Verslagen 2022
31-12-2022: Eindbalans 2022
Met dat 2022 erop zit is het weer tijd om een eindbalans op te maken over het afgelopen jaar.
Een jaar waarin we langzaam terug naar het normale leven gingen na de coronapandemie dat ons toch 2 jaar geteisterd heeft.
In het begin van het jaar waren mondmaskers nog niet weg te denken in de maatschappij,
ook wedstrijden die afgelast werden moest rekening mee gehouden worden.
Als we dan een wedstrijd wouden doen moesten we de coronapas kunnen voorleggen dat we gevaccineerd waren.
Dit is uiteindelijk allemaal wel goed verlopen, hoewel ik bij mijn 3de en meteen ook laatste vaccin eind januari bijzonder slecht op gereageerd heb.
Vooraf in januari liep ik eerst nog het PK korte cross in Maldegem dat niet zo goed was,
en de week nadien de Corrida van Aalst dat degelijk was maar ik op een sterke bezetting botste.
Daarna kreeg ik mijn vaccin van Moderna en achteraf gezien zal ik daar bovenop corona gekregen hebben.
Na een week heel slecht hiervan geweest te zijn ging het beter,
maar op wedstrijden dat zouden volgen zou ik nog heel lang de naweeën hiervan ondervinden.
Het VK veldlopen in Diest, de Veldloop in Lokeren en het BK veldlopen in Brussel
waren verschrikkelijk slecht met daarbovenop ook nog eens een slecht gevoel nadien aan de longen.
Deze wedstrijden kwamen duidelijk te vroeg voor mij toen.
2 weken na Brussel ging het eindelijk de goede kant uit,
op de stratenloop in Essene werd ik 3de maar wat belangrijker was het gevoel dat veel beter werd.
Opmerkelijk was dat ik daags voordien op het BK veldlopen van de spoorwegen in Willebroek nog futloos voelde,
het was daar wel met de rem op dat ik liep maar toch was het verschil groot.
Het leek de goede kant uit te gaan want de week erna kon ik een goede 7 km afwerken tijdens de Pegasusloop in Londerzeel,
wat mij een knappe 2de plaats opleverde.
Een maand later stond het pisteseizoen voor de deur en was mijn doel om deze zomer terug naar mijn records toe te werken.
Daarvoor gingen we eerst voor 5 dagen naar het eiland Terschelling in Nederland.
Ik kon daar geen goede trainingsstage afwerken door vermoeidheid en die lijn zou zich spijtig genoeg verder zetten.
Met een ver ondermaatse 1500m in Ertvelde en een al even slechte 3000m in Herentals
kon ik mijn pisteseizoen al meteen voor een tijdje stopzetten tot ik beterschap had.
Probleem was dat ik opnieuw dezelfde last had aan mijn longen dan toen vlak na mijn vaccin.
Na een grondig onderzoek van de longen kreeg ik gelukkig goed nieuws dat er niks mis was,
anderzijds had ik nog steeds geen oorzaak vanwaar dat slechte gevoel kwam en de daarbijhorende ondermaatse prestaties.
Terug naar de stratenlopen om daar het goede gevoel terug te vinden was het plan.
Op de Plantentuinjogging van Meise begon ik veelbelovend maar door allergie (en eigenlijk ook vermoeidheid)
zakte ik erdoor met daarbovenop 2 keer mijn voet omgeslagen te hebben waardoor ik de wedstrijd al joggend uitliep.
Enkele dagen later kreeg ik voor het eerst af te rekenen met een geblokkeerde rug.
Nooit last van gehad dus ik vermoed doordat ik mijn voet omgeslagen had heeft er iets in mijn rug zich vast gezet.
De citytrip die we met de spoorwegen gepland hadden naar Oostenrijk
voor daar een 10 km wedstrijd mee te doen heb ik slechts recreatief kunnen meedoen.
Langzaam begon het te beteren en ook mijn energie begon wat terug te komen.
Ik liep de Jogging in Waasmunster eind juni mee en kon daar een vrij degelijke prestatie neerzetten.
Mijn tijd dat ik liep op de 7 km was in het verleden steeds voldoende voor het podium maar dit keer werd het slechts een 6de plek.
De last in mijn rug bleef echter innerlijk aanwezig dus kon ik na lang wachten eindelijk bij een fasciatherapeut terecht,
hier ben ik goed geholpen geweest want na 1 sessie was alles terug losgekomen.
In juli gingen we dan met de trainingsgroep naar Vittel op trainingsstage,
de weersomstandigheden waren enorm warm met van 30°C tot bijna 40°C.
De vermoeidheid bleef aanwezig en daar deed de warme zomer zeker geen goed aan.
Ondanks het mindere gevoel kon ik de trainingsstage succesvol afwerken,
ik hoopte toch ergens op rendement hiervan waardoor ik in het Nederlandse Goes een 800m liep en wat later een 1500m in Ertvelde.
Het slechte gevoel aan de longen had ik niet meer maar door het futloze gevoel bleven degelijke tijden uit.
Op straat had ik een beetje meer succes met 2 keer podium met een 3de plaats op de Briel Run in Buggenhout en de Heideloop in Londerzeel,
prestatiegericht ook niet hoogstaand want het was meer geluk hebben met de bezetting dat minder was.
De Corrida van Merchtem mijn favoriete stratenloop kwam er nu aan,
met een volledige afbouw hiernaar en mezelf fysiek en metaal helemaal opladen om nog 1 keer te knallen kon ik toch een deftige prestatie neerzetten.
Een 12de plaats op de 12 km is mijn dichtste ereplaats tot nog toe dus daar kon ik voldaan op terugblikken.
Nadien nam ik een lange rustperiode omdat ik voelde dat het volledig op was.
In september bouwde ik rustig op en liep de stratenlopen in Malderen, Mollem en Buggenhout meer voor het plezier mee.
Een maand later hoopte ik mijn sterke prestatie op de 3 Provinciën Natuurloop in Malderen te herhalen op de 10,9 km,
dit viel serieus tegen want na een paar km liep ik volledig leeg en werd het nog een lange lijdensweg tot aan de finish.
Met 3 bloedonderzoeken waarvan 1 heel uitgebreide kwamen enkele nutritionele tekorten aan het licht.
Toch was het vooral het ijzertekort dat volgens mij de grootste boosdoener was.
Ik nam nochtans de afgelopen tijd ijzersupplementen in maar blijkbaar de verkeerde,
na enkele keren wisselen denk ik de juiste gevonden te hebben en ging het langzaam maar zeker beter met mij.
De Vredesloop in Aalst en de Kerstrun in Zele gingen in stijgende lijn,
in Zele kon ik zelfs met een 3de plaats nog een podium behalen zodat ik het jaar hoopvol kon afsluiten.
Omdat het beter ging pikte ik nog de Veldloop in Lille mee waar ik een degelijke korte cross liep.
Toch was prestatiegericht 2022 een rampzalig jaar waarbij echt goede prestaties op mijn niveau uitbleven.
Het was ook heel vaak vechten tegen vermoeidheid zowel tijdens als naast het lopen.
Ik hoop in 2023 beterschap en een zorgeloos jaar te mogen beleven.
De 1ste wedstrijd volgt met de Corrida in Aalst binnen 3 weken meteen een 1ste test hoe het met de conditie gesteld is.
18-12-2022: Korte cross Lille in ijzige omstandigheden naar een behoorlijk resultaat
Samen met mijn vriendin trokken we richting Lille om daar aan hun mooie jaarlijkse veldloop deel te nemen.
Ruim een maand geleden sprak ik om amper nog een cross te lopen
maar deze is één van de weinige waar ik een uitzondering op maak omdat ik deze ook gewoon een leuke vind.
Mijn gevoel tegenover een maand geleden is ook verbeterd waardoor je al sneller een wedstrijd wil lopen.
De afgelopen week was een droge maar zeer koude week met vriestemperaturen,
ook vandaag kwam het kwik niet boven het vriespunt uit waardoor we een harde snelle omloop kregen.
Ik koos voor de korte cross en wist vooraf al dat het hoge crossritme het lastigste ging worden.
We gingen met 24 van start en hoopte ergens toch in het pak te kunnen eindigen.
Bij de start was ik aanvankelijke minder goed weg,
een bocht verder kon ik mij echter herpakken en langs de zijkant met een tussenversnelling mooi opschuiven.
Ik kwam in het zog van clubgenoot Arne Boeykens te zitten,
in zijn buurt op een korte cross kunnen eindigen zou voor mij een sterke wedstrijd betekenen.
Dit zat er vandaag zeker niet in want zoals gevreesd na zo'n 2 minuten wedstrijd sloeg de kou op mijn keel en longen,
het ademen werd hierdoor moeilijk en voelde de ijzige wind op mijn hele gezicht vallen.
Ik had de cruciale fout gemaakt om zonder muts te starten waardoor mijn voorhoofd en oren na een tijd stekend koud aanvoelden.
Ook mijn gezichtsveld voelde na een tijd door de kou gevoelloos aan maar dat zal bij nog wel atleten het geval geweest zijn.
Het laatste deel van de 1ste ronde en het 1ste deel van de 2de en meteen ook laatste ronde moest ik de wedstrijd wat ondergaan,
ik kon bollen maar pushen lukte niet.
Qua plaatsen viel het goed mee, 1 plek verloor ik op het einde van de 1ste ronde.
Er was nog 1 loper dat bij mij de aansluiting maakte met nog een dikke halve ronde te gaan,
maar ondanks hij iets sneller liep en ovenam vond ik toch de kracht en vechtlust om hem opnieuw voorbij te gaan.
Net zoals de eerste 2 minuten waren gevoelsmatig mijn laatste 2 minuten ook goed,
ik kon tot op het einde nog doorduwen en zo mijn plek behouden.
Mijn tijd was 9'03" en een 17de plaats waar ik vrij tevreden mee kan zijn.
Ik miste zeker nog dat crossritme, zeker op een korte cross dat er vandaag dan nog eens uitzonderlijk snel bijlag.
Snelheid was iets dat ik vandaag ook tekort kwam maar ook dat is perfect normaal aangezien ik nu vooral basis aan het leggen ben.
Dit was normaal mijn laatste wedstrijd van 2022,
nu de feestdagen goed weten door te komen zodat ik vol goede moed 2023 kan aanvatten.
11-12-2022: Tevreden naar brons op Kerstrun 5 Km Zele
Met de Kerstun in Zele liep ik een stratenloop dat ik nooit eerder aan deelnam,
het was nieuwsgierig uitkijken naar de sfeer, organisatie, parcours en prijzen hier.
Ik kan je nu al verklappen dat het allemaal zeer goed meeviel en dat ik hier volgend jaar als alles meezit zeker zal terugkomen.
Ik koos voor de 5 km om zo een vergelijking te maken met een maand geleden
waar ik tijdens de Vredesloop in Aalst een gelijkaardige afstand liep.
Het ging sindsdien aanvankelijk in stijgende lijn met het gevoel en de conditie,
maar de laatste tijd merk ik dat het wat plafonneert.
Niet dat het plots terug slechter gaat maar de stijgende trend is wat weg naar mijn gevoel.
Het was aan de frisse kant vandaag (wat ik zeker graag heb) om in te lopen maar verder waren de weersomstandigheden aangenaam.
Samen met de 2,5 km, 7,5 km en 10 km gingen we van start waarbij ik 2 rondjes van 2,5 km moest afleggen.
Moeilijk om te zien in welke positie ik liep maar ik besloot vooral goed in te delen en mijn eigen koers te lopen.
Mijn vriendin Mariska liep de 2,5 km en vooraf hadden we afgesproken om eventueel in de 1ste ronde samen te blijven,
daar kwam echter weinig van in huis vermits zei goed gestart was en ik mijn start toch enigszins miste.
Ik zat snel ingesloten en 100m na de start dacht ik dat het naar links was maar was het blijkbaar naar rechts.
Niet dat ik misliep maar ik zat aan de verkeerde kant van de straat ingesloten zodat ik niet kon opschuiven.
Met in de eerste 500m 2 scherpe 180° bochten en vrij smalle straatjes was opschuiven niet evident.
Geen paniek want er was tijd genoeg maar ik merkte wel dat er snel gestart werd en ik over het algemeen niet bij de eerste 10 liep.
Na 1 km kwam ik bij mijn vriendin aansluiten, achteraf gezien zag ik met een 1ste km in 3'30" dat het helemaal niet super snel was.
Nu ook niet heel traag natuurlijk maar voor mijn gevoel ging het die moment allemaal veel rapper dan wat het werkelijk was.
Gelukkig keek ik niet op mijn klok want anders zou dit misschien mentaal toch wat beginnen meespelen.
Anderzijds begon mijn gevoel wel te beteren en kwam beter in de wedstrijd te zitten.
Heel even bleef ik bij mijn vriendin maar toen ik merkte dat de concurrentie naderde uit de achtergrond moest ik toch wel gaan versnellen.
Ik had al enkele plaatsen opgeschoven sinds de start maar rond km 2 kon ik met een tempoversnelling nog enkele lopers voorbij gaan.
Goed voor de moraal en de tussenversnelling verteerde ik ook goed.
Het was nu halfweg uitkijken naar de tijd dat ik doorkwam,
met 8'43" was mijn doel om dit aan te kunnen houden en zo op een tijd van 17'26" uit te komen.
In ronde 2 begonnen te verschillen op te lopen en de plaatsen stilaan vast te liggen.
Bij de 180° bochten kon ik de concurrentie zowel voor als achter mij goed inschatten.
Het goede nieuws was dat de loper die in mijn zog probeerde mee te gaan geen concurrent van de 5 km was
en dat ik al verder achteruit moest kijken om rechtstreekse tegenstanders tegen te komen.
Zo'n kleine 100m voor mij liepen 2 lopers van de 5 km met daartussen nog enkele atleten van andere afstanden.
Verder zag ik niet meteen iemand van de 5 km wat betekende dat ik op een 3de plek aan het lopen was,
al zou ik pas echt zeker zijn aan de aankomst vermits er toch verschillende lopers voor mij liepen.
De loper in mijn zog kon ik stelselmatig afstand van nemen en maakte nog jacht op 1 loper voor mij.
De verschillen tussen de lopers werden groter en op een rondje van 2,5 km heb je ook niet zoveel tijd om veel goed te maken.
Ik bleef wel de kracht vinden om te blijven duwen tot op het einde.
Ondanks de loper voor mij van een andere afstand was zocht ik de diepgang in mijn inspanning om deze loper nog voorbij te gaan.
Dit lukte ook nog en kon uiteindelijk sterk finishen.
Met een eindtijd van 17'32" had ik amper een paar seconden verval tegenover mijn 1ste deel,
hier ben ik dan ook zeer tevreden over.
Het was ook exact 5 km wat een gemiddelde van 3'30" per km betekende.
Ik mis zeker nog specifieke trainingen en wedstrijdritme
want het kan niet dat ik naar mijn gevoel een snelle 1ste km afwerk in 3'30" terwijl dit sneller aanvoelde.
Tegenover een maand geleden in Aalst heb ik toch weer een stapje in de goede richting gezet,
ik kon al dieper gaan dan toen en de intensieve inspanningen langer volhouden.
Met een 3de plaats als extraatje ben ik tevreden om het jaar toch nog met een podiumplek af te sluiten.
Of ik dit jaar nog een wedstrijd loop zal afwachten zijn hoe de komende dagen en weken verlopen op training.
13-11-2022: Eindelijk echt beterschap op Vredesloop Aalst maar het blijft afwachten
Deze ochtend stond ik met een goed gevoel op en besloot richting Aalst te trekken voor aan de Vredesloop deel te nemen.
In het verleden liep ik hier steeds de 10 km maar dit jaar door mijn mindere niveau koos ik voor de 5 km (4,9 km om precies te zijn).
Het was een zonnige en best nog warme herfstdag wat het aangenaam maakte om te lopen.
Doel vandaag was amuseren en kijken of de positieve trend op training ook op wedstrijd doorgetrokken kon worden.
De eerste meters na de start nam ik vlot om vervolgens een tempo te zoeken dat mij goed zou afgaan.
Door de vrij korte afstand mocht ik natuurlijk niet teveel comfort en ontspanning zoeken,
toch wou ik liever behoedzaam starten omdat ik niet wist wat mijn niveau vandaag de dag was om dan in het slot nog vlot te kunnen finishen.
Terwijl enkele snellere lopers meteen wegliepen probeerde ik ondanks de verschuivingen in de beginfase een groepje op te zoeken.
Na een halve kilometer zat ik op een 9de plek in het zog van een thuisloper van ALVA,
hier zat ik even goed dacht ik maar zijn tempo zakte terwijl ik mijn beginsnelheid wel kon behouden.
Omdat niemand achter mij volgde en een duo enkele meters voor mij uitliep dreigde ik al vrij snel alleen te vallen,
ik besloot het risico te nemen en maakte jacht op het duo voor mij.
Na de 1ste km was mijn achterstand verkleind maar nog niet volledig gedicht,
ik wou de achtervolging niet te lang laten duren zodat ik even extra doorduwde en zo de kloof iets verderop kon dichten.
Voor de moraal was dit goed en kon nu mooi in het zog van deze 2 lopers blijven volgen.
Het gevoel was tot dan vrij hoopvol en kon zelfs sneller als ik wou,
toch besloot ik dat nog niet te doen en af te wachten hoe de komende kilometers zouden verlopen.
Qua plaatsen zat ik in strijd voor plek 6 al liep voor ons uit nog 1 loper waar nog potentieel inzat om naartoe te lopen.
De eerste 4 lopers die liepen snel te ver voor ons uit dus daar hoefde we niet meer naar te zien.
Achter ons liepen nog enkele lopers op beperkte afstand dus daar moesten we wel nog rekening mee houden.
Deze wedstrijdsituatie bleef lange tijd hetzelfde,
enkel mijn gevoel werd na 3 km minder want het makkelijk volgen had plaats gemaakt tot werken om bij te blijven.
Met een slechte passage op kassei en het minder vlot nemen van één van de talrijke bochten
had ik een metertje achterstand aan mijn been,
maar hier had ik wel de kracht voor om te kunnen dichten.
Na 3,5 km hadden we de loper dat al een tijdje voor ons uitliep te pakken,
maar voelde ik tegelijk lopers van achter ons naderen.
Op een oplopende strook dat eraan kwam had ik het gevoel dat het tempo aan het wegzakken was,
niet dat ik veel overschot had maar ik schoof naar de kop
en hield het tempo strak op dit hellend stuk om te voorkomen dat er lopers konden aansluiten.
Een thuisloper van ALVA gaf mij in ons groepje al de hele tijd de beste indruk en dit werd nu wel duidelijk,
hij nam over en bleef het tempo erin houden.
Ik probeerde naast hem gelijke tred te houden en zette zo de andere lopers onder druk wat ook lukte.
Er was maar 1 loper dat ons nog volgde maar dat was iemand dat vanuit de achtergrond nog gekomen was,
ik dacht dat hij over mij nog ging komen maar dat gebeurde niet meer.
De loper van ALVA moest ik enkele meters op prijs geven in het slot maar ik kon op mijn beurt enkele meters nemen op de loper achter mij.
Ik kon vlot eindigen en zo mijn plaats behouden.
Met een 6de plaats ben ik toch enkele plaatsen weten op te schuiven,
en gezien het wedstrijdverloop was het tot het einde strijden vermits er toch enkele lopers rondom mij liepen.
Ik ben dan ook tevreden hoe de wedstrijd verlopen is met strijd van begin tot einde.
Mijn tijd 17'26" kan qua gemiddelde beter maar als ik zie naar mijn voorgaande wedstrijden is er een duidelijke verbetering.
Eens halfweg kreeg ik het wel moeilijker maar het vermoeide gevoel van leeglopen dat had ik deze keer gelukkig niet.
Dit geeft alvast goeie moed om de komende weken nog eens ergens een wedstrijdje mee te pikken.
11-11-2022: Ondermaats niveau door vermoeidheid, uitgebreide bloedanalyse bracht hopelijk duidelijkheid
Nu het winterseizoen begonnen is duiken de meeste atleten het veld in om te crossen.
Zelf koos ik steeds voor een mix van stratenlopen en veldlopen
maar daar zal dit seizoen door aanhoudende vermoeidheid verandering in komen.
Geen of toch amper nog crossen voor mij,
niet volledig definitief want je weet nooit wat de toekomst brengt maar ik zal mij dan toch plots stukken beter moeten gaan voelen.
Veldlopen zijn nooit mijn ding geweest en gebruikte ze al snel om sterker en beter te worden voor stratenlopen.
Ik merkte hoe langer hoe meer dat ik er geen effect meer uithaal en dat ze mij meer vermoeien dan winst opleveren.
Deze winter dus een andere aanpak en in alle rust trainen en af en toe eens een stratenloop meepikken.
Indoor zou ik ook graag nog eens doen maar ook dat zal afwachten worden hoe ik mij binnen een paar weken zal voelen.
Het gaat al een tijdje slecht dus liet ik in augustus mijn bloed eens trekken waarbij zowat alle waardes nagekeken werden.
Het goede nieuws was dat ik niet overtraind was en dat mijn bijnierwaardes zelfs zeer goed stonden tegenover de laatste keren,
op zich ook niet zo verwonderlijk aangezien ik dit jaar nog geen zware trainingsperiodes afgewerkt heb.
Mijn allergiewaardes stonden wel veel te hoog maar dit is niks nieuws in de zomer voor mij,
dit kan wel voor wat hinder zorgen maar niet het extreme van wat ik nu heb.
Het enige dat veel te laag stond was ijzer met een niveau van 38,
dit verbaasde mij wel aangezien ik deze zomer wel wat ijzer genomen heb.
De sportarts zei wel dat dit te laag stond maar aangezien mijn ferritine nog goed stond zou dit de extreme vermoeidheid niet mogen geven.
Toch denk en hoop ik vooral dat bij het nemen van een andere ijzerkuur ik mij terug beter zal voelen.
Uiteindelijk adviseerde de sportarts om een gedetailleerder 2de bloedonderzoek te doen met een uitgebreide analyse erbij.
Dit noemde het Fidlab bloedonderzoek dat de werking van het menselijk lichaam op een bepaalde manier in kaart brengt.
Een paar weken later had ik de resultaten en ook dit gaf een bron aan informatie weer.
Je kon dit opdelen in 5 pijlers met name stress, cardiometabool, hormonaal, inflammatoir en nutritioneel.
Het goede nieuws was dat de eerste 4 pijlers allemaal zeer goed waren en dat ik mij op termijn zelfs geen zorgen hoef te maken,
enkel het nutritionele bracht verschillende tekorten in kaart.
In de oranje cijfers stonden vitamines E, B12, zink en magnesium.
De rode cijfers waren co-enzym Q10,koper en ijzer.
Een heel rijtje dus wat ik wel opmerkelijk vind dat dit buiten ijzer in een gewoon bloedonderzoek niet naar boven kwam.
De sportarts schreef enkele supplementen voor waarbij het de komende tijd afwachten werd of ik mij beter zou gaan voelen.
Bij de ijzerwaardes zagen we tegenover de 1ste controle dat het maar met 1 punt gestegen was,
opnieuw veranderen van ijzersupplementen om uit te proberen dat die wel aanslagen.
Bij een 3de en voorlopig laatste bloedcontrole eind oktober bij de huisarts was ik teleurgesteld
dat bij het zien van de uitslag achteraf ze niet alle tekorten heeft laten nakijken.
Zelfs ijzer niet, al kon ik bij het vergelijken van mijn ferritinegehalte bij de vorige controle wel een duidelijke stijging zien.
Maar ik vermoed dat alles wel de goede kant uitgaat van waardes want heel slecht voel ik mij ook niet meer,
vooral bij de rustige loopjes merk ik dat het beter gaat en ik niet aftel om terug huiswaarts te keren.
Ook op kwaliteitstrainingen heb ik al eens een goed moment maar een hele training sterk afwerken dat zit er zeker nog niet in.
Mijn algemene niveau en scherpte is nog veel werk aan de winkel.
Het positieve is dat ik beterschap voel maar dat het nog de nodige tijd zal vragen vooraleer ik er terug echt zal staan.
16-10-2022: Even hoop maar vervolgens lijdensweg 3 Provinciën Natuurloop Malderen
Met de 3 Provinciën Natuurloop in Malderen stond er een wedstrijd op de agenda waar ik naar uitkeek,
eentje in de buurt waarbij ik vorig jaar plots één van mijn beste wedstrijden ooit liep.
Of ik dit opnieuw zou kunnen herhalen was maar sterk de vraag,
toen had ik vooraf al enkele positieve signalen terwijl dit nu ver van geval was.
Met goed beloopbare ondergrond en lange rechte stukken waar je tempo kunt maken is deze wedstrijd wel eentje dat op mijn lijf geschreven staat.
Na Buggenhout nu 3 weken geleden hoopte ik op een mooie opbouw,
door omstandigheden (onder meer mijn vriendin dat plots enkele dagen in het ziekenhuis belande) werd dit afgeremd.
Ondanks dat de rustige trainingen mij beter begonnen afgaan merkte ik toch dat ik er niet in slaagde om goede kwalitatieve trainingen af te werken,
alsook het volume per week bleven mijn kilometers onder mijn vooropgestelde verwachtingen.
De afgelopen weken kon ik wel regelmaat in mijn trainingen brengen en behouden, daar begint alles mee natuurlijk.
Mijn ambitie voor vandaag was ondanks alles niet min,
ik wou de 10,9 km hier eindelijk eens winnen maar met een (zoveelste) podiumplaats zou ik ook al content zijn.
Om 11u 's ochtend gingen we samen met de lopers van de halve marathon van start.
Ik maakte mij snel uit de voeten en kon na 100m als 1ste de bocht nemen,
een bewuste keuze om meteen uit de drukte te zijn en mijn eigen tempo te bepalen.
Er waren duidelijk geen snelle starters aanwezig dit keer
want de hele aanloopronde kon ik op kop afwerken met zelfs een kleine kloof op de eerste achtervolgers.
Voor de toeschouwers en supporters leek het er misschien op dat ik snel gestart was maar in werkelijkheid was dit niet het geval,
een openingskilometer van net boven de 3'30" is zeker niet te snel.
Ik moet toegeven dat ik na een kilometer even de hoop had dat het misschien wel goed ging komen vandaag,
maar de weg was nog lang en mijn lichaam heeft mij de afgelopen tijd al veel te veel in de steek gelaten.
Ontspannen blijven lopen en in de goeie flow blijven was de boodschap.
Na 1,5 km zat 1 loper in mijn zog en 2 andere lopers zaten op enkele meters,
aangezien ik geen baat had bij een snelle race liet ik het tempo wat zakken en liet het initiatief aan de andere loper over.
Hij nam over terwijl de ander 2 lopers kwamen aansluiten, eentje van hen liep de halve marathon en was dus geen concurrent.
Het podium leek na 2 km toch al een optie te worden aangezien achter ons de kloof aan het groeien was.
De loper waar ik het initiatief aan gaf plaatste al snel 2 versnellingen,
bij de 1ste ging ik nog mee maar bij de 2de moest ik passen en zocht mijn eigen ritme.
De wedstrijd was nog lang en bij een achterstand van enkele meters was nog niets verloren.
Spijtig genoeg merkte ik langzaam maar zeker dat de vermoeidheid weer de bovenhand begon te nemen,
schade beperken vanaf kilometer 3 werd de boodschap.
In Lippelobos het enige onverharde gedeelte van zo'n halve kilometer lang liet ik mijn tempo wat zakken,
ik hoopte terug wat energie te tanken maar dat was ijdele hoop.
Of ik nu veel of weinig vertraagde, het zware gevoel bleef en het afzien was begonnen.
Na 5 km was ik al verschillende plaatsen verloren en hoefde ik dus ook niet meer te gaan strijden voor het podium.
Met nog 5,9 km te gaan zat ik dus nog steeds niet halfweg wedstijd,
mijn karakter werd nog maar eens op de proef gesteld om deze lijdensweg tot aan de finish te volbrengen.
Ik draaide in het 2de deel nog kilometers van net boven de 4',
ver ondermaats maar daar besloot ik niet teveel over na te denken.
Na 7 km kon ik toch nog 1 plaats opschuiven ondanks ik niet meer in de top 10 liep (met de halve marathonlopers inbegrepen),
dit zou straks aan de aankomst zeer onverwachts nog van belang worden.
Met deze loper liep ik in de beginfase op positie 2 en 3 samen, hij kwam in het 2de deel duidelijk ook de man met de hamer tegen.
Na 9 km passeerden mij nog een paar lopers waar ik even probeerde bij aan te pikken,
even lukt dit dan wel maar dan moet je weer extra gaan forceren
om dan toch te moeten lossen zodat je alweer een extra moeilijk moment moet overwinnen.
Na 42'08" zat mijn lange lijdensweg erop en kwam ik over de aankomst als 9de op de 10,9 km.
Maar liefst 5 minuten trager dan vorig jaar, je leest het goed 5 minuten!
Dat het allemaal nog niet super ging zijn daar hield ik zeker rekening mee,
maar zo'n afgang en lijdensweg daar ben ik toch niet goed van.
Het liefst van al wou ik meteen naar huis maar wat bleek,
ik moest nog wachten op het podium want ik was nog 3de senior geworden.
De enige loper dat ik vandaag dus ingehaald heb ver in de achtergrond van de eerste lopers werd dus het verschil tussen podium of niet.
Ik voelde mij dan ook niet podium waardig en heb hier enorm veel geluk mee gehad dat 6 lopers voor mij master waren,
alsook verschillende lopers dat dan doorliepen voor de halve marathon.
Het podium kon ik achteraf wel relativeren en aanzag dit als een soort van troostprijs.
Het zware vermoeide gevoel dat maar blijft duren daar maak ik mij steeds meer zorgen over.
Wanneer mijn volgende wedstrijd komt is na vandaag een heel groot vraagteken.
25-09-2022: Jogging Bosmarathon Buggenhout, afgezien maar een bemoedigend begin
Van 2019 was het intussen geleden dat ik hier aan de start stond in Buggenhout.
In 2020 ging het door de coronacrisis niet door.
Vorig jaar was ik er niet bij tijdens de ingekrompen versie van de Bosmarathon.
Spijtig genoeg heb ik dit jaar moeten vaststellen dat het steeds groter wordend evenement een serieuze terugval kende.
De marathon en de estafette werden net als vorig jaar niet meer georganiseerd,
enkel de Jogging en de Halve marathon (dat tevens wel het Provinciaal kampioenschap was) stonden op het programma.
Zelf koos ik voor de Jogging dat ongeveer 10,6 km lang was,
met de conditie waarbij ik vandaag aan de start stond was dit ver genoeg.
De start werd om kwart voor 11 gegeven en vertrokken samen met de lopers van de halve marathon.
Op zich niets verkeerd maar de atleten die het PK liepen moesten in een apart startvak plaatsnemen vooraan.
De start was hierdoor behoorlijk rommelig en onoverzichtelijk aangezien we eerst een lus op de parking maakten
om vervolgens op de eerste rechte stroken op straat te kunnen gaan opschuiven.
Ik zat behoorlijk ingesloten in de beginfase maar maakte mij hier niet druk over,
de wedstrijd was lang genoeg en besloot mijn eigen tempo te lopen.
In de 1ste km schoof ik heel wat plaatsen op tot ik achteraan een mooie groep kon aansluiten,
hier zaten tevens ook enkele clubgenoten in die de halve marathon liepen.
In goede doen zou dit te traag zijn voor mij maar nu zou ik al tevreden zijn als ik dit ritme de volledige koers zou kunnen volhouden.
Focussen op tijden of snelheden besloot ik niet te doen,
enkel naar mijn gevoel luisteren en zien hoe de wedstrijd verder evolueert.
Na anderhalve kilometer brak het zweet mij al stilaan uit en begon mijn ademhaling te verhogen.
De weersomstandigheden waren vrij gunstig maar aangezien de zon volop scheen voelde het toch allemaal net wat warmer aan.
Ik hield mij afzijdig achteraan de groep en hoopte dit ritme te kunnen aanhouden.
Na 3 km kwam ik dit eerste moeilijke moment te boven,
een combinatie van het tempo dat in de groep lichtjes zakte
en ik een beter moment had zorgde ervoor dat ik vooraan in de groep kwam te zitten.
Op 1 loper na waren het allemaal lopers die de halve marathon liepen.
Voor de moraal was het goed om eens op kop van ons groepje te lopen,
en ik hielp daarmee de lopers van de halve marathon die misschien voor een goede tijd aan het lopen waren.
Voor mij was er geen ambitie qua tijd,
voor een plaats daar had ik geen idee van maar ik wist dat er minstens 3 lopers voor mij liepen die ik niet zou kunnen kloppen vandaag.
Het goeie moment was maar van korte duur want richting bos kreeg ik het terug lastiger.
Ik wist als we het bos na 4 km inliepen dat ik op een breekpunt ging komen.
Het bos is op zich goed beloopbaar maar onverhard,
dit bolt tegenover het vlot lopend asfalt een stuk minder en is iets meer werken.
Doordat ik de afgelopen kilometer op kop liep was het groepje blijkbaar toch wat uit elkaar gevallen,
hierdoor verloor ik maar een paar plaatsen en besloot vanaf nu mijn eigen ritme opnieuw te gaan zoeken.
Verderop in het bos passeerde mij nog een paar lopers die samen bleven en waar ik toch even bij volgde.
Ik zag er al snel het onmogelijke van in om dit tempo te blijven volgen zodat ik er nadien alleen voorstond.
Achter mij was een grote kloof gevallen en de lopers voor mij zag ik stelselmatig verder van mij weglopen,
ik stond er vanaf dan alleen voor maar dat vond ik eigenlijk niet zo erg.
Mijn vader fietste in het 2de gedeelde nog mee dus echt alleen stond ik er ook niet voor.
Bij het verlaten van het bos op het verharde gedeelte liep het iets beter,
maar ik zat wel in een trager tempo als in het 1ste deel van de wedstrijd.
Het gevoel beterde ook niet meer dus de laatste kilometers werden aftellen.
1 loper dat de halve marathon liep passeerde mij nog in het laatste deel,
hier kon ik op enkele meters achterstand wel de focus op houden om zo mijn tempo niet helemaal te laten wegzakken.
In het slot naderde nog 2 lopers lichtjes op mij waarvan er 1 de jogging liep,
omdat vanaf halfweg wedstrijd mijn plaats al vastlag wou ik dit in de laatste kilometer ook niet meer afgeven.
Hier slaagde ik nog in en kwam blijkbaar nog als 5de aan in 40'41".
De eerste 4 km verliepen bemoedigend maar waren ook wel werken,
nadien kon ik dit ritme niet meer volhouden en moest ik een versnelling lager schakelen.
Mijn wekelijkse kilometers lagen de afgelopen weken nog te laag
om zoals vandaag een afstand van 10,6 km van start tot finish tot een goed einde te brengen.
De kleine positieve signalen die ik gevoelsmatig merk de laatste dagen
hoop ik de komende tijd meer te krijgen zodat ik verder met een overtuigend gevoel kan opbouwen.
24-09-2022: Gevoelsmatig beterschap maar nog steeds ver onder niveau op Jogging Mollem
Dit weekend beloofde druk te worden met vandaag de Jogging in Mollem over 5,1 km,
en morgen de Jogging over 10,6 km van de Bosmarathon in eigen gemeente Buggenhout.
Echt klaar voor wedstrijden te doen ben ik nog niet,
maar deze 2 kleinere wedstrijden in de buurt laat ik niet graag schieten.
Ook al is het prestatiegericht wat minder, het plezier en amusement zijn zeker even belangrijk.
De afgelopen 2 weken slaagde ik er niet in mij echt op gang te trekken richting opbouw,
de vermoeidheid was nog te veel aanwezig al voelde ik de laatste dagen lichte beterschap.
De weersomstandigheden waren voor mij ideaal,
lichte regen en aangename temperaturen zorgden voor veel zuurstof in de lucht.
Bij de start dat samen met de 10 en 15 km was schoof ik in het begin mee voorin,
met de veronderstelling dat ik vrij snel zou aanvoelen hoe het vandaag zou gaan.
Na ongeveer een halve kilometer wist ik al waar ik aan toe was,
vooraan kon ik niet mee en verloor al snel terrein en plaatsen wat in deze fase niet zou mogen.
Ik bleef verder doen en was benieuwd naar mijn doorkomsttijd na 1 km.
Met een doorkomst van 3'34" en enkele plaatsen verlies kwam dit niet met mijn gevoel overeen.
Het voelde allemaal veel sneller aan dan wat het werkelijk was.
Mijn gevoel en de situatie veranderde op 500m tijd wel,
geen verder verlies in plaatsen want de loper die laatst bij mij kwam kon ik terug doen lossen.
De eerstvolgende loper voor mij kon ik terug bijbenen en na even volgen ook achterlaten.
Voor de moraal was dit bemoedigend en vond steeds meer ontspanning in mijn inspanning.
Na 2 km kwam er een onverharde en iets wat oneffen stuk aan van zo'n 500m,
door de regen lag deze er glibberig bij waardoor ik hier geen risico's nam.
De strijd voor een mogelijke podiumplek was toch al lang voorbij,
zelfs toen ik trainingsmakker Niels Slachmuylders aan de kant zag staan met een omgeslagen enkel
liepen er op de 5 km nog zeker 3 lopers een eind voor mij uit.
In totaal met alle afstanden samen liep ik nu circa 6de maar hoeveelste ik liep op mijn afstand wist ik niet precies.
Vanaf halfweg wedstrijd wist ik dat dit mijn plaats ging worden
aangezien ik op een eilandje liep met zowel voor als achter een behoorlijk verschil.
Met de wedstrijd van morgen in Buggenhout in mijn achterhoofd spaarde ik dan ook mijn krachten wat.
Enkel op het klimmetje na 3,5 km duwde ik nog even vlot naar boven wat goed ging.
Richting aankomst zag ik mijn eindtijd en die was met 19'18" wel even slikken.
Spijtig genoeg niet in de positieve lijn, een toptijd had ik zeker niet verwacht maar dit was toch even een tegenvaller.
Op uitzondering van de openingskilometer kreeg ik nadien een ontspannen gevoel over mij
waarbij ik kon blijven bollen en mij niet voelde leeglopen richting het einde.
Achteraf snap ik ook waarom dit nog goed liep aangezien ik maar aan 3'50" per km liep.
In plaatsen viel ik met een 4de plek net naast het podium maar in tijd heeft het er nooit ingezeten.
Morgen is de afstand dubbel zolang, hopelijk gaat dat wat goed.
11-09-2022: Molenloop Malderen vlot maar ontspannen afgewerkt
Met de Molenloop in Malderen stond vandaag een jaarlijks weerkerende stratenloop op mijn agenda,
voor de 16de keer al nam ik deel aan deze wedstrijd dat voor mij vlakbij is en op training vaak hier passeer.
De ambitie voor vandaag was beperkt want ik ben pas net met een voorzichtige opbouw begonnen.
Na een volledige afbouw voor de Corrida van Merchtem volgde enkele weken van rust.
Ik heb in deze periode de loopschoenen weleens aangedaan maar ik voel toch een duidelijk conditieverlies.
Daarom koos ik voor de 6 km en zou in de loop van de wedstrijd wel merken hoe het zou lopen.
De weersomstandigheden waren behoorlijk warm dus ik was blij dat ik voor een kortere afstand koos.
Om kwart na 3 gingen we samen met de 3 km van start,
dit was in het verleden anders want toen starten ook de 9, 12 en 15 km allen samen.
Sinds vorig jaar werd dit opgesplitst en ik moet toegeven dat dit een goede zet was van de organisatie.
Bij de start was ik niet echt goed weg omdat er 2 tragere lopers plots voor mij kwamen en het aanvangstempo voorin niet aankonden.
Geen erg want even verderop kwam de ruimte open en kon ik mijn eigen tempo zoeken.
De 1ste km wou ik in 3'30" proberen af te werken en zou daarna wel zien hoe mijn gevoel verder evolueert.
Mijn tempogevoel zit nog steeds goed want ik kwam exact 3'30" door na de 1ste km,
niet altijd makkelijk in de beginfase aangezien de lopers dan nog in elkaars buurt lopen en de ene al wat sneller start dan de andere.
Het was ook aanlokkelijk om de sprong naar de kopgroep te maken aanvankelijk aangezien die niet ver zaten.
In de 2de km liep ik alleen en probeerde mijn aanvangstempo op een zo ontspannen mogelijke manier aan te houden.
Hier slaagde ik vrij goed in en naderde op een stilvallende loper dat de 3 km liep.
In de volgende kilometer kon ik hier afstand van nemen al kreeg ik van achteruit het gezelschap van Ruben Demeersseman die de 6 km liep.
Het was nu uitkijken halfweg wedstrijd of ik in 10'30" zou doorkomen wat betekende dat ik mijn aanvangstempo had kunnen aanhouden,
maar ik voelde ergens toch dat mijn tempo gezakt was en de frisheid langzaam aan het wegvloeien was.
Met een doorkomst in 11' werd mijn vermoeden bevestigd.
Ruben had de intentie om de kloof op 2 lopers voor ons samen te dichten,
ergens wou ik dit ook wel maar het mindere gevoel begon de bovenhand te nemen.
Ik had vooraf beslist niet te vechten tegen het mindere gevoel,
daarom besloot ik met een zo ontspannen loopstijl en zonder echt te forceren de overige kilometers af te werken.
Op dat moment liep ik ook op een 6de plaats dus voor de eerste plaatsen moest ik ook niet meer gaan strijden.
Achter mij was de kloof groot genoeg en met nog 1,5 km te gaan kon ik zelfs nog een stilvallende loper voorbijsteken.
Als 5de kwam ik binnen in een tijd van 22'40".
Ik had ergens wel gehoopt aan een beter gevoel te kunnen lopen, zeker aan het tempo dat ik uiteindelijk vandaag maar liep.
Het zal echter nog tijd vragen vooraleer ik terug op een beter niveau zal presteren.
Conditioneel heb ik nu toch enkele weken van opbouw nodig om er terug te staan.
Een recent dubbel en uitgebreide bloedanalyse bracht tevens verschillende tekorten weer die aangevuld moeten worden,
maar later meer hierover.
Ook de aanwezige warmte vandaag mag stilaan plaats maken voor het frissere herfstweer waar ik standaard beter in presteer.
19-08-2022: Knap naar 12de plek gelopen op 12 Km Corrida Merchtem, mede dankzij de weergoden
Na 3 jaar wachten door de coronacrisis met 2 afgeschafte edities als gevolg was het vandaag weer zover.
De meest sfeervolle en prestigieuze stratenloop dé Corrida van Merchtem waar ik vandaag voor de 4de keer de 12 km ging deelnemen.
Na 10 deelnames op de 6 km waar ik al succesvol op was met 2 overwinningen en ereplaatsen
was het vandaag opnieuw de hoofdafstand dat ik ging doen.
Mijn ambitie voor vandaag was een beetje dubbel,
enerzijds hoopte ik op mijn echte waarde te lopen en dus op een sterke ereplaats te eindigen.
Anderzijds blijf ik met vermoeidheid sukkelen waarbij het overtuigende goede gevoel op training en wedstrijd achterwegen bleef.
Ik trek mij wel op aan de laatste 2 stratenlopen met zowel op de Heideloop in Londerzeel als de Briel Run in Buggenhout als 3de plaats.
De bezetting was in de breedte wel een pak minder dan vandaag hier in Merchtem,
ook was dit 2 keer een korte afstand waar ik beter op getraind was.
Voor vandaag bouwde ik compleet af en probeerde mij zowel fysiek als mentaal op te laden om hier te knallen.
De weersomstandigheden speelden alvast in mijn voordeel,
de hitte van afgelopen tijd was weg maar er hing nog een drukkende warmte met een hoge luchtvochtigheidsgraad.
Het beloofde dus een zweterige bedoeling te worden,
althans dat dachten we toch voor de start, maar daar zou uiteindelijk verandering in komen.
Aan de start waren de sterke lopers weer present,
ik plaatste mij mee op de 1ste rij en was klaar om de strijd aan te gaan!
Eens de start gegeven ging het eerste rechte stuk in dalende lijn,
ik schoof voorin de kopgroep mooi mee tot het nemen van de eerste bocht na 300m.
Eens op het vlakke stuk liet ik de kopgroep van ongeveer 5 lopers gaan,
je voelt meteen dat deze lopers te sterk zijn en aan een hoog tempo lopen wat voor hen geen probleem geeft.
Een beetje verderop schoven afzonderlijk nog 2 lopers mij voorbij,
geen paniek want na een vlotte opening was het belangrijk om mij in de beginfase niet op te blazen en het juiste tempo te zoeken.
Even later begonnen de eerste regendruppels te vallen,
dit ging over in een verfrissende regenbui dat letterlijk een geschenk uit de hemel was voor mij.
Maar dat was nog maar het begin, want de verfrissende regenbui ging al snel over in een ware stortvloed.
De regen kwam met bakken uit de lucht en de wegen veranderde in stromende rivieren,
het werd op bepaalde stukken meer waterlopen wat ik eigenlijk allemaal zo erg nog niet vond.
Ik kreeg hier net extra energie van en liep hierdoor de kloof op de loper dat mij laatste voorbij ging dicht.
Het nadeel was wel dat de wedstrijd amper begonnen was en we al volledig doorweekt waren,
alles voelde zwaar aan en het water stond letterlijk in de schoenen.
Het 1ste kleine rondjes zat er zo snel op, vanaf nu volgende er nog 3 grote ronden.
Ik had overgenomen van de loper dat ik bijgehaald had,
terwijl achter mij enkele lopers konden aansluiten zodat we een mooi groepje vormde.
In het eerste stuk nam ik het kopwerk voor mijn rekening,
dit liep vlot en ontspannen maar ik besloot na het smalle eerste gedeelte mij in de buik van het groepje nu te gaan verschuilen.
Toen ze niet meteen over mij kwamen merkte ik op dat ik enkele meters van de groep was weggelopen,
hierdoor kon ik even inhouden en ontspanning zoeken terwijl ze terug kwamen aansluiten.
Was ik zo goed vandaag of was ik mezelf aan het voorbij lopen door de hevige regenval vroeg ik mij af.
Bij het oplopen van de Galgestraat werd duidelijk dat ik goed was maar ik moest opletten dat ik mij niet ging opblazen in deze ronde.
Er waren 2 lopers dat in ons groepje afstand namen terwijl ik achter Sander Van Schuerbeeck in zijn zog kon meeschuiven.
De hevige regenval ging in deze ronde over, het zou uiteindelijk ook volledig droog worden.
Verderop moest ik Sander enkele meters laten lopen zodat ik even alleen viel.
Lang was dit niet want Gerben De Backer kwam bij mij aansluiten,
samen met hem bleven we een tijdje samen.
Met het ingaan van de 3de grote ronde brak even een mentaal moeilijk momentje aan,
het gaat dan richting halfweg wedstrijd en de vermoeidheid begon dan stilaan op te komen.
Tijdens de passage op de Galgestraat kon Tim De Ridder uit de achtergrond komen aansluiten,
hij nam meteen over en liep het kloofje op Gerben die enkele meters voor mij uitliep dicht.
Ik schoof hierin mee zodat we eens boven met 3 waren.
We begonnen nu de gedubbelde lopers meer in te halen zodat het soms eens slalommen werd.
Omdat ik mij in het 2de deel van deze ronde kon laten meedrijven overwon ik zo de mentaal lastige 3de ronde.
De mentaal lastige voorlaatste ronde maakte plaats voor de fysiek zware laatste ronde.
Ik moest Tim en Gerben laten lopen waardoor de laatste ronde op karakter de schade beperken werd.
De laatste keer Galgestraat werd doorbijten om niet stil te vallen,
hier slaagde ik net in waarna eens boven de verlossing kwam met voornamelijk dalend richting aankomst.
Ik keek ook nog een paar keer om voor achterliggend gevaar maar dat kwam er gelukkig niet meer.
Ondanks mijn plaats in het slot vast lag besloot ik tot aan de aankomst stevig te blijven doorduwen.
Puur voor mezelf waar ik zou uitkomen, ook qua eindtijd.
Na vandaag plan ik toch een rustperiode dus heb ik tijd genoeg om mijn energievoorraad terug aan te vullen.
Het werd een eindtijd van 43'40" en een knappe 12de plaats, meteen ook mijn hoogste quotering op de 12 km hier.
Mijn snelste tijd dan weer niet, dit viel eerlijk gezegd wat tegen als ik vergelijk met mijn gevoel dat ik vandaag liep.
Maar om hier nu echt een oordeel over te kunnen geven vind ik moeilijk,
de omstandigheden met die hevige regenval op z'n zachts uitgedrukt verfrissend maar anderzijds ook zwaar.
Ik voelde ook wel dat in het 2de deel het schade beperken werd aangezien ik niet op het langere werk getraind was,
maar bij mijn analyse achteraf bleek mijn 2de deel maar 1 minuut langzamer te zijn dus dat viel nog mee.
Op straat telt echter de plaats en daar ben ik voor vandaag trost op,
zeker als ik de uitslag bekijk en zie welke goede lopers ik nog achter mij hield
en de betere lopers die niet zot heel veel voor mij eindigen.
Ik wil iedereen ook bedanken voor de steun en het supporteren vandaag,
de sfeer was hier alweer top wat mij zeker hielp deze prestatie neer te zetten.
Ik voel nu wel dat het zowel fysiek als mentaal volledig op is waardoor na vandaag mijn zomerseizoen stopt en een rustperiode inplan.
13-08-2022: Geen verbetering op de piste met ondermaatse 1500m in Ertvelde
Dit weekend was er keuze genoeg op vlak van wedstrijden,
maar uiteindelijk kozen we om deze avond naar Ertvelde te trekken voor een 1500m.
Door de hitte die we deze periode moeten trotseren leek het mij verstandig niet in de namiddag een stratenloop of pistewedstrijd te lopen,
ook geen te lange afstand kiezen leek het beste vermits een goede tijd daar sowieso al bijna uitgesloten zou zijn.
Ik mocht in de 3de en traagste reeks van start gaan dat gehaast werd voor een tijd van 4'15",
een ideaal tempo als ik in goede doen zou zijn maar of dat vandaag plots het geval zou zijn betwijfelde ik sterk.
Ondanks ik woensdag nog een deftige snelheidstraining in de warmte kon afwerken blijft het overtuigende gevoel ver achterwegen.
Ik had het geluk dat de zon achter de bomen verdween zodat we in de schaduw konden lopen,
toch was het om 9u 's avonds nog behoorlijk warm en hing er weinig zuurstof in de lucht.
Bij de start was ik niet super goed weg maar kon mij mooi langs de binnenkant plaatsen.
Op 1 loper na verzeilde ik achterin het treintje om te volgen,
naar mijn gevoel ging het rap genoeg dus ging ik ook niet opschuiven.
Bij de eerste 300m in 52" afgewerkt te hebben zat ik aan een mooi tempo te lopen.
In de 2de ronde brak de groep in 2 en zakte het tempo een beetje,
op dat moment kon ik wel opschuiven als ik wou maar ik heb het niet gedaan.
De schrik om in het 2de deel stil te vallen zat er in,
ook al omdat ik niet met een super gevoel aan het rondlopen was.
Ons groepje van 5 bleef goed samen en schoof bij het einde van de 2de ronde naar voor.
Ik wou achterin weg en probeerde mee tempo te maken wat ook lukte.
De kloof op het groepje voor ons was te groot geworden,
enkel een loper van DEIN liep een beetje voor ons uit en was een mooi mikpunt aan het worden.
Het tempo dat we liepen kon ik redelijk goed volhouden,
al wist ik ook wel dat het te traag was om een degelijke eindtijd neer te zetten.
Ik had nog een beetje over waardoor ik aan de bel voor de laatste ronde nog een vlotte 400m wou neerzetten.
Ik nam de kop van ons groepje en legde het tempo hoger,
al snel nam een loper van RIEM over en merkte ik dat het beetje overschot al snel weg was.
Het werd de laatste 300m aftellen naar het einde,
al kon ik weerbaarheid tonen met terug over de loper van RIEM te gaan
en richting het zog van de loper voor mij te gaan.
Achter mij voelde ik ze komen maar ik wou toch eerste van het groepje worden
en als het nog even kon de loper voor mij voorbijgaan.
De loper van DEIN remonteren lukte net niet maar ik kon de lopers achter mij wel afhouden.
Ondanks de leuke strijd was mijn eindtijd alweer ver ondermaats met 4'32"29.
Ook mijn slotronde in 1'09" voelde vlotter aan dan het werkelijk was.
Ik heb mijn wedstrijd goed ingedeeld en dit is nu eenmaal de tijd dat eruit kwam.
Het lukt gewoon niet om een stevige inspanning te leveren en dat is frustrerend.
Volgende week laat ik alvast mijn bloed controleren in de hoop hier duidelijkheid in te vinden.
Ook de extreme warmte mag stilaan gaan minderen,
want alles voelt dan nog zwaarder aan dan anders.
Volgende week staat met de Corrida in Merchtem één van mijn favoriete wedstrijden op de agenda.
Hopelijk heb ik daar toch die superdag waar je er op een jaar maar een paar van krijgt.
07-08-2022: Briel Run Buggenhout naar een 3de plek gelopen op de 5 Km in warme omstandigheden
Voor de Briel Run in Buggenhout trok ik vandaag de loopschoenen aan voor een hopelijk snelle 5 km uit de benen te schudden.
De trainingen kon ik afgelopen week allen met een deftig gevoel afwerken,
enkel mijn linker hamstring voelde ik lichtjes tegen trekken na de laatste snelheidstraining van deze week.
Maar de snelheid ligt op een stratenloop wel een pak lager dan de korte intervallen van op de piste,
dus veel hinder zou ik niet mogen verwachten voor vandaag.
De weersomstandigheden die waren toch weer behoorlijk warm om in te lopen.
Gelukkig nog geen temperaturen van boven de 30°C,
maar we staan aan het begin van een hittegolf voor volgende week en dan voel je nu gewoon al dat die hitte begint te komen.
Het beloofde toch een warme wedstrijd te worden vermits er amper schaduw op de omloop is en de zon volop scheen.
Ondanks de weinige opkomst was het voor de start toch kijken wie de betere lopers op de 5 en 10 km waren.
Als rechtstreekse concurrenten waren het vooral trainingsmakker Niels Slachmuylders en clubgenoot Tristan Blommaert.
Na de start zat ik meteen vooraan maar besloot ondanks het maar 5 km was niet zot te openen.
Hierdoor schoven Niels en Tristan mij voorbij waardoor ik als 3de de dijk aan de Schelde opdraaide.
Op de dijk liepen we elk apart op enkele meters van elkaar, deze verschillen werden in de 1ste km lichtjes uitgediept.
Zelf kreeg ik het gezelschap van Stan De Vleminck die de 10 km liep en net een iets hoger tempo draaide toen hij overnam.
Dit was ideaal vermits ik behoudend geopend had en nu een tempo vond dat ik tot het einde zou moeten volhouden.
Na de 1ste km verlieten we de dijk en volgde een grindstrook,
niet mijn geliefde ondergrond maar het lag er niet heel oneffen bij en kwam er goed door.
Daarna richting 2de en ook 3de km ging het tempo iets meer de hoogte in waarbij we naderden op Tristan.
Ik moest na 2,5 km de rol lossen bij Stan,
de warmte in de velden kreeg toch wel vat op mij zodat de laatste 2 km aftellen werd.
Jammer dat ik net niet een halve kilometer verder kon volgen want Stan liep de kloof op Tristan dicht
en nam hem daarna ook even op sleeptouw zodat ik mijn achterstand opnieuw zag oplopen.
Ik bleef wel druk zetten vermits mijn achterstand maar 10" bedroog en ik op 5 km wou zien wat ik waard was.
Ondanks het zwaar was bleef ik een tempo draaien van onder de 3'30" per km,
stilvallen was dus geen sprake van maar de push naar een hoger tempo dat lukte ook niet.
In de laatste rechte lijn zag ik de chrono richting 17 minuten tikken,
ik finishte vlot om er zo nog onder de 17' te blijven maar met 17'03" lukte dit net niet.
Met een gemiddelde van 3'24" in deze warme omstandigheden kan ik niet helemaal ontevreden zijn.
Ik voel echter dat de energie en push ontbreekt om een diepe inspanning te leveren.
Een 3de plaats was net zoals op de Heideloop van vorige week weer mooi meegenomen.
Wat de volgende wedstrijd zal worden gaat nog even afwachten zijn,
ze geven volgende week een hittegolf dat tot na volgend weekend zal aanhouden.
Een wedstrijd in de namiddag zoals deze maar dan nog warmer dat zie ik niet meteen zitten,
ook een snelle chrono op de piste zal er bij deze temperaturen niet inzitten.
31-07-2022: Extra wedstrijdprikkel levert 3de plaats op tijdens Heideloop Londerzeel
Vandaag 2 dagen na mijn snelheidsprikkel in Goes stond ik voor de volgende korte prikkel aan de start van een wedstrijd.
Nu koos ik voor de Heideloop in Londerzeel over 3,9 km waarbij we 1 rondje moesten afleggen.
Een paar jaar geleden liep ik hier al eens de kortste afstand tijdens de Heideloop en werd toen 2de,
het parcours is volledig anders in vergelijking met toen en ik vond het persoonlijk minder mooi nu.
Voor de lopers die graag onverhard en in de natuur lopen zeker een verbetering,
voor de stratenlopers die liever op vlakke harde ondergrond lopen toch iets minder.
Vandaag bouwde ik niet af waardoor ik met wat zware benen aan de start stond,
maar ik weet uit het verleden dat dit met wat geluk degelijk kan uitdraaien.
De weersomstandigheden waren behoorlijk warm toen de zon erdoor kwam,
voor een afstand van net geen 4 km mocht dit natuurlijk geen probleem geven.
Bij de start stonden een paar goede lopers, toch was het in de beginfase wat jonge jeugd dat eventjes vooraan liep.
Na het nemen van de 1ste bocht schoven de betere lopers naar voor,
ook ik schoof naar voor om richting 2de bocht in 2de positie te zitten aangezien we dan de veldbaan inliepen.
Hier begon het oneffen gedeelde al een beetje en de weg werd ook steeds smaller tot je uiteindelijk enkel achter elkaar nog kon lopen.
De aanwezige wind blies hier in het nadeel, ik denk hierdoor dat niemand echt de kop wou nemen.
Voor mij was dat net wel een ideaal moment en zette mij op kop,
hierdoor kon ik zelf mijn juiste looplijnen kiezen en had ik tevens ook een goed overzicht waar het oneffen lag.
Ondanks ik mij niet fris voelde zat er wel kracht in mijn benen waardoor ik toch stevig doorduwde.
Hoeveel lopers er nog achter mij liepen wist ik niet,
maar dat ze niet comfortabel in mijn zog zaten dat voelde ik wel.
Dit gaf mij wel vertrouwen om verder te blijven doorduwen om zo zoveel mogelijk schade aan te richten.
Tot 1,5 km wou ik graag op kop blijven tot we op een korte strook van asfalt terecht kwamen.
Toen dit lukte was het tijd voor te zien wie er nog volgde,
met Koen Plenninckx en Glenn Philips waren het de 2 verwachte namen die nog mee waren.
Een 4de loper zag ik niet direct waardoor ik op de strook asfalt het tempo strak hield om mijn podiumplaats veilig te stellen.
Na deze strook waren we 2 km ver en kregen we een zeer slecht oneffen stuk voor de voeten,
ik wist vooraf bij de opwarming zelfs dat ik hier tijd zou verliezen.
Een combinatie van wild gras, stenen, los zand en spoorvorming zorgde voor een zeer verraderlijk stuk.
Toen we afdraaiden waren Glenn en Koen mij voorbij gegaan en zat ik al op een lengte achterstand,
ik kon zo wel goed zien waar ik liep maar ik verloor op korte tijd meer terrein.
Het hielp absoluut niet wanneer ik mijn linker voet weer bijna omsloeg en deze weer licht gevoelig aanvoelde.
Ik bouwde hierdoor extra voorzichtigheid in waardoor ik bij het verlaten van de slechte strook
tegen een achterstand aankeek dat ik met nog 1,5 km te gaan niet meer kon dichten.
Mijn tempo kon ik eens op het verharde gedeelde terug omhoog jagen richting de 18 km/u zag ik achteraf op mijn gps.
Gaandeweg zakte mijn tempo wel wat maar ik vermoed dat mijn innerlijke spaarstand modus aansloeg
omdat ik de 2 lopers voor mij niet meer kon bijbenen en achter mij ook een grote geruststellende kloof gaapte.
Ik liep op cruise control binnen als 3de in een tijd van 13'43", wat goed was voor een gemiddelde van 3'31" per km.
Gezien het niet snelle parcours voor meer dan de helft en het laatste deel niet te zot gedaan te hebben was dit goed.
De benen voelden wat vermoeid aan maar er ging kracht vanuit waardoor ik goed kon blijven duwen,
ook mijn gevoel liet mij vandaag niet in de steek en daar ben ik al blij om.
Een extra wedstrijdprikkel dat ik nodig had en een mooi podium is altijd leuk meegenomen en goed voor de moraal.
Volgende week staat de Briel Run in Buggenhout op mijn agenda waar ik een vlotte 5 km hoop te lopen.
29-07-2022: Nog eens gewaagd aan een 800m als snelheidsprikkel tijdens Goes on Track meeting
Een week nadat ik terug was vanop trainingsstage stond ik aan de start van een 800m.
De Goes on Track meeting is een pistemeeting in Nederland dat ik graag eens wou deelnemen.
Mijn vriendin zit daar bij de organiserende club AV56 en ging er sowieso deelnemen aan de 3000m.
Ik twijfelde lange tijd tussen de 800m en 3000m
maar als ik naar mijn gevoel luisterde dan was ik nog niet klaar voor een degelijk 3000m af te leggen.
Het gevoel op training was alles behalve overtuigend,
vermoedelijk decompressie van de trainingsstage en de warmte waar we mee te maken kregen.
Een 800m ben ik op zich ook niet klaar voor maar als het slecht zou gaan dan is de lijdensweg minder lang.
Qua temperaturen deze avond viel het goed mee,
er stond aan het water ook een verfrissend windje dat niet stoorde meer eerder aangenaam aanvoelde.
Er waren 2 reeksen gemaakt waarbij ik als traagste tijd in de snelste reeks opgesteld stond in de buitenbaan 6.
Geen cadeau maar tijdens de opwarming voelde ik mij goed dus besloot ik mij niet naar de slachtbank te leiden en er vol voor te gaan.
Bij de start stond de tempomaker mee in mijn baan en schoot er meteen snel vandoor,
in zijn zog ging en kon ik ook niet mee maar opende de eerste 100m voor mijn doen vlot.
Als je in de buitenbaan start moet je altijd die paar extra meters maken om naar de binnenbaan te geraken,
anderzijds heb je het overzicht om langs buitenaf in te schuiven waar je wil.
Ik had verwacht achterin te moeten aansluiten maar ik zat beter gepositioneerd dan ik dacht.
Met dat iedereen naar baan 1 inschoof zag ik op een bepaald punt een lengte tussen 2 lopers en daar kon ik mij mooi tussen zetten.
Op dat moment liepen er 3 lopers achter mij zodat ik mooi in het treintje zat.
We liepen aan een hoog tempo maar ik had mij voorgenomen zolang mogelijk in dat hoge ritme mee te gaan.
De 1ste ronde ging snel voorbij en verliep ook zo goed als perfect voor mij.
Perfect had het geweest wanneer ik een paar tellen later zou doorkomen,
nu kwam ik exact in 1 minuut door wat betekende dat ik meer dan 2 seconden voor lag op mijn persoonlijk record.
Natuurlijk begin je te hopen en erin te geloven waardoor je er vol blijft voor gaan.
De verzuring begon na 450m stilaan op te komen zodat het gevecht met de tijd en mezelf kon beginnen.
Mijn voorligger moest ik laten gaan terwijl de loper dat in mijn zog zat overnam en ik hem wat probeerde te volgen.
Op het rechte stuk tussen de 500m en 600m probeerde ik het moment van stilvallen zolang mogelijk uit te stellen.
Vanaf dan was het vechten, verzuren en afzien tot het einde.
De andere 2 lopers kwamen toen ook over mij maar het hielp wel dat ik tot het einde vlak achter de loper voor mij kon finishen.
Eindtijd uiteindelijk 2'10"44, wat een verval van 10 seconden in ronde 2 betekende.
Teveel verval maar ik wist vooraf al dat ik niet klaar was voor goede tijden te lopen op de piste op gelijk welke afstand.
Ik heb mij echter wel geamuseerd en de stevige prikkel om eens goed in het rood gegaan te zijn deed mij achteraf wel deugd.
Hopelijk kan ik via enkele wedstrijdprikkels toch nog richting een degelijk niveau gaan deze zomer.
23-07-2022: Trainingsstage Vittel onder bijzonder warme omstandigheden succesvol afgerond
Een paar dagen na de Jogging in Waasmunster kon ik eindelijk bij Fasciatherapeut Karen Keppens terecht om mijn rug los te maken.
Op wat compensatiepijntjes de dag nadien na voelde ik een duidelijk verschil dat alles terug los zat.
Versterkende oefeningen doen kan nooit kwaad en voldoende stretchen kreeg ik als advies mee.
Zo kon ik de opbouw van mijn zomerseizoen verderzetten
en op zaterdag 16 juli voor een week op trainingsstage naar Vittel in Frankrijk trekken met onze trainingsgroep.
Als ik van mijn zomerseizoen nog iets wou maken (en vooral op de piste dan) dan mocht er vanaf nu niet veel meer mislopen in de opbouw.
Toch blijft het wisselvallig presteren ook op training iets wat ik niet onder controle krijg en maar weinig vat op heb,
de ene dag is de andere niet maar qua niveau kan dat bij mij toch wel serieus verschillen.
Mijn doel op stage was dan ook om alle trainingen te kunnen volbrengen,
en wanneer het een mindere dag was gewoon mijn tempo laten zakken zodat ik de training toch volledig kon afwerken.
De ene dag was inderdaad de andere niet en al zeker niet de eerste 2 dagen toen ik af te rekenen kreeg met buikkrampen.
Alle trainingen kon ik met succes afwerken wat niet zo vanzelfsprekend was
aangezien we dan ook nog eens in een week zaten met tropische temperaturen.
Met 2 dagen waarbij we bijna richting 40°C gingen en de andere dagen altijd rond de 30°C was het steeds puffen en zweten.
Verschillende keren hebben we 's morgens vroeg of 's avonds redelijk laat gaan trainen om het toch verantwoord te houden.
Er was 1 training dat we in verfrissende regen na een onweersbui konden afwerken,
toevallig een pistetraining waarbij ik toch vertrouwen tankte omdat het zo goed draaide.
Naast de trainingen was er ook voldoende tijd voor ontspanning.
Door te hitte kon je niet heel veel doen want je zweette bij het minste dus werd er veel gerust tussendoor.
Toch hebben we vaak liggen kubben en gezelschapsspelletjes gespeeld.
Op de planning stond ook eens gaan bowlen en een chocolaterie bezoeken.
Qua verblijf was er wel een verschil met 2 jaar geleden dat ik hier was.
We zaten nu op de kamers bij het restaurant terwijl we vorige keer in de blauwe huisjes verbleven.
Die waren toen ook niet super groot maar toch groter dan de kamers waar we nu in verbleven.
Ik zat samen met mijn vriendin op een kamer terwijl de andere atleten elk een kamer voor zich hadden.
Voor 2 personen was dit aan de kleine kant al maakte ik mij daar niet druk in vermits ik snel tevreden ben.
Het enige nadien echte nadeel was dat er maar weinig toiletpapier was en dit maar 1 keer op die week bijgevuld werd.
We hebben dan maar in de andere toiletten papier gaan halen om zo toch een voorraad te hebben.
De Franse keuken zal nooit mijn favoriete keuken worden maar slecht heb ik hier nooit echt gegeten.
's morgens was het een vrij beperkt ontbijt en zowel 's middags als 's avonds was er warm eten voorzien.
Door de warmte smaakte dat natuurlijk niet altijd maar als je veel traint moet je goed eten om er de volgende training weer tegen te kunnen.
De processierups hadden we dit jaar ondanks de droogte en warmte geen last van ondanks we vele bostrainingen afgewerkt hebben.
Met onze kleine trainingsgroep van 8 onder leiding van coach Frankie die hier al jaren komt
mogen we toch spreken van een geslaagde trainingsstage voor iedereen.
Hopelijk kunnen we hier de vruchten van plukken en bij de komende wedstrijden oogsten.
25-06-2022: Jogging Waasmunster levert hoopvolle 6de plaats op na periode van rugproblemen
Vandaag stond met de Jogging in Waasmunster over 7,3 km nog eens een wedstrijd op mijn agenda,
eentje waar ik de laatste jaren steeds aan deelnam en niet graag wou missen.
De week na mijn trip naar Oostenrijk heb ik mij nog rustig gehouden want de last aan mijn rug was nog iets teveel aanwezig.
De 3 weken dat toen volgden tot nu verliepen beter waarbij ik terug mijn volume kon opbouwen
en het kwaliteitswerk steeds meer in mijn trainingen kon steken.
Volgende week kan ik eindelijk bij iemand terecht om mijn rug te behandelen en hopelijk volledig los te maken,
ik hoop ook dan dat ik het echte snelheidswerk opnieuw kan uitvoeren want dat lukt tot de dag van vandaag nog niet.
Beperkte ambities vandaag dus maar ik wou toch mijn best doen en zien waar ik vandaag ging uitkomen.
De weersomstandigheden waren vrij gunstig,
geen tropische temperaturen wat hier in het verleden wel al vaak het geval was.
Bij de start zat ik al snel in 2de positie,
dit was maar van korte duur want in het park tijdens de aanloopronde kwam ik op een 5de plaats te zitten.
Het aanlooprondje van een kleine kilometer wordt steeds stevig geopend door de eerste lopers,
zelf zocht ik mijn eigen tempo dat voor mijn doen op dat moment al vlot genoeg was.
Na de 1ste km kwam dan de hellende 2de km waar ik een goed ritme vond.
De 2 koplopers die liepen wel van mij weg maar de andere 2 die in elkaars buurt liepen daar bleef ik op beperkte achterstand hangen.
Een podiumplaats was dus zeker nog mogelijk en daar ging ik dan ook voor.
Na 2,5 km voelde ik een loper snel naderen uit de achtergrond,
dit verbaasde mij aangezien ik zelf aan het naderen was op de lopers voor mij en aan een mooi tempo liep.
Toen ik zag dat het Berten De Vleeschauwer was die hier de afgelopen jaren steeds overtuigend de winst boekte
was mijn verbazing al minder natuurlijk.
Ik vroeg mij wel af of hij zijn start gemist had, of hij conditioneel minder zat of de bezetting dit jaar gewoon beter was.
Achteraf bij het bekijken van de uitslag vermoed ik dat het een mix van de 3 moet geweest zijn.
Feit was wel dat hij sneller bezig was dan mij en de 2 lopers voor mij,
ik pikte dan ook mijn wagonnetje aan zodat ik op korte tijd na ruim 3 km wedstrijd de aansluiting kon maken.
Dit was spijtig genoeg maar van korte duur want bij de bevoorrading waar ik mij even verfriste verloor ik een paar meter.
Op dat moment zat ik tegen mijn limiet maar zeker nog niet op het einde van mijn krachten.
Het stuk omloop dat er toen aankwam was minder mijn ding,
onverhard, oneffen en een stuk kassei waarbij het bij mij altijd wat minder soepel draait.
Ik voelde ook dat mijn voet dat ik tijdens de Plantentuinjogging in Meise omsloeg op de oneffen stroken toch nog wat gevoelig was.
Berten liep samen met een andere loper duidelijk van mij weg,
de andere loper pakte ook terug voorsprong op mij maar die achterstand kon ik beperkt houden.
Eens op het asfalt na 4 km voelde ik meteen dat ik terug een vlotter tempo kon gaan lopen,
hierdoor kon ik een kilometer verderop de aansluiting met de loper voor mij maken.
Als het toen tot aan de aankomst asfalt had geweest dan had ik altijd 5de geweest,
maar nu volgde nog een strook in los zand en oneffen grind waar ik naar het einde toe opnieuw tegen een achterstand aankeek.
De laatste kilometer was opnieuw verhard en in dalende lijn maar dit was te kort om deze kloof nogmaals te dichten.
Moest het nu voor de overwinning of het podium geweest zijn had ik nog wel eens aangezet maar dit was vandaag te hoog gegrepen.
Als 6de kwam ik binnen in een niet onaardige tijd van 26'46".
Aan een gemiddelde van 3'40" per km op een toch vrij trage omloop als deze
gaf dit wel een geruststelling dat mijn prestatie vandaag niet slecht was.
Qua eindtijd heb ik hier zelfs maar 1 keer sneller gelopen in 2017 wat dus wel bemoedigend is.
Nochtans tijdens en na de wedstrijd overheerste aanvankelijk een minder voldaan gevoel.
Op sommige stroken heb ik het echt verloren ten opzichte van de concurrentie,
en bij al mijn vorige deelnames eindigde ik steeds op het podium als 2de of 3de.
De concurrentie was vandaag nu eenmaal sterker,
maar mijn beperkte ambitie waarmee ik vandaag vooraf van start ging heb ik zeker waargemaakt.
29-05-2022: Park Run 10 Km Wiener Neustadt Oostenrijk niet prestatiegericht gelopen
Met een klein team van 8 lopers trokken we naar Oostenrijk om daar een 10 km mee te lopen,
de Park Run in Wiener Neustadt.
Dit werd mogelijk gemaakt door de Belgische en Oostenrijkse spoorwegen.
We maakten er een citytrip van waarbij we Wiener Neustadt en de hoofdstad Wenen bezochten.
Een propere verzorgde stad en heel veel horlogewinkels is toch iets wat mij bijbleef.
Ook het eten was lekker, het was daar toch meer de Duitse zware stijl wat voor sporters misschien wel wat zware kost was.
Het hotel waar we verbleven was authentiek met een oude maar verzorgde uitstraling.
Iedere ochtend was het een uitgebreid ontbijt waar genoeg keuze was voor iedereen.
De wedstrijd zelf was zoals ik in mijn vorige verslag al aangaf eentje met geen ambitie.
Ik kon met de groep mee opwarmen en een paar voorzichtige versnellingen plaatsen,
dit gaf mij een geruststelling dat de 10 km volbrengen wel ging lukken.
De parcoursverkenning gaf meteen een duidelijk beeld over de wedstrijd.
4 rondjes van exact 2,5 km met veel rechte stukken op grind,
met start, doorkomsten en aankomst op de piste.
Ondanks het grind was het dus een vrij snelle omloop waarbij de weersomstandigheden ook nog eens gunstig waren.
De zon verdween en maakte plaats voor bewolking,
uiteindelijk zou na de wedstrijd de hemelsluizen volledig open gaan.
Bij de start had ik mij ergens in het pak op rij 3 gezet zodat ik niet met de snellere lopers meegezogen werd.
Met een start op de piste werd er sowieso vlot gestart om vervolgens af te draaien en op de lange rechte grindpaden terecht te komen.
Ik schoof mee in het pak en zocht een ontspannen ritme waarbij ik mij goed voelde om deze wedstrijd te volbrengen.
Mijn vriendin en enkele collega's zag ik voor mij lopen waarbij ik wist dat ze ruim onder de 40' zouden uitkomen.
Waar mijn eindtijd ging uitkomen had ik geen flauw idee van,
bij de 1ste doorkomst zou ik dit wel zien en zou dit snel duidelijk worden vermits ik aan een tempo liep waarbij ik niet zou mogen stilvallen.
De eerste kilometers waren een drukke bedoeling,
met 134 op de 10 km en daar dan die van de 5 km ook tussen waren er veel verschuivingen in de beginfase.
Ik hoopte ergens een groepje te vinden of toch bij een paar lopers te kunnen blijven maar dat gebeurde niet.
Na zowat 1 km begon ik voornamelijk op te schuiven,
niet dat ik begon te versnellen maar je ziet gewoon dat er vele lopers steeds te snel openen.
De 1ste ronde naderde stilaan zijn einde,
ik was wel benieuwd naar mijn doorkomsttijd en aan welk tempo ik nu aan het lopen was.
Met 9'45" verbaasde ik mezelf toch,
snel uitgerekend betekende dit een eindtijd van 39 minuten op 10 km.
Voor mij in normale doen is dit niet snel maar met dat ik het rustig aanpakte was dit tempo meer dan vlot genoeg.
Je zit natuurlijk in een wedstrijd met sfeer en wordt meegezogen met de andere atleten.
Het belangrijkste was dat mijn rug aan het standhouden was,
dat ik geen erge uitstralingspijn kreeg en ik niet het gevoel had door mijn rug te gaan.
Maar om nu te zeggen dat ik met een goed gevoel en ontspannen aan het lopen was dat nu ook weer niet.
Ik voel dat er toch iets vast zit en dat geeft een algemeen stam en stijf gevoel in mijn rug.
In ronde 2 besloot ik wat gas terug te nemen om zo iets meer ontspanning te zoeken.
Toevallig zaten er veel lopers in mijn omgeving van de 5 km,
je merkt dan dat deze in de eindfase van hun wedstrijd zitten en terug wat proberen te versnellen.
Achter mij had zich een grote groep gevormd dat ik voelde naderen,
maar toen ik de 3de ronde inging was daar nog maar weinig sprake van.
Qua tempo had ik nu wel iets meer verlies dan hoe het aanvoelde.
Met 20 minuten halfweg had ik de 2de ronde in 10'15" afgewerkt zodat dit een halve minuut trager was tegenover de vorige ronde.
Op zich maakt het allemaal weinig uit, maar ik had toch graag iets om mij op te focussen tijdens de wedstrijd.
Met een 3de ronde aan 10'20" bleef het verval tegenover de vorige ronde beperkt met 5 seconden.
Toch had ik gehoopt met na de 1ste ronde wat gas terug te nemen ik met meer overschot zou gaan lopen,
het was echter het tegenovergestelde want het werd elke kilometer wat zwaarder.
Conditioneel heb ik de laatste 2 weken met amper iets gedaan te hebben verlies geleden,
en omdat ik de hele tijd vrij gespannen liep merkte ik dat mijn lichaam hier na verloop van tijd moe van werd.
Vanaf de 3de ronde liep ik alleen maar kwam ik in een 2 strijd te zitten.
Voor mij 2 Tsjechische lopers van de spoorwegen
en achter mij een paar lopers met daar ook een Belgische loper van de spoorwegen bij.
Deze situatie bleef tot begin van de laatste ronde ongewijzigd.
Dan had ik de aansluiting gemaakt en kon vervolgens wat afstand nemen van de Tsjechen,
ook lopers die achter mij naderde had ik enkele meters extra bonus op genomen.
In het slot konden de Tsjechen terug aansluiten en versnellen,
dat versnellen liet mijn lichaam niet toe en ging mij ook niet extra forceren voor die paar plaatsen winst.
Ik kwam binnen in 40'20" waardoor ik mijn laatste rondje weer wat vlotter afgewerkt had aan exact 10 minuten.
Als 22ste was ik binnengelopen wat op zich nog niet zo'n slechte prestatie was.
Nadien had ik toch wat een dubbel gevoel,
enerzijds tevreden dat ik de wedstrijd heb kunnen deelnemen aan een degelijk tempo dan nog.
Anderzijds was het na de 1ste ronde dat mijn energie zakte en dat ik al snel begon af te tellen naar het einde.
Het pikte ook toen ik de uitslag zag en merkte dat ik in goede doen hier altijd voor het podium had kunnen meestrijden.
Mijn vriendin Mariska won bij de vrouwen wat wel een leuk extraatje was.
Ik merkte nadien wel een terugval want mijn rug speelde terug meer op.
Het slenteren in de steden en het anderzijds soms lang neerzitten op een terras of restaurant voelde niet goed aan.
De terugvlucht verliep net als de heenvlucht zonder problemen, zowel de trein als het vliegtuig.
Enkel de pijnlijke oren bij het dalen is voor mij steeds een serieuze last waar ik vaak mee te maken heb.
Het was samengevat een leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.
26-05-2022: Morgen vertrek richting Oostenrijk met grote zorgen na rug blokkade
Ik had hier liever nog een wedstrijdverslagje neergeschreven maar door een blokkade aan mijn rug zat lopen er tijdelijk niet meer in.
Vorige week vrijdag in de voormiddag begon ik stelselmatig meer last te krijgen van een stramme stijve rug,
je kan dat wel eens hebben na een training maar dit was nu spijtig genoeg niet het geval.
Het verslechterde ieder uur waardoor ik 's avonds na mijn werkdag thuis amper nog rechtop kon stappen.
Ook zaterdag was een hele slechte dag waarbij ik mij amper kon bewegen.
Vanaf zondag begon het gelukkig weer te beteren waarbij ik vanaf maandag zelfs gewoon weer kon gaan werken.
Toch zat lopen er de eerste dagen nog niet in want er bleef een spanning zitten,
ook uitstralingspijn in mijn linker been zorgde voor hinder.
Afgelopen dinsdag ben ik voorzichtig eens gaan loslopen,
dit verliep moeizaam waarbij ik uitstralingspijn bleef hebben en met momenten precies door mijn rug zou gaan.
Vandaag (donderdag) verliep gelukkig al beter,
de spanning in mijn rug verminderd langzaam maar zeker en ik heb toch op een rustige manier 10 km kunnen afwerken.
Dit wou ik absoluut eens gelopen hebben aangezien ik morgen naar Oostenrijk vertrek om daar een 10 km te lopen met de spoorwegen.
De enige ambitie dat ik daar zal hebben is de wedstrijd kunnen uitlopen,
zonde natuurlijk maar naar je lichaam luisteren blijft bij het sporten het belangrijkste.
Vandaag had ik ook graag de Duoloop in Oetingen willen meedoen,
een wedstrijd dat ik in het verleden al verschillende successen kon boeken.
Een rustig tempo liggen meelopen had vandaag wel gelukt maar daar zou ik maar weinig plezier aan beleefd hebben.
Hopelijk raak ik snel van deze last af zodat ik het kwalitatieve loopwerk er terug kan insteken.
Ik heb alvast een afspraak gemaakt bij een fasciatherapeut (beetje gelijkaardig als een Osteopaat)
maar iemand dat niet kraakt maar eerder alles er rondom losmaakt.
Wat de oorzaak kan zijn heb ik het raden naar,
ik heb geen zware dingen opgetild of slechte bewegingen gedaan.
Misschien doordat ik mijn voet vorige week in Meise omgeslagen heb dat dit op mijn rug geslagen is en dit enkele dagen later uitgebroken is.
15-05-2022: Titel niet kunnen verlengen op Plantentuinjogging Meise
Op de Plantentuinjogging in Meise ging ik opzoek naar een 2de titel op rij na mijn overwinning in september hier.
Hoe het ging lopen was zoals vaak bij mij weer een groot vraagteken.
De laatste 2 pistewedstrijden waren slecht, terwijl die op straat goed waren.
Het was vandaag behoorlijk warm en de hooikoortswaarden stonden vrij hoog, niet bepaald gunstig voor mij.
Qua tactiek besloot ik het net zoals in september aan te pakken en dat was vlot openen.
In het centrum van Meise in dalende lijn richting Plantentuin nam ik het initiatief,
ik zorgde voor de 1ste schifting en zou wel zien wie er nog in mijn spoor zat.
Het liep alvast vlot in de beginfase, het zou maar erg zijn aangezien het naar beneden ging en we nog maar net begonnen waren.
Al snel bleef er 1 loper over in mijn zog,
hij beperkte zich tot volgen terwijl ik op kop ook mijn eigen tempo onderhield.
Na zo'n 2 km kwam ik exact dezelfde tijd door als in september,
toch begon mijn gevoel tegenover dan te veranderen.
De warmte kreeg meer vat op mij en een diepe ademhaling nemen lukte door de allergie waarschijnlijk ook niet goed.
De concurrent die achter mij liep nam van mij over omdat mijn tempo wat aan het zakken was.
Aanpikken lukte niet ook al versnelde hij niet, het was mijn eigen tempo dat aan het stokken was.
Op een 1ste echte beklimming na 3 km voel je meteen hoe laat het is.
Met een zwaar gevoel liep ik naar boven om eens boven langer te moeten recupereren dan normaal.
Iets verderop sloeg ik mijn linker voet om, redelijk hard maar schijnbaar zonder veel erg zodat ik verder kon.
Mijn ritme dat al aan het vertragen was werd hierdoor serieus verstoord,
hierdoor kwamen 2 achtervolgende lopers een stukje dichter bij mij.
Ik liet mij door deze 2 lopers uiteindelijk inhalen maar keek al even snel op een paar meter achterstand aan.
Na 4 km bleef de situatie wat vast te liggen,
want de 2 lopers voor mij liepen een paar meter voor mij uit terwijl de leider ook niet zoveel uitliep op ons.
Vermoedelijk had iedereen last van de eerste warmte want ik had echt niet het gevoel dat ik nog vlot aan het lopen was.
Bij de bevoorrading na 4,5 km sloeg ik een 2de keer mijn linker voet om,
dit keer minder erg dan de vorige keer zodat ik wel verder kon dacht ik.
Een paar stappen verder voelde dit toch niet goed aan en had het gevoel door mijn enkel te gaan.
Plots werd een prestatie neerzetten bijzaak, de wedstrijd uitlopen daarentegen werd het belangrijkste.
Doordat ik mijn tempo serieus liet zakken verloor ik nog een paar plaatsen zodat ik op een 7de plek terecht kwam.
Ik kon gelukkig mijn weg verderzetten al voelde ik op de oneffen stukken dat ik voorzichtig moest zijn.
Op de vlakke stukken en vooral bij het verlaten van de Plantentuin toen ik op het asfalt liep kon ik terug beter bollen.
Forceren op de slotklim besloot ik niet meer te doen zodat ik rustig binnen bolde.
Een 7de plaats in 30'06" was natuurlijk niet de prestatie waarmee ik huiswaarts wou keren.
Gelukkig lijkt de schade aan mijn enkel mee te vallen,
het staat wat gevoelig maar dit zal de komende dagen en weken wel terug weg slijten.
Normaal heb ik dit niet vaak voor en nu 2 keer,
door de warmte was ik vandaag vermoedelijk minder alert en was de focus ook minder.
Los daarvan zou mijn prestatie vandaag ook slecht geweest zijn,
of ik nog podium had behaald zonder dit euvel weet ik niet maar het zal nipt geworden zijn.
Op naar de volgende wedstrijd dan maar.
01-05-2022: Tegenvallende tijd op 3000m Herentals ondanks ideale weersomstandigheden
Vandaag trok ik naar Herentals voor de gekende 1 mei meeting,
een goede meeting dat gekend staat voor zijn snelle 3000m wedstrijden.
Al jaren wou ik deze meeting eens deelnemen maar door omstandigheden kwam het er nooit van.
Nu lukte het dus wel al was de twijfel na vorige week in Ertvelde zeer groot dat ik vandaag hier een degelijke 3000m zou gaan lopen.
Aan de weersomstandigheden lag het echter niet, alsook de reeks was er eentje voor net onder de 9 minuten.
Ik hoopte op geen heruitgave van vorige week al maakte ik mij sterk dat de ene dag de andere niet is,
en een 3000m toch net dat beetje minder agressief lopen is zodat ik qua ademhaling misschien meer ontspanning zou vinden.
Mijn plan was helemaal achteraan de reeks starten en rustig beginnen.
Zo gezegd zo gedaan, de start werd gegeven en ik plaatste mij mooi achterin het lang gerekte lint en volgde mijn voorligger.
Na 400m merkte ik dat mijn voorligger al een gaatje liet maar bleef achter hem hangen.
We hadden 1'15" na 400m en dat vond ik voor mijn doen nu vlot genoeg.
Een ronde verder nam ik over en merkte dat mijn gevoel met op kop te lopen in plaats van te volgen ook beter aanvoelde.
Terwijl de overige lopers van de reeks meer afstand namen leek het er toch op dat we met ons 2 een tijdje samen gingen blijven.
Met ondertussen een doorkomst na 1000m in 3'07" zat ik aan een tempo te lopen waar ik wel tevreden mee ging zijn aan de aankomst.
Na nog een ronde op kop gelopen te hebben nam mijn metgezel over,
versnelde hij lichtjes of niet weet ik niet precies maar het feit was dat ik zijn spoor niet langer kon volgen en enkele meters moest laten.
Achteraf gezien was het ik dat gewoon aan het vertragen was.
Op dat moment voelde het meer aan alsof ik liever mijn eigen ritme bleef lopen
want echt strijden en een vechtlust dat had ik al lang gevoeld dat dit er ook vandaag niet inzat.
Echt volledig stilvallen gebeurde niet en kon zo mijn achterstand op mijn voorligger beperken.
Het hielp ook toen hij een stilvallende loper passeerde waar ik de laatste ronden mij ook op focuste.
Bij het ingaan van de laatste ronde kon ik bij deze loper de aansluiting maken en probeerde met nog een vlotte laatste ronde hem af te schudden.
Niet alleen om niet laatst in de reeks te eindigen maar om gevoelsmatig goed te kunnen finishten.
Veel push zat er niet meer in maar ik kon hem toch afschudden en goed aankomen.
Gevoelsmatig ging het mij gelukkig beter af dan vorige week waar ik al blij om was,
maar ik liep heel voorzichtig en had zelfs dan nog niet de energie om er in het 2de deel nog iets moois van te maken.
Integendeel eigenlijk als ik zie naar mijn eindtijd dat was 9'38"61,
en dit bekijk met mijn openingskilometer van 3'07"
dan komt her erop neer dat de laatste 2 km schade beperken was om niet volledig stil te vallen.
Puur prestatiegericht is deze dus al even slecht als die van vorige week in Ertvelde.
Na vandaag staat 1 ding vast, je zal mij de eerste weken niet meer aan het werk zien op de piste.
Ik ga eerst op training terug het vertrouwen, het goede gevoel en de snellere tijden moeten vinden
voor ik terug aan een pistemeeting deelneem.
Ook mijn longen ga ik binnenkort eens laten nakijken om te zien of daar iets mis mee is.
24-04-2022: PK 1500m Ertvelde rampzalig slecht door problemen met de luchtwegen
Het zomerseizoen op de piste opende ik vandaag met een 1500m in Ertvelde wat tevens ook het provinciaal kampioenschap was.
Er waren 2 reeksen waarbij ik in de 1ste en snelste reeks moest aantreden,
als het goed zou gaan ideaal maar als het slecht gaat wordt het schade beperken.
Qua weersomstandigheden was het vrij warm maar voor een 1500m mocht dat geen probleem geven,
de wind daarentegen blies wel behoorlijk om nadelig te zijn.
Ondanks ik aan de binnenkant stond was ik vlot weg en plaatste mij mooi in het pak.
Het tempo was vlot maar gelukkig niet heel snel wat ideaal was om te volgen.
In de 2de ronde begon het eigenlijk al mis te gaan,
mijn armen begonnen zwaar en al snel verzuurt aan te voelen.
Ik liet mij wat doorzakken om bij de laatste lopers uit de reeks mijn wagonnetje aan te pikken.
Zo ging deze ronde ook nog wel degelijk voorbij, maar innerlijk voelde ik dat het helemaal niet goed ging aflopen.
De verzuring breidde zich uit naar mijn hele lichaam en de ademhaling werd ook steeds zwaarder.
Na 900m passeerde de laatste loper mij uit het treintje dat we inzaten en kon geen vuist meer maken om aan te pikken.
Ik kwam na 1000m dan ook door boven de 3' en dan weet je dat het helemaal niet goed aan het gaan is.
Het werd nog een lange laatste 500m waarbij je achteraan hangt,
een rampzalig slechte tijd aan het lopen bent en een lichaam dat het volledig laat afweten.
Mijn 508ste wedstrijd dat ik vandaag liep was opgeven nog nooit zo dichtbij,
maar uiteindelijke zette ik door op karakter want opgeven dat staat niet in mijn woordenboek!
Mijn tijd 4'38"13 is eentje om meteen te vergeten,
ik moet al teruggaan naar het PK in 2016 toen ik in Sint-Niklaas ook mijn seizoen met deze tijd opende.
Waarom het zo slecht ging is weer een vraagteken.
Wat mij wel zorgen maakt is dat ik precies weer geen zuurstof kon nemen en dat de luchtwegen en longen nadien weer slecht aanvoelden.
Dit gevoel had ik een paar maand geleden op de veldlopen van onder meer Diest en Brussel ook
maar dacht dat deze last intussen achterwegen was.
Ik heb een sterk vermoeden dat ik nu dus nog steeds bij diepe inspanningen die naweeën heb van dat 3de coronavaccin!
16-04-2022: 5 daagse vakantie op Terschelling met de week nadien nog kwaliteitswerk
Aangezien er dit voorjaar geen trainingsstage voorzien werd besloot ik samen met mijn vriendin Mariska
zelf een trainingsstage in combinatie met vakantie te plannen.
Buiten trainingsmakker Niels Slachmuylders kregen we niemand anders overtuigd om mee te gaan wat wel spijtig was.
Nochtans was het appartement en alles voorzien voor met een groepje te kunnen gaan.
We gingen met de trein en vervolgens met de boot naar het Waddeneiland Terschelling in Nederland.
In het verleden hebben we al enkele keren naar Texel geweest maar nu wouden we toch graag eens een ander eiland verkennen.
Door een aansluiting dat we misten door een treinvertraging in het begin van onze reis zat er nog weinig marge op de volgende aansluitingen
om uiteindelijk onze boot te kunnen halen.
Ondanks het soms heel nipt was konden we toch tijdig de boot halen en 2u op de boot uitrusten.
Spijtig genoeg was het uitzonderlijk druk op de boot door enkele jeugdgroepen die erop zaten.
Genieten was het op de boot spijtig genoeg niet helemaal,
want naar buiten gaan op het dek daarvoor was het te slecht weer met veel wind en regen.
Eens op het eiland toegekomen was het nog even stappen richting appartement.
Daar kregen we meteen onze sleutel zodat we op het appartement ons konden installeren en uitrusten.
Het verkenningsloopje om de buurt te verkennen ging door de drukke reis toch wat stroef maar het was gelukkig wel droog.
Al snel werd duidelijk dat het hier een natuurlijke rustige omgeving was waar je enkele mooie trainingen kon afwerken.
Heuvels, los zand, lange grindstroken, bossen, stand en duinen dus aan variëteit geen gebrek.
In de plaatselijke Spar supermarkt deden we onze inkopen voor 's ochtend, 's middags en wat tussendoortjes.
's avonds gingen we dan uit eten wat we ons zeker niet beklaagd hebben.
Lekker, veel en niet eens heel duur, meer moet dat niet zijn!
Het ontbijt konden we de dag ervoor steeds een papier afgeven met dingen op die we graag wouden hebben,
zo kregen we iedere ochtend onder meer verse broodjes en croissants.
Qua weer hadden we wel pech, regen en wind waren dagelijks van de partij.
Het waren gelukkig geen verregende dagen zodat we al onze looptrainingen en wandelingen droog hebben kunnen doen.
Enkel de lange fietstraining waarbij we een groot deel van het eiland wouden verkennen kregen we regen te verduren.
Ook de tegenwind was een muur om tegenin te beuken, als extra training kon dat wel tellen!
Wel een mooi rustig eiland met veel natuur waar je tot rust kan komen.
Toeristisch is dit eiland zeker niet maar dat hoeft zeker niet want dan zou het zijn natuurlijke charme verliezen.
Op vlak van looptrainingen kende ik een terugval tegenover het goede gevoel dat ik 2 weken geleden op de Pegasusloop wel nog had.
Dit was wel frustrerend want Mariska en Niels konden dagelijks wel hun trainingen afwerken terwijl het bij mij voor geen meter draaide.
Een trainingsstage werd het voor mij dus niet maar ik was wel blij dat ik met het eiland Terschelling kennis kon maken.
Wat ik tot slot ook niet zal vergeten was bij een wandeling een plaatselijke kat dat ons bleef volgen en zeer aanhankelijk en lief was.
Dit zijn zo van die kleine dingen in het leven dat je dag of zelfs je vakantie extra kleur geeft.
Toen we vrijdag thuis kwamen nam ik een rustdag,
om vervolgens vanaf zaterdag de trainingsstage aan te vatte dat coach Frankie in elkaar gestoken had.
Dit duurde een week waarbij de trainingen op verschillende plaatsen in de buurt plaatsvonden.
Aangezien ik mij toch wat vermoeid voelde
en ik ook terug moest gaan werken probeerde ik enkel de belangrijkste kwaliteitstrainingen mee te doen.
Gelukkig ging het al beter dan op Terschelling, het zal afwachten worden hoe het evolueert.
Alleszins start ik zoals velen met volgende week het PK in Ertvelde waar ik de 1500m zal lopen.
27-03-2022: Knappe 2de plaats behaald op Pegasusloop Londerzeel 7 Km
Een week na mijn hoopvolle prestatie in Essene stond ik vandaag in Londerzeel opnieuw aan de start voor een 7 km.
In het verleden heb ik al vaak de Pegasusloop meegedaan,
maar sinds enkele jaren het op een andere locatie doorging is het er tot vandaag niet van gekomen om deel te nemen.
Het oude parcours vond ik leuk en was een referentie ieder jaar omdat het exact hetzelfde rondje van 5 km was.
Nu waren het rondjes van 3,5 km en moest ik er 2 van doen vandaag.
Achteraf bekeken moet ik toegeven dat dit parcours ook heel mooi en toch vrij snel is.
Een echt plan had ik vandaag niet, enkel bevestiging en hopelijk verbetering zien zou al een hele opluchting betekenen.
Bij de start ging het meteen bijzonder snel,
niet verwonderlijk aangezien er samen met de 3,5 km gestart werd en hierbij toch enkele snelle lopers tussen zaten.
Helemaal met de kop van de wedstrijd schoof ik niet mee,
eigen tempo zoeken om deze 7 km goed in te delen waarbij ik na 1 ronde halfweg wedstrijd
nog niet aan het einde van mijn krachten wou zitten.
Een vlakke omloop was het trouwens ook niet, de 1ste anderhalve km ging licht oplopend.
De toch matige aanwezige wind stond hier en op het vlakke stuk dat volgde ook in het nadeel.
Hierdoor was het 2de deel natuurlijk makkelijker met meewind en de vervolgens dalende stroken.
Echt aan een inhaaljacht begon ik na de start niet,
ik liep in zowat 10de positie waarbij ik geen flauw idee had op welke plek ik liep voor de 7 km.
Na 2 km begon er toch verbrokkeling in het deelnemersveld te komen.
Achter mij werd de kloof groter en de druk dus minder aangezien ik mijn tempo goed kon vasthouden.
Voor mij kon ik stilletjes naderen op enkele lopers die voor mij liepen maar ik bleef toch rond de 8ste plaats hangen,
maar mijn vermoeden was sterk dat er veel lopers de 3,5 km aan het lopen waren.
Ik besloot daarom af te wachten tot het ingaan van de 2de ronde om daar duidelijkheid te krijgen over mijn koerssituatie.
Het draaide nog steeds soepel en door het dalende gedeelde en de wind mee had ik ook wat overschot om de 2de ronde aan te vatten.
Trainingsmakker Niels Slachmuylders kwam als 1ste door van de 7 km en had al een mooie voorsprong bij elkaar gelopen.
Daarna zoals voorspeld liepen de meeste binnen voor de 3,5 km.
Het was nog 1 loper dat een beetje voor mij uitliep dat ook doorliep,
hierdoor wist ik dat ik als 3de liep en dat een podiumplaats er dan al goed uitzag.
In het begin van de 2de ronde plaatste ik een versnelling zodat ik snel in het zog van mijn concurrent zat.
Op de hellende strook voelde ik dat het tempo wat zakte,
daarom nam ik over en duwde door tot boven.
Eens boven had ik al een kloof kunnen slagen en kon mijn inspanning boven tegen de wind in verderzetten.
Dit was een positief signaal dat ik aan een sterke wedstrijd bezig was.
In de verte zag ik Niels nog lopen maar met nog 2 km te gaan kan je natuurlijk geen wonderen meer verrichten,
hij was zelf ook aan een sterke wedstrijd bezig en was de verdiende winnaar.
Zelf kon ik mijn voorsprong op de achtervolgers uitbreiden zodat ik onbedreigd naar de 2de plaats kon lopen.
Voor mezelf en omdat het na zolang terug beter liep besloot ik tot aan de aankomst een vlot tempo te blijven ontwikkelen.
Als 2de in 24'23" kwam ik tevreden en opgelucht over de aankomst.
Vorige week was de wedstrijd in Essene dus geen toeval dat er beterschap zat aan te komen.
Ik haalde vandaag ook een gemiddelde van net boven de 17 km/u wat altijd een mooie grens is om te kunnen lopen.
Ook het verschil met de 1ste en 2de ronden was slechts enkele seconden zodat ik een vrij egale koers gelopen heb.
Dit gevoel vasthouden en opbouwen richting komende pisteseizoen is nu de boodschap.
20-03-2022: Stratenloop Essene 7 Km geeft hoop na goede prestatie met mooie 3de plek
Deze ochtend trok ik samen met mijn vriendin Mariska richting Essene voor daar aan de jogging van 7 km deel te nemen.
De weersomstandigheden leken eerder winters te worden met onderweg hiernaartoe een flinke sneeuwbui.
Eens ter plaatsen was het gelukkig droog maar aan de frisse kant,
eindelijk omstandigheden dat ik graag heb.
Hoe het ging gaan vandaag was een zeer groot vraagteken.
Gisteren in Willebroek en de vorige 3 wedstrijden (weliswaar enkel veldlopen) waren allemaal ver ondermaats.
Ik besloot er vandaag niet al te veel aan te denken en wou eens testen hoe het op straat zou gaan.
Bij de start was het trainingsmakker Jan Van den Broeck die meteen de leiding pakte en de 1ste beklimming vlot omhoog liep.
In zijn spoor schoof ik mee en merkte dat buiten 1 loper dat de 4 km liep er niemand volgde.
Het was natuurlijk zeer vroeg in de wedstrijd maar dit was al een 1ste positief teken.
Eens boven liet ik beide lopers lopen en zocht mijn eigen tempo,
ik zat op korte tijd namelijk al behoorlijk hoog in ademhaling en wou mezelf in de beginfase ook niet opblazen.
Na 1 km kwam er al een 2de klimmetje voor de voeten,
ik heb hier in het verleden al slechter opgelopen en dat gaf mij wel vertrouwen.
Een beetje verderop voelde ik uit de achtergrond nog 1 loper naderen,
zijn tempo lag te hoog om aan te pikken waardoor ik nog 1 plaats verloor.
Ik wist wel niet welke afstand hij liep maar verderop zou dit duidelijk worden aangezien hij rechtdoor liep en dus ook de 7 km liep.
Tussen 1,5 km en 3 km was een lang relatief vlakke rechte strook waar tempo gemaakt kon worden,
ik bleef wel in een hoge ademhaling zitten maar kon mijn tempo aanhouden,
hoelang dit zou lukken dat wist ik eerlijk gezegd niet maar ik probeerde positief te zijn.
Tussen km 3 en 5 volgden dan verschillenden oplopende stroken die afzien waren maar die uiteindelijk goed verliepen.
In de afdalingen recupereerde ik steeds een beetje wat voldoende was om een volgende helling vlot aan te vatten.
Ik bleef ook volledig alleen op de 3de plaats hangen waarbij ik in de verte wel de loper in 2de positie zag,
en achter mij niet meteen opkomend gevaar zag.
Na 5 km kreeg ik dan de lastigste helling voor de voeten,
ik liep nu al zo lang 3de waardoor ik deze plaats niet meer wou afgeven.
Ondanks het achter mij veilig was liep ik deze zware helling toch stevig omhoog.
Eens boven was het nog 1 dalende km richting aankomst, hier kwam toch wel de verlossing dat het goed ging komen.
Na nog een vlotte laatste km kwam ik knap als 3de binnen in 25'31".
Na heel wat ellende de afgelopen weken is dit toch wel een flinke opsteken,
niet alleen een mooie podiumplaats maar vooral het gevoel dat stukken beter was dan de afgelopen weken.
Heel goed was het zeker ook nog niet want het was vrij snel afzien
en gevoelsmatig balanceren tussen de inspanning net kunnen volhouden of stilvallen.
Vanwaar de plotse verbetering komt is voor mij ook een vraagteken.
De wedstrijd was in de ochtend waarbij ik in het dagelijkse leven ook meer energie heb dan in de namiddag,
en het was een stratenloop en dus geen veldloop wat mij sowieso al minder ligt.
Volgende week ga ik opzoek naar bevestiging met de Pegasusloop in Londerzeel.
19-03-2022: BK veldlopen Willebroek even geprobeerd maar het al snel laten lopen door slechte gevoel
Normaal zat mijn veldloopseizoen er 2 weken geleden op met het BK in Brussel,
maar ik heb mij voor vandaag toch laten overhalen om deel te nemen aan het BK van de spoorwegen in Willebroek.
Het zou mogelijk de laatste keer zijn en we gingen wat extra's krijgen.
Met een mooie herinneringsmedaille, een fles cava, de prijzentafel nadien en nog wat kleine dingetjes mochten we achteraf zeker niet klagen,
zeker ook omdat de inschrijving gratis was deed de organisatie een mooie geste.
De weersomstandigheden waren voor de maand maart vrij gunstig, al stond er wel een stevige wind op het domein.
Doordat het al een tijdje droog is was het parcours vergeleken met in november volledig uitgedroogd en vlot beloopbaar.
Enkel het laatste stukje richting aankomst lag er zwaar bij maar dat had met de staat van het dikke oneffen gras te maken.
Sportief gezien zou ik wel snel merken hoe het ging gaan,
maar op training en nu ook met de opwarming was het goede gevoel nog steeds zoek.
Aan de start stonden we maar met 16 maar wel enkele sterke lopers op eerste zicht.
Er moesten 4 ronden gelopen worden wat ons op een totaal van ongeveer 5,7 km zou brengen.
Bij de start vertrok ik goed en vormde zich na de eerste rechte lijn een kopgroepje van 5.
Ik sloot achteraan aan maar lang ging ik niet mee omdat het er meteen stevig aan toe ging.
Ik zocht en vond vrij snel mijn eigen comfortabele ritme maar dat was te traag om de concurrentie aan te gaan.
Naar het einde van de 1ste ronde voelde ik nog 1 loper vanuit de achtergrond naar mij toelopen.
In begin van de 2de ronde was hij al op en over mij gegaan zodat ik op een 6de plaats belande.
Ik had ondertussen al lang gevoeld dat het slechte gevoel van de laatste wedstrijden nog steeds aanwezig was.
Een futloos gevoel en met het minste dat ik diepgang zou zoeken in mijn inspanningen dat ik direct in ademnood zou zitten.
Ik had het geluk dat er zowel voor als achter mij een grote kloof viel in de loop van de wedstrijd
zodat ik op eigen tempo zonder nog veel te forceren de overige ronden kon afwerken.
Als 6de kwam ik binnen in 23'03" en als 4de van de NMBS.
Meer dan een vlot loopje in het veld werd het vandaag dus niet.
Morgenvroeg nog een wedstrijd want dan sta ik aan de start van de lastige stratenloop van Essene.
Misschien niet zo verstandig aangezien het gevoel niet goed zit,
maar ik wil toch nog eens testen om te zien of het ook op straat zo slecht gaat.
06-03-2022: Negatieve lijn zet zich verder op BK veldlopen Brussel
Na 2 weken van verder opbouwen na de cross in Lokeren hoopte ik vandaag toch iets van beterschap te merken.
Op het BK veldlopen hier in Brussel ging ik opnieuw voor de korte cross waarbij het weer een drukke bedoeling zou worden.
Met bijna 180 inschrijvingen blijft de korte cross bij de mannen veruit het populairste loopnummer van de dag!
Bij de parcoursverkenning leek alles er op het gras vlot beloopbaar bij te liggen,
toch zou ik tijdens de wedstrijd ondervinden dat er een paar licht zompige stukken inlagen
en dat de 2de beklimming er enorm oneffen bijlag.
Het was mooi weer maar van een aangename lentedag begin maart was door een ijzige wind geen sprake van.
Ontspannen ging ik naar de start, trok nog 1 versnelling en kon mij zowaar op de 1ste lijn plaatsen zonder al te veel gedrum.
Ik stond uiterst rechts waar plaats was terwijl ze in het midden zo'n 3 rijen dik stonden.
Met 3 ronden van 1 km met in het begin en halfweg de ronde een beklimming was het simpel wat ons te wachten stond.
Na het startschot volgde meteen de beklimming dat op zich goed te doen was maar door toch wat zompige stukken viel dit toch wat tegen.
Ik besloot niet teveel rond te zien en vooral op mezelf te focussen.
Naar mijn gevoel had ik een degelijke start om eens boven na de beklimming gewoon mee te schuiven in het grote deelnemersveld.
De 2de beklimming volgde snel en dat was diegene dat er oneffen bijlag,
mijn ademhaling begon stilaan de hoogte in te slagen maar ik probeerde rustig te blijven.
Daarna volgde een lange afdaling richting aankomst en zat het 1ste ronde er al op.
In deze afdaling en de beklimming dat toen volgde probeerde ik op te schuiven en er iets van te maken.
Ondanks de verschillen klein waren met de lopers rondom mij kon ik niet heel veel plaatsen winst boeken.
Na de 1ste beklimming van de 2de ronde voelde ik dat het beste er al snel af was,
mijn ademhaling was de hoogte ingeschoten en kreeg dit nog moeilijk onder controle.
Op de oneffen beklimming dat dan volgde viel ik wat stil en begon alles zwaar aan te voelen.
De laatste ronde werd er eentje op karakter doorbijten.
Gelukkig verloor ik in plaatsen niet veel omdat het tempo bij de meeste lopers rondom bij zakte.
Ik maakte er nog het beste van met te focussen op mijn voorligger.
Bij de laatste beklimming dat ik opliep voelde ik mij echt nog een jogger,
zo futloos traag ging ik naar boven.
Ondanks ik ergens ver in de achtergrond totaal niet op mijn plaats liep
wou ik toch nog dat plaatsje winst boeken om mij toch nog te motiveren richting eindstreep.
In de afdaling kon ik de lopers achter mij op afstand houden en de ene loper dat nog haalbaar was voorbijgaan.
Na 11'07" zat een nieuwe lijdensweg er alweer op waarbij ik 132 op 160 aankomsten als resultaat liet optekenen.
Op beterschap waar ik stilletjes op hoopte was vandaag weinig sprake van.
Opnieuw deden mijn keel en longen tijdens en vooral na de wedstrijd pijn,
de koude wind die er stond hielp hier zeker niet bij.
Normaal zat mijn veldloopseizoen er na vandaag op
maar ik heb mij laten overhalen om binnen 2 weken het BK veldlopen van de NMBS in Willebroek mee te doen.
Het zou de laatste keer daar zijn waardoor er enkele extraatjes voorzien gaan worden.
20-02-2022: Veldloop Lokeren opnieuw ver ondermaats maar minder afgezien ondanks zware omloop
De weergoden waren ons vandaag weer eens slecht gezind,
veel regen en wind zouden de omstandigheden extra zwaar maken.
Het anders vrij vlot beloopbare parcours werd omgedoopt in een zware modderpoel,
neem daar dan nog eens de aanwezige pittige heuvels bij en je komt uit op een lood zware omloop.
Het parcours was tegenover de afgelopen jaren wat aangepast,
toch bleef alles in hetzelfde domein zodat gewoon de indeling en de stroken wat anders aangevat werden.
Er lagen ook lage boomstammetjes en een wasbord,
dit laatste vond ik persoonlijk geen meerwaarde en was hier zeker niet de enige met deze mening.
Het ziet er misschien wel leuk en spectaculair uit
maar het was zeer belastend voor je enkels en je kan er amper verschil op maken of je het nu goed of slecht kunt.
Zelf besloot ik mij gewoon te amuseren hier vandaag op de korte cross,
geen onnodige risico's nemen en zien wat mijn gevoel zegt in vergelijking met vorige week in Diest.
Bij de mooie ruime startstrook leek ik aanvankelijk vrij goed weg te zijn,
maar ik voelde al even snel dat ik niet naar mijn topsnelheid kon gaan wat ik toch nodig heb om degelijk weg te zijn.
Richting 1ste bocht ging het meteen de zware blubber in gevolgd door de zandbak waar een lus in getrokken werd.
Ook het zand lag er zeer dik en mul bij maar ik ging er nog wel vrij vlot door.
Ik zat spijtig genoeg weer helemaal achterin het deelnemersveld,
de laatste plek kon ik snel aan iemand anders overlaten maar het opschuiven lukte niet.
De 2 kleine rondjes moesten mij in theorie wel het beste liggen nu,
geen echt technische passages en een paar korte rechte stukken.
Toch was van echt tempo maken weinig sprake,
de betere stukken waren beperkt en de andere stukken gingen van zompig tot zeer zware modderstroken.
Ik slaagde er uiteindelijk in nog 2 lopers voorbij te gaan in deze 2 kleine rondjes maar daar bleef het bij.
De voeling met de lopers voor mij was ik verloren en mijn achterstand vergrootte.
Bij de grote ronden werden nu ook de lastige hellingen aangedaan,
vrijwel meteen voelde ik dat de kracht in mijn benen nog ontbrak om vlot deze beklimmingen aan te vallen.
Dit vond ik wel zonde want dit soort klimmetjes zijn net de stukken
waar ik vaak beter oploop dan de concurrentie en het verschil kan op maken.
Nu besef ik ook wel dat de conditie nog niet is wat ze geweest is en dat deze hellingen extra tegenstanders geworden zijn.
Op de 1ste helling voelde ik 1 loper achter mij terugkomen,
ik was hoffelijk en liet hem passeren want de afdaling dat volgde was zeer gevaarlijk en wou ik liever zonder druk achter mij nemen.
Bij de afdaling koos ik voor buitenom te gaan wat iets verder was maar minder risicovol,
de loper voor mij koos de kortste weg maar schoof wel onderuit.
Hij bleef mij wel net voor richting volgende helling die er meteen aankwam.
Strijden zat er bij mij zeker niet in,
het waren de verschillende hellingen mezelf steeds richting top sleuren
en vervolgens de nodige voorzichtigheid inbouwen om de gevaarlijke afdalingen te nemen.
Toch bleef ik vrij kort achter mijn voorligger aangezien hij vaak slippers en valpartijen maakte.
Richting laatste helling dacht ik even om het gaatje op hem toe te lopen,
maar kort daarvoor lag een zeer zware diepe modderstrook waar ik moeilijk in doorgeraakte.
Zoals de laatste tijd vaak het geval is bij mij trapte ik vrij snel weer op mijn adem,
en toen moest ik de klim nog beginnen.
Ik liet het hierdoor lopen en zag eens boven op de klim dat het mogelijke gevaar van achter mij ook geweken was.
De laatste 200m richting aankomst waren het best beloopbaar zodat ik rustig kon binnen bollen.
Na 11'01" zat mijn lijdensweg erop als 27ste op 29 deelnemers.
Ondanks het vandaag een pak lastiger was dan vorige week in Diest heb ik nu minder hard afgezien en afgeteld als toen.
Ik merk hierdoor gevoelsmatig al een beetje beterschap, al kan je op een week tijd geen wonderen verwachten.
De trainingen gaan mij ook beter af (of minder slecht) en kan ze terug volledig afwerken,
de tempo's en intensiteit daarentegen zijn zeker nog ver ondermaats.
Binnen 2 weken loop ik nog het BK veldlopen in Brussel waar ik ook de korte cross zal doen,
ook hier hoop ik op een beterschap maar wonderen ga ik zeker niet verwachten.
13-02-2022: VK veldlopen Diest werd al snel afzien en aftellen naar het einde
Samen met mijn vriendin trokken we voor het eerst naar Diest voor het Vlaams kampioenschap veldlopen
waarbij we allebei voor de korte cross gingen.
Provinciedomein Halve Maan werd de veldloop georganiseerd,
ik moet toegeven een mooi domein, ook voor een veldloop te geven maar niet voor een grote cross zoals het Vlaams kampioenschap.
Jammer dat er geen overzicht was, bochtig, compact en dat je de wedstrijden moeilijk kon volgen.
Ook spijtig dat ze niet het volledige domein benutte met een passage aan het water en het zand,
nu werd er wel een strook in het zand aangedaan maar dit was eigenlijk gewoon door een speeltuin dat we liepen.
Bij de parcoursverkenning werd al snel duidelijk dat het geen te onderschatten omloop was,
veel oneffen zompig gras dat er steeds zwaarder kwam bij te liggen,
en een stuk in los zand en vooral een opeenstapeling van bochten.
Jammer dat we bij de korte cross niet de grote ronde aandeden want daar lagen wel enkele tempostukken in,
alsook een mooie maar pittige beklimming.
Nu werd het een kleine aanloopronde, gevolgd door 2 middelgrote ronden.
Mijn persoonlijke ambitie vandaag was bijzonder beperkt,
gewoon de korte cross goed weten te doorstaan en niet laatste eindigen.
We stonden met bijna 80 lopers aan de start,
waarbij het zoals gewoonlijk weer een drukke zenuwachtige bedoeling was.
Zelf maakte ik mij weinig druk en zou wel zien hoe mijn lichaam ging reageren na het startschot.
De startstrook was vrij lang en breed dus richting eerste bocht kon je goed positioneren als je dat wou maar vooral kon.
Zelf nam ik een rustige start helemaal achteraan om mij niet meteen te gaan opblazen.
Ik wist dat het smaller werd bij het nemen van de 1ste en 2de bocht die er dan ook nog eens modderig en glibberig bijlagen,
hierdoor zou het sowieso wat opstroppen zodat ik mooi achteraan kon meeschuiven zonder te moeten inhouden.
Dit verliep probleemloos al moest ik mij even corrigeren toen één van mijn passen wel heel diep in de modder zakte.
Van de laatste plaats was ik snel vanaf,
ik probeerde nu verder op te schuiven maar dit bleef toch beperkt tot enkelingen.
Het aanlooprondje zat er snel op maar mijn ademhaling was toch al stevig de hoogte ingeschoten.
Niet verwonderlijk op de oneffen zompige ondergrond, het was opletten en blijven duwen om het tempo erin te houden.
In de 1ste van 2 middelrondes kreeg ik het steeds zwaarder en was van opschuiven en indelen nog weinig sprake.
Ik hoopte zelfs dat het na deze ronde aankomst was ook al wist ik ergens wel dat we nog een ronde moesten.
We waren toen al 8' bezig dus in tijd zou het net gekund hebben.
Het was een gevecht tegen mezelf en continu zoeken naar de best beloopbare stukken.
Door de aanmoedigingen van mijn vriendin, coach en trainingsgenoten probeerde ik er nog het beste van te maken.
Ik liep in de laatste ronde alleen met voor en achter mij wel een loper op beperkte afstand.
De vele bochtjes nam ik vaak ruim zodat ik mijn tempo kon blijven draaien en niet teveel moest gaan optrekken.
Bij de passage in de speeltuin had je 3 opties,
ofwel de kortste weg in het zand, ofwel in de modder ofwel extra meters maken op hard grind en ook nog een stuk modder.
Het laatste bleek de beste keuze en dat had ik bij de laatste passage natuurlijk maar door.
In het slot slaagde ik er in de loper voor mij in te halen,
voor de balkjes die er ver op het einde van de ronde lagen wou ik er zeker voorbij zijn want in de ronde hiervoor gingen die balkjes mij niet af.
Nu kon ik de balkjes beter aanvallen en ging er bijgevolg ook vlotter over.
Hierdoor nam ik enkele meters op mijn concurrent dat ik niet meer afgaf.
Een 73ste plaats in 12'09" werd het verdict,
vooral de tijd viel mij op dat het een vrij lange wedstrijd was voor een korte cross.
Zeker als de conditie en het gevoel nog zodanig slecht zijn dat je van in het begin al aan het aftellen bent.
Niet alleen vlak na maar nu ook de uren na de wedstrijd heb ik nog steeds het gevoel maar niet gerecupereerd te geraken.
Vooral mijn keel en longen hebben het zwaar te verduren gekregen tijdens de wedstrijd,
ook de hoeveelheid vocht dat tijdens de wedstrijd contant uit mijn neus liep was niet normaal.
Het is duidelijk dat ik nog niet fit ben en dat het tijd nodig zal hebben vooraleer ik weer volledig de oude zal zijn.
12-02-2022: Slecht bevallen 3de coronavaccin zorgt na rustperiode voor heropbouw
Na de Corrida van Aalst ondertussen bijna 3 weken geleden zat het weer eens tegen voor mij.
Op woensdag 26 januari liet ik mijn 3de coronavaccin zetten van Moderna en dat zal ik geweten hebben.
De dag zelf geen probleem en de dag erna gewoon gaan werken, al had ik toen een koud gevoel over mij.
In die avond kreeg ik steeds meer kou afgewisseld met warm en kwam er ook koorts en hoofdpijn aan te pas.
Na een zeer slechte nacht was ik niet meer in staat om te gaan werken op vrijdag.
Vrijdag was een zeer slechte dag, continu barstende hoofdpijn, koorts, koud en warm, vermoeidheid en spierpijn.
Veel mensen dat bijwerkingen kregen zullen dit bekend voorkomen.
Je hoort dan vaak dat na 1 slechte dag het nadien wel snel betert maar dat duurde bij mij toch langer dan verwacht.
Ook zaterdag volgde nog een zeer slechte dag waarbij ik mijn lichaam echt voelde verzwakken.
Gelukkig beterde het zondag en maandag zodat ik dinsdag net fit genoeg was om terug te kunnen gaan werken.
Maandag had ik gelukkig nog een verlofdag gepland omdat het mijn verjaardag was,
niet bepaald een gelukkige verjaardag maar het is wat het is.
Van dinsdag tot vrijdag waren het goed gevulde werkdagen waarbij ik 's avonds niet bepaald nog de energie had om te gaan trainen.
Met dat vaccin en verschillende dagen van koorts nam ik geen risico's om te snel terug te willen gaan lopen.
Omdat de afgelopen weken het gevoel en wedstrijden minder vlot verliepen had ik vooraf een rustperiode ingepland,
dat het op deze manier ging verlopen had ik natuurlijk niet verwacht.
Daarom hervatte ik pas in het weekend terug mijn looptrainingen.
We zijn intussen een week verder waarbij ik al enkele rustige loopjes en 1 kwalitatieve training afgewerkt heb.
Ik voel dat ik veel kwijt ben en dat het enkele weken zal duren voor ik terug op niveau ben.
Op zich geen ramp want de komende weken staan er geen grote doelen op mijn agenda.
Toch zal ik de komende weken nog 3 veldlopen deelnemen om zo aan mijn crossklassement van de club te geraken,
te beginnen met morgen het Vlaams kampioenschap in Diest.
23-01-2022: Op een sterke bezetting gebotst tijdens Corrida Aalst 6 Km
Met de Corrida van Aalst stond vandaag een jaarlijkse afspraak op de agenda.
De 6 km (5,8 km op precies te zijn) loop ik hier ieder jaar als referentie hoe de zaken er nu voor staan.
Dit zorgt iedere keer voor wat extra gezonde stress voor de wedstrijd.
Met dit jaar een 14de deelname kent deze wedstrijd geen geheimen meer voor mij,
deze ervaring probeer ik dan ook ieder jaar steeds meer uit te spelen.
Natuurlijk moet de fysieke prestatie steeds geleverd worden,
laat dat nu net het gene zijn dat mij de afgelopen weken in de steek liet.
De bevestiging kwam er dan ook vorige week met een ondermaats PK veldlopen in Maldegem.
De laatste 2 dagen gingen mijn 2 (weliswaar rustige trainingen) mij beter af,
hierdoor koesterde ik toch hoop dat het voor vandaag misschien wel goed ging komen.
Qua opkomst was het duidelijk minder dan de afgelopen jaren,
maar de kwaliteit die was zoals gevreesd wel aanwezig.
Die trend is in 2021 begonnen en zet zich ook in 2022 verder.
De regionale toppers laten nog weinig schieten en het algemene niveau is gewoon serieus gestegen.
Mijn ambitie was om het goede gevoel terug te vinden en mijn wedstrijd perfect in te delen.
De weersomstandigheden waren ideaal met zo'n 6°C en weinig wind.
Na het startschot werd er verschroeiend hard geopend,
normaal ga ik hier aanvankelijk altijd wat onbezonnen in mee maar nu gebruikte ik snel mijn gezond verstand.
Naar mijn gevoel opende ik zelf ook vlot maar bij de eerste 10 zat ik zelfs niet.
Ik vond al vrij snel mijn ritme en tempo,
dan was het uitkijken wat mijn doorkomst na 1 km ging zijn en wat de concurrentie ging doen.
Als 11de kwam ik door na 1 km in een niet onaardige 3'08",
ik schoof dat moment een plaats op en wist dat ik mezelf niets kon verwijten.
In de 2de km was het hopen dat ze voor mij na een snelle openingskilometer wat verval zouden krijgen,
dit gebeurde niet en bleef zo op een 10de plek hangen met een achterstand van enkele meters.
Tot een potentiële 5de plaats zat er dat moment wel in,
de plaatsen daarvoor hingen ze niet meer samen en liepen de verschillen al hoog op.
In tegenstelling tot de voorbije jaren moest ik mijn gedachten aanpassen,
dit keer niet meestrijden voor het podium maar proberen goed in te delen en een dichte ereplaats te behalen.
Richting einde van de 1ste ronde halfweg wedstrijd was mijn situatie nog ongewijzigd,
ik bleef hangen op een handvol meters van mijn voorliggers terwijl achter mij een grote kloof aan het vallen was.
Met een doorkomst van 9'50" kon ik mee leven,
ik stelde al meteen een doel dat ik onder de 20' minstens wou finishen.
Na 4 km kreeg ik een strook voor de voeten dat mij het beste ligt op deze omloop,
een mooie licht dalende stuk asfalt waar je eens goed kan doorduwen.
Enkele meters kwam ik dichter maar te weinig om nog veel plaatsen te kunnen opschuiven.
Ik maakte er nog het beste van en probeerde een laatste goede km af te werken.
Een thuisloper van EA kon ik nog inhalen en afschudden.
Met nog een vlotte laatste rechte lijn kwam ik nog aardig dichter op de loper voor mij,
maar de aankomst lag waar ze lag.
Het werd een 9de plaats in 19'48", doel voor onder de 20' te blijven alvast volbracht.
Een teken dat ik mijn wedstrijd goed ingedeeld heb en dat het verval in ronde 2 tot slechts 8" beperkt bleef.
Een voldaan gevoel overheerste meteen na de aankomst,
toch bij het analyseren na de wedstrijd moet ik toegeven dat het beter had gemoeten.
Als ik naar de afgelopen edities kijk en vergelijk had het voor goed te zijn een half minuutje sneller moeten zijn.
Een gemiddelde van 18 km/u is iets dat ik hier op deze afstand in mij moet hebben.
Toch had zelfs een halve minuut sneller mij hooguit op een 5de plaats laten uitkomen.
Anderzijds als ik naar mijn gevoel en trainingen zie van de afgelopen 3 weken
dan mag ik al tevreden zijn dat ik hier aan een gemiddelde 17,6 km/u liep.
De komende 2 weken plan ik een rustperiode in,
ik voel dat het nodig is om de batterijen fysiek en mentaal weer op te laden.
Volgende week krijg ik ook mijn 3de vaccin (van Moderna),
hopelijk heb ik er niet teveel naweeën van en kan ik nadien rustig beginnen opbouwen richting verdere doelen.
16-01-2022: Ver ondermaatse prestatie licht vermeden door degelijk slot op PK korte cross Maldegem
Het jaar 2022 opende ik vandaag met het PK veldlopen in Maldegem waar ik voor de korte cross koos.
Ik dacht eerst in Grimbergen vorig weekend al te crossen
maar door de stijgende coronacijfers zitten we weer in de fase van wedstrijden die afgelast worden.
Het goede gevoel van de laatste maanden vorig jaar ben ik spijtig genoeg kwijt.
Sinds de feestdagen loop ik met geen fris gevoel meer rond en heb ik bij intensievere inspanningen zware futloze benen.
Zelfs de week verlof dat ik had waarbij ik graag had willen doortrainen maar nu dus eerder extra rust inlaste bracht geen verbetering.
Waarschijnlijk had ik in Grimbergen zelfs niet gelopen achteraf bekeken,
ook vandaag had ik bij een laatste test gisteren op training beslist niet te lopen maar omstandigheden beslisten alsnog dat ik toch deelnam.
Aangezien mijn vriendin ook de korte cross meeliep (en hier trouwens knap 4de zou worden) ging ik sowieso meegaan.
Door de verstrengde coronaregels waren toeschouwers niet toegelaten,
dus was ik al verplicht om mij in te schrijven als atleet om binnen te geraken.
Deze ochtend maakte ik mij mee klaar en besloot dan toch maar deel te nemen aangezien ik daar dan toch was.
Ik had mij ergens al voorbereid dat het slecht ging zijn dus teleurstelling zou er achteraf niet zijn.
Anderzijds weet je nooit zeker dat het plots wel goed zou gaan dus we zouden wel zien wat het gaf.
Mijn vriendin liep vlak voor mij haar wedstrijd,
aangezien ik op het parcours nog zoveel mogelijk probeerde te supporteren kwam ik pas op het allerlaatste moment aan de start.
Bij de start was ik niet super weg maar dat hoefde ook niet,
er was nog tijd en ruimte genoeg om op te schuiven met 2 midden grote ronden wat een totaal van 2,8 km was.
Na de start volgde al snel een korte zandstrook gevolgd door een pittige heuvel.
Daarna kwam een strook op vlot beloopbaar grasveld waar ik toch een versnelling plaatste,
ik wou wat uit de laatste posities wegschuiven en slaagde hier ook in.
We liepen nu het bochtig rijk bosje in waar inhalen moeilijker gaat.
De inspanning dat ik net leverde had ik snel spijt van,
ik trapte op mijn adem en de zware benen van afgelopen week waren terug aanwezig.
De plaatsen dat ik winst boekte moest ik stelselmatig weer prijsgeven,
er zat niets anders op dan de schade te beperken en de wedstrijd te moeten ondergaan.
Ook de zandstrook op het einde van de 1ste ronde kwam ik futloos door waarbij ik nog wat extra terrein verloor.
Bij het ingaan van de laatste ronde verloor ik nog een plaats aan clubgenoot Niels Vandeperre,
alsook een andere clubgenoot Tim Dumarey naderde op mij.
Deze 2 clubgenoten mogen normaal nooit voor mij lopen dus ik wist dat ik slecht bezig was.
Ik moest lijdzaam ondergaan hoe ik maar geen kracht uit mijn benen kon halen.
In het bos zat ik achter een loper van HALE en Niels,
ook Tim schoof mij na een paar bochten voorbij.
Het tempo stokte gelukkig wat in het bos waardoor ik terug wat extra energie tankte.
Ik zag Tim opschuiven om waarschijnlijk het tempo er weer in te brengen,
op ervaring besloot ik hetzelfde te doen en de kop te nemen zodat er niet meteen iemand over kon komen.
Er volgde in het bos nog enkele bochtjes en smalle doorgangen zodat ik wist dat ze moeilijk over mij konden komen.
In een eindsprint met 4 richting laatste rechte lijn had ik geen zin dus probeerde ik in een lange versnelling de wedstrijd te volbrengen.
Bij het uitkomen van het bosje richting zandstrook had ik een kloofje kunnen slagen zodat ik al zeker op kop de zandpassage kon nemen.
In tegenstelling tot de vorige ronde had ik nu een betere passage door het zand met meer overgave in mijn inspanning.
Door deze inspanning kon ik de achtervolgers op veilige achterstand plaatsen en zowaar naar een stilvallende loper van KAAG bijbenen.
Ondanks dat ik in zijn zog zat raakte ik er maar moeilijk over,
toch kon ik in de laatste rechte lijn de laatste 50m nog een sprintje plaatsen om hem nog te remonteren.
Na een slechte wedstrijd was dit wel nog een positief gevoel om mee te eindigen.
Als 23ste kwam ik binnen op 31 deelnemers waarbij ik in het slot toch nog 4 plaatsen winst boekte en zo de schade kon beperken.
Mijn tijd was 10'38" wat maar 9" langzamer was dan 2 jaar geleden hier in Maldegem voor wat het waard is natuurlijk.
Toen was ik iets meer tevreden maar het is moeilijk om crossen van voorgaande jaren met elkaar te gaan vergelijken.
Gevoelsmatig had ik geen energie in mijn lichaam,
toch probeerde ik op karakter en ervaring nog het maximale er vandaag uit te halen wat ook gelukt is denk ik.
Ik zie dit vandaag dan ook als prikkel richting volgende week
waar ik hopelijk beter voor de dag kan komen op de 6 km tijdens de Corrida van Aalst.
Goed uitrusten om dan met een fris gevoel aan de start te kunnen staan is de boodschap!
Met dat 2022 erop zit is het weer tijd om een eindbalans op te maken over het afgelopen jaar.
Een jaar waarin we langzaam terug naar het normale leven gingen na de coronapandemie dat ons toch 2 jaar geteisterd heeft.
In het begin van het jaar waren mondmaskers nog niet weg te denken in de maatschappij,
ook wedstrijden die afgelast werden moest rekening mee gehouden worden.
Als we dan een wedstrijd wouden doen moesten we de coronapas kunnen voorleggen dat we gevaccineerd waren.
Dit is uiteindelijk allemaal wel goed verlopen, hoewel ik bij mijn 3de en meteen ook laatste vaccin eind januari bijzonder slecht op gereageerd heb.
Vooraf in januari liep ik eerst nog het PK korte cross in Maldegem dat niet zo goed was,
en de week nadien de Corrida van Aalst dat degelijk was maar ik op een sterke bezetting botste.
Daarna kreeg ik mijn vaccin van Moderna en achteraf gezien zal ik daar bovenop corona gekregen hebben.
Na een week heel slecht hiervan geweest te zijn ging het beter,
maar op wedstrijden dat zouden volgen zou ik nog heel lang de naweeën hiervan ondervinden.
Het VK veldlopen in Diest, de Veldloop in Lokeren en het BK veldlopen in Brussel
waren verschrikkelijk slecht met daarbovenop ook nog eens een slecht gevoel nadien aan de longen.
Deze wedstrijden kwamen duidelijk te vroeg voor mij toen.
2 weken na Brussel ging het eindelijk de goede kant uit,
op de stratenloop in Essene werd ik 3de maar wat belangrijker was het gevoel dat veel beter werd.
Opmerkelijk was dat ik daags voordien op het BK veldlopen van de spoorwegen in Willebroek nog futloos voelde,
het was daar wel met de rem op dat ik liep maar toch was het verschil groot.
Het leek de goede kant uit te gaan want de week erna kon ik een goede 7 km afwerken tijdens de Pegasusloop in Londerzeel,
wat mij een knappe 2de plaats opleverde.
Een maand later stond het pisteseizoen voor de deur en was mijn doel om deze zomer terug naar mijn records toe te werken.
Daarvoor gingen we eerst voor 5 dagen naar het eiland Terschelling in Nederland.
Ik kon daar geen goede trainingsstage afwerken door vermoeidheid en die lijn zou zich spijtig genoeg verder zetten.
Met een ver ondermaatse 1500m in Ertvelde en een al even slechte 3000m in Herentals
kon ik mijn pisteseizoen al meteen voor een tijdje stopzetten tot ik beterschap had.
Probleem was dat ik opnieuw dezelfde last had aan mijn longen dan toen vlak na mijn vaccin.
Na een grondig onderzoek van de longen kreeg ik gelukkig goed nieuws dat er niks mis was,
anderzijds had ik nog steeds geen oorzaak vanwaar dat slechte gevoel kwam en de daarbijhorende ondermaatse prestaties.
Terug naar de stratenlopen om daar het goede gevoel terug te vinden was het plan.
Op de Plantentuinjogging van Meise begon ik veelbelovend maar door allergie (en eigenlijk ook vermoeidheid)
zakte ik erdoor met daarbovenop 2 keer mijn voet omgeslagen te hebben waardoor ik de wedstrijd al joggend uitliep.
Enkele dagen later kreeg ik voor het eerst af te rekenen met een geblokkeerde rug.
Nooit last van gehad dus ik vermoed doordat ik mijn voet omgeslagen had heeft er iets in mijn rug zich vast gezet.
De citytrip die we met de spoorwegen gepland hadden naar Oostenrijk
voor daar een 10 km wedstrijd mee te doen heb ik slechts recreatief kunnen meedoen.
Langzaam begon het te beteren en ook mijn energie begon wat terug te komen.
Ik liep de Jogging in Waasmunster eind juni mee en kon daar een vrij degelijke prestatie neerzetten.
Mijn tijd dat ik liep op de 7 km was in het verleden steeds voldoende voor het podium maar dit keer werd het slechts een 6de plek.
De last in mijn rug bleef echter innerlijk aanwezig dus kon ik na lang wachten eindelijk bij een fasciatherapeut terecht,
hier ben ik goed geholpen geweest want na 1 sessie was alles terug losgekomen.
In juli gingen we dan met de trainingsgroep naar Vittel op trainingsstage,
de weersomstandigheden waren enorm warm met van 30°C tot bijna 40°C.
De vermoeidheid bleef aanwezig en daar deed de warme zomer zeker geen goed aan.
Ondanks het mindere gevoel kon ik de trainingsstage succesvol afwerken,
ik hoopte toch ergens op rendement hiervan waardoor ik in het Nederlandse Goes een 800m liep en wat later een 1500m in Ertvelde.
Het slechte gevoel aan de longen had ik niet meer maar door het futloze gevoel bleven degelijke tijden uit.
Op straat had ik een beetje meer succes met 2 keer podium met een 3de plaats op de Briel Run in Buggenhout en de Heideloop in Londerzeel,
prestatiegericht ook niet hoogstaand want het was meer geluk hebben met de bezetting dat minder was.
De Corrida van Merchtem mijn favoriete stratenloop kwam er nu aan,
met een volledige afbouw hiernaar en mezelf fysiek en metaal helemaal opladen om nog 1 keer te knallen kon ik toch een deftige prestatie neerzetten.
Een 12de plaats op de 12 km is mijn dichtste ereplaats tot nog toe dus daar kon ik voldaan op terugblikken.
Nadien nam ik een lange rustperiode omdat ik voelde dat het volledig op was.
In september bouwde ik rustig op en liep de stratenlopen in Malderen, Mollem en Buggenhout meer voor het plezier mee.
Een maand later hoopte ik mijn sterke prestatie op de 3 Provinciën Natuurloop in Malderen te herhalen op de 10,9 km,
dit viel serieus tegen want na een paar km liep ik volledig leeg en werd het nog een lange lijdensweg tot aan de finish.
Met 3 bloedonderzoeken waarvan 1 heel uitgebreide kwamen enkele nutritionele tekorten aan het licht.
Toch was het vooral het ijzertekort dat volgens mij de grootste boosdoener was.
Ik nam nochtans de afgelopen tijd ijzersupplementen in maar blijkbaar de verkeerde,
na enkele keren wisselen denk ik de juiste gevonden te hebben en ging het langzaam maar zeker beter met mij.
De Vredesloop in Aalst en de Kerstrun in Zele gingen in stijgende lijn,
in Zele kon ik zelfs met een 3de plaats nog een podium behalen zodat ik het jaar hoopvol kon afsluiten.
Omdat het beter ging pikte ik nog de Veldloop in Lille mee waar ik een degelijke korte cross liep.
Toch was prestatiegericht 2022 een rampzalig jaar waarbij echt goede prestaties op mijn niveau uitbleven.
Het was ook heel vaak vechten tegen vermoeidheid zowel tijdens als naast het lopen.
Ik hoop in 2023 beterschap en een zorgeloos jaar te mogen beleven.
De 1ste wedstrijd volgt met de Corrida in Aalst binnen 3 weken meteen een 1ste test hoe het met de conditie gesteld is.
18-12-2022: Korte cross Lille in ijzige omstandigheden naar een behoorlijk resultaat
Samen met mijn vriendin trokken we richting Lille om daar aan hun mooie jaarlijkse veldloop deel te nemen.
Ruim een maand geleden sprak ik om amper nog een cross te lopen
maar deze is één van de weinige waar ik een uitzondering op maak omdat ik deze ook gewoon een leuke vind.
Mijn gevoel tegenover een maand geleden is ook verbeterd waardoor je al sneller een wedstrijd wil lopen.
De afgelopen week was een droge maar zeer koude week met vriestemperaturen,
ook vandaag kwam het kwik niet boven het vriespunt uit waardoor we een harde snelle omloop kregen.
Ik koos voor de korte cross en wist vooraf al dat het hoge crossritme het lastigste ging worden.
We gingen met 24 van start en hoopte ergens toch in het pak te kunnen eindigen.
Bij de start was ik aanvankelijke minder goed weg,
een bocht verder kon ik mij echter herpakken en langs de zijkant met een tussenversnelling mooi opschuiven.
Ik kwam in het zog van clubgenoot Arne Boeykens te zitten,
in zijn buurt op een korte cross kunnen eindigen zou voor mij een sterke wedstrijd betekenen.
Dit zat er vandaag zeker niet in want zoals gevreesd na zo'n 2 minuten wedstrijd sloeg de kou op mijn keel en longen,
het ademen werd hierdoor moeilijk en voelde de ijzige wind op mijn hele gezicht vallen.
Ik had de cruciale fout gemaakt om zonder muts te starten waardoor mijn voorhoofd en oren na een tijd stekend koud aanvoelden.
Ook mijn gezichtsveld voelde na een tijd door de kou gevoelloos aan maar dat zal bij nog wel atleten het geval geweest zijn.
Het laatste deel van de 1ste ronde en het 1ste deel van de 2de en meteen ook laatste ronde moest ik de wedstrijd wat ondergaan,
ik kon bollen maar pushen lukte niet.
Qua plaatsen viel het goed mee, 1 plek verloor ik op het einde van de 1ste ronde.
Er was nog 1 loper dat bij mij de aansluiting maakte met nog een dikke halve ronde te gaan,
maar ondanks hij iets sneller liep en ovenam vond ik toch de kracht en vechtlust om hem opnieuw voorbij te gaan.
Net zoals de eerste 2 minuten waren gevoelsmatig mijn laatste 2 minuten ook goed,
ik kon tot op het einde nog doorduwen en zo mijn plek behouden.
Mijn tijd was 9'03" en een 17de plaats waar ik vrij tevreden mee kan zijn.
Ik miste zeker nog dat crossritme, zeker op een korte cross dat er vandaag dan nog eens uitzonderlijk snel bijlag.
Snelheid was iets dat ik vandaag ook tekort kwam maar ook dat is perfect normaal aangezien ik nu vooral basis aan het leggen ben.
Dit was normaal mijn laatste wedstrijd van 2022,
nu de feestdagen goed weten door te komen zodat ik vol goede moed 2023 kan aanvatten.
11-12-2022: Tevreden naar brons op Kerstrun 5 Km Zele
Met de Kerstun in Zele liep ik een stratenloop dat ik nooit eerder aan deelnam,
het was nieuwsgierig uitkijken naar de sfeer, organisatie, parcours en prijzen hier.
Ik kan je nu al verklappen dat het allemaal zeer goed meeviel en dat ik hier volgend jaar als alles meezit zeker zal terugkomen.
Ik koos voor de 5 km om zo een vergelijking te maken met een maand geleden
waar ik tijdens de Vredesloop in Aalst een gelijkaardige afstand liep.
Het ging sindsdien aanvankelijk in stijgende lijn met het gevoel en de conditie,
maar de laatste tijd merk ik dat het wat plafonneert.
Niet dat het plots terug slechter gaat maar de stijgende trend is wat weg naar mijn gevoel.
Het was aan de frisse kant vandaag (wat ik zeker graag heb) om in te lopen maar verder waren de weersomstandigheden aangenaam.
Samen met de 2,5 km, 7,5 km en 10 km gingen we van start waarbij ik 2 rondjes van 2,5 km moest afleggen.
Moeilijk om te zien in welke positie ik liep maar ik besloot vooral goed in te delen en mijn eigen koers te lopen.
Mijn vriendin Mariska liep de 2,5 km en vooraf hadden we afgesproken om eventueel in de 1ste ronde samen te blijven,
daar kwam echter weinig van in huis vermits zei goed gestart was en ik mijn start toch enigszins miste.
Ik zat snel ingesloten en 100m na de start dacht ik dat het naar links was maar was het blijkbaar naar rechts.
Niet dat ik misliep maar ik zat aan de verkeerde kant van de straat ingesloten zodat ik niet kon opschuiven.
Met in de eerste 500m 2 scherpe 180° bochten en vrij smalle straatjes was opschuiven niet evident.
Geen paniek want er was tijd genoeg maar ik merkte wel dat er snel gestart werd en ik over het algemeen niet bij de eerste 10 liep.
Na 1 km kwam ik bij mijn vriendin aansluiten, achteraf gezien zag ik met een 1ste km in 3'30" dat het helemaal niet super snel was.
Nu ook niet heel traag natuurlijk maar voor mijn gevoel ging het die moment allemaal veel rapper dan wat het werkelijk was.
Gelukkig keek ik niet op mijn klok want anders zou dit misschien mentaal toch wat beginnen meespelen.
Anderzijds begon mijn gevoel wel te beteren en kwam beter in de wedstrijd te zitten.
Heel even bleef ik bij mijn vriendin maar toen ik merkte dat de concurrentie naderde uit de achtergrond moest ik toch wel gaan versnellen.
Ik had al enkele plaatsen opgeschoven sinds de start maar rond km 2 kon ik met een tempoversnelling nog enkele lopers voorbij gaan.
Goed voor de moraal en de tussenversnelling verteerde ik ook goed.
Het was nu halfweg uitkijken naar de tijd dat ik doorkwam,
met 8'43" was mijn doel om dit aan te kunnen houden en zo op een tijd van 17'26" uit te komen.
In ronde 2 begonnen te verschillen op te lopen en de plaatsen stilaan vast te liggen.
Bij de 180° bochten kon ik de concurrentie zowel voor als achter mij goed inschatten.
Het goede nieuws was dat de loper die in mijn zog probeerde mee te gaan geen concurrent van de 5 km was
en dat ik al verder achteruit moest kijken om rechtstreekse tegenstanders tegen te komen.
Zo'n kleine 100m voor mij liepen 2 lopers van de 5 km met daartussen nog enkele atleten van andere afstanden.
Verder zag ik niet meteen iemand van de 5 km wat betekende dat ik op een 3de plek aan het lopen was,
al zou ik pas echt zeker zijn aan de aankomst vermits er toch verschillende lopers voor mij liepen.
De loper in mijn zog kon ik stelselmatig afstand van nemen en maakte nog jacht op 1 loper voor mij.
De verschillen tussen de lopers werden groter en op een rondje van 2,5 km heb je ook niet zoveel tijd om veel goed te maken.
Ik bleef wel de kracht vinden om te blijven duwen tot op het einde.
Ondanks de loper voor mij van een andere afstand was zocht ik de diepgang in mijn inspanning om deze loper nog voorbij te gaan.
Dit lukte ook nog en kon uiteindelijk sterk finishen.
Met een eindtijd van 17'32" had ik amper een paar seconden verval tegenover mijn 1ste deel,
hier ben ik dan ook zeer tevreden over.
Het was ook exact 5 km wat een gemiddelde van 3'30" per km betekende.
Ik mis zeker nog specifieke trainingen en wedstrijdritme
want het kan niet dat ik naar mijn gevoel een snelle 1ste km afwerk in 3'30" terwijl dit sneller aanvoelde.
Tegenover een maand geleden in Aalst heb ik toch weer een stapje in de goede richting gezet,
ik kon al dieper gaan dan toen en de intensieve inspanningen langer volhouden.
Met een 3de plaats als extraatje ben ik tevreden om het jaar toch nog met een podiumplek af te sluiten.
Of ik dit jaar nog een wedstrijd loop zal afwachten zijn hoe de komende dagen en weken verlopen op training.
13-11-2022: Eindelijk echt beterschap op Vredesloop Aalst maar het blijft afwachten
Deze ochtend stond ik met een goed gevoel op en besloot richting Aalst te trekken voor aan de Vredesloop deel te nemen.
In het verleden liep ik hier steeds de 10 km maar dit jaar door mijn mindere niveau koos ik voor de 5 km (4,9 km om precies te zijn).
Het was een zonnige en best nog warme herfstdag wat het aangenaam maakte om te lopen.
Doel vandaag was amuseren en kijken of de positieve trend op training ook op wedstrijd doorgetrokken kon worden.
De eerste meters na de start nam ik vlot om vervolgens een tempo te zoeken dat mij goed zou afgaan.
Door de vrij korte afstand mocht ik natuurlijk niet teveel comfort en ontspanning zoeken,
toch wou ik liever behoedzaam starten omdat ik niet wist wat mijn niveau vandaag de dag was om dan in het slot nog vlot te kunnen finishen.
Terwijl enkele snellere lopers meteen wegliepen probeerde ik ondanks de verschuivingen in de beginfase een groepje op te zoeken.
Na een halve kilometer zat ik op een 9de plek in het zog van een thuisloper van ALVA,
hier zat ik even goed dacht ik maar zijn tempo zakte terwijl ik mijn beginsnelheid wel kon behouden.
Omdat niemand achter mij volgde en een duo enkele meters voor mij uitliep dreigde ik al vrij snel alleen te vallen,
ik besloot het risico te nemen en maakte jacht op het duo voor mij.
Na de 1ste km was mijn achterstand verkleind maar nog niet volledig gedicht,
ik wou de achtervolging niet te lang laten duren zodat ik even extra doorduwde en zo de kloof iets verderop kon dichten.
Voor de moraal was dit goed en kon nu mooi in het zog van deze 2 lopers blijven volgen.
Het gevoel was tot dan vrij hoopvol en kon zelfs sneller als ik wou,
toch besloot ik dat nog niet te doen en af te wachten hoe de komende kilometers zouden verlopen.
Qua plaatsen zat ik in strijd voor plek 6 al liep voor ons uit nog 1 loper waar nog potentieel inzat om naartoe te lopen.
De eerste 4 lopers die liepen snel te ver voor ons uit dus daar hoefde we niet meer naar te zien.
Achter ons liepen nog enkele lopers op beperkte afstand dus daar moesten we wel nog rekening mee houden.
Deze wedstrijdsituatie bleef lange tijd hetzelfde,
enkel mijn gevoel werd na 3 km minder want het makkelijk volgen had plaats gemaakt tot werken om bij te blijven.
Met een slechte passage op kassei en het minder vlot nemen van één van de talrijke bochten
had ik een metertje achterstand aan mijn been,
maar hier had ik wel de kracht voor om te kunnen dichten.
Na 3,5 km hadden we de loper dat al een tijdje voor ons uitliep te pakken,
maar voelde ik tegelijk lopers van achter ons naderen.
Op een oplopende strook dat eraan kwam had ik het gevoel dat het tempo aan het wegzakken was,
niet dat ik veel overschot had maar ik schoof naar de kop
en hield het tempo strak op dit hellend stuk om te voorkomen dat er lopers konden aansluiten.
Een thuisloper van ALVA gaf mij in ons groepje al de hele tijd de beste indruk en dit werd nu wel duidelijk,
hij nam over en bleef het tempo erin houden.
Ik probeerde naast hem gelijke tred te houden en zette zo de andere lopers onder druk wat ook lukte.
Er was maar 1 loper dat ons nog volgde maar dat was iemand dat vanuit de achtergrond nog gekomen was,
ik dacht dat hij over mij nog ging komen maar dat gebeurde niet meer.
De loper van ALVA moest ik enkele meters op prijs geven in het slot maar ik kon op mijn beurt enkele meters nemen op de loper achter mij.
Ik kon vlot eindigen en zo mijn plaats behouden.
Met een 6de plaats ben ik toch enkele plaatsen weten op te schuiven,
en gezien het wedstrijdverloop was het tot het einde strijden vermits er toch enkele lopers rondom mij liepen.
Ik ben dan ook tevreden hoe de wedstrijd verlopen is met strijd van begin tot einde.
Mijn tijd 17'26" kan qua gemiddelde beter maar als ik zie naar mijn voorgaande wedstrijden is er een duidelijke verbetering.
Eens halfweg kreeg ik het wel moeilijker maar het vermoeide gevoel van leeglopen dat had ik deze keer gelukkig niet.
Dit geeft alvast goeie moed om de komende weken nog eens ergens een wedstrijdje mee te pikken.
11-11-2022: Ondermaats niveau door vermoeidheid, uitgebreide bloedanalyse bracht hopelijk duidelijkheid
Nu het winterseizoen begonnen is duiken de meeste atleten het veld in om te crossen.
Zelf koos ik steeds voor een mix van stratenlopen en veldlopen
maar daar zal dit seizoen door aanhoudende vermoeidheid verandering in komen.
Geen of toch amper nog crossen voor mij,
niet volledig definitief want je weet nooit wat de toekomst brengt maar ik zal mij dan toch plots stukken beter moeten gaan voelen.
Veldlopen zijn nooit mijn ding geweest en gebruikte ze al snel om sterker en beter te worden voor stratenlopen.
Ik merkte hoe langer hoe meer dat ik er geen effect meer uithaal en dat ze mij meer vermoeien dan winst opleveren.
Deze winter dus een andere aanpak en in alle rust trainen en af en toe eens een stratenloop meepikken.
Indoor zou ik ook graag nog eens doen maar ook dat zal afwachten worden hoe ik mij binnen een paar weken zal voelen.
Het gaat al een tijdje slecht dus liet ik in augustus mijn bloed eens trekken waarbij zowat alle waardes nagekeken werden.
Het goede nieuws was dat ik niet overtraind was en dat mijn bijnierwaardes zelfs zeer goed stonden tegenover de laatste keren,
op zich ook niet zo verwonderlijk aangezien ik dit jaar nog geen zware trainingsperiodes afgewerkt heb.
Mijn allergiewaardes stonden wel veel te hoog maar dit is niks nieuws in de zomer voor mij,
dit kan wel voor wat hinder zorgen maar niet het extreme van wat ik nu heb.
Het enige dat veel te laag stond was ijzer met een niveau van 38,
dit verbaasde mij wel aangezien ik deze zomer wel wat ijzer genomen heb.
De sportarts zei wel dat dit te laag stond maar aangezien mijn ferritine nog goed stond zou dit de extreme vermoeidheid niet mogen geven.
Toch denk en hoop ik vooral dat bij het nemen van een andere ijzerkuur ik mij terug beter zal voelen.
Uiteindelijk adviseerde de sportarts om een gedetailleerder 2de bloedonderzoek te doen met een uitgebreide analyse erbij.
Dit noemde het Fidlab bloedonderzoek dat de werking van het menselijk lichaam op een bepaalde manier in kaart brengt.
Een paar weken later had ik de resultaten en ook dit gaf een bron aan informatie weer.
Je kon dit opdelen in 5 pijlers met name stress, cardiometabool, hormonaal, inflammatoir en nutritioneel.
Het goede nieuws was dat de eerste 4 pijlers allemaal zeer goed waren en dat ik mij op termijn zelfs geen zorgen hoef te maken,
enkel het nutritionele bracht verschillende tekorten in kaart.
In de oranje cijfers stonden vitamines E, B12, zink en magnesium.
De rode cijfers waren co-enzym Q10,koper en ijzer.
Een heel rijtje dus wat ik wel opmerkelijk vind dat dit buiten ijzer in een gewoon bloedonderzoek niet naar boven kwam.
De sportarts schreef enkele supplementen voor waarbij het de komende tijd afwachten werd of ik mij beter zou gaan voelen.
Bij de ijzerwaardes zagen we tegenover de 1ste controle dat het maar met 1 punt gestegen was,
opnieuw veranderen van ijzersupplementen om uit te proberen dat die wel aanslagen.
Bij een 3de en voorlopig laatste bloedcontrole eind oktober bij de huisarts was ik teleurgesteld
dat bij het zien van de uitslag achteraf ze niet alle tekorten heeft laten nakijken.
Zelfs ijzer niet, al kon ik bij het vergelijken van mijn ferritinegehalte bij de vorige controle wel een duidelijke stijging zien.
Maar ik vermoed dat alles wel de goede kant uitgaat van waardes want heel slecht voel ik mij ook niet meer,
vooral bij de rustige loopjes merk ik dat het beter gaat en ik niet aftel om terug huiswaarts te keren.
Ook op kwaliteitstrainingen heb ik al eens een goed moment maar een hele training sterk afwerken dat zit er zeker nog niet in.
Mijn algemene niveau en scherpte is nog veel werk aan de winkel.
Het positieve is dat ik beterschap voel maar dat het nog de nodige tijd zal vragen vooraleer ik er terug echt zal staan.
16-10-2022: Even hoop maar vervolgens lijdensweg 3 Provinciën Natuurloop Malderen
Met de 3 Provinciën Natuurloop in Malderen stond er een wedstrijd op de agenda waar ik naar uitkeek,
eentje in de buurt waarbij ik vorig jaar plots één van mijn beste wedstrijden ooit liep.
Of ik dit opnieuw zou kunnen herhalen was maar sterk de vraag,
toen had ik vooraf al enkele positieve signalen terwijl dit nu ver van geval was.
Met goed beloopbare ondergrond en lange rechte stukken waar je tempo kunt maken is deze wedstrijd wel eentje dat op mijn lijf geschreven staat.
Na Buggenhout nu 3 weken geleden hoopte ik op een mooie opbouw,
door omstandigheden (onder meer mijn vriendin dat plots enkele dagen in het ziekenhuis belande) werd dit afgeremd.
Ondanks dat de rustige trainingen mij beter begonnen afgaan merkte ik toch dat ik er niet in slaagde om goede kwalitatieve trainingen af te werken,
alsook het volume per week bleven mijn kilometers onder mijn vooropgestelde verwachtingen.
De afgelopen weken kon ik wel regelmaat in mijn trainingen brengen en behouden, daar begint alles mee natuurlijk.
Mijn ambitie voor vandaag was ondanks alles niet min,
ik wou de 10,9 km hier eindelijk eens winnen maar met een (zoveelste) podiumplaats zou ik ook al content zijn.
Om 11u 's ochtend gingen we samen met de lopers van de halve marathon van start.
Ik maakte mij snel uit de voeten en kon na 100m als 1ste de bocht nemen,
een bewuste keuze om meteen uit de drukte te zijn en mijn eigen tempo te bepalen.
Er waren duidelijk geen snelle starters aanwezig dit keer
want de hele aanloopronde kon ik op kop afwerken met zelfs een kleine kloof op de eerste achtervolgers.
Voor de toeschouwers en supporters leek het er misschien op dat ik snel gestart was maar in werkelijkheid was dit niet het geval,
een openingskilometer van net boven de 3'30" is zeker niet te snel.
Ik moet toegeven dat ik na een kilometer even de hoop had dat het misschien wel goed ging komen vandaag,
maar de weg was nog lang en mijn lichaam heeft mij de afgelopen tijd al veel te veel in de steek gelaten.
Ontspannen blijven lopen en in de goeie flow blijven was de boodschap.
Na 1,5 km zat 1 loper in mijn zog en 2 andere lopers zaten op enkele meters,
aangezien ik geen baat had bij een snelle race liet ik het tempo wat zakken en liet het initiatief aan de andere loper over.
Hij nam over terwijl de ander 2 lopers kwamen aansluiten, eentje van hen liep de halve marathon en was dus geen concurrent.
Het podium leek na 2 km toch al een optie te worden aangezien achter ons de kloof aan het groeien was.
De loper waar ik het initiatief aan gaf plaatste al snel 2 versnellingen,
bij de 1ste ging ik nog mee maar bij de 2de moest ik passen en zocht mijn eigen ritme.
De wedstrijd was nog lang en bij een achterstand van enkele meters was nog niets verloren.
Spijtig genoeg merkte ik langzaam maar zeker dat de vermoeidheid weer de bovenhand begon te nemen,
schade beperken vanaf kilometer 3 werd de boodschap.
In Lippelobos het enige onverharde gedeelte van zo'n halve kilometer lang liet ik mijn tempo wat zakken,
ik hoopte terug wat energie te tanken maar dat was ijdele hoop.
Of ik nu veel of weinig vertraagde, het zware gevoel bleef en het afzien was begonnen.
Na 5 km was ik al verschillende plaatsen verloren en hoefde ik dus ook niet meer te gaan strijden voor het podium.
Met nog 5,9 km te gaan zat ik dus nog steeds niet halfweg wedstijd,
mijn karakter werd nog maar eens op de proef gesteld om deze lijdensweg tot aan de finish te volbrengen.
Ik draaide in het 2de deel nog kilometers van net boven de 4',
ver ondermaats maar daar besloot ik niet teveel over na te denken.
Na 7 km kon ik toch nog 1 plaats opschuiven ondanks ik niet meer in de top 10 liep (met de halve marathonlopers inbegrepen),
dit zou straks aan de aankomst zeer onverwachts nog van belang worden.
Met deze loper liep ik in de beginfase op positie 2 en 3 samen, hij kwam in het 2de deel duidelijk ook de man met de hamer tegen.
Na 9 km passeerden mij nog een paar lopers waar ik even probeerde bij aan te pikken,
even lukt dit dan wel maar dan moet je weer extra gaan forceren
om dan toch te moeten lossen zodat je alweer een extra moeilijk moment moet overwinnen.
Na 42'08" zat mijn lange lijdensweg erop en kwam ik over de aankomst als 9de op de 10,9 km.
Maar liefst 5 minuten trager dan vorig jaar, je leest het goed 5 minuten!
Dat het allemaal nog niet super ging zijn daar hield ik zeker rekening mee,
maar zo'n afgang en lijdensweg daar ben ik toch niet goed van.
Het liefst van al wou ik meteen naar huis maar wat bleek,
ik moest nog wachten op het podium want ik was nog 3de senior geworden.
De enige loper dat ik vandaag dus ingehaald heb ver in de achtergrond van de eerste lopers werd dus het verschil tussen podium of niet.
Ik voelde mij dan ook niet podium waardig en heb hier enorm veel geluk mee gehad dat 6 lopers voor mij master waren,
alsook verschillende lopers dat dan doorliepen voor de halve marathon.
Het podium kon ik achteraf wel relativeren en aanzag dit als een soort van troostprijs.
Het zware vermoeide gevoel dat maar blijft duren daar maak ik mij steeds meer zorgen over.
Wanneer mijn volgende wedstrijd komt is na vandaag een heel groot vraagteken.
25-09-2022: Jogging Bosmarathon Buggenhout, afgezien maar een bemoedigend begin
Van 2019 was het intussen geleden dat ik hier aan de start stond in Buggenhout.
In 2020 ging het door de coronacrisis niet door.
Vorig jaar was ik er niet bij tijdens de ingekrompen versie van de Bosmarathon.
Spijtig genoeg heb ik dit jaar moeten vaststellen dat het steeds groter wordend evenement een serieuze terugval kende.
De marathon en de estafette werden net als vorig jaar niet meer georganiseerd,
enkel de Jogging en de Halve marathon (dat tevens wel het Provinciaal kampioenschap was) stonden op het programma.
Zelf koos ik voor de Jogging dat ongeveer 10,6 km lang was,
met de conditie waarbij ik vandaag aan de start stond was dit ver genoeg.
De start werd om kwart voor 11 gegeven en vertrokken samen met de lopers van de halve marathon.
Op zich niets verkeerd maar de atleten die het PK liepen moesten in een apart startvak plaatsnemen vooraan.
De start was hierdoor behoorlijk rommelig en onoverzichtelijk aangezien we eerst een lus op de parking maakten
om vervolgens op de eerste rechte stroken op straat te kunnen gaan opschuiven.
Ik zat behoorlijk ingesloten in de beginfase maar maakte mij hier niet druk over,
de wedstrijd was lang genoeg en besloot mijn eigen tempo te lopen.
In de 1ste km schoof ik heel wat plaatsen op tot ik achteraan een mooie groep kon aansluiten,
hier zaten tevens ook enkele clubgenoten in die de halve marathon liepen.
In goede doen zou dit te traag zijn voor mij maar nu zou ik al tevreden zijn als ik dit ritme de volledige koers zou kunnen volhouden.
Focussen op tijden of snelheden besloot ik niet te doen,
enkel naar mijn gevoel luisteren en zien hoe de wedstrijd verder evolueert.
Na anderhalve kilometer brak het zweet mij al stilaan uit en begon mijn ademhaling te verhogen.
De weersomstandigheden waren vrij gunstig maar aangezien de zon volop scheen voelde het toch allemaal net wat warmer aan.
Ik hield mij afzijdig achteraan de groep en hoopte dit ritme te kunnen aanhouden.
Na 3 km kwam ik dit eerste moeilijke moment te boven,
een combinatie van het tempo dat in de groep lichtjes zakte
en ik een beter moment had zorgde ervoor dat ik vooraan in de groep kwam te zitten.
Op 1 loper na waren het allemaal lopers die de halve marathon liepen.
Voor de moraal was het goed om eens op kop van ons groepje te lopen,
en ik hielp daarmee de lopers van de halve marathon die misschien voor een goede tijd aan het lopen waren.
Voor mij was er geen ambitie qua tijd,
voor een plaats daar had ik geen idee van maar ik wist dat er minstens 3 lopers voor mij liepen die ik niet zou kunnen kloppen vandaag.
Het goeie moment was maar van korte duur want richting bos kreeg ik het terug lastiger.
Ik wist als we het bos na 4 km inliepen dat ik op een breekpunt ging komen.
Het bos is op zich goed beloopbaar maar onverhard,
dit bolt tegenover het vlot lopend asfalt een stuk minder en is iets meer werken.
Doordat ik de afgelopen kilometer op kop liep was het groepje blijkbaar toch wat uit elkaar gevallen,
hierdoor verloor ik maar een paar plaatsen en besloot vanaf nu mijn eigen ritme opnieuw te gaan zoeken.
Verderop in het bos passeerde mij nog een paar lopers die samen bleven en waar ik toch even bij volgde.
Ik zag er al snel het onmogelijke van in om dit tempo te blijven volgen zodat ik er nadien alleen voorstond.
Achter mij was een grote kloof gevallen en de lopers voor mij zag ik stelselmatig verder van mij weglopen,
ik stond er vanaf dan alleen voor maar dat vond ik eigenlijk niet zo erg.
Mijn vader fietste in het 2de gedeelde nog mee dus echt alleen stond ik er ook niet voor.
Bij het verlaten van het bos op het verharde gedeelte liep het iets beter,
maar ik zat wel in een trager tempo als in het 1ste deel van de wedstrijd.
Het gevoel beterde ook niet meer dus de laatste kilometers werden aftellen.
1 loper dat de halve marathon liep passeerde mij nog in het laatste deel,
hier kon ik op enkele meters achterstand wel de focus op houden om zo mijn tempo niet helemaal te laten wegzakken.
In het slot naderde nog 2 lopers lichtjes op mij waarvan er 1 de jogging liep,
omdat vanaf halfweg wedstrijd mijn plaats al vastlag wou ik dit in de laatste kilometer ook niet meer afgeven.
Hier slaagde ik nog in en kwam blijkbaar nog als 5de aan in 40'41".
De eerste 4 km verliepen bemoedigend maar waren ook wel werken,
nadien kon ik dit ritme niet meer volhouden en moest ik een versnelling lager schakelen.
Mijn wekelijkse kilometers lagen de afgelopen weken nog te laag
om zoals vandaag een afstand van 10,6 km van start tot finish tot een goed einde te brengen.
De kleine positieve signalen die ik gevoelsmatig merk de laatste dagen
hoop ik de komende tijd meer te krijgen zodat ik verder met een overtuigend gevoel kan opbouwen.
24-09-2022: Gevoelsmatig beterschap maar nog steeds ver onder niveau op Jogging Mollem
Dit weekend beloofde druk te worden met vandaag de Jogging in Mollem over 5,1 km,
en morgen de Jogging over 10,6 km van de Bosmarathon in eigen gemeente Buggenhout.
Echt klaar voor wedstrijden te doen ben ik nog niet,
maar deze 2 kleinere wedstrijden in de buurt laat ik niet graag schieten.
Ook al is het prestatiegericht wat minder, het plezier en amusement zijn zeker even belangrijk.
De afgelopen 2 weken slaagde ik er niet in mij echt op gang te trekken richting opbouw,
de vermoeidheid was nog te veel aanwezig al voelde ik de laatste dagen lichte beterschap.
De weersomstandigheden waren voor mij ideaal,
lichte regen en aangename temperaturen zorgden voor veel zuurstof in de lucht.
Bij de start dat samen met de 10 en 15 km was schoof ik in het begin mee voorin,
met de veronderstelling dat ik vrij snel zou aanvoelen hoe het vandaag zou gaan.
Na ongeveer een halve kilometer wist ik al waar ik aan toe was,
vooraan kon ik niet mee en verloor al snel terrein en plaatsen wat in deze fase niet zou mogen.
Ik bleef verder doen en was benieuwd naar mijn doorkomsttijd na 1 km.
Met een doorkomst van 3'34" en enkele plaatsen verlies kwam dit niet met mijn gevoel overeen.
Het voelde allemaal veel sneller aan dan wat het werkelijk was.
Mijn gevoel en de situatie veranderde op 500m tijd wel,
geen verder verlies in plaatsen want de loper die laatst bij mij kwam kon ik terug doen lossen.
De eerstvolgende loper voor mij kon ik terug bijbenen en na even volgen ook achterlaten.
Voor de moraal was dit bemoedigend en vond steeds meer ontspanning in mijn inspanning.
Na 2 km kwam er een onverharde en iets wat oneffen stuk aan van zo'n 500m,
door de regen lag deze er glibberig bij waardoor ik hier geen risico's nam.
De strijd voor een mogelijke podiumplek was toch al lang voorbij,
zelfs toen ik trainingsmakker Niels Slachmuylders aan de kant zag staan met een omgeslagen enkel
liepen er op de 5 km nog zeker 3 lopers een eind voor mij uit.
In totaal met alle afstanden samen liep ik nu circa 6de maar hoeveelste ik liep op mijn afstand wist ik niet precies.
Vanaf halfweg wedstrijd wist ik dat dit mijn plaats ging worden
aangezien ik op een eilandje liep met zowel voor als achter een behoorlijk verschil.
Met de wedstrijd van morgen in Buggenhout in mijn achterhoofd spaarde ik dan ook mijn krachten wat.
Enkel op het klimmetje na 3,5 km duwde ik nog even vlot naar boven wat goed ging.
Richting aankomst zag ik mijn eindtijd en die was met 19'18" wel even slikken.
Spijtig genoeg niet in de positieve lijn, een toptijd had ik zeker niet verwacht maar dit was toch even een tegenvaller.
Op uitzondering van de openingskilometer kreeg ik nadien een ontspannen gevoel over mij
waarbij ik kon blijven bollen en mij niet voelde leeglopen richting het einde.
Achteraf snap ik ook waarom dit nog goed liep aangezien ik maar aan 3'50" per km liep.
In plaatsen viel ik met een 4de plek net naast het podium maar in tijd heeft het er nooit ingezeten.
Morgen is de afstand dubbel zolang, hopelijk gaat dat wat goed.
11-09-2022: Molenloop Malderen vlot maar ontspannen afgewerkt
Met de Molenloop in Malderen stond vandaag een jaarlijks weerkerende stratenloop op mijn agenda,
voor de 16de keer al nam ik deel aan deze wedstrijd dat voor mij vlakbij is en op training vaak hier passeer.
De ambitie voor vandaag was beperkt want ik ben pas net met een voorzichtige opbouw begonnen.
Na een volledige afbouw voor de Corrida van Merchtem volgde enkele weken van rust.
Ik heb in deze periode de loopschoenen weleens aangedaan maar ik voel toch een duidelijk conditieverlies.
Daarom koos ik voor de 6 km en zou in de loop van de wedstrijd wel merken hoe het zou lopen.
De weersomstandigheden waren behoorlijk warm dus ik was blij dat ik voor een kortere afstand koos.
Om kwart na 3 gingen we samen met de 3 km van start,
dit was in het verleden anders want toen starten ook de 9, 12 en 15 km allen samen.
Sinds vorig jaar werd dit opgesplitst en ik moet toegeven dat dit een goede zet was van de organisatie.
Bij de start was ik niet echt goed weg omdat er 2 tragere lopers plots voor mij kwamen en het aanvangstempo voorin niet aankonden.
Geen erg want even verderop kwam de ruimte open en kon ik mijn eigen tempo zoeken.
De 1ste km wou ik in 3'30" proberen af te werken en zou daarna wel zien hoe mijn gevoel verder evolueert.
Mijn tempogevoel zit nog steeds goed want ik kwam exact 3'30" door na de 1ste km,
niet altijd makkelijk in de beginfase aangezien de lopers dan nog in elkaars buurt lopen en de ene al wat sneller start dan de andere.
Het was ook aanlokkelijk om de sprong naar de kopgroep te maken aanvankelijk aangezien die niet ver zaten.
In de 2de km liep ik alleen en probeerde mijn aanvangstempo op een zo ontspannen mogelijke manier aan te houden.
Hier slaagde ik vrij goed in en naderde op een stilvallende loper dat de 3 km liep.
In de volgende kilometer kon ik hier afstand van nemen al kreeg ik van achteruit het gezelschap van Ruben Demeersseman die de 6 km liep.
Het was nu uitkijken halfweg wedstrijd of ik in 10'30" zou doorkomen wat betekende dat ik mijn aanvangstempo had kunnen aanhouden,
maar ik voelde ergens toch dat mijn tempo gezakt was en de frisheid langzaam aan het wegvloeien was.
Met een doorkomst in 11' werd mijn vermoeden bevestigd.
Ruben had de intentie om de kloof op 2 lopers voor ons samen te dichten,
ergens wou ik dit ook wel maar het mindere gevoel begon de bovenhand te nemen.
Ik had vooraf beslist niet te vechten tegen het mindere gevoel,
daarom besloot ik met een zo ontspannen loopstijl en zonder echt te forceren de overige kilometers af te werken.
Op dat moment liep ik ook op een 6de plaats dus voor de eerste plaatsen moest ik ook niet meer gaan strijden.
Achter mij was de kloof groot genoeg en met nog 1,5 km te gaan kon ik zelfs nog een stilvallende loper voorbijsteken.
Als 5de kwam ik binnen in een tijd van 22'40".
Ik had ergens wel gehoopt aan een beter gevoel te kunnen lopen, zeker aan het tempo dat ik uiteindelijk vandaag maar liep.
Het zal echter nog tijd vragen vooraleer ik terug op een beter niveau zal presteren.
Conditioneel heb ik nu toch enkele weken van opbouw nodig om er terug te staan.
Een recent dubbel en uitgebreide bloedanalyse bracht tevens verschillende tekorten weer die aangevuld moeten worden,
maar later meer hierover.
Ook de aanwezige warmte vandaag mag stilaan plaats maken voor het frissere herfstweer waar ik standaard beter in presteer.
19-08-2022: Knap naar 12de plek gelopen op 12 Km Corrida Merchtem, mede dankzij de weergoden
Na 3 jaar wachten door de coronacrisis met 2 afgeschafte edities als gevolg was het vandaag weer zover.
De meest sfeervolle en prestigieuze stratenloop dé Corrida van Merchtem waar ik vandaag voor de 4de keer de 12 km ging deelnemen.
Na 10 deelnames op de 6 km waar ik al succesvol op was met 2 overwinningen en ereplaatsen
was het vandaag opnieuw de hoofdafstand dat ik ging doen.
Mijn ambitie voor vandaag was een beetje dubbel,
enerzijds hoopte ik op mijn echte waarde te lopen en dus op een sterke ereplaats te eindigen.
Anderzijds blijf ik met vermoeidheid sukkelen waarbij het overtuigende goede gevoel op training en wedstrijd achterwegen bleef.
Ik trek mij wel op aan de laatste 2 stratenlopen met zowel op de Heideloop in Londerzeel als de Briel Run in Buggenhout als 3de plaats.
De bezetting was in de breedte wel een pak minder dan vandaag hier in Merchtem,
ook was dit 2 keer een korte afstand waar ik beter op getraind was.
Voor vandaag bouwde ik compleet af en probeerde mij zowel fysiek als mentaal op te laden om hier te knallen.
De weersomstandigheden speelden alvast in mijn voordeel,
de hitte van afgelopen tijd was weg maar er hing nog een drukkende warmte met een hoge luchtvochtigheidsgraad.
Het beloofde dus een zweterige bedoeling te worden,
althans dat dachten we toch voor de start, maar daar zou uiteindelijk verandering in komen.
Aan de start waren de sterke lopers weer present,
ik plaatste mij mee op de 1ste rij en was klaar om de strijd aan te gaan!
Eens de start gegeven ging het eerste rechte stuk in dalende lijn,
ik schoof voorin de kopgroep mooi mee tot het nemen van de eerste bocht na 300m.
Eens op het vlakke stuk liet ik de kopgroep van ongeveer 5 lopers gaan,
je voelt meteen dat deze lopers te sterk zijn en aan een hoog tempo lopen wat voor hen geen probleem geeft.
Een beetje verderop schoven afzonderlijk nog 2 lopers mij voorbij,
geen paniek want na een vlotte opening was het belangrijk om mij in de beginfase niet op te blazen en het juiste tempo te zoeken.
Even later begonnen de eerste regendruppels te vallen,
dit ging over in een verfrissende regenbui dat letterlijk een geschenk uit de hemel was voor mij.
Maar dat was nog maar het begin, want de verfrissende regenbui ging al snel over in een ware stortvloed.
De regen kwam met bakken uit de lucht en de wegen veranderde in stromende rivieren,
het werd op bepaalde stukken meer waterlopen wat ik eigenlijk allemaal zo erg nog niet vond.
Ik kreeg hier net extra energie van en liep hierdoor de kloof op de loper dat mij laatste voorbij ging dicht.
Het nadeel was wel dat de wedstrijd amper begonnen was en we al volledig doorweekt waren,
alles voelde zwaar aan en het water stond letterlijk in de schoenen.
Het 1ste kleine rondjes zat er zo snel op, vanaf nu volgende er nog 3 grote ronden.
Ik had overgenomen van de loper dat ik bijgehaald had,
terwijl achter mij enkele lopers konden aansluiten zodat we een mooi groepje vormde.
In het eerste stuk nam ik het kopwerk voor mijn rekening,
dit liep vlot en ontspannen maar ik besloot na het smalle eerste gedeelte mij in de buik van het groepje nu te gaan verschuilen.
Toen ze niet meteen over mij kwamen merkte ik op dat ik enkele meters van de groep was weggelopen,
hierdoor kon ik even inhouden en ontspanning zoeken terwijl ze terug kwamen aansluiten.
Was ik zo goed vandaag of was ik mezelf aan het voorbij lopen door de hevige regenval vroeg ik mij af.
Bij het oplopen van de Galgestraat werd duidelijk dat ik goed was maar ik moest opletten dat ik mij niet ging opblazen in deze ronde.
Er waren 2 lopers dat in ons groepje afstand namen terwijl ik achter Sander Van Schuerbeeck in zijn zog kon meeschuiven.
De hevige regenval ging in deze ronde over, het zou uiteindelijk ook volledig droog worden.
Verderop moest ik Sander enkele meters laten lopen zodat ik even alleen viel.
Lang was dit niet want Gerben De Backer kwam bij mij aansluiten,
samen met hem bleven we een tijdje samen.
Met het ingaan van de 3de grote ronde brak even een mentaal moeilijk momentje aan,
het gaat dan richting halfweg wedstrijd en de vermoeidheid begon dan stilaan op te komen.
Tijdens de passage op de Galgestraat kon Tim De Ridder uit de achtergrond komen aansluiten,
hij nam meteen over en liep het kloofje op Gerben die enkele meters voor mij uitliep dicht.
Ik schoof hierin mee zodat we eens boven met 3 waren.
We begonnen nu de gedubbelde lopers meer in te halen zodat het soms eens slalommen werd.
Omdat ik mij in het 2de deel van deze ronde kon laten meedrijven overwon ik zo de mentaal lastige 3de ronde.
De mentaal lastige voorlaatste ronde maakte plaats voor de fysiek zware laatste ronde.
Ik moest Tim en Gerben laten lopen waardoor de laatste ronde op karakter de schade beperken werd.
De laatste keer Galgestraat werd doorbijten om niet stil te vallen,
hier slaagde ik net in waarna eens boven de verlossing kwam met voornamelijk dalend richting aankomst.
Ik keek ook nog een paar keer om voor achterliggend gevaar maar dat kwam er gelukkig niet meer.
Ondanks mijn plaats in het slot vast lag besloot ik tot aan de aankomst stevig te blijven doorduwen.
Puur voor mezelf waar ik zou uitkomen, ook qua eindtijd.
Na vandaag plan ik toch een rustperiode dus heb ik tijd genoeg om mijn energievoorraad terug aan te vullen.
Het werd een eindtijd van 43'40" en een knappe 12de plaats, meteen ook mijn hoogste quotering op de 12 km hier.
Mijn snelste tijd dan weer niet, dit viel eerlijk gezegd wat tegen als ik vergelijk met mijn gevoel dat ik vandaag liep.
Maar om hier nu echt een oordeel over te kunnen geven vind ik moeilijk,
de omstandigheden met die hevige regenval op z'n zachts uitgedrukt verfrissend maar anderzijds ook zwaar.
Ik voelde ook wel dat in het 2de deel het schade beperken werd aangezien ik niet op het langere werk getraind was,
maar bij mijn analyse achteraf bleek mijn 2de deel maar 1 minuut langzamer te zijn dus dat viel nog mee.
Op straat telt echter de plaats en daar ben ik voor vandaag trost op,
zeker als ik de uitslag bekijk en zie welke goede lopers ik nog achter mij hield
en de betere lopers die niet zot heel veel voor mij eindigen.
Ik wil iedereen ook bedanken voor de steun en het supporteren vandaag,
de sfeer was hier alweer top wat mij zeker hielp deze prestatie neer te zetten.
Ik voel nu wel dat het zowel fysiek als mentaal volledig op is waardoor na vandaag mijn zomerseizoen stopt en een rustperiode inplan.
13-08-2022: Geen verbetering op de piste met ondermaatse 1500m in Ertvelde
Dit weekend was er keuze genoeg op vlak van wedstrijden,
maar uiteindelijk kozen we om deze avond naar Ertvelde te trekken voor een 1500m.
Door de hitte die we deze periode moeten trotseren leek het mij verstandig niet in de namiddag een stratenloop of pistewedstrijd te lopen,
ook geen te lange afstand kiezen leek het beste vermits een goede tijd daar sowieso al bijna uitgesloten zou zijn.
Ik mocht in de 3de en traagste reeks van start gaan dat gehaast werd voor een tijd van 4'15",
een ideaal tempo als ik in goede doen zou zijn maar of dat vandaag plots het geval zou zijn betwijfelde ik sterk.
Ondanks ik woensdag nog een deftige snelheidstraining in de warmte kon afwerken blijft het overtuigende gevoel ver achterwegen.
Ik had het geluk dat de zon achter de bomen verdween zodat we in de schaduw konden lopen,
toch was het om 9u 's avonds nog behoorlijk warm en hing er weinig zuurstof in de lucht.
Bij de start was ik niet super goed weg maar kon mij mooi langs de binnenkant plaatsen.
Op 1 loper na verzeilde ik achterin het treintje om te volgen,
naar mijn gevoel ging het rap genoeg dus ging ik ook niet opschuiven.
Bij de eerste 300m in 52" afgewerkt te hebben zat ik aan een mooi tempo te lopen.
In de 2de ronde brak de groep in 2 en zakte het tempo een beetje,
op dat moment kon ik wel opschuiven als ik wou maar ik heb het niet gedaan.
De schrik om in het 2de deel stil te vallen zat er in,
ook al omdat ik niet met een super gevoel aan het rondlopen was.
Ons groepje van 5 bleef goed samen en schoof bij het einde van de 2de ronde naar voor.
Ik wou achterin weg en probeerde mee tempo te maken wat ook lukte.
De kloof op het groepje voor ons was te groot geworden,
enkel een loper van DEIN liep een beetje voor ons uit en was een mooi mikpunt aan het worden.
Het tempo dat we liepen kon ik redelijk goed volhouden,
al wist ik ook wel dat het te traag was om een degelijke eindtijd neer te zetten.
Ik had nog een beetje over waardoor ik aan de bel voor de laatste ronde nog een vlotte 400m wou neerzetten.
Ik nam de kop van ons groepje en legde het tempo hoger,
al snel nam een loper van RIEM over en merkte ik dat het beetje overschot al snel weg was.
Het werd de laatste 300m aftellen naar het einde,
al kon ik weerbaarheid tonen met terug over de loper van RIEM te gaan
en richting het zog van de loper voor mij te gaan.
Achter mij voelde ik ze komen maar ik wou toch eerste van het groepje worden
en als het nog even kon de loper voor mij voorbijgaan.
De loper van DEIN remonteren lukte net niet maar ik kon de lopers achter mij wel afhouden.
Ondanks de leuke strijd was mijn eindtijd alweer ver ondermaats met 4'32"29.
Ook mijn slotronde in 1'09" voelde vlotter aan dan het werkelijk was.
Ik heb mijn wedstrijd goed ingedeeld en dit is nu eenmaal de tijd dat eruit kwam.
Het lukt gewoon niet om een stevige inspanning te leveren en dat is frustrerend.
Volgende week laat ik alvast mijn bloed controleren in de hoop hier duidelijkheid in te vinden.
Ook de extreme warmte mag stilaan gaan minderen,
want alles voelt dan nog zwaarder aan dan anders.
Volgende week staat met de Corrida in Merchtem één van mijn favoriete wedstrijden op de agenda.
Hopelijk heb ik daar toch die superdag waar je er op een jaar maar een paar van krijgt.
07-08-2022: Briel Run Buggenhout naar een 3de plek gelopen op de 5 Km in warme omstandigheden
Voor de Briel Run in Buggenhout trok ik vandaag de loopschoenen aan voor een hopelijk snelle 5 km uit de benen te schudden.
De trainingen kon ik afgelopen week allen met een deftig gevoel afwerken,
enkel mijn linker hamstring voelde ik lichtjes tegen trekken na de laatste snelheidstraining van deze week.
Maar de snelheid ligt op een stratenloop wel een pak lager dan de korte intervallen van op de piste,
dus veel hinder zou ik niet mogen verwachten voor vandaag.
De weersomstandigheden die waren toch weer behoorlijk warm om in te lopen.
Gelukkig nog geen temperaturen van boven de 30°C,
maar we staan aan het begin van een hittegolf voor volgende week en dan voel je nu gewoon al dat die hitte begint te komen.
Het beloofde toch een warme wedstrijd te worden vermits er amper schaduw op de omloop is en de zon volop scheen.
Ondanks de weinige opkomst was het voor de start toch kijken wie de betere lopers op de 5 en 10 km waren.
Als rechtstreekse concurrenten waren het vooral trainingsmakker Niels Slachmuylders en clubgenoot Tristan Blommaert.
Na de start zat ik meteen vooraan maar besloot ondanks het maar 5 km was niet zot te openen.
Hierdoor schoven Niels en Tristan mij voorbij waardoor ik als 3de de dijk aan de Schelde opdraaide.
Op de dijk liepen we elk apart op enkele meters van elkaar, deze verschillen werden in de 1ste km lichtjes uitgediept.
Zelf kreeg ik het gezelschap van Stan De Vleminck die de 10 km liep en net een iets hoger tempo draaide toen hij overnam.
Dit was ideaal vermits ik behoudend geopend had en nu een tempo vond dat ik tot het einde zou moeten volhouden.
Na de 1ste km verlieten we de dijk en volgde een grindstrook,
niet mijn geliefde ondergrond maar het lag er niet heel oneffen bij en kwam er goed door.
Daarna richting 2de en ook 3de km ging het tempo iets meer de hoogte in waarbij we naderden op Tristan.
Ik moest na 2,5 km de rol lossen bij Stan,
de warmte in de velden kreeg toch wel vat op mij zodat de laatste 2 km aftellen werd.
Jammer dat ik net niet een halve kilometer verder kon volgen want Stan liep de kloof op Tristan dicht
en nam hem daarna ook even op sleeptouw zodat ik mijn achterstand opnieuw zag oplopen.
Ik bleef wel druk zetten vermits mijn achterstand maar 10" bedroog en ik op 5 km wou zien wat ik waard was.
Ondanks het zwaar was bleef ik een tempo draaien van onder de 3'30" per km,
stilvallen was dus geen sprake van maar de push naar een hoger tempo dat lukte ook niet.
In de laatste rechte lijn zag ik de chrono richting 17 minuten tikken,
ik finishte vlot om er zo nog onder de 17' te blijven maar met 17'03" lukte dit net niet.
Met een gemiddelde van 3'24" in deze warme omstandigheden kan ik niet helemaal ontevreden zijn.
Ik voel echter dat de energie en push ontbreekt om een diepe inspanning te leveren.
Een 3de plaats was net zoals op de Heideloop van vorige week weer mooi meegenomen.
Wat de volgende wedstrijd zal worden gaat nog even afwachten zijn,
ze geven volgende week een hittegolf dat tot na volgend weekend zal aanhouden.
Een wedstrijd in de namiddag zoals deze maar dan nog warmer dat zie ik niet meteen zitten,
ook een snelle chrono op de piste zal er bij deze temperaturen niet inzitten.
31-07-2022: Extra wedstrijdprikkel levert 3de plaats op tijdens Heideloop Londerzeel
Vandaag 2 dagen na mijn snelheidsprikkel in Goes stond ik voor de volgende korte prikkel aan de start van een wedstrijd.
Nu koos ik voor de Heideloop in Londerzeel over 3,9 km waarbij we 1 rondje moesten afleggen.
Een paar jaar geleden liep ik hier al eens de kortste afstand tijdens de Heideloop en werd toen 2de,
het parcours is volledig anders in vergelijking met toen en ik vond het persoonlijk minder mooi nu.
Voor de lopers die graag onverhard en in de natuur lopen zeker een verbetering,
voor de stratenlopers die liever op vlakke harde ondergrond lopen toch iets minder.
Vandaag bouwde ik niet af waardoor ik met wat zware benen aan de start stond,
maar ik weet uit het verleden dat dit met wat geluk degelijk kan uitdraaien.
De weersomstandigheden waren behoorlijk warm toen de zon erdoor kwam,
voor een afstand van net geen 4 km mocht dit natuurlijk geen probleem geven.
Bij de start stonden een paar goede lopers, toch was het in de beginfase wat jonge jeugd dat eventjes vooraan liep.
Na het nemen van de 1ste bocht schoven de betere lopers naar voor,
ook ik schoof naar voor om richting 2de bocht in 2de positie te zitten aangezien we dan de veldbaan inliepen.
Hier begon het oneffen gedeelde al een beetje en de weg werd ook steeds smaller tot je uiteindelijk enkel achter elkaar nog kon lopen.
De aanwezige wind blies hier in het nadeel, ik denk hierdoor dat niemand echt de kop wou nemen.
Voor mij was dat net wel een ideaal moment en zette mij op kop,
hierdoor kon ik zelf mijn juiste looplijnen kiezen en had ik tevens ook een goed overzicht waar het oneffen lag.
Ondanks ik mij niet fris voelde zat er wel kracht in mijn benen waardoor ik toch stevig doorduwde.
Hoeveel lopers er nog achter mij liepen wist ik niet,
maar dat ze niet comfortabel in mijn zog zaten dat voelde ik wel.
Dit gaf mij wel vertrouwen om verder te blijven doorduwen om zo zoveel mogelijk schade aan te richten.
Tot 1,5 km wou ik graag op kop blijven tot we op een korte strook van asfalt terecht kwamen.
Toen dit lukte was het tijd voor te zien wie er nog volgde,
met Koen Plenninckx en Glenn Philips waren het de 2 verwachte namen die nog mee waren.
Een 4de loper zag ik niet direct waardoor ik op de strook asfalt het tempo strak hield om mijn podiumplaats veilig te stellen.
Na deze strook waren we 2 km ver en kregen we een zeer slecht oneffen stuk voor de voeten,
ik wist vooraf bij de opwarming zelfs dat ik hier tijd zou verliezen.
Een combinatie van wild gras, stenen, los zand en spoorvorming zorgde voor een zeer verraderlijk stuk.
Toen we afdraaiden waren Glenn en Koen mij voorbij gegaan en zat ik al op een lengte achterstand,
ik kon zo wel goed zien waar ik liep maar ik verloor op korte tijd meer terrein.
Het hielp absoluut niet wanneer ik mijn linker voet weer bijna omsloeg en deze weer licht gevoelig aanvoelde.
Ik bouwde hierdoor extra voorzichtigheid in waardoor ik bij het verlaten van de slechte strook
tegen een achterstand aankeek dat ik met nog 1,5 km te gaan niet meer kon dichten.
Mijn tempo kon ik eens op het verharde gedeelde terug omhoog jagen richting de 18 km/u zag ik achteraf op mijn gps.
Gaandeweg zakte mijn tempo wel wat maar ik vermoed dat mijn innerlijke spaarstand modus aansloeg
omdat ik de 2 lopers voor mij niet meer kon bijbenen en achter mij ook een grote geruststellende kloof gaapte.
Ik liep op cruise control binnen als 3de in een tijd van 13'43", wat goed was voor een gemiddelde van 3'31" per km.
Gezien het niet snelle parcours voor meer dan de helft en het laatste deel niet te zot gedaan te hebben was dit goed.
De benen voelden wat vermoeid aan maar er ging kracht vanuit waardoor ik goed kon blijven duwen,
ook mijn gevoel liet mij vandaag niet in de steek en daar ben ik al blij om.
Een extra wedstrijdprikkel dat ik nodig had en een mooi podium is altijd leuk meegenomen en goed voor de moraal.
Volgende week staat de Briel Run in Buggenhout op mijn agenda waar ik een vlotte 5 km hoop te lopen.
29-07-2022: Nog eens gewaagd aan een 800m als snelheidsprikkel tijdens Goes on Track meeting
Een week nadat ik terug was vanop trainingsstage stond ik aan de start van een 800m.
De Goes on Track meeting is een pistemeeting in Nederland dat ik graag eens wou deelnemen.
Mijn vriendin zit daar bij de organiserende club AV56 en ging er sowieso deelnemen aan de 3000m.
Ik twijfelde lange tijd tussen de 800m en 3000m
maar als ik naar mijn gevoel luisterde dan was ik nog niet klaar voor een degelijk 3000m af te leggen.
Het gevoel op training was alles behalve overtuigend,
vermoedelijk decompressie van de trainingsstage en de warmte waar we mee te maken kregen.
Een 800m ben ik op zich ook niet klaar voor maar als het slecht zou gaan dan is de lijdensweg minder lang.
Qua temperaturen deze avond viel het goed mee,
er stond aan het water ook een verfrissend windje dat niet stoorde meer eerder aangenaam aanvoelde.
Er waren 2 reeksen gemaakt waarbij ik als traagste tijd in de snelste reeks opgesteld stond in de buitenbaan 6.
Geen cadeau maar tijdens de opwarming voelde ik mij goed dus besloot ik mij niet naar de slachtbank te leiden en er vol voor te gaan.
Bij de start stond de tempomaker mee in mijn baan en schoot er meteen snel vandoor,
in zijn zog ging en kon ik ook niet mee maar opende de eerste 100m voor mijn doen vlot.
Als je in de buitenbaan start moet je altijd die paar extra meters maken om naar de binnenbaan te geraken,
anderzijds heb je het overzicht om langs buitenaf in te schuiven waar je wil.
Ik had verwacht achterin te moeten aansluiten maar ik zat beter gepositioneerd dan ik dacht.
Met dat iedereen naar baan 1 inschoof zag ik op een bepaald punt een lengte tussen 2 lopers en daar kon ik mij mooi tussen zetten.
Op dat moment liepen er 3 lopers achter mij zodat ik mooi in het treintje zat.
We liepen aan een hoog tempo maar ik had mij voorgenomen zolang mogelijk in dat hoge ritme mee te gaan.
De 1ste ronde ging snel voorbij en verliep ook zo goed als perfect voor mij.
Perfect had het geweest wanneer ik een paar tellen later zou doorkomen,
nu kwam ik exact in 1 minuut door wat betekende dat ik meer dan 2 seconden voor lag op mijn persoonlijk record.
Natuurlijk begin je te hopen en erin te geloven waardoor je er vol blijft voor gaan.
De verzuring begon na 450m stilaan op te komen zodat het gevecht met de tijd en mezelf kon beginnen.
Mijn voorligger moest ik laten gaan terwijl de loper dat in mijn zog zat overnam en ik hem wat probeerde te volgen.
Op het rechte stuk tussen de 500m en 600m probeerde ik het moment van stilvallen zolang mogelijk uit te stellen.
Vanaf dan was het vechten, verzuren en afzien tot het einde.
De andere 2 lopers kwamen toen ook over mij maar het hielp wel dat ik tot het einde vlak achter de loper voor mij kon finishen.
Eindtijd uiteindelijk 2'10"44, wat een verval van 10 seconden in ronde 2 betekende.
Teveel verval maar ik wist vooraf al dat ik niet klaar was voor goede tijden te lopen op de piste op gelijk welke afstand.
Ik heb mij echter wel geamuseerd en de stevige prikkel om eens goed in het rood gegaan te zijn deed mij achteraf wel deugd.
Hopelijk kan ik via enkele wedstrijdprikkels toch nog richting een degelijk niveau gaan deze zomer.
23-07-2022: Trainingsstage Vittel onder bijzonder warme omstandigheden succesvol afgerond
Een paar dagen na de Jogging in Waasmunster kon ik eindelijk bij Fasciatherapeut Karen Keppens terecht om mijn rug los te maken.
Op wat compensatiepijntjes de dag nadien na voelde ik een duidelijk verschil dat alles terug los zat.
Versterkende oefeningen doen kan nooit kwaad en voldoende stretchen kreeg ik als advies mee.
Zo kon ik de opbouw van mijn zomerseizoen verderzetten
en op zaterdag 16 juli voor een week op trainingsstage naar Vittel in Frankrijk trekken met onze trainingsgroep.
Als ik van mijn zomerseizoen nog iets wou maken (en vooral op de piste dan) dan mocht er vanaf nu niet veel meer mislopen in de opbouw.
Toch blijft het wisselvallig presteren ook op training iets wat ik niet onder controle krijg en maar weinig vat op heb,
de ene dag is de andere niet maar qua niveau kan dat bij mij toch wel serieus verschillen.
Mijn doel op stage was dan ook om alle trainingen te kunnen volbrengen,
en wanneer het een mindere dag was gewoon mijn tempo laten zakken zodat ik de training toch volledig kon afwerken.
De ene dag was inderdaad de andere niet en al zeker niet de eerste 2 dagen toen ik af te rekenen kreeg met buikkrampen.
Alle trainingen kon ik met succes afwerken wat niet zo vanzelfsprekend was
aangezien we dan ook nog eens in een week zaten met tropische temperaturen.
Met 2 dagen waarbij we bijna richting 40°C gingen en de andere dagen altijd rond de 30°C was het steeds puffen en zweten.
Verschillende keren hebben we 's morgens vroeg of 's avonds redelijk laat gaan trainen om het toch verantwoord te houden.
Er was 1 training dat we in verfrissende regen na een onweersbui konden afwerken,
toevallig een pistetraining waarbij ik toch vertrouwen tankte omdat het zo goed draaide.
Naast de trainingen was er ook voldoende tijd voor ontspanning.
Door te hitte kon je niet heel veel doen want je zweette bij het minste dus werd er veel gerust tussendoor.
Toch hebben we vaak liggen kubben en gezelschapsspelletjes gespeeld.
Op de planning stond ook eens gaan bowlen en een chocolaterie bezoeken.
Qua verblijf was er wel een verschil met 2 jaar geleden dat ik hier was.
We zaten nu op de kamers bij het restaurant terwijl we vorige keer in de blauwe huisjes verbleven.
Die waren toen ook niet super groot maar toch groter dan de kamers waar we nu in verbleven.
Ik zat samen met mijn vriendin op een kamer terwijl de andere atleten elk een kamer voor zich hadden.
Voor 2 personen was dit aan de kleine kant al maakte ik mij daar niet druk in vermits ik snel tevreden ben.
Het enige nadien echte nadeel was dat er maar weinig toiletpapier was en dit maar 1 keer op die week bijgevuld werd.
We hebben dan maar in de andere toiletten papier gaan halen om zo toch een voorraad te hebben.
De Franse keuken zal nooit mijn favoriete keuken worden maar slecht heb ik hier nooit echt gegeten.
's morgens was het een vrij beperkt ontbijt en zowel 's middags als 's avonds was er warm eten voorzien.
Door de warmte smaakte dat natuurlijk niet altijd maar als je veel traint moet je goed eten om er de volgende training weer tegen te kunnen.
De processierups hadden we dit jaar ondanks de droogte en warmte geen last van ondanks we vele bostrainingen afgewerkt hebben.
Met onze kleine trainingsgroep van 8 onder leiding van coach Frankie die hier al jaren komt
mogen we toch spreken van een geslaagde trainingsstage voor iedereen.
Hopelijk kunnen we hier de vruchten van plukken en bij de komende wedstrijden oogsten.
25-06-2022: Jogging Waasmunster levert hoopvolle 6de plaats op na periode van rugproblemen
Vandaag stond met de Jogging in Waasmunster over 7,3 km nog eens een wedstrijd op mijn agenda,
eentje waar ik de laatste jaren steeds aan deelnam en niet graag wou missen.
De week na mijn trip naar Oostenrijk heb ik mij nog rustig gehouden want de last aan mijn rug was nog iets teveel aanwezig.
De 3 weken dat toen volgden tot nu verliepen beter waarbij ik terug mijn volume kon opbouwen
en het kwaliteitswerk steeds meer in mijn trainingen kon steken.
Volgende week kan ik eindelijk bij iemand terecht om mijn rug te behandelen en hopelijk volledig los te maken,
ik hoop ook dan dat ik het echte snelheidswerk opnieuw kan uitvoeren want dat lukt tot de dag van vandaag nog niet.
Beperkte ambities vandaag dus maar ik wou toch mijn best doen en zien waar ik vandaag ging uitkomen.
De weersomstandigheden waren vrij gunstig,
geen tropische temperaturen wat hier in het verleden wel al vaak het geval was.
Bij de start zat ik al snel in 2de positie,
dit was maar van korte duur want in het park tijdens de aanloopronde kwam ik op een 5de plaats te zitten.
Het aanlooprondje van een kleine kilometer wordt steeds stevig geopend door de eerste lopers,
zelf zocht ik mijn eigen tempo dat voor mijn doen op dat moment al vlot genoeg was.
Na de 1ste km kwam dan de hellende 2de km waar ik een goed ritme vond.
De 2 koplopers die liepen wel van mij weg maar de andere 2 die in elkaars buurt liepen daar bleef ik op beperkte achterstand hangen.
Een podiumplaats was dus zeker nog mogelijk en daar ging ik dan ook voor.
Na 2,5 km voelde ik een loper snel naderen uit de achtergrond,
dit verbaasde mij aangezien ik zelf aan het naderen was op de lopers voor mij en aan een mooi tempo liep.
Toen ik zag dat het Berten De Vleeschauwer was die hier de afgelopen jaren steeds overtuigend de winst boekte
was mijn verbazing al minder natuurlijk.
Ik vroeg mij wel af of hij zijn start gemist had, of hij conditioneel minder zat of de bezetting dit jaar gewoon beter was.
Achteraf bij het bekijken van de uitslag vermoed ik dat het een mix van de 3 moet geweest zijn.
Feit was wel dat hij sneller bezig was dan mij en de 2 lopers voor mij,
ik pikte dan ook mijn wagonnetje aan zodat ik op korte tijd na ruim 3 km wedstrijd de aansluiting kon maken.
Dit was spijtig genoeg maar van korte duur want bij de bevoorrading waar ik mij even verfriste verloor ik een paar meter.
Op dat moment zat ik tegen mijn limiet maar zeker nog niet op het einde van mijn krachten.
Het stuk omloop dat er toen aankwam was minder mijn ding,
onverhard, oneffen en een stuk kassei waarbij het bij mij altijd wat minder soepel draait.
Ik voelde ook dat mijn voet dat ik tijdens de Plantentuinjogging in Meise omsloeg op de oneffen stroken toch nog wat gevoelig was.
Berten liep samen met een andere loper duidelijk van mij weg,
de andere loper pakte ook terug voorsprong op mij maar die achterstand kon ik beperkt houden.
Eens op het asfalt na 4 km voelde ik meteen dat ik terug een vlotter tempo kon gaan lopen,
hierdoor kon ik een kilometer verderop de aansluiting met de loper voor mij maken.
Als het toen tot aan de aankomst asfalt had geweest dan had ik altijd 5de geweest,
maar nu volgde nog een strook in los zand en oneffen grind waar ik naar het einde toe opnieuw tegen een achterstand aankeek.
De laatste kilometer was opnieuw verhard en in dalende lijn maar dit was te kort om deze kloof nogmaals te dichten.
Moest het nu voor de overwinning of het podium geweest zijn had ik nog wel eens aangezet maar dit was vandaag te hoog gegrepen.
Als 6de kwam ik binnen in een niet onaardige tijd van 26'46".
Aan een gemiddelde van 3'40" per km op een toch vrij trage omloop als deze
gaf dit wel een geruststelling dat mijn prestatie vandaag niet slecht was.
Qua eindtijd heb ik hier zelfs maar 1 keer sneller gelopen in 2017 wat dus wel bemoedigend is.
Nochtans tijdens en na de wedstrijd overheerste aanvankelijk een minder voldaan gevoel.
Op sommige stroken heb ik het echt verloren ten opzichte van de concurrentie,
en bij al mijn vorige deelnames eindigde ik steeds op het podium als 2de of 3de.
De concurrentie was vandaag nu eenmaal sterker,
maar mijn beperkte ambitie waarmee ik vandaag vooraf van start ging heb ik zeker waargemaakt.
29-05-2022: Park Run 10 Km Wiener Neustadt Oostenrijk niet prestatiegericht gelopen
Met een klein team van 8 lopers trokken we naar Oostenrijk om daar een 10 km mee te lopen,
de Park Run in Wiener Neustadt.
Dit werd mogelijk gemaakt door de Belgische en Oostenrijkse spoorwegen.
We maakten er een citytrip van waarbij we Wiener Neustadt en de hoofdstad Wenen bezochten.
Een propere verzorgde stad en heel veel horlogewinkels is toch iets wat mij bijbleef.
Ook het eten was lekker, het was daar toch meer de Duitse zware stijl wat voor sporters misschien wel wat zware kost was.
Het hotel waar we verbleven was authentiek met een oude maar verzorgde uitstraling.
Iedere ochtend was het een uitgebreid ontbijt waar genoeg keuze was voor iedereen.
De wedstrijd zelf was zoals ik in mijn vorige verslag al aangaf eentje met geen ambitie.
Ik kon met de groep mee opwarmen en een paar voorzichtige versnellingen plaatsen,
dit gaf mij een geruststelling dat de 10 km volbrengen wel ging lukken.
De parcoursverkenning gaf meteen een duidelijk beeld over de wedstrijd.
4 rondjes van exact 2,5 km met veel rechte stukken op grind,
met start, doorkomsten en aankomst op de piste.
Ondanks het grind was het dus een vrij snelle omloop waarbij de weersomstandigheden ook nog eens gunstig waren.
De zon verdween en maakte plaats voor bewolking,
uiteindelijk zou na de wedstrijd de hemelsluizen volledig open gaan.
Bij de start had ik mij ergens in het pak op rij 3 gezet zodat ik niet met de snellere lopers meegezogen werd.
Met een start op de piste werd er sowieso vlot gestart om vervolgens af te draaien en op de lange rechte grindpaden terecht te komen.
Ik schoof mee in het pak en zocht een ontspannen ritme waarbij ik mij goed voelde om deze wedstrijd te volbrengen.
Mijn vriendin en enkele collega's zag ik voor mij lopen waarbij ik wist dat ze ruim onder de 40' zouden uitkomen.
Waar mijn eindtijd ging uitkomen had ik geen flauw idee van,
bij de 1ste doorkomst zou ik dit wel zien en zou dit snel duidelijk worden vermits ik aan een tempo liep waarbij ik niet zou mogen stilvallen.
De eerste kilometers waren een drukke bedoeling,
met 134 op de 10 km en daar dan die van de 5 km ook tussen waren er veel verschuivingen in de beginfase.
Ik hoopte ergens een groepje te vinden of toch bij een paar lopers te kunnen blijven maar dat gebeurde niet.
Na zowat 1 km begon ik voornamelijk op te schuiven,
niet dat ik begon te versnellen maar je ziet gewoon dat er vele lopers steeds te snel openen.
De 1ste ronde naderde stilaan zijn einde,
ik was wel benieuwd naar mijn doorkomsttijd en aan welk tempo ik nu aan het lopen was.
Met 9'45" verbaasde ik mezelf toch,
snel uitgerekend betekende dit een eindtijd van 39 minuten op 10 km.
Voor mij in normale doen is dit niet snel maar met dat ik het rustig aanpakte was dit tempo meer dan vlot genoeg.
Je zit natuurlijk in een wedstrijd met sfeer en wordt meegezogen met de andere atleten.
Het belangrijkste was dat mijn rug aan het standhouden was,
dat ik geen erge uitstralingspijn kreeg en ik niet het gevoel had door mijn rug te gaan.
Maar om nu te zeggen dat ik met een goed gevoel en ontspannen aan het lopen was dat nu ook weer niet.
Ik voel dat er toch iets vast zit en dat geeft een algemeen stam en stijf gevoel in mijn rug.
In ronde 2 besloot ik wat gas terug te nemen om zo iets meer ontspanning te zoeken.
Toevallig zaten er veel lopers in mijn omgeving van de 5 km,
je merkt dan dat deze in de eindfase van hun wedstrijd zitten en terug wat proberen te versnellen.
Achter mij had zich een grote groep gevormd dat ik voelde naderen,
maar toen ik de 3de ronde inging was daar nog maar weinig sprake van.
Qua tempo had ik nu wel iets meer verlies dan hoe het aanvoelde.
Met 20 minuten halfweg had ik de 2de ronde in 10'15" afgewerkt zodat dit een halve minuut trager was tegenover de vorige ronde.
Op zich maakt het allemaal weinig uit, maar ik had toch graag iets om mij op te focussen tijdens de wedstrijd.
Met een 3de ronde aan 10'20" bleef het verval tegenover de vorige ronde beperkt met 5 seconden.
Toch had ik gehoopt met na de 1ste ronde wat gas terug te nemen ik met meer overschot zou gaan lopen,
het was echter het tegenovergestelde want het werd elke kilometer wat zwaarder.
Conditioneel heb ik de laatste 2 weken met amper iets gedaan te hebben verlies geleden,
en omdat ik de hele tijd vrij gespannen liep merkte ik dat mijn lichaam hier na verloop van tijd moe van werd.
Vanaf de 3de ronde liep ik alleen maar kwam ik in een 2 strijd te zitten.
Voor mij 2 Tsjechische lopers van de spoorwegen
en achter mij een paar lopers met daar ook een Belgische loper van de spoorwegen bij.
Deze situatie bleef tot begin van de laatste ronde ongewijzigd.
Dan had ik de aansluiting gemaakt en kon vervolgens wat afstand nemen van de Tsjechen,
ook lopers die achter mij naderde had ik enkele meters extra bonus op genomen.
In het slot konden de Tsjechen terug aansluiten en versnellen,
dat versnellen liet mijn lichaam niet toe en ging mij ook niet extra forceren voor die paar plaatsen winst.
Ik kwam binnen in 40'20" waardoor ik mijn laatste rondje weer wat vlotter afgewerkt had aan exact 10 minuten.
Als 22ste was ik binnengelopen wat op zich nog niet zo'n slechte prestatie was.
Nadien had ik toch wat een dubbel gevoel,
enerzijds tevreden dat ik de wedstrijd heb kunnen deelnemen aan een degelijk tempo dan nog.
Anderzijds was het na de 1ste ronde dat mijn energie zakte en dat ik al snel begon af te tellen naar het einde.
Het pikte ook toen ik de uitslag zag en merkte dat ik in goede doen hier altijd voor het podium had kunnen meestrijden.
Mijn vriendin Mariska won bij de vrouwen wat wel een leuk extraatje was.
Ik merkte nadien wel een terugval want mijn rug speelde terug meer op.
Het slenteren in de steden en het anderzijds soms lang neerzitten op een terras of restaurant voelde niet goed aan.
De terugvlucht verliep net als de heenvlucht zonder problemen, zowel de trein als het vliegtuig.
Enkel de pijnlijke oren bij het dalen is voor mij steeds een serieuze last waar ik vaak mee te maken heb.
Het was samengevat een leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.
26-05-2022: Morgen vertrek richting Oostenrijk met grote zorgen na rug blokkade
Ik had hier liever nog een wedstrijdverslagje neergeschreven maar door een blokkade aan mijn rug zat lopen er tijdelijk niet meer in.
Vorige week vrijdag in de voormiddag begon ik stelselmatig meer last te krijgen van een stramme stijve rug,
je kan dat wel eens hebben na een training maar dit was nu spijtig genoeg niet het geval.
Het verslechterde ieder uur waardoor ik 's avonds na mijn werkdag thuis amper nog rechtop kon stappen.
Ook zaterdag was een hele slechte dag waarbij ik mij amper kon bewegen.
Vanaf zondag begon het gelukkig weer te beteren waarbij ik vanaf maandag zelfs gewoon weer kon gaan werken.
Toch zat lopen er de eerste dagen nog niet in want er bleef een spanning zitten,
ook uitstralingspijn in mijn linker been zorgde voor hinder.
Afgelopen dinsdag ben ik voorzichtig eens gaan loslopen,
dit verliep moeizaam waarbij ik uitstralingspijn bleef hebben en met momenten precies door mijn rug zou gaan.
Vandaag (donderdag) verliep gelukkig al beter,
de spanning in mijn rug verminderd langzaam maar zeker en ik heb toch op een rustige manier 10 km kunnen afwerken.
Dit wou ik absoluut eens gelopen hebben aangezien ik morgen naar Oostenrijk vertrek om daar een 10 km te lopen met de spoorwegen.
De enige ambitie dat ik daar zal hebben is de wedstrijd kunnen uitlopen,
zonde natuurlijk maar naar je lichaam luisteren blijft bij het sporten het belangrijkste.
Vandaag had ik ook graag de Duoloop in Oetingen willen meedoen,
een wedstrijd dat ik in het verleden al verschillende successen kon boeken.
Een rustig tempo liggen meelopen had vandaag wel gelukt maar daar zou ik maar weinig plezier aan beleefd hebben.
Hopelijk raak ik snel van deze last af zodat ik het kwalitatieve loopwerk er terug kan insteken.
Ik heb alvast een afspraak gemaakt bij een fasciatherapeut (beetje gelijkaardig als een Osteopaat)
maar iemand dat niet kraakt maar eerder alles er rondom losmaakt.
Wat de oorzaak kan zijn heb ik het raden naar,
ik heb geen zware dingen opgetild of slechte bewegingen gedaan.
Misschien doordat ik mijn voet vorige week in Meise omgeslagen heb dat dit op mijn rug geslagen is en dit enkele dagen later uitgebroken is.
15-05-2022: Titel niet kunnen verlengen op Plantentuinjogging Meise
Op de Plantentuinjogging in Meise ging ik opzoek naar een 2de titel op rij na mijn overwinning in september hier.
Hoe het ging lopen was zoals vaak bij mij weer een groot vraagteken.
De laatste 2 pistewedstrijden waren slecht, terwijl die op straat goed waren.
Het was vandaag behoorlijk warm en de hooikoortswaarden stonden vrij hoog, niet bepaald gunstig voor mij.
Qua tactiek besloot ik het net zoals in september aan te pakken en dat was vlot openen.
In het centrum van Meise in dalende lijn richting Plantentuin nam ik het initiatief,
ik zorgde voor de 1ste schifting en zou wel zien wie er nog in mijn spoor zat.
Het liep alvast vlot in de beginfase, het zou maar erg zijn aangezien het naar beneden ging en we nog maar net begonnen waren.
Al snel bleef er 1 loper over in mijn zog,
hij beperkte zich tot volgen terwijl ik op kop ook mijn eigen tempo onderhield.
Na zo'n 2 km kwam ik exact dezelfde tijd door als in september,
toch begon mijn gevoel tegenover dan te veranderen.
De warmte kreeg meer vat op mij en een diepe ademhaling nemen lukte door de allergie waarschijnlijk ook niet goed.
De concurrent die achter mij liep nam van mij over omdat mijn tempo wat aan het zakken was.
Aanpikken lukte niet ook al versnelde hij niet, het was mijn eigen tempo dat aan het stokken was.
Op een 1ste echte beklimming na 3 km voel je meteen hoe laat het is.
Met een zwaar gevoel liep ik naar boven om eens boven langer te moeten recupereren dan normaal.
Iets verderop sloeg ik mijn linker voet om, redelijk hard maar schijnbaar zonder veel erg zodat ik verder kon.
Mijn ritme dat al aan het vertragen was werd hierdoor serieus verstoord,
hierdoor kwamen 2 achtervolgende lopers een stukje dichter bij mij.
Ik liet mij door deze 2 lopers uiteindelijk inhalen maar keek al even snel op een paar meter achterstand aan.
Na 4 km bleef de situatie wat vast te liggen,
want de 2 lopers voor mij liepen een paar meter voor mij uit terwijl de leider ook niet zoveel uitliep op ons.
Vermoedelijk had iedereen last van de eerste warmte want ik had echt niet het gevoel dat ik nog vlot aan het lopen was.
Bij de bevoorrading na 4,5 km sloeg ik een 2de keer mijn linker voet om,
dit keer minder erg dan de vorige keer zodat ik wel verder kon dacht ik.
Een paar stappen verder voelde dit toch niet goed aan en had het gevoel door mijn enkel te gaan.
Plots werd een prestatie neerzetten bijzaak, de wedstrijd uitlopen daarentegen werd het belangrijkste.
Doordat ik mijn tempo serieus liet zakken verloor ik nog een paar plaatsen zodat ik op een 7de plek terecht kwam.
Ik kon gelukkig mijn weg verderzetten al voelde ik op de oneffen stukken dat ik voorzichtig moest zijn.
Op de vlakke stukken en vooral bij het verlaten van de Plantentuin toen ik op het asfalt liep kon ik terug beter bollen.
Forceren op de slotklim besloot ik niet meer te doen zodat ik rustig binnen bolde.
Een 7de plaats in 30'06" was natuurlijk niet de prestatie waarmee ik huiswaarts wou keren.
Gelukkig lijkt de schade aan mijn enkel mee te vallen,
het staat wat gevoelig maar dit zal de komende dagen en weken wel terug weg slijten.
Normaal heb ik dit niet vaak voor en nu 2 keer,
door de warmte was ik vandaag vermoedelijk minder alert en was de focus ook minder.
Los daarvan zou mijn prestatie vandaag ook slecht geweest zijn,
of ik nog podium had behaald zonder dit euvel weet ik niet maar het zal nipt geworden zijn.
Op naar de volgende wedstrijd dan maar.
01-05-2022: Tegenvallende tijd op 3000m Herentals ondanks ideale weersomstandigheden
Vandaag trok ik naar Herentals voor de gekende 1 mei meeting,
een goede meeting dat gekend staat voor zijn snelle 3000m wedstrijden.
Al jaren wou ik deze meeting eens deelnemen maar door omstandigheden kwam het er nooit van.
Nu lukte het dus wel al was de twijfel na vorige week in Ertvelde zeer groot dat ik vandaag hier een degelijke 3000m zou gaan lopen.
Aan de weersomstandigheden lag het echter niet, alsook de reeks was er eentje voor net onder de 9 minuten.
Ik hoopte op geen heruitgave van vorige week al maakte ik mij sterk dat de ene dag de andere niet is,
en een 3000m toch net dat beetje minder agressief lopen is zodat ik qua ademhaling misschien meer ontspanning zou vinden.
Mijn plan was helemaal achteraan de reeks starten en rustig beginnen.
Zo gezegd zo gedaan, de start werd gegeven en ik plaatste mij mooi achterin het lang gerekte lint en volgde mijn voorligger.
Na 400m merkte ik dat mijn voorligger al een gaatje liet maar bleef achter hem hangen.
We hadden 1'15" na 400m en dat vond ik voor mijn doen nu vlot genoeg.
Een ronde verder nam ik over en merkte dat mijn gevoel met op kop te lopen in plaats van te volgen ook beter aanvoelde.
Terwijl de overige lopers van de reeks meer afstand namen leek het er toch op dat we met ons 2 een tijdje samen gingen blijven.
Met ondertussen een doorkomst na 1000m in 3'07" zat ik aan een tempo te lopen waar ik wel tevreden mee ging zijn aan de aankomst.
Na nog een ronde op kop gelopen te hebben nam mijn metgezel over,
versnelde hij lichtjes of niet weet ik niet precies maar het feit was dat ik zijn spoor niet langer kon volgen en enkele meters moest laten.
Achteraf gezien was het ik dat gewoon aan het vertragen was.
Op dat moment voelde het meer aan alsof ik liever mijn eigen ritme bleef lopen
want echt strijden en een vechtlust dat had ik al lang gevoeld dat dit er ook vandaag niet inzat.
Echt volledig stilvallen gebeurde niet en kon zo mijn achterstand op mijn voorligger beperken.
Het hielp ook toen hij een stilvallende loper passeerde waar ik de laatste ronden mij ook op focuste.
Bij het ingaan van de laatste ronde kon ik bij deze loper de aansluiting maken en probeerde met nog een vlotte laatste ronde hem af te schudden.
Niet alleen om niet laatst in de reeks te eindigen maar om gevoelsmatig goed te kunnen finishten.
Veel push zat er niet meer in maar ik kon hem toch afschudden en goed aankomen.
Gevoelsmatig ging het mij gelukkig beter af dan vorige week waar ik al blij om was,
maar ik liep heel voorzichtig en had zelfs dan nog niet de energie om er in het 2de deel nog iets moois van te maken.
Integendeel eigenlijk als ik zie naar mijn eindtijd dat was 9'38"61,
en dit bekijk met mijn openingskilometer van 3'07"
dan komt her erop neer dat de laatste 2 km schade beperken was om niet volledig stil te vallen.
Puur prestatiegericht is deze dus al even slecht als die van vorige week in Ertvelde.
Na vandaag staat 1 ding vast, je zal mij de eerste weken niet meer aan het werk zien op de piste.
Ik ga eerst op training terug het vertrouwen, het goede gevoel en de snellere tijden moeten vinden
voor ik terug aan een pistemeeting deelneem.
Ook mijn longen ga ik binnenkort eens laten nakijken om te zien of daar iets mis mee is.
24-04-2022: PK 1500m Ertvelde rampzalig slecht door problemen met de luchtwegen
Het zomerseizoen op de piste opende ik vandaag met een 1500m in Ertvelde wat tevens ook het provinciaal kampioenschap was.
Er waren 2 reeksen waarbij ik in de 1ste en snelste reeks moest aantreden,
als het goed zou gaan ideaal maar als het slecht gaat wordt het schade beperken.
Qua weersomstandigheden was het vrij warm maar voor een 1500m mocht dat geen probleem geven,
de wind daarentegen blies wel behoorlijk om nadelig te zijn.
Ondanks ik aan de binnenkant stond was ik vlot weg en plaatste mij mooi in het pak.
Het tempo was vlot maar gelukkig niet heel snel wat ideaal was om te volgen.
In de 2de ronde begon het eigenlijk al mis te gaan,
mijn armen begonnen zwaar en al snel verzuurt aan te voelen.
Ik liet mij wat doorzakken om bij de laatste lopers uit de reeks mijn wagonnetje aan te pikken.
Zo ging deze ronde ook nog wel degelijk voorbij, maar innerlijk voelde ik dat het helemaal niet goed ging aflopen.
De verzuring breidde zich uit naar mijn hele lichaam en de ademhaling werd ook steeds zwaarder.
Na 900m passeerde de laatste loper mij uit het treintje dat we inzaten en kon geen vuist meer maken om aan te pikken.
Ik kwam na 1000m dan ook door boven de 3' en dan weet je dat het helemaal niet goed aan het gaan is.
Het werd nog een lange laatste 500m waarbij je achteraan hangt,
een rampzalig slechte tijd aan het lopen bent en een lichaam dat het volledig laat afweten.
Mijn 508ste wedstrijd dat ik vandaag liep was opgeven nog nooit zo dichtbij,
maar uiteindelijke zette ik door op karakter want opgeven dat staat niet in mijn woordenboek!
Mijn tijd 4'38"13 is eentje om meteen te vergeten,
ik moet al teruggaan naar het PK in 2016 toen ik in Sint-Niklaas ook mijn seizoen met deze tijd opende.
Waarom het zo slecht ging is weer een vraagteken.
Wat mij wel zorgen maakt is dat ik precies weer geen zuurstof kon nemen en dat de luchtwegen en longen nadien weer slecht aanvoelden.
Dit gevoel had ik een paar maand geleden op de veldlopen van onder meer Diest en Brussel ook
maar dacht dat deze last intussen achterwegen was.
Ik heb een sterk vermoeden dat ik nu dus nog steeds bij diepe inspanningen die naweeën heb van dat 3de coronavaccin!
16-04-2022: 5 daagse vakantie op Terschelling met de week nadien nog kwaliteitswerk
Aangezien er dit voorjaar geen trainingsstage voorzien werd besloot ik samen met mijn vriendin Mariska
zelf een trainingsstage in combinatie met vakantie te plannen.
Buiten trainingsmakker Niels Slachmuylders kregen we niemand anders overtuigd om mee te gaan wat wel spijtig was.
Nochtans was het appartement en alles voorzien voor met een groepje te kunnen gaan.
We gingen met de trein en vervolgens met de boot naar het Waddeneiland Terschelling in Nederland.
In het verleden hebben we al enkele keren naar Texel geweest maar nu wouden we toch graag eens een ander eiland verkennen.
Door een aansluiting dat we misten door een treinvertraging in het begin van onze reis zat er nog weinig marge op de volgende aansluitingen
om uiteindelijk onze boot te kunnen halen.
Ondanks het soms heel nipt was konden we toch tijdig de boot halen en 2u op de boot uitrusten.
Spijtig genoeg was het uitzonderlijk druk op de boot door enkele jeugdgroepen die erop zaten.
Genieten was het op de boot spijtig genoeg niet helemaal,
want naar buiten gaan op het dek daarvoor was het te slecht weer met veel wind en regen.
Eens op het eiland toegekomen was het nog even stappen richting appartement.
Daar kregen we meteen onze sleutel zodat we op het appartement ons konden installeren en uitrusten.
Het verkenningsloopje om de buurt te verkennen ging door de drukke reis toch wat stroef maar het was gelukkig wel droog.
Al snel werd duidelijk dat het hier een natuurlijke rustige omgeving was waar je enkele mooie trainingen kon afwerken.
Heuvels, los zand, lange grindstroken, bossen, stand en duinen dus aan variëteit geen gebrek.
In de plaatselijke Spar supermarkt deden we onze inkopen voor 's ochtend, 's middags en wat tussendoortjes.
's avonds gingen we dan uit eten wat we ons zeker niet beklaagd hebben.
Lekker, veel en niet eens heel duur, meer moet dat niet zijn!
Het ontbijt konden we de dag ervoor steeds een papier afgeven met dingen op die we graag wouden hebben,
zo kregen we iedere ochtend onder meer verse broodjes en croissants.
Qua weer hadden we wel pech, regen en wind waren dagelijks van de partij.
Het waren gelukkig geen verregende dagen zodat we al onze looptrainingen en wandelingen droog hebben kunnen doen.
Enkel de lange fietstraining waarbij we een groot deel van het eiland wouden verkennen kregen we regen te verduren.
Ook de tegenwind was een muur om tegenin te beuken, als extra training kon dat wel tellen!
Wel een mooi rustig eiland met veel natuur waar je tot rust kan komen.
Toeristisch is dit eiland zeker niet maar dat hoeft zeker niet want dan zou het zijn natuurlijke charme verliezen.
Op vlak van looptrainingen kende ik een terugval tegenover het goede gevoel dat ik 2 weken geleden op de Pegasusloop wel nog had.
Dit was wel frustrerend want Mariska en Niels konden dagelijks wel hun trainingen afwerken terwijl het bij mij voor geen meter draaide.
Een trainingsstage werd het voor mij dus niet maar ik was wel blij dat ik met het eiland Terschelling kennis kon maken.
Wat ik tot slot ook niet zal vergeten was bij een wandeling een plaatselijke kat dat ons bleef volgen en zeer aanhankelijk en lief was.
Dit zijn zo van die kleine dingen in het leven dat je dag of zelfs je vakantie extra kleur geeft.
Toen we vrijdag thuis kwamen nam ik een rustdag,
om vervolgens vanaf zaterdag de trainingsstage aan te vatte dat coach Frankie in elkaar gestoken had.
Dit duurde een week waarbij de trainingen op verschillende plaatsen in de buurt plaatsvonden.
Aangezien ik mij toch wat vermoeid voelde
en ik ook terug moest gaan werken probeerde ik enkel de belangrijkste kwaliteitstrainingen mee te doen.
Gelukkig ging het al beter dan op Terschelling, het zal afwachten worden hoe het evolueert.
Alleszins start ik zoals velen met volgende week het PK in Ertvelde waar ik de 1500m zal lopen.
27-03-2022: Knappe 2de plaats behaald op Pegasusloop Londerzeel 7 Km
Een week na mijn hoopvolle prestatie in Essene stond ik vandaag in Londerzeel opnieuw aan de start voor een 7 km.
In het verleden heb ik al vaak de Pegasusloop meegedaan,
maar sinds enkele jaren het op een andere locatie doorging is het er tot vandaag niet van gekomen om deel te nemen.
Het oude parcours vond ik leuk en was een referentie ieder jaar omdat het exact hetzelfde rondje van 5 km was.
Nu waren het rondjes van 3,5 km en moest ik er 2 van doen vandaag.
Achteraf bekeken moet ik toegeven dat dit parcours ook heel mooi en toch vrij snel is.
Een echt plan had ik vandaag niet, enkel bevestiging en hopelijk verbetering zien zou al een hele opluchting betekenen.
Bij de start ging het meteen bijzonder snel,
niet verwonderlijk aangezien er samen met de 3,5 km gestart werd en hierbij toch enkele snelle lopers tussen zaten.
Helemaal met de kop van de wedstrijd schoof ik niet mee,
eigen tempo zoeken om deze 7 km goed in te delen waarbij ik na 1 ronde halfweg wedstrijd
nog niet aan het einde van mijn krachten wou zitten.
Een vlakke omloop was het trouwens ook niet, de 1ste anderhalve km ging licht oplopend.
De toch matige aanwezige wind stond hier en op het vlakke stuk dat volgde ook in het nadeel.
Hierdoor was het 2de deel natuurlijk makkelijker met meewind en de vervolgens dalende stroken.
Echt aan een inhaaljacht begon ik na de start niet,
ik liep in zowat 10de positie waarbij ik geen flauw idee had op welke plek ik liep voor de 7 km.
Na 2 km begon er toch verbrokkeling in het deelnemersveld te komen.
Achter mij werd de kloof groter en de druk dus minder aangezien ik mijn tempo goed kon vasthouden.
Voor mij kon ik stilletjes naderen op enkele lopers die voor mij liepen maar ik bleef toch rond de 8ste plaats hangen,
maar mijn vermoeden was sterk dat er veel lopers de 3,5 km aan het lopen waren.
Ik besloot daarom af te wachten tot het ingaan van de 2de ronde om daar duidelijkheid te krijgen over mijn koerssituatie.
Het draaide nog steeds soepel en door het dalende gedeelde en de wind mee had ik ook wat overschot om de 2de ronde aan te vatten.
Trainingsmakker Niels Slachmuylders kwam als 1ste door van de 7 km en had al een mooie voorsprong bij elkaar gelopen.
Daarna zoals voorspeld liepen de meeste binnen voor de 3,5 km.
Het was nog 1 loper dat een beetje voor mij uitliep dat ook doorliep,
hierdoor wist ik dat ik als 3de liep en dat een podiumplaats er dan al goed uitzag.
In het begin van de 2de ronde plaatste ik een versnelling zodat ik snel in het zog van mijn concurrent zat.
Op de hellende strook voelde ik dat het tempo wat zakte,
daarom nam ik over en duwde door tot boven.
Eens boven had ik al een kloof kunnen slagen en kon mijn inspanning boven tegen de wind in verderzetten.
Dit was een positief signaal dat ik aan een sterke wedstrijd bezig was.
In de verte zag ik Niels nog lopen maar met nog 2 km te gaan kan je natuurlijk geen wonderen meer verrichten,
hij was zelf ook aan een sterke wedstrijd bezig en was de verdiende winnaar.
Zelf kon ik mijn voorsprong op de achtervolgers uitbreiden zodat ik onbedreigd naar de 2de plaats kon lopen.
Voor mezelf en omdat het na zolang terug beter liep besloot ik tot aan de aankomst een vlot tempo te blijven ontwikkelen.
Als 2de in 24'23" kwam ik tevreden en opgelucht over de aankomst.
Vorige week was de wedstrijd in Essene dus geen toeval dat er beterschap zat aan te komen.
Ik haalde vandaag ook een gemiddelde van net boven de 17 km/u wat altijd een mooie grens is om te kunnen lopen.
Ook het verschil met de 1ste en 2de ronden was slechts enkele seconden zodat ik een vrij egale koers gelopen heb.
Dit gevoel vasthouden en opbouwen richting komende pisteseizoen is nu de boodschap.
20-03-2022: Stratenloop Essene 7 Km geeft hoop na goede prestatie met mooie 3de plek
Deze ochtend trok ik samen met mijn vriendin Mariska richting Essene voor daar aan de jogging van 7 km deel te nemen.
De weersomstandigheden leken eerder winters te worden met onderweg hiernaartoe een flinke sneeuwbui.
Eens ter plaatsen was het gelukkig droog maar aan de frisse kant,
eindelijk omstandigheden dat ik graag heb.
Hoe het ging gaan vandaag was een zeer groot vraagteken.
Gisteren in Willebroek en de vorige 3 wedstrijden (weliswaar enkel veldlopen) waren allemaal ver ondermaats.
Ik besloot er vandaag niet al te veel aan te denken en wou eens testen hoe het op straat zou gaan.
Bij de start was het trainingsmakker Jan Van den Broeck die meteen de leiding pakte en de 1ste beklimming vlot omhoog liep.
In zijn spoor schoof ik mee en merkte dat buiten 1 loper dat de 4 km liep er niemand volgde.
Het was natuurlijk zeer vroeg in de wedstrijd maar dit was al een 1ste positief teken.
Eens boven liet ik beide lopers lopen en zocht mijn eigen tempo,
ik zat op korte tijd namelijk al behoorlijk hoog in ademhaling en wou mezelf in de beginfase ook niet opblazen.
Na 1 km kwam er al een 2de klimmetje voor de voeten,
ik heb hier in het verleden al slechter opgelopen en dat gaf mij wel vertrouwen.
Een beetje verderop voelde ik uit de achtergrond nog 1 loper naderen,
zijn tempo lag te hoog om aan te pikken waardoor ik nog 1 plaats verloor.
Ik wist wel niet welke afstand hij liep maar verderop zou dit duidelijk worden aangezien hij rechtdoor liep en dus ook de 7 km liep.
Tussen 1,5 km en 3 km was een lang relatief vlakke rechte strook waar tempo gemaakt kon worden,
ik bleef wel in een hoge ademhaling zitten maar kon mijn tempo aanhouden,
hoelang dit zou lukken dat wist ik eerlijk gezegd niet maar ik probeerde positief te zijn.
Tussen km 3 en 5 volgden dan verschillenden oplopende stroken die afzien waren maar die uiteindelijk goed verliepen.
In de afdalingen recupereerde ik steeds een beetje wat voldoende was om een volgende helling vlot aan te vatten.
Ik bleef ook volledig alleen op de 3de plaats hangen waarbij ik in de verte wel de loper in 2de positie zag,
en achter mij niet meteen opkomend gevaar zag.
Na 5 km kreeg ik dan de lastigste helling voor de voeten,
ik liep nu al zo lang 3de waardoor ik deze plaats niet meer wou afgeven.
Ondanks het achter mij veilig was liep ik deze zware helling toch stevig omhoog.
Eens boven was het nog 1 dalende km richting aankomst, hier kwam toch wel de verlossing dat het goed ging komen.
Na nog een vlotte laatste km kwam ik knap als 3de binnen in 25'31".
Na heel wat ellende de afgelopen weken is dit toch wel een flinke opsteken,
niet alleen een mooie podiumplaats maar vooral het gevoel dat stukken beter was dan de afgelopen weken.
Heel goed was het zeker ook nog niet want het was vrij snel afzien
en gevoelsmatig balanceren tussen de inspanning net kunnen volhouden of stilvallen.
Vanwaar de plotse verbetering komt is voor mij ook een vraagteken.
De wedstrijd was in de ochtend waarbij ik in het dagelijkse leven ook meer energie heb dan in de namiddag,
en het was een stratenloop en dus geen veldloop wat mij sowieso al minder ligt.
Volgende week ga ik opzoek naar bevestiging met de Pegasusloop in Londerzeel.
19-03-2022: BK veldlopen Willebroek even geprobeerd maar het al snel laten lopen door slechte gevoel
Normaal zat mijn veldloopseizoen er 2 weken geleden op met het BK in Brussel,
maar ik heb mij voor vandaag toch laten overhalen om deel te nemen aan het BK van de spoorwegen in Willebroek.
Het zou mogelijk de laatste keer zijn en we gingen wat extra's krijgen.
Met een mooie herinneringsmedaille, een fles cava, de prijzentafel nadien en nog wat kleine dingetjes mochten we achteraf zeker niet klagen,
zeker ook omdat de inschrijving gratis was deed de organisatie een mooie geste.
De weersomstandigheden waren voor de maand maart vrij gunstig, al stond er wel een stevige wind op het domein.
Doordat het al een tijdje droog is was het parcours vergeleken met in november volledig uitgedroogd en vlot beloopbaar.
Enkel het laatste stukje richting aankomst lag er zwaar bij maar dat had met de staat van het dikke oneffen gras te maken.
Sportief gezien zou ik wel snel merken hoe het ging gaan,
maar op training en nu ook met de opwarming was het goede gevoel nog steeds zoek.
Aan de start stonden we maar met 16 maar wel enkele sterke lopers op eerste zicht.
Er moesten 4 ronden gelopen worden wat ons op een totaal van ongeveer 5,7 km zou brengen.
Bij de start vertrok ik goed en vormde zich na de eerste rechte lijn een kopgroepje van 5.
Ik sloot achteraan aan maar lang ging ik niet mee omdat het er meteen stevig aan toe ging.
Ik zocht en vond vrij snel mijn eigen comfortabele ritme maar dat was te traag om de concurrentie aan te gaan.
Naar het einde van de 1ste ronde voelde ik nog 1 loper vanuit de achtergrond naar mij toelopen.
In begin van de 2de ronde was hij al op en over mij gegaan zodat ik op een 6de plaats belande.
Ik had ondertussen al lang gevoeld dat het slechte gevoel van de laatste wedstrijden nog steeds aanwezig was.
Een futloos gevoel en met het minste dat ik diepgang zou zoeken in mijn inspanningen dat ik direct in ademnood zou zitten.
Ik had het geluk dat er zowel voor als achter mij een grote kloof viel in de loop van de wedstrijd
zodat ik op eigen tempo zonder nog veel te forceren de overige ronden kon afwerken.
Als 6de kwam ik binnen in 23'03" en als 4de van de NMBS.
Meer dan een vlot loopje in het veld werd het vandaag dus niet.
Morgenvroeg nog een wedstrijd want dan sta ik aan de start van de lastige stratenloop van Essene.
Misschien niet zo verstandig aangezien het gevoel niet goed zit,
maar ik wil toch nog eens testen om te zien of het ook op straat zo slecht gaat.
06-03-2022: Negatieve lijn zet zich verder op BK veldlopen Brussel
Na 2 weken van verder opbouwen na de cross in Lokeren hoopte ik vandaag toch iets van beterschap te merken.
Op het BK veldlopen hier in Brussel ging ik opnieuw voor de korte cross waarbij het weer een drukke bedoeling zou worden.
Met bijna 180 inschrijvingen blijft de korte cross bij de mannen veruit het populairste loopnummer van de dag!
Bij de parcoursverkenning leek alles er op het gras vlot beloopbaar bij te liggen,
toch zou ik tijdens de wedstrijd ondervinden dat er een paar licht zompige stukken inlagen
en dat de 2de beklimming er enorm oneffen bijlag.
Het was mooi weer maar van een aangename lentedag begin maart was door een ijzige wind geen sprake van.
Ontspannen ging ik naar de start, trok nog 1 versnelling en kon mij zowaar op de 1ste lijn plaatsen zonder al te veel gedrum.
Ik stond uiterst rechts waar plaats was terwijl ze in het midden zo'n 3 rijen dik stonden.
Met 3 ronden van 1 km met in het begin en halfweg de ronde een beklimming was het simpel wat ons te wachten stond.
Na het startschot volgde meteen de beklimming dat op zich goed te doen was maar door toch wat zompige stukken viel dit toch wat tegen.
Ik besloot niet teveel rond te zien en vooral op mezelf te focussen.
Naar mijn gevoel had ik een degelijke start om eens boven na de beklimming gewoon mee te schuiven in het grote deelnemersveld.
De 2de beklimming volgde snel en dat was diegene dat er oneffen bijlag,
mijn ademhaling begon stilaan de hoogte in te slagen maar ik probeerde rustig te blijven.
Daarna volgde een lange afdaling richting aankomst en zat het 1ste ronde er al op.
In deze afdaling en de beklimming dat toen volgde probeerde ik op te schuiven en er iets van te maken.
Ondanks de verschillen klein waren met de lopers rondom mij kon ik niet heel veel plaatsen winst boeken.
Na de 1ste beklimming van de 2de ronde voelde ik dat het beste er al snel af was,
mijn ademhaling was de hoogte ingeschoten en kreeg dit nog moeilijk onder controle.
Op de oneffen beklimming dat dan volgde viel ik wat stil en begon alles zwaar aan te voelen.
De laatste ronde werd er eentje op karakter doorbijten.
Gelukkig verloor ik in plaatsen niet veel omdat het tempo bij de meeste lopers rondom bij zakte.
Ik maakte er nog het beste van met te focussen op mijn voorligger.
Bij de laatste beklimming dat ik opliep voelde ik mij echt nog een jogger,
zo futloos traag ging ik naar boven.
Ondanks ik ergens ver in de achtergrond totaal niet op mijn plaats liep
wou ik toch nog dat plaatsje winst boeken om mij toch nog te motiveren richting eindstreep.
In de afdaling kon ik de lopers achter mij op afstand houden en de ene loper dat nog haalbaar was voorbijgaan.
Na 11'07" zat een nieuwe lijdensweg er alweer op waarbij ik 132 op 160 aankomsten als resultaat liet optekenen.
Op beterschap waar ik stilletjes op hoopte was vandaag weinig sprake van.
Opnieuw deden mijn keel en longen tijdens en vooral na de wedstrijd pijn,
de koude wind die er stond hielp hier zeker niet bij.
Normaal zat mijn veldloopseizoen er na vandaag op
maar ik heb mij laten overhalen om binnen 2 weken het BK veldlopen van de NMBS in Willebroek mee te doen.
Het zou de laatste keer daar zijn waardoor er enkele extraatjes voorzien gaan worden.
20-02-2022: Veldloop Lokeren opnieuw ver ondermaats maar minder afgezien ondanks zware omloop
De weergoden waren ons vandaag weer eens slecht gezind,
veel regen en wind zouden de omstandigheden extra zwaar maken.
Het anders vrij vlot beloopbare parcours werd omgedoopt in een zware modderpoel,
neem daar dan nog eens de aanwezige pittige heuvels bij en je komt uit op een lood zware omloop.
Het parcours was tegenover de afgelopen jaren wat aangepast,
toch bleef alles in hetzelfde domein zodat gewoon de indeling en de stroken wat anders aangevat werden.
Er lagen ook lage boomstammetjes en een wasbord,
dit laatste vond ik persoonlijk geen meerwaarde en was hier zeker niet de enige met deze mening.
Het ziet er misschien wel leuk en spectaculair uit
maar het was zeer belastend voor je enkels en je kan er amper verschil op maken of je het nu goed of slecht kunt.
Zelf besloot ik mij gewoon te amuseren hier vandaag op de korte cross,
geen onnodige risico's nemen en zien wat mijn gevoel zegt in vergelijking met vorige week in Diest.
Bij de mooie ruime startstrook leek ik aanvankelijk vrij goed weg te zijn,
maar ik voelde al even snel dat ik niet naar mijn topsnelheid kon gaan wat ik toch nodig heb om degelijk weg te zijn.
Richting 1ste bocht ging het meteen de zware blubber in gevolgd door de zandbak waar een lus in getrokken werd.
Ook het zand lag er zeer dik en mul bij maar ik ging er nog wel vrij vlot door.
Ik zat spijtig genoeg weer helemaal achterin het deelnemersveld,
de laatste plek kon ik snel aan iemand anders overlaten maar het opschuiven lukte niet.
De 2 kleine rondjes moesten mij in theorie wel het beste liggen nu,
geen echt technische passages en een paar korte rechte stukken.
Toch was van echt tempo maken weinig sprake,
de betere stukken waren beperkt en de andere stukken gingen van zompig tot zeer zware modderstroken.
Ik slaagde er uiteindelijk in nog 2 lopers voorbij te gaan in deze 2 kleine rondjes maar daar bleef het bij.
De voeling met de lopers voor mij was ik verloren en mijn achterstand vergrootte.
Bij de grote ronden werden nu ook de lastige hellingen aangedaan,
vrijwel meteen voelde ik dat de kracht in mijn benen nog ontbrak om vlot deze beklimmingen aan te vallen.
Dit vond ik wel zonde want dit soort klimmetjes zijn net de stukken
waar ik vaak beter oploop dan de concurrentie en het verschil kan op maken.
Nu besef ik ook wel dat de conditie nog niet is wat ze geweest is en dat deze hellingen extra tegenstanders geworden zijn.
Op de 1ste helling voelde ik 1 loper achter mij terugkomen,
ik was hoffelijk en liet hem passeren want de afdaling dat volgde was zeer gevaarlijk en wou ik liever zonder druk achter mij nemen.
Bij de afdaling koos ik voor buitenom te gaan wat iets verder was maar minder risicovol,
de loper voor mij koos de kortste weg maar schoof wel onderuit.
Hij bleef mij wel net voor richting volgende helling die er meteen aankwam.
Strijden zat er bij mij zeker niet in,
het waren de verschillende hellingen mezelf steeds richting top sleuren
en vervolgens de nodige voorzichtigheid inbouwen om de gevaarlijke afdalingen te nemen.
Toch bleef ik vrij kort achter mijn voorligger aangezien hij vaak slippers en valpartijen maakte.
Richting laatste helling dacht ik even om het gaatje op hem toe te lopen,
maar kort daarvoor lag een zeer zware diepe modderstrook waar ik moeilijk in doorgeraakte.
Zoals de laatste tijd vaak het geval is bij mij trapte ik vrij snel weer op mijn adem,
en toen moest ik de klim nog beginnen.
Ik liet het hierdoor lopen en zag eens boven op de klim dat het mogelijke gevaar van achter mij ook geweken was.
De laatste 200m richting aankomst waren het best beloopbaar zodat ik rustig kon binnen bollen.
Na 11'01" zat mijn lijdensweg erop als 27ste op 29 deelnemers.
Ondanks het vandaag een pak lastiger was dan vorige week in Diest heb ik nu minder hard afgezien en afgeteld als toen.
Ik merk hierdoor gevoelsmatig al een beetje beterschap, al kan je op een week tijd geen wonderen verwachten.
De trainingen gaan mij ook beter af (of minder slecht) en kan ze terug volledig afwerken,
de tempo's en intensiteit daarentegen zijn zeker nog ver ondermaats.
Binnen 2 weken loop ik nog het BK veldlopen in Brussel waar ik ook de korte cross zal doen,
ook hier hoop ik op een beterschap maar wonderen ga ik zeker niet verwachten.
13-02-2022: VK veldlopen Diest werd al snel afzien en aftellen naar het einde
Samen met mijn vriendin trokken we voor het eerst naar Diest voor het Vlaams kampioenschap veldlopen
waarbij we allebei voor de korte cross gingen.
Provinciedomein Halve Maan werd de veldloop georganiseerd,
ik moet toegeven een mooi domein, ook voor een veldloop te geven maar niet voor een grote cross zoals het Vlaams kampioenschap.
Jammer dat er geen overzicht was, bochtig, compact en dat je de wedstrijden moeilijk kon volgen.
Ook spijtig dat ze niet het volledige domein benutte met een passage aan het water en het zand,
nu werd er wel een strook in het zand aangedaan maar dit was eigenlijk gewoon door een speeltuin dat we liepen.
Bij de parcoursverkenning werd al snel duidelijk dat het geen te onderschatten omloop was,
veel oneffen zompig gras dat er steeds zwaarder kwam bij te liggen,
en een stuk in los zand en vooral een opeenstapeling van bochten.
Jammer dat we bij de korte cross niet de grote ronde aandeden want daar lagen wel enkele tempostukken in,
alsook een mooie maar pittige beklimming.
Nu werd het een kleine aanloopronde, gevolgd door 2 middelgrote ronden.
Mijn persoonlijke ambitie vandaag was bijzonder beperkt,
gewoon de korte cross goed weten te doorstaan en niet laatste eindigen.
We stonden met bijna 80 lopers aan de start,
waarbij het zoals gewoonlijk weer een drukke zenuwachtige bedoeling was.
Zelf maakte ik mij weinig druk en zou wel zien hoe mijn lichaam ging reageren na het startschot.
De startstrook was vrij lang en breed dus richting eerste bocht kon je goed positioneren als je dat wou maar vooral kon.
Zelf nam ik een rustige start helemaal achteraan om mij niet meteen te gaan opblazen.
Ik wist dat het smaller werd bij het nemen van de 1ste en 2de bocht die er dan ook nog eens modderig en glibberig bijlagen,
hierdoor zou het sowieso wat opstroppen zodat ik mooi achteraan kon meeschuiven zonder te moeten inhouden.
Dit verliep probleemloos al moest ik mij even corrigeren toen één van mijn passen wel heel diep in de modder zakte.
Van de laatste plaats was ik snel vanaf,
ik probeerde nu verder op te schuiven maar dit bleef toch beperkt tot enkelingen.
Het aanlooprondje zat er snel op maar mijn ademhaling was toch al stevig de hoogte ingeschoten.
Niet verwonderlijk op de oneffen zompige ondergrond, het was opletten en blijven duwen om het tempo erin te houden.
In de 1ste van 2 middelrondes kreeg ik het steeds zwaarder en was van opschuiven en indelen nog weinig sprake.
Ik hoopte zelfs dat het na deze ronde aankomst was ook al wist ik ergens wel dat we nog een ronde moesten.
We waren toen al 8' bezig dus in tijd zou het net gekund hebben.
Het was een gevecht tegen mezelf en continu zoeken naar de best beloopbare stukken.
Door de aanmoedigingen van mijn vriendin, coach en trainingsgenoten probeerde ik er nog het beste van te maken.
Ik liep in de laatste ronde alleen met voor en achter mij wel een loper op beperkte afstand.
De vele bochtjes nam ik vaak ruim zodat ik mijn tempo kon blijven draaien en niet teveel moest gaan optrekken.
Bij de passage in de speeltuin had je 3 opties,
ofwel de kortste weg in het zand, ofwel in de modder ofwel extra meters maken op hard grind en ook nog een stuk modder.
Het laatste bleek de beste keuze en dat had ik bij de laatste passage natuurlijk maar door.
In het slot slaagde ik er in de loper voor mij in te halen,
voor de balkjes die er ver op het einde van de ronde lagen wou ik er zeker voorbij zijn want in de ronde hiervoor gingen die balkjes mij niet af.
Nu kon ik de balkjes beter aanvallen en ging er bijgevolg ook vlotter over.
Hierdoor nam ik enkele meters op mijn concurrent dat ik niet meer afgaf.
Een 73ste plaats in 12'09" werd het verdict,
vooral de tijd viel mij op dat het een vrij lange wedstrijd was voor een korte cross.
Zeker als de conditie en het gevoel nog zodanig slecht zijn dat je van in het begin al aan het aftellen bent.
Niet alleen vlak na maar nu ook de uren na de wedstrijd heb ik nog steeds het gevoel maar niet gerecupereerd te geraken.
Vooral mijn keel en longen hebben het zwaar te verduren gekregen tijdens de wedstrijd,
ook de hoeveelheid vocht dat tijdens de wedstrijd contant uit mijn neus liep was niet normaal.
Het is duidelijk dat ik nog niet fit ben en dat het tijd nodig zal hebben vooraleer ik weer volledig de oude zal zijn.
12-02-2022: Slecht bevallen 3de coronavaccin zorgt na rustperiode voor heropbouw
Na de Corrida van Aalst ondertussen bijna 3 weken geleden zat het weer eens tegen voor mij.
Op woensdag 26 januari liet ik mijn 3de coronavaccin zetten van Moderna en dat zal ik geweten hebben.
De dag zelf geen probleem en de dag erna gewoon gaan werken, al had ik toen een koud gevoel over mij.
In die avond kreeg ik steeds meer kou afgewisseld met warm en kwam er ook koorts en hoofdpijn aan te pas.
Na een zeer slechte nacht was ik niet meer in staat om te gaan werken op vrijdag.
Vrijdag was een zeer slechte dag, continu barstende hoofdpijn, koorts, koud en warm, vermoeidheid en spierpijn.
Veel mensen dat bijwerkingen kregen zullen dit bekend voorkomen.
Je hoort dan vaak dat na 1 slechte dag het nadien wel snel betert maar dat duurde bij mij toch langer dan verwacht.
Ook zaterdag volgde nog een zeer slechte dag waarbij ik mijn lichaam echt voelde verzwakken.
Gelukkig beterde het zondag en maandag zodat ik dinsdag net fit genoeg was om terug te kunnen gaan werken.
Maandag had ik gelukkig nog een verlofdag gepland omdat het mijn verjaardag was,
niet bepaald een gelukkige verjaardag maar het is wat het is.
Van dinsdag tot vrijdag waren het goed gevulde werkdagen waarbij ik 's avonds niet bepaald nog de energie had om te gaan trainen.
Met dat vaccin en verschillende dagen van koorts nam ik geen risico's om te snel terug te willen gaan lopen.
Omdat de afgelopen weken het gevoel en wedstrijden minder vlot verliepen had ik vooraf een rustperiode ingepland,
dat het op deze manier ging verlopen had ik natuurlijk niet verwacht.
Daarom hervatte ik pas in het weekend terug mijn looptrainingen.
We zijn intussen een week verder waarbij ik al enkele rustige loopjes en 1 kwalitatieve training afgewerkt heb.
Ik voel dat ik veel kwijt ben en dat het enkele weken zal duren voor ik terug op niveau ben.
Op zich geen ramp want de komende weken staan er geen grote doelen op mijn agenda.
Toch zal ik de komende weken nog 3 veldlopen deelnemen om zo aan mijn crossklassement van de club te geraken,
te beginnen met morgen het Vlaams kampioenschap in Diest.
23-01-2022: Op een sterke bezetting gebotst tijdens Corrida Aalst 6 Km
Met de Corrida van Aalst stond vandaag een jaarlijkse afspraak op de agenda.
De 6 km (5,8 km op precies te zijn) loop ik hier ieder jaar als referentie hoe de zaken er nu voor staan.
Dit zorgt iedere keer voor wat extra gezonde stress voor de wedstrijd.
Met dit jaar een 14de deelname kent deze wedstrijd geen geheimen meer voor mij,
deze ervaring probeer ik dan ook ieder jaar steeds meer uit te spelen.
Natuurlijk moet de fysieke prestatie steeds geleverd worden,
laat dat nu net het gene zijn dat mij de afgelopen weken in de steek liet.
De bevestiging kwam er dan ook vorige week met een ondermaats PK veldlopen in Maldegem.
De laatste 2 dagen gingen mijn 2 (weliswaar rustige trainingen) mij beter af,
hierdoor koesterde ik toch hoop dat het voor vandaag misschien wel goed ging komen.
Qua opkomst was het duidelijk minder dan de afgelopen jaren,
maar de kwaliteit die was zoals gevreesd wel aanwezig.
Die trend is in 2021 begonnen en zet zich ook in 2022 verder.
De regionale toppers laten nog weinig schieten en het algemene niveau is gewoon serieus gestegen.
Mijn ambitie was om het goede gevoel terug te vinden en mijn wedstrijd perfect in te delen.
De weersomstandigheden waren ideaal met zo'n 6°C en weinig wind.
Na het startschot werd er verschroeiend hard geopend,
normaal ga ik hier aanvankelijk altijd wat onbezonnen in mee maar nu gebruikte ik snel mijn gezond verstand.
Naar mijn gevoel opende ik zelf ook vlot maar bij de eerste 10 zat ik zelfs niet.
Ik vond al vrij snel mijn ritme en tempo,
dan was het uitkijken wat mijn doorkomst na 1 km ging zijn en wat de concurrentie ging doen.
Als 11de kwam ik door na 1 km in een niet onaardige 3'08",
ik schoof dat moment een plaats op en wist dat ik mezelf niets kon verwijten.
In de 2de km was het hopen dat ze voor mij na een snelle openingskilometer wat verval zouden krijgen,
dit gebeurde niet en bleef zo op een 10de plek hangen met een achterstand van enkele meters.
Tot een potentiële 5de plaats zat er dat moment wel in,
de plaatsen daarvoor hingen ze niet meer samen en liepen de verschillen al hoog op.
In tegenstelling tot de voorbije jaren moest ik mijn gedachten aanpassen,
dit keer niet meestrijden voor het podium maar proberen goed in te delen en een dichte ereplaats te behalen.
Richting einde van de 1ste ronde halfweg wedstrijd was mijn situatie nog ongewijzigd,
ik bleef hangen op een handvol meters van mijn voorliggers terwijl achter mij een grote kloof aan het vallen was.
Met een doorkomst van 9'50" kon ik mee leven,
ik stelde al meteen een doel dat ik onder de 20' minstens wou finishen.
Na 4 km kreeg ik een strook voor de voeten dat mij het beste ligt op deze omloop,
een mooie licht dalende stuk asfalt waar je eens goed kan doorduwen.
Enkele meters kwam ik dichter maar te weinig om nog veel plaatsen te kunnen opschuiven.
Ik maakte er nog het beste van en probeerde een laatste goede km af te werken.
Een thuisloper van EA kon ik nog inhalen en afschudden.
Met nog een vlotte laatste rechte lijn kwam ik nog aardig dichter op de loper voor mij,
maar de aankomst lag waar ze lag.
Het werd een 9de plaats in 19'48", doel voor onder de 20' te blijven alvast volbracht.
Een teken dat ik mijn wedstrijd goed ingedeeld heb en dat het verval in ronde 2 tot slechts 8" beperkt bleef.
Een voldaan gevoel overheerste meteen na de aankomst,
toch bij het analyseren na de wedstrijd moet ik toegeven dat het beter had gemoeten.
Als ik naar de afgelopen edities kijk en vergelijk had het voor goed te zijn een half minuutje sneller moeten zijn.
Een gemiddelde van 18 km/u is iets dat ik hier op deze afstand in mij moet hebben.
Toch had zelfs een halve minuut sneller mij hooguit op een 5de plaats laten uitkomen.
Anderzijds als ik naar mijn gevoel en trainingen zie van de afgelopen 3 weken
dan mag ik al tevreden zijn dat ik hier aan een gemiddelde 17,6 km/u liep.
De komende 2 weken plan ik een rustperiode in,
ik voel dat het nodig is om de batterijen fysiek en mentaal weer op te laden.
Volgende week krijg ik ook mijn 3de vaccin (van Moderna),
hopelijk heb ik er niet teveel naweeën van en kan ik nadien rustig beginnen opbouwen richting verdere doelen.
16-01-2022: Ver ondermaatse prestatie licht vermeden door degelijk slot op PK korte cross Maldegem
Het jaar 2022 opende ik vandaag met het PK veldlopen in Maldegem waar ik voor de korte cross koos.
Ik dacht eerst in Grimbergen vorig weekend al te crossen
maar door de stijgende coronacijfers zitten we weer in de fase van wedstrijden die afgelast worden.
Het goede gevoel van de laatste maanden vorig jaar ben ik spijtig genoeg kwijt.
Sinds de feestdagen loop ik met geen fris gevoel meer rond en heb ik bij intensievere inspanningen zware futloze benen.
Zelfs de week verlof dat ik had waarbij ik graag had willen doortrainen maar nu dus eerder extra rust inlaste bracht geen verbetering.
Waarschijnlijk had ik in Grimbergen zelfs niet gelopen achteraf bekeken,
ook vandaag had ik bij een laatste test gisteren op training beslist niet te lopen maar omstandigheden beslisten alsnog dat ik toch deelnam.
Aangezien mijn vriendin ook de korte cross meeliep (en hier trouwens knap 4de zou worden) ging ik sowieso meegaan.
Door de verstrengde coronaregels waren toeschouwers niet toegelaten,
dus was ik al verplicht om mij in te schrijven als atleet om binnen te geraken.
Deze ochtend maakte ik mij mee klaar en besloot dan toch maar deel te nemen aangezien ik daar dan toch was.
Ik had mij ergens al voorbereid dat het slecht ging zijn dus teleurstelling zou er achteraf niet zijn.
Anderzijds weet je nooit zeker dat het plots wel goed zou gaan dus we zouden wel zien wat het gaf.
Mijn vriendin liep vlak voor mij haar wedstrijd,
aangezien ik op het parcours nog zoveel mogelijk probeerde te supporteren kwam ik pas op het allerlaatste moment aan de start.
Bij de start was ik niet super weg maar dat hoefde ook niet,
er was nog tijd en ruimte genoeg om op te schuiven met 2 midden grote ronden wat een totaal van 2,8 km was.
Na de start volgde al snel een korte zandstrook gevolgd door een pittige heuvel.
Daarna kwam een strook op vlot beloopbaar grasveld waar ik toch een versnelling plaatste,
ik wou wat uit de laatste posities wegschuiven en slaagde hier ook in.
We liepen nu het bochtig rijk bosje in waar inhalen moeilijker gaat.
De inspanning dat ik net leverde had ik snel spijt van,
ik trapte op mijn adem en de zware benen van afgelopen week waren terug aanwezig.
De plaatsen dat ik winst boekte moest ik stelselmatig weer prijsgeven,
er zat niets anders op dan de schade te beperken en de wedstrijd te moeten ondergaan.
Ook de zandstrook op het einde van de 1ste ronde kwam ik futloos door waarbij ik nog wat extra terrein verloor.
Bij het ingaan van de laatste ronde verloor ik nog een plaats aan clubgenoot Niels Vandeperre,
alsook een andere clubgenoot Tim Dumarey naderde op mij.
Deze 2 clubgenoten mogen normaal nooit voor mij lopen dus ik wist dat ik slecht bezig was.
Ik moest lijdzaam ondergaan hoe ik maar geen kracht uit mijn benen kon halen.
In het bos zat ik achter een loper van HALE en Niels,
ook Tim schoof mij na een paar bochten voorbij.
Het tempo stokte gelukkig wat in het bos waardoor ik terug wat extra energie tankte.
Ik zag Tim opschuiven om waarschijnlijk het tempo er weer in te brengen,
op ervaring besloot ik hetzelfde te doen en de kop te nemen zodat er niet meteen iemand over kon komen.
Er volgde in het bos nog enkele bochtjes en smalle doorgangen zodat ik wist dat ze moeilijk over mij konden komen.
In een eindsprint met 4 richting laatste rechte lijn had ik geen zin dus probeerde ik in een lange versnelling de wedstrijd te volbrengen.
Bij het uitkomen van het bosje richting zandstrook had ik een kloofje kunnen slagen zodat ik al zeker op kop de zandpassage kon nemen.
In tegenstelling tot de vorige ronde had ik nu een betere passage door het zand met meer overgave in mijn inspanning.
Door deze inspanning kon ik de achtervolgers op veilige achterstand plaatsen en zowaar naar een stilvallende loper van KAAG bijbenen.
Ondanks dat ik in zijn zog zat raakte ik er maar moeilijk over,
toch kon ik in de laatste rechte lijn de laatste 50m nog een sprintje plaatsen om hem nog te remonteren.
Na een slechte wedstrijd was dit wel nog een positief gevoel om mee te eindigen.
Als 23ste kwam ik binnen op 31 deelnemers waarbij ik in het slot toch nog 4 plaatsen winst boekte en zo de schade kon beperken.
Mijn tijd was 10'38" wat maar 9" langzamer was dan 2 jaar geleden hier in Maldegem voor wat het waard is natuurlijk.
Toen was ik iets meer tevreden maar het is moeilijk om crossen van voorgaande jaren met elkaar te gaan vergelijken.
Gevoelsmatig had ik geen energie in mijn lichaam,
toch probeerde ik op karakter en ervaring nog het maximale er vandaag uit te halen wat ook gelukt is denk ik.
Ik zie dit vandaag dan ook als prikkel richting volgende week
waar ik hopelijk beter voor de dag kan komen op de 6 km tijdens de Corrida van Aalst.
Goed uitrusten om dan met een fris gevoel aan de start te kunnen staan is de boodschap!