.
Aangezien ik vrij dicht vooraan in plaatsen liep wist ik dat het er niet veel gingen zijn,
uiteindelijk was het er maar 1 waardoor ik in 6de positie doorkwam in het spoor van Tim.
De situatie was dat er niet ver voor ons een duo van EA elk apart liep en daar een stukje voor Luc dat jacht maakte op Niels.
Het vertrouwen begon bij mij nu wel te groeien en er zat nog wel iets de benen,
daarom nam ik van Tim over en kon vrij snel de sprong naar de 1ste loper van EA maken.
Zijn tempo lag te laag waardoor ik meteen doorging opzoek naar de andere loper van EA,
dit duurde wat langer vooraleer ik de aansluiting kon maken maar na 3,5 km slaagde ik toch in mijn opzet.
Op de moment dat ik aansloot liet hij het tempo wat zakken,
omdat we in een strook tegenwind liepen was ik niet meteen geneigd om over te nemen.
Naar het einde van deze strook nam ik toch over en plaatste een vrij vlotte versnelling,
hij ging attent mee dus besloot ik nog even door te duwen om te zien wat hij ging doen.
Ik dacht dat hij aan het stilvallen was in het 2de deel van de wedstrijd en hem dus met een langere versnelling te doen lossen,
ik merkte echter snel dat dit niet het geval was
en dat hij eerder zijn 3de plek aan het consolideren was aangezien Niels en Luc te ver voor zaten.
Het werd zeker duidelijk dat hij nog iets over had want niet veel later versnelde hij waardoor ik onder druk kwam te staan.
Ik slaagde er niet in om mijn inspanning van de voorlaatste kilometer door te trekken in de laatste kilometer.
Meter per meter moest ik hem laten gaan en voelde dat ik geen slotoffensief meer in de benen had.
Op de ondankbare 4de plek kwam ik binnen in 16'58" wat goed maar niet super te noemen is.
Met een gemiddelde snelheid van 17.7 km/u kan ik gezien de zware omstandigheden niet ontevreden zijn.
In het 1ste deel heb ik het wat te voorzichtig aangepakt achteraf bekeken
waardoor ik in het 2de deel te veel krachten verspeelt heb in de achtervolging zodat ik in het slot te kort kwam.
Mijn 2de deel was tevens ook enkele seconden sneller dan mijn 1ste deel
met vooral mijn voorlaatste km dat mijn snelste was aan 3'10".
Ik hoop wel dat deze wedstrijd volgend jaar terug verplaatst zal worden naar een vrijdagavond ergens in de zomer,
want een verbetering vond ik het alles behalve.
16-02-2020: Veldloop Lebbeke zoals ergens verwacht ondermaats
Net als vorige week raasde er opnieuw een storm over het land,
gelukkig ook dit keer bleef de regen uit tot de avond zodat we droog maar alweer met veel wind te maken kregen.
In vergelijking met Rotselaar waar nog wat bomen stonden kreeg de wind hier op het open domein vrij spel.
De Veldloop in Lebbeke was nu voor de 8ste keer dat ik deelnam voor eigen volk,
ondanks het thuisvoordeel is het een parcours dat totaal niet mijn ding is.
De afgelopen 2 dagen heb ik nog redelijk wat versnellingen in mijn trainingen gestoken,
ook de korte cross van vandaag hoorde eigenlijk in mijn verdere opbouw richting volgende wedstrijden.
Bij de start was ik vrij goed weg en zat op een positie in het pak waar het voor mij voldoende was om te blijven zitten.
Na de startstrook was het in de beginfase toch moeilijk om op te schuiven met een bochtige passage in de zandbak.
Nadien liepen we een erg oneffen veld in dat er gelukkig wel beter bijlag
dan de afgelopen dagen bij de verkenning aangezien alles wat platgelopen werd bij de vorige wedstrijden.
De verschillen waren nog klein en won plaatsen maar verloor er ook,
uiteindelijk verloor ik er meer dan ik er won wat een veeg teken was.
Het was met momenten beuken tegen de wind in en proberen in iemand zijn zog te blijven.
Ik merkte dat ik maar niet in de koers kwam te zitten en dat diepe inspanningen leveren maar niet wou lukken.
De 1ste middelgrote ronde zat er na het bergje met een opeenvolging van korte bochtjes bijna op,
het laatste stuk van de ronde was een rechte strook op Finse piste waar het mij niet lukte om een hoger tempo te ontwikkelen.
Ondanks het nu nog 1 middelgrote ronde was wist ik dat het er vandaag niet zou inzitten.
Ik probeerde in deze ronde nog wel mijn best te doen maar ik liep op een positie waar ik niet thuis hoor,
het was dan mentaal ook niet makkelijk om nog te proberen een diepe inspanning te leveren.
In het slot kon ik nog een plaatsje winst boeken met toch een zeldzame tussenversnelling.
Als 18de op 29 deelnemers kwam ik onvoldaan over de aankomst gebold.
Het hoefde vandaag niet super te zijn omdat ik niet afbouwde en een parcours kreeg dat mij niet lag
maar had toch liever een goede trainingsprikkel in de benen gehad en moegestreden over de finishlijn gekomen zijn.
Snel vergeten en op naar volgende week want dan staat de Streetrun in Denderleeuw over 5 km op de agenda,
een wedstrijd dat mij veel beter zal liggen.
09-02-2020: Vlaams kampioenschap veldlopen Rotselaar
Na een rustperiode van 2 weken met enkel afgelopen woensdag een trainingsprikkel
stond ik vandaag voor het eerst aan de start op het Vlaams kampioenschap veldlopen in Rotselaar.
Normaal zou ik nooit zelf naar een CrossCup gaan omdat de sfeer en de wedstrijden minder tof zijn dan een gezellige regionale veldloop,
maar omdat mijn vriendin de korte cross bij de dames ging deelnemen besloot ik die van de mannen mee te lopen.
Ondanks er vandaag een storm over het land trok was het buiten veel wind wel droog en een vlot beloopbare omloop,
enkel de start, aankomst en 2 passages door het zand was het enige moeilijke.
Terwijl mijn vriendin nog bezig was aan haar wedstrijd moesten wij al gaan klaar staan aan de startzone.
Aangezien ik daar vrij laat toekwam en het een smalle start op het losse zand was stond ik achteraan op de 3de rij,
ik maakte mij daar weinig druk om en zou tijdens de wedstrijd zelf wel zien hoeveel ik kon opschuiven.
We moesten 1 aanloopronde doen gevolgd door 2 middelgrote ronden waardoor de passages in de zand elkaar snel opvolgden.
Bij de start waren we nog maar enkele meters weg of ze gingen er voor mij al bij liggen,
ik moest inhouden en rond deze valpartij lopen waardoor ik echt bijna volledig achteraan weg was.
Een beetje zoals in Bornem probeerde ik snel wat plaatsjes op te schuiven en zo uit de achterhoede weg te geraken,
in de aanloopronde was dit in het begin niet evident omdat het vrij smal was en iedereen nog compact samen bleef.
Richting zandstrook was het op gras wat breder en kon enkele plaatsen opschuiven.
Deze lijn kon ik doortrekken met een goede passage door het zand.
De toon was gezet en ik maakte een mooie remonte in de 1ste van 2 middelgrote ronden.
Naar het einde van deze ronde viel er voor mij een eerste kloof van betekenis dat niet meteen te dichten viel,
achter mij zat een loper die ook progressief aan het opschuiven was die ik richting zandstrook voor liet.
Hij ging vlot door het zand terwijl ik voelde dat het moeizamer ging dan de ronde voordien,
toch beet ik mij vast in zijn spoor zodat ik de zandstrook goed doorkwam.
Na deze strook trapte ik echter serieus op mijn adem
en kon ik moeilijk terug naar dat hoge ritme gaan op de vlot beloopbare stroken die nu volgden.
Het progressief opbouwen was nu gaan sprake meer van en het werd schade beperken tot het einde.
Ik kon niet verhinderen dat er een golf van enkele atleten mij voorbij snelden waar ik niet kon bij aanpikken,
hierbij zat ook clubgenoot Bart Raemdonck waar ik in Grimbergen en Bornem ook vlak achter eindigde.
De schade bleef wel beperkt en verloor in afstand eigenlijk maar enkele meters.
In het slot voelde ik opnieuw een groepje naderen maar in de laatste strook zand waar ook de aankomst lag kon in nog een spurtje plaatsen.
Ondanks de verschillen zowel voor als achter mij minimaal waren kon ik mijn plaats behouden tot het einde.
Als 53ste kwam ik binnen op 76 deelnemers na toch wel vrij diep gegaan te zijn.
Op training ga je nooit zo diep dus dit was vandaag voor mij een goede prikkel.
Spijtig dat ik na de zandstrook op mijn adem trapte maar anderzijds is het positief dat ik terug inspanningen kan leveren richting de limiet.
Nu terug opbouwen richting enkele mooie stratenlopen in het voorjaar!
31-01-2020: 30 jaar geworden!
Vandaag ben ik 30 jaar geworden, een leeftijd om toch even bij stil te staan vind ik.
De jeugdcategorieën liggen steeds verder achterwege terwijl de mastercategorie langzaam dichterbij komt,
ik mag mij dus hoe langer hoe meer een gerodeerde senior noemen in atletiektermen.
Op zich veranderd er niet veel op sportief vlak maar nu er een 3 voorstaat zit je toch stilaan op een volgende trein in het leven.
Je komt in een soort van routine en structuur terecht waarin je normaal gezien voor vele jaren blijft inzitten.
Geen nadeel natuurlijk want ik hou wel van structuur in het leven,
voor mijn verdere sportieve carrière is dit ook belangrijk dat ik dit kan blijven behouden.
Ondertussen loop ik sinds 2005 al 15 jaar waarvan ik de eerste 3 jaar op mezelf recreatief liep en enkel op straat,
sinds 2008 heb ik mij aangesloten bij AC Lebbeke waar ik nog steeds bij ben.
Vanaf toen kwamen er ook de veldlopen en pistewedstrijden bij.
In die jaren slaagde ik erin 91 podiumplaatsen te verzamelen waarvan ik 40 keer de overwinning pakte.
Het veldlopen is minder mijn ding en neem ik vaak als training op en met weinig ambitie,
op straat probeer ik daarentegen mijn best te doen om mee te strijden voor winst of dichte ereplaatsen.
Op de piste is het puur voor mijn persoonlijke records te verbeteren met afstanden tussen de 400m en 10.000m.
Ook de kampioenschappen probeer erbij te zijn als ik mij daar goed genoeg voor voel die moment.
Ik ben al tevreden met wat ik in de afgelopen jaren bereikt heb maar mijn honger is nog lang niet gestild.
Tot 2015 heb ik een mooie progressie gemaakt en bleef ik gespaard van blessures en ongemakken,
de laatste jaren ben ik wat op de sukkel geraakt waarbij vaak een vorm van vermoeidheid mij parten speelden.
Omdat ik niet het talent heb om op een paar weken van opbouw al sterke prestaties neer te zetten
moet ik het hebben van lange periodes van zorgeloos doortrainen vooraleer ik op een deftig niveau kan presteren.
Dit is de laatste jaren het probleem geweest waardoor mijn prestaties wisselvallig waren met af en toe toch eens een uitschieter.
Ik heb nog tijd om goede prestaties neer te zetten maar de tijd op het kortere werk begint toch de moment te worden.
Op de 800m staat mijn record er al sinds 2012 en de 1500m is nu toch ook bijna 4 jaar geleden,
hier zou toch nog wat af moeten vooraleer ik definitief naar het langere werk ga.
Het belangrijkste is vooral dat we gezonden mogen blijven en het plezier in het lopen en sporten blijven behouden.
26-01-2020: Korte cross Bornem levert mooie strijd op
Met vrij zware benen stond ik vandaag aan de start van de korte cross in Bornem,
dat hoeft niet helemaal een nadeel te zijn aangezien ik in het verleden ook al goede wedstrijden liep
terwijl er vooraf al wat spanning op de spieren stond.
Het beloofde ook geen al te zware cross te worden aangezien de omloop er vlot beloopbaar bijlag,
enkel een zandheuvel waar we 2 keer per ronde over moesten
en het achterste veld met 2 korte heuveltjes en een korte zandstrook waren de enige moeilijkheden.
We moesten 2 middelgrote ronden doen en het lusje waar we niet liepen was ook technisch en zeer oneffen,
blij dat ik dat stuk alvast niet moest doen!
Na een lange opwarming zag ik eerst hoe mijn vriendin naar de overwinning liep bij de dames
en zo ook meteen haar 1ste veldloop op haar naam kon zetten.
Bij de start pakte ik het voorzichtig aan omdat ik niet wist hoe mijn benen gingen reageren,
ik had geen zin om in de beginfase mijn benen te laten verzuren om in het 2de deel geen stap meer vooruit te komen.
Na de startstrook en de zandheuvel kon ik toch wat plaatsen winnen en zo uit de achterhoede wegkomen.
In het achterste veld dat eerst kwam was het moeilijk om in te halen dus beperkte ik mij tot volgen en het goede ritme vinden.
Bij het verlaten van het veld moesten we opnieuw de zandheuvel over
en volgde nadien een vlot beloopbaar stuk waar het tempo de hoogte ingejaagd kon worden.
Ik kwam beter in de wedstrijd te zitten en kreeg voor mij clubgenoot Bart Raemdonck in mijn vizier,
niet alleen hij maar ook enkele andere lopers liepen in mijn omgeving waardoor het nog een leuke strijd beloofde te worden.
Bij het ingaan van de 2de en meteen ook laatste ronde zat ik in het spoor van Bart,
omdat we terug richting zandheuvel gingen probeerde ik voor hem en enkele andere atleten te geraken wat ook lukte.
Toch verloor ik opnieuw die plaatsen op en na de zandheuvel bij een slechte passage van mij.
Ik gaf mij echter niet gewonnen en richting het achterste veld wou ik op kop van ons groepje geraken
omdat ik dan zelf mijn lijnen kon lopen en ze op het technische gedeelde mij toch niet konden inhalen.
Ik slaagde in mijn opzet en kon zelfs voor een schifting zorgen bij het verlaten van het veld en de zandheuvel.
Nadien volgde enkel nog vlot beloopbaar gras wat in mijn voordeel was.
Een loper van VOLH zat in mijn zog maar ook de andere lopers achter mij zat nog zeer dichtbij.
In het laatste veld nam de loper van VOLH over en zette mij achter hem,
het klitte richting het einde toe wat samen met een andere loper van VOLH enkele meters voor ons en
zowel Bart als een loper van DCLA in mijn spoor.
Ik besloot te wachten tot het nemen van de laatste bocht waar het tempo er wat uitging om mijn eindspurt in te zetten,
vanaf daar was het nog ruim 200m te gaan.
De enige die dit plan had was ik duidelijk niet want na deze bocht werd de spurt duidelijk bij iedereen ingezet.
Bij de aanzet kon ik nog mee maar plots ontploften mijn benen volledig waardoor ik de laatste 100m geen strijd meer kon leveren,
ik kon dan ook niet verhinderen dat ik laatste van ons groepje werd.
Een beetje zonde toch want in het beste geval had ik hier naar een 8ste plek kunnen snellen op 19 deelnemers,
nu werd het een 12de plaats waar ik ook wel tevreden mee ben.
De hele wedstrijd liep ik met stramme benen maar het draaide wel
en kon diepgang in mijn inspanning steken waardoor ik hier nog op een mooi niveau liep.
Dat mijn eindschot er op het einde niet meer uitkwam is maar normaal na gisteren een zware jogging gelopen te hebben.
Ik ben alvast tevreden over mijn gevoel en de leuke strijd die er tijdens de wedstrijd zich afspeelde.
Ondanks het vandaag terug beter ging blijf ik wel bij mijn besluit en las nu 2 rustige weken in om de batterijen weer op te laden!
25-01-2020: Geen diepgang in mijn inspanning kunnen steken op Jogging Nijvel
Met lichte revanche gevoelens trok ik naar Nijvel om daar de lastige Jogging over 10,53 km mee te doen.
Ik wou graag bevestiging krijgen van de goede conditie nadat ik dit niet kreeg vorige week in Aalst.
Met een 11de plek vorig jaar in 37'30" was de ambitie top 10 in een snellere eindtijd,
de weersomstandigheden waren met weinig wind, mistig en fris ideaal voor een snelle tijd ondanks natuurlijk de zware omloop.
Bij de start in dalende lijn was ik minder gretig gestart dan vorig jaar,
toch ging het meer dan snel genoeg en was mijn plan de wedstrijd goed in te delen aangezien ik de omloop door en door kende.
Na een 1ste km zat ik rond een 20ste plaats en was het stilaan tijd om op te schuiven als ik richting de top 10 wou,
de verschillen tussen de lopers was op deze moment nog zeer klein dus er was nog geen paniek.
Ik had het gevoel in een goed ritme te komen en begon wat plaatsen op te schuiven,
ook Bart Verschoren zat in mijn omgeving en had zelfs de tijd om met hem nog wat woorden te wisselen.
Na een onverharde vettige strook dat omhoog liep zaten we ruim 2 km ver en kon de wedstrijd pas echt beginnen,
althans dat dacht ik toch want tijdens de volgende oplopende strook stokte mijn remonte.
Ik probeerde in de daaropvolgende afdaling te recupereren ondanks ik niet het gevoel had al een diepe inspanning geleverd te hebben.
De plaatsen dat ik won verloor ik in de afdaling maar omdat dit een mooi groepje was met onder meer Bart in besloot ik toch te proberen volgen,
een oplopende strook over een brug lukte dit nog maar daarna moest ik lossen.
De hellingen waar ik anders het verschil met de concurrentie kon maken lukte vandaag niet.
Op één van de lastigste hellingen richting halfweg wedstrijd wist ik als het hier niet keerde dat de wedstrijd gelopen was.
Hoe hard ik ook probeerde het lukte mij niet om op een overtuigende manier de heuvel op te knallen,
mijn lichaam zocht de comfortzone op waar ik maar niet uitgeraakte.
In het 2de deel van de wedstrijd probeerde ik er nog het beste van te maken.
Na een lange afdaling volgde opnieuw een stevige helling waar hetzelfde gevoel overheerste.
Ik zat nog rond 1 atleet die ik op het uitlopende stuk moest laten gaan,
verder lukte plaatsbehoud wel aangezien ik zeker niet stilviel.
Eens boven volgde een lange vlakke strook op een hoogvlakte waar ik terug richting de loper liep waar ik op de klim van moest lossen.
Ik begon er precies meer en meer door te komen en verhoogde mijn ritme.
Het duurde niet lang vooraleer ik afstand nam van de loper waar ik bijliep
en ondanks er voor mij een grote kloof op een duo was gevallen maakte ik er toch jacht op.
Van kilometer 7,5 tot 10 gingen mij eigenlijk plots wel goed af maar de wedstrijd was toen al gelopen.
Richting pittige slotklim was ik flink genaderd op de 2 lopers voor mij
maar op de klim zelf merkte ik toch dat de push er vandaag duidelijk niet inzat.
Als 25ste in 38'41" kwam ik ver onder mijn verwachtingen en niet eens heel moe over de aankomstlijn.
Het was vandaag precies terug wat het gevoel dat ik vorig jaar vaak op wedstrijden had,
het kan ook gewoon een mindere dag geweest zijn
maar die vermoeidheid wil ik dit keer voor zijn en besluit na morgen toch 2 rustweken in te lassen.
Morgen test ik wel nog is de benen tijdens de korte cross in Bornem.
19-01-2020: Veel meer van Corrida Aalst verwacht
Het was weer zover, de Corrida in Aalst waar ik ieder jaar steevast voor de 6 km kies.
Een referentiepunt om te zien hoe het met de conditie gesteld is.
Voor het eerst sinds enkele jaren stond ik strijdvaardiger dan anders aan de start,
de voorbije editie kon dit niet omdat de conditie en het gevoel minder waren.
Toen was het hopen op geen al te sterke bezetting
en de wedstrijd zo goed mogelijk proberen in te delen om zo toch een degelijke uitslag te lopen.
Nu lagen de kaarten anders en is de conditie en snelheid aan het komen,
enkel de laatste 2 weken van het vorige jaar had ik iets meer willen doortrainen om naar deze koers echt te kunnen pieken.
Dit was door omstandigheden niet het geval maar ik stond fit aan de start wat ook belangrijk is!
Het was een mooie zondagnamiddag in frisse omstandigheden en een schrale wind wat ik graag heb.
De bezetting was zoals vaak hier stevig aanwezig met onder andere de winnaar van vorig jaar Wouter Goossens,
clubgenoten Niels Slachmuylders en Tim De Ridder en nog enkele snelle lopers om rekening mee te houden.
Vanaf de 1ste meter nam Wouter de kop en trok meteen het tempo de hoogte in,
het was direct duidelijk dat hij zijn titel wou verlengen.
Ik volgde samen met Niels als enige zijn spoor zodat we al snel met ons 3 wegliepen.
Hij bleef het tempo zeer hoog houden dus besloot na zowat 600m wedstrijd de rol te lossen,
ik wou mezelf niet opblazen en het verdere verloop van mijn koers niet in het gedrang brengen.
Zo kwam ik alleen op plek 3 te zitten na (volgens mijn horloge) een zeer snelle openingskilometer in 2'55",
of dit werkelijk ook zo snel was laat ik in het midden maar rond de 20 km/u liepen we wel.
Omdat ik nu alleen liep was dit wel ideaal om mijn eigen ritme te gaan zoeken,
die vond ik in kilometer 2 en zo leek er tot dan geen vuiltje aan de lucht te zijn.
Ik zag dat Niels na 1,5 km Wouter had moeten laten lopen,
even had ik het gevoel te naderen maar omdat ik mijn soepelheid wat aan het verliezen was kwam plaatsbehoud op plek 1.
Het begon steeds meer vierkant te draaien,
het kan altijd bij tegenwind of een strook op kassei dat je het ritme wat verliest maar nu trok de lijn zich verder.
Qua ademhaling was er tot dan nochtans geen probleem,
een diepe inspanning was ik uiteraard aan het leveren maar ik zat nog lang niet aan het einde van mijn krachten.
Omdat ik mijn ritme steeds minder vond probeerde ik mij daar tegen te verzetten waardoor het afzien al snel de kop opstak.
Halfweg wedstrijd bij de doorkomst rond 9'30" was de wedstrijdsituatie ongewijzigd,
Niels had enkele meters extra genomen terwijl Tim achter mij dan weer enkele meters dichterbij kwam.
Het bleef enorm vierkant draaien en telde bocht na bocht af naar het einde.
Op een wedstrijd zoals deze weet je als het tempo zakt dat ze van achteruit snel komen,
dit werd het geval want na ruim 4 km kwam Tim aansluiten.
Ik liet hem meteen overnemen en plaatste mij in zijn zog,
niet veel later voelde ik een loper van achteruit snel naderen en ging direct op en over ons.
Het was duidelijk dat hij in een hoger tempo zat en dit was op die moment er teveel aan voor mij.
Terwijl Tim nog even volgde maar iets verderop ook de rol moest lossen zat ik meteen op enkele meters die ik niet meer gedicht kreeg.
Ik probeerde de schade te beperken in de hoop met een eindschot zoals ik in de laatste crossen ook kon doen nog het tij te doen keren.
Met in het slot nog een kleine versnelling kon ik geen verschil meer maken in de einduitslag.
Als je al een hele tijd je ritme kwijt bent is het moeilijk om nog een finale te lopen, laat staan het verschil te kunnen maken.
Teleurstellend en met veel meer verwachtingen kwam ik binnen als 5de in 19'18" op 5,8 km.
Tegenover vorig jaar ben ik amper een paar tellen sneller terwijl ik toen een stuk slechter zat,
toen waarschijnlijk voor mijn doen een superdag en vandaag met een betere conditie een mindere dag.
Het woord slecht neem ik vandaag niet in de mond want ik liep uiteindelijk wel aan een gemiddelde van 18 km/u.
Ik voelde dat er meer inzat en hoop dit op een volgende wedstrijd op de weg te kunnen bevestigen.
Volgende week zaterdag alvast een nieuwe kans want dan loop ik in het lastige Nijvel de jogging waar ik in het verleden al sterk gelopen heb.
12-01-2020: Goed ingedeeld na mindere start op PK veldlopen Maldegem
Samen met mijn vriendin Mariska trokken we naar het voor ons vrij verre Maldegem om daar aan de korte cross deel te nemen,
ondanks het tevens ook het provinciaal kampioenschap was bouwde ik zoals vaak niet bepaald af voor deze veldloop.
Buiten wat gedruppel soms en een goed voelbare wind was het best een mooie namiddag om een cross in te lopen.
Deze cross staat bekend voor zijn snelle parkloop en dat werd bij de verkenning alleen maar bevestigd.
Na een ruime start op gras volgde een heuvel dat voorafgegaan werd door wat los zand,
vervolgens ging het rondom een voetbalveld richting park waar in het bosje een vrij bochtig gedeelde volgde.
In het slot lag een speeltuin in los zand waarin we nog een extra lusje maakte om vervolgens richting aankomst te snellen,
op uitzondering van het losse zand beloofde het een snelle koers te worden.
Voor de korte cross bij de mannen was het eerst die voor de vrouwen waarbij ik mijn vriendin naar een mooie 3de plek zag lopen,
na het gesupporter repte ik mij meteen naar de startzone waar het al aan mij was om te startten voor 2 kleine parkronden over 2,8 km.
Mijn start was in vergelijking met vorige week in Grimbergen slecht,
de focus was minder aanwezig in het begin waardoor ik van achteruit probeerde op te schuiven.
Na de start en de eerste heuvel schoof ik wat op zodat ik uit de achterhoede wegschoof.
De ruimte om op te schuiven voordat we het bosje inliepen was er maar het tempo lag zo hoog dat dit niet lukte.
Ik voelde mijn ademhaling de hoogte inschieten dus was het enkel volgen van mijn voorligger wat ik nu kon doen.
Het lang gerekte lint van atleten begon in het bochtige gedeelte te scheuren en zo ontstonden er verschillen.
Aan het einde van bosrijke gedeelte schoof ik toch een plekje op,
ik focuste mij nu op de zandstrook dat eraan kwam.
Hier wou ik een goede passage maken wat ook lukte,
toch kon ik niet veel verschil maken ten opzichte van mijn concurrenten omdat de zandzone daarvoor iets te kort was.
We gingen nu richting einde van de 1ste ronde en zat in het spoor van clubgenoot Niels Vandeperre.
Bij het begin van ronde 2 na een stukje zand en een vlotte heuvel kon ik mijn looppas vergroten rondom het vlot beloopbare voetbalveld,
ik kon zo Niels als iets later een andere loper voorbijsteken.
Ik merkte dat ze zich in mijn spoor probeerden vastbijten om dan richting het bosje mij terug proberen voorbij te gaan,
met een dubbele versnelling die ik kon plaatsen kon ik dit verhinderen.
Door deze strijd was ik tot in het zog van een andere loper voor mij gekomen,
ik zag snel een gaatje om ook deze loper nog voorbij te gaan in het bochtige gedeelde.
Vanaf nu had ik de weg voor mij open en focuste mij van bocht naar bocht.
Voor mij was spijtig genoeg een te grote kloof gevallen om nog plaatsen winst te boeken,
achter mij daarentegen zaten ze met 3 kort op mij.
Ik kon gelukkig wel enkele meters pakken op hen en hoopte hiermee stand te houden.
Door de versnelling die ik net plaatste dat mij goed afging merkte ik nadien toch dat het moeilijker werd.
Mijn tempo kon ik wel goed aanhouden en telde af richting zandstrook in het slot van de wedstrijd.
Net als in de 1ste ronde maakte ik opnieuw hier een goede beurt in,
hierdoor nam ik nog enkele metertjes extra op de achtervolgers zodat mijn plek veilig gesteld werd.
In de laatste rechte lijn trok ik nog eens vlot door ondanks dit niet meer nodig was om toch stevig te finishten.
Als 23ste op 33 aankomers kwam ik binnen met een tevreden gevoel.
De friste en vinnigheid ontbraken wat maar mijn benen draaien wel soepel en kon een mooie strijd leveren.
Met een dikke 10 minuten eens stevig in het rood gegaan te hebben
was dit een laatste geslaagde test richting de Corrida van Aalst van volgende week zondag.
05-01-2020: Stevige prikkel op korte cross Grimbergen
Het nieuwe jaar opende ik in het verleden al vaak met de Cross in Grimbergen en dit was nu opnieuw het geval.
Het eerste deel van het winterseizoen hield ik het enkel op lange crossen
maar om nu toch wat meer op snelheid te focussen opteer ik voor enkele korte crossen te beginnen met vandaag.
De feestdagen ben ik goed doorgekomen al merkte ik begin deze week dat mijn weerstand aan de lage kant begon te staan,
eind deze week ging het gelukkig al terug de goede kant op.
Na een dubbele opwarming (eerst met mijn vriendin en dan voor mezelf) en wat gesupporterd was ik klaar voor mijn strijd.
De omloop lag er bijzonder snel bij op uitzondering van de start dat wat zompig lag,
het ging met andere woorden een hoge snelheidscross worden!
Voor vandaag 2 kleinere rondes wat een totaal van 2,76 km gaf,
mijn doel was proberen snel te starten en een kleine 10 minuten eens goed diep in inspanning gaan.
Ondanks dit mij hier in Grimbergen nog nooit lukte slaagde ik vandaag wel in mijn opzet,
ik was goed weg en ging bij de top 5 de eerste bocht in.
Voorin proberen even stand te houden en zien waar het schip zou stranden was mijn doel.
Het ging bijzonder snel en voelde de verzuring opkomen,
een beetje sneller dan verwacht gezien we nog geen halve ronde weg waren.
Ik zakte er stilaan door en het afzien was begonnen,
nog voor halfweg wedstrijd was ik op mijn plekje beland waar ik bleef hangen.
Met een opgeblazen gevoel probeerde ik toch mijn ritme wat terug te vinden maar evident was dit niet.
In de eindfase van de wedstrijd kwam ik er terug een beetje door en besloot nog vlot te finishen.
Clubgenoot Bart Raemdonck liep een stukje voor mij uit en probeerde het gat toe te lopen,
dit lukte ook op het lange grindstuk maar in het stukje bos verloor ik mijn ritme en moest ik weer wat metertjes prijsgeven.
In het slot kon ik nog een lange spurt trekken tegen een loper dat uit de achtergrond terugkeerde,
in de laatste rechte lijn had ik spijtig genoeg niet meer de vinnigheid om deze loper te kunnen kloppen.
Met een 21ste plek op 28 deelnemers kwam ik binnen na 9'38",
doel om een kleine 10 minuten in het rood te gaan was gelukt.
Als ik de uitslag bekijk dan kan het een stuk beter maar ik heb vandaag mijn wedstrijd niet ingedeeld voor een goed resultaat.
Het is achteraf moeilijk inschatten of ik een goede dag had,
ik vond wel dat de verzuring veel sneller dan verwacht de kop opstak.
We zullen zien bij de volgende wedstrijden of deze stevige prikkel effect heeft gehad.
Volgende week staat de korte cross in Maldegem op de agenda wat tevens ook het PK is,
ook hier het doel om een kleine 10 minuten een diepe inspanning te leveren maar na een iets kalmere start.